2,268 matches
-
Belbo, se duse cât colo, În timp ce, În virtutea aceleiași Împingeri, Pendulul Începea o oscilare rapidă și violentă, smulgându-și și victima odată cu sine. Funia se Întinsese sub greutatea sferei și se Înfășurase, de data aceasta strânsă ca un laț, În jurul gâtului bietului meu prieten, proiectat În aer, atârnând de-a lungul firului Pendulului și, zburând deodată către extremitatea de răsărit a corului, acum se Întorcea Îndărăt, lipsit de viață (sper), În direcția mea. Mulțimea, călcându-se În picioare, se retrăsese din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
față destinele pământești 54. Prințul tenebrelor 55. Numesc teatru 56. Prinse să sune din trâmbița strălucitoare 57. De fiecare al treilea arbore era atârnat un felinar 58. E alchimia o târfă castă 59. Și iau naștere astfel de monștri 60. Bietul prost! 61. Această Lână de Aur 62. Considerăm drept societăți druidice 63. La ce te face să te gândești peștele acela? 8. TIFERET 64. A visa un oraș necunoscut 65. O structură de șase metri lățime 66. Dacă ipoteza noastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
ridicat (ceea ce se și Întâmplase când Pată Neagră se dusese după provizii). Strigase că văzuse oameni de partea cealaltă a prăpastiei (ceea ce și văzuse când Pată Neagră și Vaselină se Întorseseră). Și acum pretindea că apar În Supraviețuitorii lui Darwin? Bietul Bennie, de când avusese criza de convulsii, starea lui se tot degrada, concluzionaseră cu toții. Încercau să-i facă pe plac, dar le era frică și de faptul că și alții dintre ei ar putea Înnebuni. Bennie strigă la ei din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
farurilor posterioare ale unei mașini care te-a depășit. Galbenul și roșul sunt culori care răzbesc prin ceață și sunt vizibile. Așadar, cum cunoșteam remediul efectiv în situația dată, mi-am permis să conduc mașina cu o viteză rezonabilă, dar bietul Chouraqui, care nu vedea decât ceață peste tot, a prins o frică greu de disimulat și a început să mă îndemne zicând: "Domnule Palmor, să știți că, deși ora este târzie, eu nu mă grăbesc și te-aș ruga mult
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
primitoare și fereastra decorată cu toate fructele sezonului? E ghereta lui Ghiță olteanul, amicul, confesorul, tăinuitorul nostru, adică a absențelor noastre nemotivate de la orele de clas. Trebuia să mă opresc puțin aici, în amintirea atâtor ore, întâlniri și conversațiuni plăcute. Bietul Ghiță, bunul nostru Ghiță... Și acum iată și piața Unirii. Vreau să spun, locul unde va lua mai târziu ființă piața cu acest nume: căci spațiul dintre grădina otelului Traian și prăvăliile din fața ei, nu e decât o fâșie de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
târziu, pe Calea Victoriei, transfigurat, fericit, concetățeanul meu mă întâmpină întinzându-mi amical ambele mâni: "Ce bine-mi pare că te văd! Nici nu știi câtă mulțumire simt când întâlnesc un ieșean de al nostru", îmi spune el. "O, Iașul nostru! Bietul nostru Iași! Așa de încântător și așa de părăsit!" Cazul acesta nu e unic, de sigur. Cine-și închipuie însă că în fața lui (sau a altuia la fel) ar fi în drept să repete cuvintele pe care poetul latin le
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
a doua zi, mi-l imaginam pe role, în trening, patinând voios pe gresia din baie; duminica, îl puneam să se îmbrace în lenjerie intimă și să danseze din fund pe muzică orientală. Uneori, poveștile se terminau prost și-atunci bietul Bismarck ajungea când pe mâna hitleriștilor (care-l strângeau cu menghina, ca să spună adevărul despre soldatul Ryan), când la circ, dansând stingher pe sârmă ori sărind prin inele de foc, când la secția unu, pe Ana Ipătescu, închis pentru tulburarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
și sănătoase. Îi invidiam. Pentru ei literatura era o sumă de-afișe cu mutre luate din cărți, sub care veneau câteva explicații tip cazier: „EMINESCU - GENIUL NEPERECHE“, „ION BARBU - AUTOR ERMETIC“ sau „ARGHEZI - POETUL MEȘTEȘUGAR“. Mi-l și imaginam pe bietul Arghezi suflând în forjă, punând mâna pe daltă și clește și-apucându-se să bubuie vreo două-trei grămezi de cuvinte pe nicovală, pentru a rămâne, preț de încă o generație, la înălțimea reputației. Scriitorii sobri și motivați, cu basca pe cap în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
instantaneu, apucai să citești două-trei rânduri, după care dispărea; de imagini, nici nu putea fi vorba. Nimeni nu știa dacă tipul exista cu-adevărat, și nici dacă sistemul lui chiar funcționa. Orice era posibil: în fond, îl urmărisem și pe bietul Petrișor mergând la vot, atârnat de brațul familiei, bâțâindu-se din tot corpul, ca un robot gata să sară din șuruburi. Oare cum aplicase ștampila pe buletin? Dar cine avea chef să riște? Mesajul suna clar, mi se sugera să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
îmi păreau majore. Într-unul din ele, bunicu’ Vitalian figura ca „unchiul“ lui taică-meu; în celălalt, ca socrul lui. Cum, exceptând cazurile nefericite de eșec în transportul spațio-temporal din seriale ca Sliders, Star Trek sau Andromeda, nimeni, deci nici bietul taică-meu, nu putea fi, în același timp și cu-aceeași alcătuire moleculară, și nepot, și ginere, m-am decis să citesc mai cu atenție hârțoagele. Mă și vedeam inventat în fel și chip, răsucit în forme alternative ale minții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
rădăcini sentimentul de demnitate națională. Atunci s-au pregătit spiritul public de astăzi, atunci s-au creat terenul pentru activitatea lui Giani, Cariagdi, Carada, în linie coborâtoare, precum și pentru frumoasele manipulațiuni ale M. Sale Regelui drumurilor de fier, dr. Stroussberg. Bietul Tudor și cinstitele domnii de boieri mari cari au urmat după el, reacțiunea în contra fanarioților n-a durat decât 30 - 40 de ani, timp prea scurt pentru ca, prin părinteasca oblăduire, cum se zicea, și prin bugetele cu baierele pungii legate
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
miniștri. Onorariul și cheltuielele de reprezentare se vor hotărî prin legea bugetară. Art. 2. Atribuțiunile și răspunderea ministrului președinte rămân astfel cum sunt regulate și pîn' acum de legi și uzurile constituționale. Ce minunată e instituția Flevilor pe lumea aceasta! Bietul d. de Bismarck a trebuit să bată pe austriaci, să unească Germania de Nord, să bată pe franceji, să unească toată Germania, păstrând cu toate acestea cele mai însemnate din formațiunile ei monarhice, a fost silit apoi de a crea
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
și nu sunt nimic. Pe cât timp au diurne, lefuri, întreprinderi nici nu-i simți că sunt: vegetează liniștiți și blânzi. Din momentul în care nu le mai au își manifestă existența într-un mod zgomotos și foarte neplăcut. Dar de, bietul Descartes, om a fost și el și-o fi avut păcate pe cari cată să le spăsească după moarte. Ce pedeapsă mai mare putea să-l aștepte însă pe ceea lume decât de a se vedea citat și tălmăcit de
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
privește, căci au ieșit săraci, căci au fost oameni de stat în socoteala averilor lor private, și sacrificiile ce le-au impus celor mai mulți pozițiunea lor oficială le-a jignit multora interesele și avutul lor. Cine-a sărăcit dintre roșii, afară de bieții Golești cari au luat-o la serios? Dar Goleștii erau boieri de neam și autohtoni, deci, ca atari, nu s-au uitat la folosul practic, lăsând în seama d-lui C. A. Rosetti admirabila calitate de-a concilia interesele sale
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
ÎN ORICE CAZ URMAȘII NOȘTRI... În orice caz urmașii noștri cată să știe ce anume merite se recompensează în persoana d-lui C. A. Rosetti. Lăsați în voia lor să judece numai după cele zise de d. {EminescuOpXI 110} Giani bieții urmași ar fi încurcați, căci d-nul viceprezident de Cameră nu e în stare a ne spune decât următoarele de ex.: Considerând că nu pentru d. C. A., Rosetti personal, pe care acest Parlament îl are în capul sau și
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
Nastratin (Nasreddin) și dac-o fi cel din poveste, ceea ce nu putem ști cu siguranță, apoi are s-o ducă bine ambasadorul nostru acolo, mai ales pentru că guvernul țărei noastre seamănă mult cu lumea pe dos a filozofului hoge. Daca din bietul Pepelea nu s-ar fi ales de mult oale și ulcioare, ce frumos i-ar mai sta decorația, cu atâta generozitate împrăștiată de cătră d. ministru de esterne și ce demn reprezentant ar fi pe lângă acele "state cât de mici
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
caritabil. Biata femeie este încărcată acum într-un chip absurd la foncieră. În zadar reclamă, căci, neavând noroc să se bucure de sprijinul vreunui democrat, glasul său nu are putere să pătrunză până la urechile protectorilor de odinioară, în teorie, ai bietului "popor suveran, redus la sapă de lemn", cum se cânta altădată la Circ. Ni se raportează textual apostrofa ce a întîmpinat-o reclamanta de la un democrat pe care-l supărase în fine cu stăruințele și lacrimile ei: "Vinde-ți cocioaba dacă
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
triumfal, pe motocicletă, Arcul de Triumf din Paris. Cireașa de pe tort: la sfârșit, feministele canadiene din sală iau cuvântul pentru a "protesta energic" împotriva înjosirii imaginii femei din acest videoclip, folosirea femeii ca obiect sexual etc. Atmosferă plină de jenă, bietul Leonard nu înțelege ce nu a fost în regulă cu conferința sa. Eu și Bill, un alt student din România, abia ne mai ținem râsul când vedem atâta îndârire inutilă, consumată degeaba. Bariera dintre Ei și Noi pare de netrecut
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
numeroase, înarmate până-n dinți, la care ai noștri, săracii, cu puști vechi și împrumutate, ori cumpărate de la vecini, de prin străini, nu le-au putut sta împotrivă. Încât i-au pus pe fugă și i-au aruncat peste munți. Și bieții români mărșăluiau acum de câteva zile, venind prin pasul Prislopului... Ei, și iaca, am luat fetițele de mână și, împreună cu fratele meu, Dumitru a Catincăi lui Diaconescu, ne-am dus tot o fugă, acolo unde ni s-a spus: în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
după insistențele unchiului său. Cineva, un caricaturist talentat realizase un desen în care colegul nostru era prezentat ca un acrobat, care traversa pe o frânghie subțire peste o apă adâncă, neagră, învolburată; frânghia se îndoia până aproape de firul apei, iar bietul nostru "erou" se ținea cu amândouă mâinile de dânsa și, când ajungea la mijloc, spinarea îi atingea ușor luciul apei, iar sub caricatură scria: "omul care a văzut moartea!... sau G.F. luând nota 5". ... Aflându-mă, în ordine alfabetică, pe la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
și-am crezut c-acolo-s câinii cu colaci în coadă și curge numai lapte și miere. Știi că am stat mult și bine într-un lagăr cu imigranți, până ce s-a apreciat că știm bine limba germană? Știi că bietul Costel nu se poate nici acum obișnui și zice să mă interesez cum ar putea reveni la Câmpulung, unde-s și-ai lui îngropați, unde are încă frați, prieteni, cumnați, cunoscuți? Știi, Bițule, că el, Costel, plânge de câte ori își aduce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
moșiilor, pășunilor și fânețelor de către coloniștii și imigranții străini. Preotul din satul Sf. Ilie, de lângă Suceava, scrie, la 24 februarie 1914, Consistoriului Ortodox din Cernăuți că pe moșia acaparată de Hermann Fischer "sărăcia nespusă, care i-a cuprins pe toți bieții creștini, și-i silește pe mulți să-și caute scăpare în America, lăsând acasă femei și copii, în cea mai mare mizerie și disperare". Și preotul Dimitrie Furtună, din satul Clit-Arbore, scrie aceluiași forum provincial: "e un păcat strigător la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
uneori, sfârșeau prin acte de violență și crime". Așa că "din cauza greutății traiului consemna, la 31 decembrie 1893, preotul Ilie Andruchovici, în cronica satului Pârteștii de Jos mulți români, din diferite părți ale Bucovinei, au început a emigra în Canada, căci bietul român apărare nu are de nicăieri; prigonit de toți, flămând, huiduit, tras și împins în toate părțile, lasă casă, moșie părintească și își ia lumea în cap, se duce unde n-a fost neam de neamul lui, în America". Alte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
Fiule, ești nefericit în Varvara, fiindcă te autodevori precum Cronos propriii copii. Îți lipsesc ochii și pe ei trebuie să-i cauți ca să birui duhurile. Învață să vezi și învață-i și pe alții să vadă. Nu privi numai prin bieții tăi ochi..." Și Dimitrie Cristea va căuta de acum încolo, nebun, să privească lumea varvariană cu ochii verzi ai Corei Solomon, mai ales că și bătrânul din vis îi confirmă bănuiala sa referitor la inexistența sentimentului de dragoste în familia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
fragmentele" lui Lamparia și cu greu mă abțin să nu reproduc vreo câteva. Mai sunt aici, cum spun, "frânturi de cugetare", unele de dimensiunea unor microeseuri, ca acelea despre Maiorescu, Dostoievski ( Idiotul), Rimbaud, Doamna de la Fayette, Proust, Bachelard, G. Călinescu (Bietul Ioanide), Borges. De mare atenție se bucură filosofii și filosofia: Platon, în cea mai mare măsură, Aristotel, Descartes, Pascal, Erasmus, Kant, Schopenhauer (desigur), Freud, Husserl, Heidegger, Nae Ionescu, C. Noica, Ștefan Lupasco. Subscriu fără ezitare: "Un filosof nu trebuie să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]