1,318 matches
-
după zeul păzitor din miazănoapte; slujea drept cameră de meditație a lui Shingen, loc de discutare a afacerilor guvernamentale și, din când în când, sediu al consiliilor de război. Shingen stătea pe veranda templului. Trupul său părea să fluture în briza care sufla către sală dinspre stâncile și pâraiele grădinii. Purta peste armură roba roșie de mare preot, care părea să fie făcută din florile înflăcărate ale petuniilor stacojii. Era un om de statură medie, cu constituție solidă, musculoasă. Avea ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
imobilizase pe senior și vasali cu doar câteva momente în urmă. Părea să nu aibă nici cea mai mică grijă. — Ce se întâmplă? întrebă el, privind de la Nobunaga la generali, care stăteau cufundați în tăcere; cuvintele sale erau ca o briză veselă de primăvară. Aha. Am auzit despre ce vorbeați, adineaori, când așteptam afară. De-asta tăceți? Fiind prea grijulii față de seniorul lor, vasalii s-au hotărât să-l certe și să moară; cunoscând cele mai adânci sentimente ale vasalilor, seniorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
dar era sigur că cineva izbucnise în râs. Dintr-o dată, Hideyoshi dori să vadă alți oameni și ieși pe verandă. Văzu un mare număr de lămpi și de oameni din reședința seniorului, în cealaltă parte a spațioasei grădini centrale. O briză ușoară aducea cu sine mirosul de sake și, când vântul sufla în direcția lui, îi auzea pe samurai bătând tactul și cântind: Florile sunt stacojii, Prunele sunt aromate, Sălciile sunt verzi, Vrednicia omului de inima-i e hotărâtă. Oameni între
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
de înspăimântător. Hideyoshi începu să bată ritmul cu piciorul. În același timp, deschise scurt un evantai care reprezenta un cerc roșu pe fond auriu. Având atât de mult timp liber, Privesc spre tigva de la poartă. Din când în când, o briză blândă Neașteptată ici, întâmplătoare colo; Pe neașteptate, din întâmplare, Vița tigvei, cât de amuzantă. Cânta cu glas sonor și dansa de parcă nici nu i-ar fi stat mintea la altceva. Dar, înainte ca dansul să se fi sfârșit, dintr-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
dușmanilor capul seniorului său. Iar acum, încă se mai afla acolo, agățându-se de viață cu îndărătnicie. Ce speranțe mai avea? Ce onoare îi mai rămăsese? Insultele lumii sunau ca țârâielile cosașilor care-l înconjurau acum. Dar, în timp ce asculta, cu briza răcoroasă suflându-i peste piept, puțin îi păsa. O durere Adunată peste alta Îmi încearcă limita puterii. Era o poezie pe care o scrisese cu ani în urmă. Acum, o rostea în suflet. Își amintea ce-i jurase mamei sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
îi plângeau de milă, sau râdeau de prostia lui? Depindea de felul în care le asculta. Mitsuhide ordonase să nu fie primit nimeni, iar acum stătea singur într-o cameră mare și goală. Deși nu era decât începutul verii, o briză delicată, răcoritoare, sufla tăcută prin întuneric. Mitsuhide era cumplit de palid. Se părea că părul șuvițelor laterale i se ridica drept în sus, de fiecare dată când pâlpâia flacăra lumânării. Chinul i se vedea în neorânduiala părului și în culoarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
nimic altceva decât să se înghesuie prin felurite campamente, se ridicară imediat pentru a se dispune în coloane. Rânduindu-se pe trei șiruri, se aliniară cu drapelele sus. Verdeața munților înconjurători și frunzișul verde pal din apropiere foșneau înmiresmate în timp ce briza ușoară a serii plutea peste nenumăratele chipuri. Cornul sună iarăși - de data asta, din pădurea îndepărtată. Din curtea capelei închinate lui Hachiman, zeul războiului, Mitsuhide și generalii săi ieșiră echipați strălucitor, în razele piezișe ale soarelui la apus. Mitsuhide își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
din incinta templului, dar adevăratul centru îl reprezenta cartierul general al lui Nobunaga. Lângă încăperea de unde se auzea glasul lui Nobunaga, murmura un pârâu izvorând din grădină, iar din niște clădiri puțin mai îndepărtate pluteau când și când pe aripile brizei râsete vesele de femei. Nobunaga vorbea cu un mesager de la al treilea fiu al său, Nobutaka, și de la Niwa Nagahide: Îi va fi de folos bătrânului meu ajutor, Nagahide. Informați-l că totul e asigurat. Peste câteva zile mă voi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
se agite. De îndată ce se simți adierea răcoroasă a râului, întreaga armată se opri pe loc, cu spaimă. — Așezați-vă! ordonară ofițerii. — Nu mai faceți atâta zgomot! Și nu vorbiți între voi fără rost! Apa limpede a râului scânteia, iar în briza din vale cele nouă stindarde cu campanulele lor albastre se unduiau ca niște prăjini lungi îndoite în chip de arc. Amano Genemon, care comanda capătul aripii drepte a armatei, fu chemat de Mitsuhide. Sări de pe cal și alergă spre comandantul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
și o manta lungă decorată cu brazi și flori de cireș. Părul lung și negru i se târa în urmă. Întrucât obloanele erau deschise, prin fereastră se vedea un cer matinal de culoarea clopoțeilor, aproape ca un decupaj din hârtie. Briza care adia înăuntru fremăta prin părul negru al femeii și răspândea mireasma de aloe până în locul unde se opriseră pajii. — Veniți încoace. Pajii auziră sunetul apei curgând și alergară în direcția bucătăriei. Preoții templului încă nu-și părăsiseră camerele, așa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
până la paravane aurite. Era a optsprezecea zi din lună, iar obiectivul era acela de a se muta la Azuchi. O altă forță militară șerpuia și ea spre răsărit, pe drumul de uscat. Convoiul navelor care traversau lacul era împins de briza care făcea drapelele să fluture și reflecta armata terestră în marș care înainta de-a lungul coastei. Dar din Azuchi nu mai rămăsese decât pământ pârjolit și, de îndată ce sosiră, trupele fură cuprinse de deznădejde. Zidurile albastre cu auriu din Azuchi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
copacilor și pe sub podele, să se afle spade, lănci și arcuri ascunse de membrii clanului Shibata. Nu cumva încercau stăruitor să-l provoace pe Hideyoshi? O senzație stranie, comună tuturor, începu să se formeze din sentimentele de neîncredere, plutind pe briza ca de cerneală a serii și prin umbrele lămpilor care pâlpâiau pe culoar. Era miezul verii, dar fiecare oaspete simțea fiori pe șira spinării. Hideyoshi așteptă ca Genba să termine, apoi râse sonor: — Nu, Senior Nepot, mă întreb de unde-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Nobuo și Ujisato, Hideyoshi își îndreptă armata spre Omi. În ziua a șaisprezecea, ajunse la Nagahama, iar în cea de a șaptesprezecea trupele sale porniră pe drumul șerpuitor de pe malul lacului, spre nordul provinciei Omi. El, unul, se deplasa călare. Briza primăvăratică îi juca pe chip, în timp ce călărea sub stindardul de comandant cu tidvele aurite. La granița cu Omi, în regiunea alpină Yaganase, zăpada proaspătă zăcea în vâlcele și adâncituri. Vântul care bătea prin regiune și sufla către lac dinspre miazănoapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
el. Câștigarea localnicilor era o necesitate imprtantă, înainte de a încerca să înfrângă inamicul. Disciplina militară strictă este vitală, însă chiar și în zilele când părea să curgă sânge, oriunde își instala Hideyoshi scaunul de campanie părea să se pornească o briză de primăvară. Cineva chiar a scris: „Unde stă Hideyoshi, suflă vântul primăverii.” Șirurile de fortărețe trebuia să străbată două zone. Prima pornea de la Kitayama, în Nakanogo, pe drumul spre provinciile de miazănoapte prin Muntele Higashino, Muntele Dangi și Muntele Shinmei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
în jurul unui cerc central mai mare, peste un evantai auriu. Sub aceste flamuri, treizeci de războinici călări, treizeci de lăncieri, treizeci de pușcași, douăzeci de arcași și un batalion de pedestrași așteptau în formație completă, cu uniformele strălucitoare foșnind în briza râului. — Du-te să afli cine sunt, îi ordonă Hideyoshi unui servitor. Omul se întoarse repede, cu răspunsul: — Este Ishida Sakichi. Hideyoshi își lovi ușor șaua. — Sakichi? Ei, ei, altul nici nu putea să fie, spuse el cu glasul plin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
în magazinul cu /armăsari ciupind nevroze, / ies copilele din poze / și argintul se făcu // cel puțin cât steaua, lin / deznodându-se din cercuri / și-acea vineri era miercuri, / iarba aceea caolin, // Te opui și dă din bot / din femeie malul, briza / mă uitam cum trece criza”. Verva lexicală și complicarea barocă a textelor pot transforma un crochiu într-o construcție agreabil-enigmatică, etalând un manierism gratuit: „gheparzi pereche azurii (sau poate eu doar cifre pare accept prin ochiuri și grătare, sau poate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288386_a_289715]
-
viața măruntă, cotidiană, cu o erudiție egalată doar de relaxarea din ton, pastișele lui Eco sunt, s-ar zice, un soi de vehicule (de lux!) între Academie și cafenea. Observațiile bonome, dar riguroase, hipnotic somnolente, necruțătoare totodată, "răcoresc" asemeni unei brize mediteraneene. Autorul nu sancționează - dezvăluie. E nevoie de vervă în concentrație pură pentru un asemenea echilibru pe sârmă, sau de un extraordinar temperament, nici vulcanic, nici concesiv - și frământat, și calm în același timp. Prinse în chenarul de rețetă al
Ecografii pentru sănătatea zilnică by Dorin-Liviu Bîtfoi () [Corola-journal/Journalistic/15918_a_17243]
-
3, sc. A, ap. 13 țel. 615381 1690 VLĂSCEANU CRISTU (n. 1928) Constantă, Str. Ștefan Cel Mare nr. 57, bl. M17, sc. A, ap. 5 țel. 665878 Partea a IV-a B 0777 SC A. L. C. CONT SRL Constantă, Aleea. Brizei, nr. 2, bl. S, sc. D, ap. 76 țel. 618267 095010631 0235 SC A. M. C. EXPERT CONSULT SRL Constantă, Aleea Heracleea nr. 7 bl. Z3 sc. A ap. 6 țel. 646560 0944 SC ABILCONT EXPERT 2000 SRL Constantă, str. I.
EUR-Lex () [Corola-website/Law/142865_a_144194]
-
Constantă, str. Eliberării nr. 23 bl. IV30 sc. A ap. 6 țel. 697521 092536652 18868 BECHIR MERDANE (n. 1964) Constantă, Str. căpitan Dobrila Eugeniu, nr. 113, bl. St3, sc. A, țel. 588323 18752 BEZMAN ROXANA VICTORIA (n. 1955) Constantă, str. Brizei, bl. FD3, sc. A, ap. 22 țel. 615356 096337488 18756 BOGHE ION (n. 1934) Mangalia, Str. Peleș nr. 2 țel. 752591 3626 BUBURUZ VAVILA (n. 1954) Loc. Năvodari, Str. Albinelor, bl. A9, sc. A, ap. 14 țel. 762737 21499 BUJDUVEANU
EUR-Lex () [Corola-website/Law/142865_a_144194]
-
581385 21195 ION GEORGETA (n. 1948) Constantă, str. Solidarității nr. 7 bl. B sc. E ap. 67 țel. 624830 091262590 18828 IONESCU C. MARIANA (n. 1946) Constantă, Str. Crișana nr. 47 țel. 512846 20637 IONICESCU NECOLETA (n. 1970) Constantă, str. Brizei nr. 28, bl. FC8, sc. A, ap. 1 țel. 633109 20629 IORGU CONSTANTIN (n. 1959) Constantă, Aleea Fragilor nr. 4, bl. P3, sc. C, ap. 41 țel. 613565 556552 21504 ISPAS ELENĂ (n. 1963) Constantă, Aleea Nalbei nr. 12 bl.
EUR-Lex () [Corola-website/Law/142865_a_144194]
-
în vrejuri vegetale elastice, iar pietrele în mingi. Ironia însăși capătă un aer inofensiv, amabil: "Atențiune poate trece tot convoiul întregul convoi de cuvinte minele dedesubt stau cuminți o eventuală declanșare nu ar stîrni decît o ușoară adiere ironică o briză albastră de pescăruși ați împachetat amintirile voastre urîte le duceți în colțul enigmatic al gurii (vezi Mona Lisa lui da Vinci) podul va avea trepidații stelele furate iată vă curg din buzunare împrăștiindu-se înapoi pe cer vedeți cîrdul acela
Poeți ai "Școlii nemțene" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17052_a_18377]
-
a obsedat pe Pavel Chihaia în scrisul lui, oferindu-i în chip firesc eroul, în persoana tânărului care însuși a fost contemplându-i dunele, valurile, întinderile. Narațiune epică, de realistă factură, de vie mișcare și atmosferă din care nu lipsesc brizele poetice - Hotarul de nisip se fundează pe o strânsă dezbatere asupra libertății, a creativității, de aceasta intim legată - de fapt indisolubil. în căscioara unde a fost primit fugarul, hotărât să riște totul spre a evada în lumea liberă, discuții se
Un romancier al exilului by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/8819_a_10144]
-
de stresant în loc de trei luni. Dar a meritat. Într-o zi însorită, senină și vântoasă, într-o biserică așezată pe un deal, eu și Aidan ne-am căsătorit. Ieșiseră narcisele galbene, în pâlcuri de un galben aprins, legănându-se în briza zburdalnică. Eram înconjurați de câmpuri verzi de primăvară și marea înspumată strălucea în zare. În pozele de la ieșirea din biserică, vezi bărbați cu pantofi lustruiți și femei în rochii pastelate care zâmbesc. Arătăm cu toții frumoși și foarte, foarte fericiți. Capitolul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
fel de sarafan negru și o eșarfă mare și colorată, cu Încrețituri, Înfășurată și legată În așa fel Încât părea Îmbrăcată Într-un sarong, un șal origami, un sari, toate aceste iluzii vestimentare abia așteptând să fie Îndepărtate de o briză, o șoaptă de amor târziu În noapte. Firește, se temea ca nu cumva amicul Moff să aibă aceleași gânduri. Li se Întâmpla deseori când venea vorba de femei. Îi aruncă o privire lui Moff care chiar atunci se uita fix
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
face ultimele pregătiri. Esmé tot nu se uita la ea decât În treacăt. Ne grăbim acum, spuse Pată Neagră. Le făcu semn să se urce mai repede În bărci. Peste câteva minute, cele două bărci alunecau cu viteză pe lac, briza răcoroasă alinând gâtejurile iritate din pricina Întârzierii și a fumului de țigări de foi. Eu stăteam la prova Încercând să-i avertizez să se Întoarcă. Am plutit printre ostroave de zambile de apă, dintr-un golfuleț În altul. Canalul era la fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]