741 matches
-
Mac Lean (334), E. Wallace (303), E. S. Gardner (240), P. Highsmith (110), cărora li se adaugă belgianul Simenon (391), norvegianul L. Masterson (222) și francezul G. de Villiers (156). Cele 429 de traduceri din Asimov dovedesc și succesul literaturii științifico-fantastice. Literatura din diverse țări se difuzează prin roman și, într-o măsură mult mai mică, prin teatru și poezie. Dar permanența valorilor sigure este contrabalansată de curentul autorilor la modă. În țările anglo-saxone, Barbara Cartland (774) îi depășește pe Twain
by ALBERT LABARRE [Corola-publishinghouse/Science/966_a_2474]
-
deja o serie de dispozitive prin care acești subiecți să poată recepționa obstacolele, să aibă acces la calculatoare speciale, care transformă semnalul optic în semnal auditiv etc. Și, ceea ce este mai important, chiar dacă până nu demult părea de domeniul literaturii științifico-fantastice, suntem în pragul realizării "ochiului bionic", cel ce va oferi posibilitatea și acestor deficienți (handicapați) să vadă. Până atunci, în procesul instructiv-educativ se folosesc preponderent metodele clasice. De pildă, trebuie să se țină cont de percepția lor specifică a spațiului
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
grafică). Intenția declarată a publicației este promovarea literaturii SF. Rubrici: „Forum”, „Spațiu”, „Opus XXI”, „Univers SF”, „Film”, „Meridian”. Alături de incitante articole de știință prospectivă, se publică proză de Horia Aramă, Mihai Răuță, Romulus Bărbulescu, George Anania, precum și traduceri din literatura științifico-fantastică a scriitorilor Arthur C. Clarke, Brian Aldiss, Isaac Asimov, Ph. J. Farmer, H. Ellison. Transpunerile în românește sunt semnate de Cornelia Alexoi-Columbeanu, Mihai Bădescu, Constantin Cozmiuc, Ion Doru Brană. Alți colaboratori: Alexandru Mironov, Dan Farcaș, Dan Vardie, Dorel Dorian, Ionel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289983_a_291312]
-
Dib, 1971, Insula spionilor, 1972, Întâlnire în Valea Morții, 1974, Prețul tăcerii, 1974, Pichetul în alarmă, 1976, Invidia, 1979, Martor ocular, 1982 ș.a.). Scriitorul, care nu uită de micii cititori (Armata de pitici, 1974), abordează, adresându-se vârstei pionierești, literatura științifico-fantastică (Fantastica aventură 2101, 1975) sau se inspiră din lumea sportului (Ultima repriză, 1989). În afara unor scenarii radiofonice, confecționează și scenarii pentru televiziune, Prescripția (1969) fiind primul serial polițist românesc. În conflictul permanent dintre „oameni” și „neoameni”, între apărătorii legii și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285705_a_287034]
-
trece Cortina. În anii ’50, ca ziarist la „Scânteia”, F. dobândește în mediile culturale un renume de „comisar” al „rectitudinii” ideologice comuniste. Ca scriitor însă abandonează destul de curând temele politice și gazetărești ori virulența pamfletară și se specializează în literatura științifico-fantastică și de aventuri, domeniu în care se impune prin câteva realizări notabile. Alături de Vladimir Colin, Adrian Rogoz și Ion Hobana, se numără printre inițiatorii și promotorii SF-ului românesc postbelic. Obține, în 1972, prestigiosul premiu al Societății Europene de Science-Fiction
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286959_a_288288]
-
viziune mai pragmatică, unde accentul cade atât pe text, cât și pe SF. Textul capătă stil, iar SF-ul rigoare și vocabular. O postfață-manifest avansează următoarea diferență specifică a „ficțiunilor speculative” (sintagmă pe care autorul o preferă aceleia de literatură științifico-fantastică) față de literatura mainstream: „literatura generală pune în evidență idei despre lume, SF-ul construiește lumi pentru idei.” Consecvent acestui program, P. construiește povestirile în jurul unui model cerebral, de o logică riguroasă, care nu exclude însă manevrele emoționalului. Semnificativă pentru descrierea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288927_a_290256]
-
tip de concepție realistă sînt puse sub semnul întrebării din ce în ce mai frecvent, de pildă prin asocierea temei variabilității cu o descriere care vizează realismul. Astfel, John Fowles oferă trei variante posibile pentru finalul romanului său Iubita locotenentului francez, iar în proza științifico-fantastică a lui Kurt Vonnegut lumii ficționale îi este adesea negată foarte conștient orice finalitate. Acest caracter deschis este deosebit de surprinzător în Micul dejun al campionilor. În extraordinarul roman experimental At Swim- Two-Birds (La doi lebădoi) al lui Flann O'Brien, tema
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
318 N. Friedman, "Point of View in Fiction", 1167. 319 Hans Robert Jauss, Literaturgeschichte als Provokation der Literatur wissenschaft, 69. 320 H.G. Wells, "The Country of the Blind", r. Țara Orbilor, trad. de Victor Kernbach și C. Vonghizas, în Povestiri științifico-fantastice, vol. IV, Oul de cristal, Ed. Tineretului, București, 1965, 60. 321 Ibid., 79. 322 W.M. Thackeray, The Memoirs of Barry Lyndon, Esq., Written by Himself, 1844. 323 Este semnificativ faptul că tocmai cititorii celebrului roman foileton și-au exprimat
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
din 1948 torențială - povestiri și nuvele, cât și romane realiste: Nepoții lui Horia (1951), Mărirea și decăderea Păunei Varlam (I-II, 1961), Drumul dragostei (1963), Numărătoare inversă (1972), Pictor de duminică (1983), Roata (1984), romane de aventuri pentru copii și științifico-fantastice: Mai tare ca Sfântul (1969), Călătorie pe planeta Zeta (1972), „romane cronologice” (de fapt biografii): Eminescu. Roman cronologic (1974; Premiul Uniunii Scriitorilor), Tinerețea unui erou („eroul” este Nicolae Ceaușescu), cărți de reportaj: Familia sovietică (1948), 1907. Cincizeci de ani de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290580_a_291909]
-
a baricadei, ilegaliștii, „tovarășii” angajați în misiuni de sabotare a mașinăriei de război nemțești, „partizanii” sunt, firește, eroii pozitivi, proiectați cu ingenuitate în prototipul comunistului („Hristos era tot un comunist”), investit cu har auroral. Primenindu-și registrul, prozatorul abordează genul științifico-fantastic în Insula cu amintiri de acasă (1978), închipuind o călătorie în Cosmos, spre Planeta Roșie. Astronauții sunt trei tineri cu firi romantice, stângaci disimulate, care, între flash-urile suvenirurilor nostalgice și fantasmele visării, ajung să se descopere pe ei înșiși
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286832_a_288161]
-
an și romanul Fapt divers. Până la încheierea războiului va mai publica în „Vremea”, la intervale destul de mari, reportaje și însemnări de drum, precum și al doilea roman, Joc de oglinzi (1943). După aproape cincisprezece ani izbutește să tipărească în colecția „Povestiri științifico-fantastice” a revistei „Știință și tehnică” Balaurul mărilor (1957), Cântecul Lebedei (1958) și O întâmplare de necrezut (1960). Aceluiași gen îi aparțin și amplele nuvele Audacia (1963) și Minuni la Mărgărit (1965), cărora li se adaugă biografiile romanțate Omul din lună
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288786_a_290115]
-
mai târziu, manuscrisele păstrate relevând mai multe asemenea încercări nefinalizate. Un notabil succes de public l-au înregistrat poveștile pentru copii ale lui V.; cea mai cunoscută, Ber-Căciulă (1920), a beneficiat la interval de câțiva ani și de o continuare „științifico-fantastică”, basmul Ber-Căciulă împărat (1928). Dintre poeziile în manieră folcloric-lăutărească strânse în placheta Cântecele lui Iancu (1924), o carieră nesperată va face textul romanței Maria neichii, Marie. SCRIERI: Draci și strigoi, București, 1899; Mârlanii, pref. M.Gh. Bujor, București, 1911; Fără pâine
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290588_a_291917]
-
în 1996 publică la Pittsburgh, SUA, o cuprinzătoare antologie a scriitorilor din România (The Phantom Church and Other Stories from Romania), la București îi apare Enciclopedia exilului literar românesc (2003). Deloc surprinzător, în 2002 M. tipărește un volum de literatură științifico-fantastică, Misterul camerei închise, care cuprinde „nouă povestiri incredibile”. La prima vedere, cărțile lui M. s-ar încadra în categoria critică universitară, având în vedere un anume echilibru al opiniilor exprimate și o ordine, deloc întâmplătoare, a domeniilor abordate: întâi o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287991_a_289320]
-
prevalează privirea istorică. După ce consemnează începuturile de pe la mijlocul secolului al XIX-lea, marcate de un interes crescut pentru senzaționalul științific și pentru primele traduceri, criticul identifică în primii ani ai secolului al XX-lea pe întâiul scriitor specializat în literatura științifico-fantastică: Victor Anestin. Urmează o trecere în revistă cuprinzătoare a autorilor și cărților mai importante, fără o preocupare deosebită față de valoarea acestor producții. Literatura SF epuizează o temă și este, cel puțin din punct de vedere teoretic și istorico-literar, o exegeză
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287991_a_289320]
-
ci prin raportare la prezent, abordare specifică sociologiei americane. 1.2. Definiția culturii Cultura reprezintă totalitatea obiceiurilor învățate și transmise social, cunoștințelor, obiectelor materiale și comportamentelor. Ea cuprinde ideile, valorile și artefactele unui grup de oameni (de exemplu, cd-urile, literatura științifico-fantastică și aparatele de măsurare a glicemiei pentru diabetici). Cântarea imnului național "Deșteaptă-te române" este un aspect al culturii în aceeași măsură în care este și dansul popular al călușarilor. Utilizarea termenului cultură în domeniul științei și al cunoașterii comune
by Constantin Crăiţoiu [Corola-publishinghouse/Science/1063_a_2571]
-
și comportamentele sociale ale românilor. Fundamentele teoretice ale cercetării valorilor Delimitări conceptuale Cultura Cultura reprezintă totalitatea obiceiurilor învățate și transmise social, cunoștințelor, obiectelor materiale și comportamentelor. Ea cuprinde ideile, valorile și artefactele unui grup de oameni (de exemplu, cd-urile, literatura științifico-fantastică și aparatele de măsurare a glicemiei pentru diabetici). Cântarea imnului național "Deșteaptă-te române" este un aspect al culturii în aceeași măsură în care este și dansul popular al călușarilor. Cultura joacă un rol esențial în constituirea și în funcționarea
by Constantin Crăiţoiu [Corola-publishinghouse/Science/1063_a_2571]
-
frontieră, atâta vreme cât nu există un fantastic pur, decantat de orice elemente reziduale și situate în afara oricăror influențe. Astfel, inventariem o serie de concepte ce fac trimitere într-o anumită măsură la fantastic: fabulosul feeric, miraculosul mitico-magic și superstițios, ocultismul inițiatic, științifico-fantastic, proza poetică și alegorică, proza vizionară, literatura de aventuri, proza de analiză, literatura fantastică fiind un un tip modern de literatură narativă, caracterizat în special prin mister, suspans și incertitudine, ea fiind recunoscută ca specie literară de sine stătătoare în
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
neterminate, la Facultatea de Filosofie din București, fiind apoi redactor la Radio (1950-1952) și la mai multe publicații pentru copii. Debutează în 1950 cu versuri pentru copii, pentru ca, în continuare, să publice într-un ritm susținut volume de proză scurtă științifico-fantastică, nuvele fantastice, apoi romane. A colaborat frecvent, de-a lungul anilor, la revistele „Viața românească”, „România literară”, „Contemporanul”, „Echinox” ș.a. A semnat, uneori în colaborare, traduceri din autori cehi, maghiari, polonezi. Poezia pentru copii a lui A. reprezintă prelucrarea unui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285413_a_286742]
-
literară”, „Contemporanul”, „Echinox” ș.a. A semnat, uneori în colaborare, traduceri din autori cehi, maghiari, polonezi. Poezia pentru copii a lui A. reprezintă prelucrarea unui sentimentalism minor, derivabil din contextul ideologizant al deceniului șase. Trecerea autorului la genul literaturii fantastice și științifico-fantastice va reflecta găsirea timbrului propriu, personalizat. O constantă a acestor scrieri, punct de plecare pentru problematizări topite în fluxul epic al textelor, o reprezintă frecventarea motivelor clasice ale „transferului de personalitate” și „dedublării eului” (Cornel Robu); referințele la care se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285413_a_286742]
-
puțin similare contactului umanului cu non-umanul, cu efecte alienante pentru cel dintâi termen, sunt construite povestirile din Moartea păsării săgeată (1966) ori Cosmonautul cel trist (1967), reluate parțial în Pălăria de pai (1974); trama epică este adesea, în tradiția literaturii științifico-fantastice scrise în România deceniilor șase și șapte, „îmblânzită” prin introducerea în discurs a unui ton vag liric. Colecționarul de insule (1981), Insulele fericite (1986) și O insulă în spațiu (1991) sunt eseuri pe tema utopiilor literare; cărțile valorificate aici compun
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285413_a_286742]
-
Citadela sfărâmată și doctorul Toma din Febre; istorice - domnitorul Petru Rareș, ca în piesa Petru Rareș sau Locțiitorul (1967); folclorice și mitice - artistul și constructorul Manole din Moartea unui artist și din Omul care și-a pierdut omenia (1957); chiar științifico-fantastice, parodiate în Paradisul (1974). Piesa Omul care și-a pierdut omenia este oarecum drama-sinteză, cuprinzând totalitatea problemelor fundamentale care îl animă dintru început pe dramaturg, de la rostul și țelul creației la dualitatea sufletului, pe întreaga spirală a experienței creatorului. Manole
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287852_a_289181]
-
laborant (1939-1940), muncitor la CFR (1941-1944), funcționar la Societatea de Telefoane, (1946-1948) - înainte de a deveni, din 1955, reporter și redactor la revista „Știință și tehnică”, de care își va lega destinul, inițiind și publicând suplimentul literar al revistei, „Colecția «Povestiri științifico-fantastice»”. Apărute cu o regularitate de metronom, la începutul și la jumătatea lunii, la prețuri modice, dar în condiții editoriale de înalt profesionalism, micile broșuri SF au reprezentat, din octombrie 1955 și până în aprilie 1974, când au dispărut brusc din peisajul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289296_a_290625]
-
și impact, dar fără întrerupere, încă mulți ani, de „Almanahul «Anticipația»” și chiar de o încercare de a o resuscita, după 1990, vreme de câțiva ani - cu colaborarea sporadică a lui R., stabilit în Germania din 1989 -, orientarea spre proza științifico-fantastică a ajuns să devină, în imaginarul colectiv al culturii române, consubstanțială cu creatorul și animatorul ei, ocultând adesea celelalte aspecte ale activității sale. Începuturile literare ale lui R., duble într-un anume sens, îmbrățișau cele două laturi esențiale ale evoluției
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289296_a_290625]
-
ilustrate de dezvoltarea, în condițiile Planetei Venus, a inteligenței și sensibilității pe tărâm vegetal), bine pusă în evidență de ideea atracției pe care o resimte cosmonautul pământean pentru echivalentul venusian al „eternului feminin”. Talentul de explorator narativ al spațiului literar științifico-fantastic găsește, totuși, cea mai bună concretizare în prozele scurte. Volumul care le reunește, Prețul secant al genunii (1974), cuprinde o serie de narațiuni, unele devenind texte clasice ale genului, și nu doar în spațiul românesc. Chiar dacă, pentru Mircea Opriță, Altarul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289296_a_290625]
-
sub egida Ministerului Cercetării și Tehnologiei. Director onorific este Alexandru Mironov, redactor - Mihai Dan Pavelescu, secretar de redacție - Constantin D. Pavel. Cum se arată în editorialul Știință și imaginație, semnat de Alexandru Mironov, revista intenționa să reînvie tradiția colecției „Povestiri științifico-fantastice” (tipărită în anii ’60 de publicația „Știință și tehnică”), pe care o continuă în numerotare și despre care se vorbește ca despre un punct de răscruce în dezvoltarea literaturii SF pe teren românesc: „M-am hotărât, împreună cu prietenii Ion Albulescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285381_a_286710]