942 matches
-
să mă plimb în jurul mesei. Și am visat mult, mai mult ca oricând, așa cum am auzit odată la radio că embrionii visează în uterul mamelor, că visează (oare la ce?) aproape tot timpul. Iar eu, încuiată în cameră, ghemuită sub cearceafuri, nu eram altceva decât un fruct de carne care se cocea în umbră. Am visat venirea ta, te-am visat în toate amănuntele înfățișării tale, de aceea nu m-am tulburat când ai sunat la ușă, ci te-am poftit
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
e adâncul adâncului cuibului meu de păianjen. Masa de scris e doar o proiecție a patului meu. Textul ăsta, care mănâncă tot mai mult, ca un mucegai sau ca o rugină, paginile albe, e sudoarea, sperma și lacrimile ce mânjesc cearceaful unui bărbat singur. Întins ca o bucată de pergament jilav, abia jupuit, pe o ramă de lemn, cearceaful ar putea fi o hartă a vieții noastre secrete, cu mari zone albe și zone îngălbenite, zone-ncrețite și zone arse, nimic
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ăsta, care mănâncă tot mai mult, ca un mucegai sau ca o rugină, paginile albe, e sudoarea, sperma și lacrimile ce mânjesc cearceaful unui bărbat singur. Întins ca o bucată de pergament jilav, abia jupuit, pe o ramă de lemn, cearceaful ar putea fi o hartă a vieții noastre secrete, cu mari zone albe și zone îngălbenite, zone-ncrețite și zone arse, nimic altceva decât țări și dominioane cu nume alegorice, delte și fluvii și deserturi: Tara Dragostei și Țara Atrocității
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
decât țări și dominioane cu nume alegorice, delte și fluvii și deserturi: Tara Dragostei și Țara Atrocității, Laguna Fricii, Fiordul Amețelii... Suprafețe mânjite de toate dejecțiile lumii, cortexul înghesuit sub țeastă ca o boarfă soioasă într-o mașină de spălat, cearceaful boțit în pat și foile din caiet, opacizate de dârele de pix, cele trei texte se-nfășoară și se-ntrepătrund în nebunia mea. Dacă mi-aș întinde scoarța cerebrală pe pat, l-ar acoperi-n întregime, ca un pled din
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
acordeon îndepărtat. Ajungeau acasă de braț, suiau chicotind scara-n spirală și își regăseau pătuțul cu tăblii de fier și ligheanul din colț, în odaia goală dar intimă, pe fereastra căreia intra luna. Fetele mai stăteau mult de vorbă sub cearceaf, în aerul albastru de lumină de lună, care le făcea fețele ciudate, palide, ca la cinema. Maria nu era frumoasă, dar era mai frumoasă decât Vasilica. Sora ei avea o mutriță vicleană și ageră de veveriță, care oricât s-ar
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
propteau din loc în loc, în preajma cârciumilor, zidurile și felinarele, fata, a cărei minte zvâcnea îmbîcsită de o drojdie murdară de gânduri, ajunse după vreo oră acasă. Vasilica nu se întorsese încă. Își puse cămașa de noapte și se întinse sub cearceaf. Se forță să adoarmă, dar căzu într-un fel de amorțire chinuitoare. Eterul din licoarea pe care o băuse se evaporase cu totul, și acum stomacul îi era greu de o duhoare chimică, descompusă. Transpiră, dădu cearceaful la o parte
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
se întinse sub cearceaf. Se forță să adoarmă, dar căzu într-un fel de amorțire chinuitoare. Eterul din licoarea pe care o băuse se evaporase cu totul, și acum stomacul îi era greu de o duhoare chimică, descompusă. Transpiră, dădu cearceaful la o parte, se suci și se-nvîrti, făcu așternutul fleașcă. Din zăcerea aceea o trezi Vasilica, pe când mijea de ziuă. Era și ea amețită și chicotea ca o nebună. Împletindu-și degetele, în camera tot mai luminată, pe când afară vrăbiile
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
nebună. Împletindu-și degetele, în camera tot mai luminată, pe când afară vrăbiile începuseră să ciripească și se auzea câte un oltean strigîndu-și marfa pe vreo stradă dir apropiere, surorile își povestiră ciudatele, tulburătoarele experiențe din acea noapte. Tăvălindu-se sub cearceaf de râs, Vasilica îi șopti în urechi Mariei că fusese cu Cedric, negrul, în vreo două locante, unde dansaseră și negrul aruncase cu banii în dreapta și-n stânga, că mâncaseră raci mari de tot cu gheață pisată împrejur și băuseră
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
tragă pe spinare fără milă și să-i zică-n toate felurile: negru împuțit, cocotă bărbătească, fiu de curvă... Îl bătuse toată noaptea de făcuse scurtă la mână, și asta fusese tot. Cedric își vărsase de câteva ori sămânța în cearceafuri, dar de ea nu se atinsese. Maria ridicase brațul și privea umbra lui pe perete. Îi povesti și ea surorii despre cântăreață. O vreme își bătură capul să înțeleagă ce anume o-nspăimîntase atât pe Mioara. Hotărâră că nu putea fi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
nu-și suflau nasul, nu trăgeau vânturi, nu sughițau, nu râgâiau, nu-și uitau prohabul dezbumbat) acolo, dincolo de fereastra dintre realitate și vis. Paralizată, inconștientă, trăia filmul atât de intens, de parcă ar fi fost proiectat nu pe ecranul sălii (un cearceaf murdar și sfîșiat), ci pe osul neted al țestei ei, în fața lobilor frontali, în carnea albă a cărora ariile asociative se-aprindeau și se stingeau ca niște reclame fluorescente. Ființa ei, acum fluidificată ca laptele, curgea în coaja de sticlă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ca să dispari pentru totdeauna, ci ca să te confunzi din nou cu Inteligența a cărei cută ai fost, ca și cum cuta s-ar netezi sau un zâmbet s-ar stinge, lăsând fața gravă, surâzând doar cu ochii cerești... Eu, această boțire-a cearceafului, acest pliu al Dumnezeini. Această imperfecțiune, această ciobitură. Această negativitate care, cu cât e mai orbitor de frumoasă, cu atât monstruozitatea ei depășește carnea și mintea. Năpârcile, scorpionii cu coada translucidă, caracatițele și peștii abisali numai dinți, păianjenii și sarcopții
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
s-auzi, printr-un simț metafizic, motoarele bombardierelor ce se apropiau, și curând începură cutremurele și exploziile, ca într-o furtună de vară, când trăznește înspăimîntător și simți un gust coclit pe limbă, și copiii țipă cu capul vârât sub cearceafuri. Un astfel de trăznet orbitor a dezagregat dintr-o lovitură carnea de cărămidă și var a construcției, și a rămas în picioare numai scheletul de bare și plasă neagră. Cu mine la ultimul etaj, în cușca mea de lemn și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
pas și descuie ușa odăiței sale. Intră luna pe fereastră, Intră-n odăița noastră, murmură ea, căci, într-adevăr, secera lunii albăstrea podelele și o parte din pat. Se simți dintr-o dată cumplit de singură. Se ghemui în pat, cu cearceaful tras peste cap, și adormi după ce multă vreme plânse ca un copil. Costel rămase un timp în fața porții, respirând aerul sufocant al mahalalei, în care mirosul pipărat al stelelor se amesteca bizar, nostalgic, cu al lătrăturilor îndepărtate. Cu mîinile-n buzunare
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și-mi las ochii să se obișnuiască, lent, cu tenebrele, mi se pare că pot distinge acolo o structură boțită, un păienjeniș de ac de gravură, de placă aproape deloc atacată de acizi. Foarte târziu deslușesc alburiul fantomatic al unui cearceaf boțit, învăluind și totodată dezvăluind o formă umană. Totul pare un mulaj de ghips trântit, greu, în patul de scândură, o statuie făcând să se curbeze și să troznească șipcile. Dar Herman e ușor, un schelet abia ținut la un
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
așa încît bezna se concentra în cameră, înfășurîndu-mă în tristețe, în camera cealaltă mergea televizorul, și părinții mei comentau și chicoteau stupid. Bocănituri înfundate veneau din odaia de-alături, din alt apartament. În nopți de excitație și febră, zăcând între cearceafuri ca o statuie fierbinte, auzeam uneori de dincolo de perete șoapte, scârțâituri și suspine, sau mi se părea că le-aud, și, ridicîndu-mă în genunchi, mă lipeam tot de peretele rece, îmi apăsam urechea pe el și-ncercam, oprindu-mi respirația
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
încît căpăta mereu laude. Sora-i zicea numai "îngeraș", dar eu îmi dădusem seama de la-nceput cu cine am de-a face, tot datorită periuței mele, pe care-o luasem de pe jos și, după ce o spălasem, o pusesem deocamdată pe cearceaful scrobit al pătuțului meu. Ieșind pe culoar ca să-i văd pe ceilalți copii, m-am legănat cu ușa câtva timp și-apoi am intrat iar în marea grotă albă. Am surprins-o atunci pe Bambina muindu-mi peria de dinți
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
doar ca niște sclipiri vesperale pe crestele negre ale valurilor: eliptice, incolore, dizolvate curând în atmosfera de rugăciune de la masa de seară. După ce terminam de mâncat, ne duceam fiecare-n pătuțul lui, ca-n fiecare noapte, și ne ghemuiam sub cearceafuri. Camerele erau în spital mult mai înalte decât cele din casele în care locuisem până atunci, iar sus de tot aveau globuri albe, uriașe, agățate-n tavan prin tije lungi de metal. Înainte să adorm, aținteam privirile pe unul dintre
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Total ardea și se rotea în culori și desene de început de lume. Din locușorul meu de la fereastră le priveam pe Caria și Bambina performîndu-și baletul de mici zeități ale distrugerii. Priveam cum degetele lor sticloase sfâșie panglici lungi din cearceafurile pătaturilor, cum își leagă cu ele la ochi păpușile și cum le execută apoi înfigîndu-le o așchie de placaj în piept. Mă făceam cât mai mic când începeau să țopăie, dizgrațios ca sălbaticele, aruncând în mijlocul odăii toate lucrurile pe care
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de tot când l-am văzut venind, roșu, cîătinîndu-se pe șine, ca un gândac obosit. Poate că în miezul miezului acestei cărți nu se află altceva decât un urlet galben, orbitor, apocaliptic... Azi-noapte, secat de orice puteri, am adormit între cearceafurile fleșcăite și am zăcut ca un hoit înghețat pe un câmp, într-o lipsă de ființă față de care moartea e o forfotă aiuritoare, până când am avut iarăși, după trei sau patru ani, starea mea nocturnă de "revelație" (de fapt, n-
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
să nu se-ndoiască. Parcă ordonam muntelui să se azvârle în mare. Și venea noaptea în care, după ce, în fine, puteam adormi, mi se părea că mă trezesc și mă ridicam în capul oaselor, încă înfășurat ca o mumie-n cearceafuri. Nu-mi trezea nici o suspiciune faptul că mă vedeam de sus, din preajma plafonului, ca și când două entități gemene din conștiința mea s-ar fi dezbrățișat și s-ar fi depărtat la câțiva metri distanță, una dintre ele traversând (prin ce osmoză
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mele de a-mi păstra identitatea. Sunetul depășise urechea, poate o dizolvase și devenea flacără, când a doua parte a visului se declanșa. Eram brusc înșfăcat de picioare de niște mâini invizibile și târât cu brutalitate jos din pat, cu tot cu cearceafuri, ca să fiu izbit de mobilele de pe peretele opus. În alte vise târârea asta nu se oprea aici. Eram cărat, cu o viteză din ce în ce mai mare, prin camere stranii, pe drumuri acoperite de arbori ca niște tunele, până când viteza devenea infinită, o dată cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
să-naintez, încet și egal, prin cele trei camere. Când ușa sufrageriei se deschidea, vedeam pe fereastră soarele zorilor, mic și roșu, fără strălucire, ridicîndu-se deasupra morii Dâmbovița. Pe sofaua răvășită dormeau părinții mei, mama cu tot capul vârât sub cearceaf, ghemuită, așa-ncît părea ciudat de mică, iar tata pe spate, cu nasturii descheiați la pijamaua șifonată și cu un fes pe cap, făcut dintr-un ciorap de damă înnodat, ca să-i țină părul lipit pe spate. Mă apropiam și-o
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
istoria și valorile, pijamaua și cărțile de joc. Râdeam din nou, cu jumătate de față, la bancurile lui George, iar noaptea, înainte de a adormi, rechemam în memorie fesele celor două surori și le posedam pe la spate, iar și iar, în cearceaful umed și cald. Diminețile îi legam iar ghebosului ceasul la mână, veneau apoi doctorul și asistenții, timpul se autoreproducea cu placiditatea unui nevertebrat inferior, pe trei sferturi umplut cu ouă... Ultima componentă a tratamentului meu era masajul. Mult timp după ce
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și curve, e drept, da' ce femei! Care era mai bogată-și punea mai multe jupoane, și când i-l scoteai pe ultimul, domnule, cât era ea de cocota și aventurieră, roșea ca o porumbiță și-și îngropa fața-n cearceaf. Nu se fâțâiau, dom'le, cu țâțele scoase-afară în nasul bărbaților, mai ales al unor bolnavi prăpădiți ca noi. Rușine! Rușine să vă fie!" Pe când moșului îi ieșeau ochii din cap de indignare, fetele se topeau de râs, meșterind în
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
am redeschis ochii era seară, și în salonul plin de agonici, scufundat la mii de kilometri sub pământ - acolo unde e toată istoria și toate formele și toate veacurile - plutea o tristețe uscată. Bolnavii zăceau pe mesele lor înfășurați în cearceafuri de ipsos. O soră în alb, cu fața ceroasă, încremenise lîngă-un stativ. Vitrine de nichel cu cutii de seringi vibrau ușor în aerul cafeniu. Încă o săptămână am stat în limburile acelea. Percepeam contururi fără să fiu acolo. Distingeam sunete
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]