617 matches
-
transgenă sunt recontextualizate în obiecte (imagini-organismeă de artă. Arta lui Eduardo Kac nu este importantă, în această dimensiune, ca instalație (concomitent proces și spațiu fizic sau virtuală, ca reprezentare ori ca expunere/expoziție sau performare, ci capătă valoare originală prin întrepătrunderea dintre domeniul vieții și cel al artei. Spre exemplu, un animal transgenic devine obiect de artă nu prin delimitarea lui de viață, ci prin crearea lui, prin existența lui vie, prin interacționare și prin îngrijirea lui; organismul sau „obiectul” de
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
necesar alcătuită corporal: subiectul este întotdeauna încarnat, experiența trăită constituindu-se la intersecția dintre mintea și corpul situate în spațiu. Relația subiectului cu lumea nu privilegiază așadar nici mintalul, nici materialul, nici mintea, nici trupul în constituirea experienței; mai degrabă întrepătrunderea corp-lume se realizează prin întruparea conștiinței. Conștiința fenomenologică 24 este una trăită, perceptuală și, în consecință, certitudinea ideilor are drept fundament certitudinea percepției. La rândul ei, percepția este încarnată, dând măsura experienței trăite și este spațializată într-o situație concretă
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
trăite și este spațializată într-o situație concretă. Percepția subiectului nu apare doar în urma impactului lumii exterioare asupra corpului întrucât, deși corpul este distinct de lumea în care trăiește, corpul nu este separat de lume. În fine, percepția este rezultatul întrepătrunderii complexe dintre subiectul care percepe și mediul acestuia. Astfel, percepția produce „înnodarea esenței cu existența” (Merleau-Ponty, 1999, p. 187Ă prin intermediul corpului, întrucât: experiența corpului propriu ne învață să înrădăcinăm spațiul în existență. Experiența dezvăluie, sub spațiul obiectiv, în care corpul
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
transmutat genetic sau interfațat, individul postuman accesează lumea, în toate planurile și dimensiunile acesteia. Spre deosebire însă de subiectul uman situat în spațiul realității fizice și care are acces imediat, direct la acesta, subiectul postuman, situat în spațiul virtualității (ca întrepătrundere între realitatea fizică și cea computaționalăă, are acces mediat, prin proteză, prin interfață sau prin transgenă, la acesta din urmă. În ultimă instanță, corpul postuman devine un agent al experienței în lumea virtuală și fundamentul existențial al acesteia. Chiar dacă „a
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
de flux (despațializareă și reflux (respațializareă a trupului în spațiul tehnologizat. Metafora raportului dintre corp și spațiu, dintre subiectul postuman și realitate virtuală este una mecanic-organică, o metaforă care reunește tehnologicul cu biologicul, despațializarea cu respațializarea într-o mișcare de întrepătrundere a lucrurilor, de contopire a fluidelor cu solidele sau de întrețesere a marginilor corporale. În ceea ce privește, pe de o parte, visele, iar, pe de altă parte, coșmarele întrevăzute prin domeniile inteligenței artificiale, ingineriei genetice sau nanotehnologiei, postumanismul temperat recunoaște atât oportunitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
capitolul al patruleaă, nici la dimensiunile sociale ale avatarurilor din cadrul comunităților virtuale. 5. Abordăm problematica virtualului nu ca imaterial, ci ca paradigmă a materialității, aparținând deopotrivă tehnologiei comunicaționale și corpului uman. Propunem însă și alte direcții pentru înțelegerea virtualității (ca întrepătrundere între fizic și numerică, precum virtual = vital sau virtual = viral. De asemenea, abordarea virtualului nu se face în opoziție cu realul, cu posibilul și cu actualul, tocmai pentru a nu institui noi dihotomii discursive. 6. Analiza schizofrenică sau schizo-analiza pe
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
școlari mici se pot rezolva! VIII. BIBLIOGRAFIE 1. Psihologie generală „Tendințele agresive” - Andrei Cosmovici; 2. Sociologia violenței (intra)familiale, victime și agresori în familie - Sorin M. Rădulescu; 3. Experimentul în psihosociologie - Septimiu Chelcea. METODE DE EDUCARE A MORALITĂȚII ȘI CIVISMULUI Întrepătrunderea moralității și civismului cu viața reală, iar în școală cu învățarea, atrage după sine și întrepătrunderea metodologiei educării moralității și civismului cu metodologia învățării. Referindu-se la metodele de învățământ, la rosturile lor educative complete, I.Cerghit afirma că “ele
Rezolvarea conflictelor dintre şcolarii mici by MARIA COVĂSNEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91762_a_93523]
-
violenței (intra)familiale, victime și agresori în familie - Sorin M. Rădulescu; 3. Experimentul în psihosociologie - Septimiu Chelcea. METODE DE EDUCARE A MORALITĂȚII ȘI CIVISMULUI Întrepătrunderea moralității și civismului cu viața reală, iar în școală cu învățarea, atrage după sine și întrepătrunderea metodologiei educării moralității și civismului cu metodologia învățării. Referindu-se la metodele de învățământ, la rosturile lor educative complete, I.Cerghit afirma că “ele posedă asemenea calități transformatoare în măsura în care supun exersarii și elaborării diversele funcțiuni psihice și fizice ale elevilor
Rezolvarea conflictelor dintre şcolarii mici by MARIA COVĂSNEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91762_a_93523]
-
separat realității, nici perspectiva școlii idealiste, nici cea a școlii realiste nu sunt suficiente, Carr își exprimă însă încrederea că realismul este mai adecvat studiului relațiilor internaționale decât idealismul. Însă, ceea ce este cu adevărat dezirabil, deși neînfăptuit încă, este o întrepătrundere a celor două viziuni în manieră complementară, deoarece utopia nu poate exista și nu ar avea sens fără raportare la realism și nici realismul fără raportare la utopie. La rândul său, un alt teoretician al relațiilor internaționale preocupat de relația
RELATII INTERNATIONALE by Andrei Miroiu, Simona Soare () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1510]
-
preocuparea de politică, apetiția spre o culturalitate maximă, cunoașterea de oameni, mimica repede, teatralitatea, oratoria. Acestea nu sunt elemente dincolo de sufletul nostru ci numai laterale. De aceea Caragiale ne-a îngroșat o notă pe care noi o aveam de pe vremea întrepătrunderii prin Sciția minor și Tracia cu sufletul elin. Probabil că Mitică getic există la Tomis." Eugen Simion are meritul de a fi descoperit "un alt Caragiale, grav și profetic" cel din articole, note și însemnări, ceea ce i-a grăbit pe
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
de reprezentare a lumilor sociale coexistente 340. Această osmoza a claselor și stărilor sociale devine un semn al timpurilor moderne, pe care îl putem regăsi ca motiv literar în românele timpului. Coexistența universurilor sociale diferite în spațiul orașului face ca întrepătrunderea lor să fie tot mai strânsă și mai vizibilă. Literatura timpului a reprezentat fenomenul de citadinizare a claselor și indivizilor. Confuzia asupra sexului, clasei, vârstei este mai frecventă în anonimatul orașului. Fiecare grup are conștiința propriei identități, un univers închis
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
tout brûlant de șa reconnaissance" [Zola, Une page d'amour, p.188]. În epoca ascensiunilor fulgerătoare se produce o inversare de semne. O nouă sensibilitate combină tradițiile cele mai prestigioase cu inovațiile de ultimă oră. Reperele se amestecă, mișcările de întrepătrundere socială și culturală iau amploare. Uzanțele lumii bune se schimbă rapid pe parcursul secolului al XIX-lea. Tipologia personajelor își pierde contururile, fiind legată de tema eșecului și a reușitei. Istoria schimbărilor de situație produce, cum se cunoaște, arhetipul balzacian de
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
soții, lupta cu curtezanele, împrumutându-le vestimentația, ținută. La Paris, constată contesă Dash în 1883, sunt mult mai multe femei greu de definit decât în alte orașe ale Franței. Dacă în provincie ele formează grupuri distincte, în capitala gradul de întrepătrundere este mult mai mare [p.163]343. Valorile, rangul, reperele dispar pentru a lăsa loc confuziei. Zola precizează în 1868 în Notes générales sur la marche de l'œuvre: "La caractéristique du mouvement moderne est la bousculade de toutes leș
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Paris étaient numérotées, avec une notice très complète sur chacune d'elles. Cette gazette scandaleuse faisait la joie de Renée" [Zola, La Сurée, p.169]. 342 "Terenul urban este în mod sigur favorabil acestei duble mișcări paralele de contestare și întrepătrundere" [Muchembled, p.221]. Limbajul codat al elitei "produce un dublu mecanism, de imitație pentru oamenii care voiau să-și facă o trambulină socială, dar de fugă sau îndepărtare subtilă spre mai mult rafinament pentru cei care doresc să-și conserve
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
În plus, fondul demersurilor celor doi filosofi este psihologia; iar afirmațiile lor de principiu se prelungesc în orizontul filosofiei. Sunt însă clare și deosebirile. Noțiunea principală a teoriei bergsoniene asupra timpului este durata, înțeleasă ca "procesul de organizare sau de întrepătrundere reciprocă a faptelor de conștiință"161 care își urmează cursul în interiorul eului. Ea este eterogenă în raport cu sine, pentru că nu conține momente identice. C. Rădulescu-Motru înțelege prin durată un fapt sufletesc conștientizat, "conștiința reacțiunilor biologice prin care organimul își mijlocește adaptarea
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
opune timpul destinului. Acesta din urmă reprezintă o "realitate" mai profundă care face posibilă, împreună cu durata, intuiția rațională a timpului. Durata bergsoniană și cea personalist-energetică sunt calități pure, trăiri ele însele, nu fapte sufletești care însoțesc alte trăiri. Prima, ca întrepătrundere a stărilor de conștiință, numai prin negare, prin spațializare, prin trecere în altceva își pierde calitatea (și trece, spune Bergson, în timp, mai bine-zis, în timpul spațializat). A doua, fiind determinată bio-psihic, nu semnifică o multiplicitate sau o identitate a stărilor
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
pot fi descrise din perspectiva comunicării.3 În acest caz se constată utilizarea metaforică a comunicării, după cum reiese din analiza politicului. Astfel, totul este susceptibil de o apropiere de comunicare: sistemul politic, activitatea guvernamentală, funcționarea partidelor politice, mișcările sociale etc. Întrepătrunderea dintre politică și comunicare este, între altele, sensibilă în însăși structura sa. În Statele Unite, anumiți autori sînt considerați "părinții fondatori" ai științelor comunicării: Paul Lazarsfeld, Kurt Lewin, Carl Hovland și Harold Lasswell, adică un sociolog, doi psihosociologi și un politolog
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
Ea funcționează, mai curînd, ca un "semn" al apartenenței, ca un indicator al unei poziții privilegiate". Nu ar fi mai bine cunoscută, dincolo de o abordare formală și decizională a puterii, marea importanță a manipulării informației. Mecanismul "reglării încrucișate", care desemnează întrepătrunderea administrației locale cu cei aleși, precum și controlul lor reciproc, constituie o altă manifestare a acestor interacțiuni. Ca peste tot, cu mai mare întîrziere însă, comunicarea locală s-a profesionalizat, iar recursul la consilieri în comunicare este astăzi larg răspîndit, secondînd
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
etc.; 5. prin ticuri, formule fixe, stereotipii etc. 3. procedee ale portretizării: - descrierea; paralela; - dialog; antiteza; - monologul interior; sugestia și aluzia; - analiza psihologică; definiția; - evocarea; gradația; etc. Alte obiective, de urmărit: 1. rolul amănuntului (ne)semnificativ: gesturi, ticuri, vestimentația etc.; - întrepătrunderea elementelor de portret fizic cu acelea de portret moral;de portret dinamic cu acelea de portret static etc.; 2. intenția autorului față de personaj; - intenția auorului poate fi dezvăluită direct, treptat, dedusă etc. TABLOUL - este un tip de descriere a unei
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
scot tot felul de roade și pâinea cu care trăiesc orășenii" (p. 23). Românitatea este așadar esențialmente rurală, în timp ce mediul de viață urban, nu doar că parazitează munca țărănească, dar și alterează spiritul pur românesc întrupat în traiul țăranului muncitor. Întrepătrunderea religiei cu patriotismul este relevată și de faptul că Dumnezeu este conjurat continuu întru slăvirea patriei. După ce li se transmite elevilor cât de importantă este ruga către dumnezeire în vederea ținerii lor sănătoși, aceștia sunt îmboldiți să se roage la Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
care fascinează publicul. Gesturile artistului, dublate uneori de sintagme verbale scurte, vestimentația și accesoriile pe care le poartă, jocul de sunet și de culoare, contribuie la oferirea unui spectacol al autocontrolului, determinării și voinței. Și în balet asistăm la o întrepătrundere a secvențelor de schimburi gesticulatorii ale mâinilor, brațelor și picioarelor, piruete, sărituri combinate, oferind un veritabil tablou al puterii de expresie a corpului uman. Rolul gestului în muzică este ilustrat în timpul dirijatului prin extragerea unui maximum de rezultate acustice din
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
anchetator și anchetat. Sentimentul de vinovăție prezintă două laturi distincte: vinovăția ca atribuire internă - doar eu sunt vinovat pentru cele întâmplate - și vinovăția ca atribuire externă - doar el/ea/etc. sunt vinovați pentru cele întâmplate. În mod normal există o întrepătrundere între cele două tipuri de vinovăție, fiecare dintre cei doi actori ai actului fiind responsabil într-o măsură mai mare sau mai mică de cele întâmplate. Regretul este disociat de remușcare, autonom, individual. Regretul implică deținuta și pedeapsa primită ca
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
se ascunde un pericol etc. Ceea ce trebuie precizat este faptul că ne găsim în fața a două limbaje: limbajul bolnavului și limbajul medicului, iar constituirea câmpului epistemic depinde într-o foarte mare măsură de acordul dintre acestea, de capacitatea lor de întrepătrundere și de inteligibilitate. Limbajul empiric este mult mai nuanțat, mai divers decât cel științific, întrucât este subiectiv și urmărește prezentarea trăirilor personale și al atitudinilor bolnavului față de propria sa suferință. În mod egal limbajul științific este un „cod” universal, un
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
precizat anterior, există organizații politice la nivel universal sau regional, organizații cu caracter militar și de securitate, de protecție a mediului, profesionale, și alte tipuri. În general, organizațiile internaționale cu vocație de universalitate au un caracter ambivalent, determinat de o întrepătrundere între elemente de natură politică și tehnică 167. În funcție de gradul de structurare, există organizații informale, caracterizate de relații spontane, flexibile, cu scopuri nedefinite și structură neexplicită și organizații formale, cu structură clar definită. Deși statele rămân în continuare entitățile dominante
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]
-
create. Există, astfel, organizații politice la nivel universal sau regional, organizații cu caracter militar și de securitate, de protecție a mediului, profesionale, și alte tipuri. În general, organizațiile internaționale cu vocație de universalitate au un caracter ambivalent, determinat de o întrepătrundere între elemente de natură politică și tehnică. Guvernarea internațională, în înțelesul de reprezentare a tuturor cetățenilor din societățile cunoscute, încă se concentrează excesiv asupra guvernelor naționale care interacționează și își coordonează politicile în cadrul organizațiilor interguvernamentale clasice, multe dintre acestea din
by Gabriel-Liviu Ispas [Corola-publishinghouse/Science/1020_a_2528]