689 matches
-
strălucești? Plinul acestei uitări, în care hohotește, satisfăcută, târfa lacomă, Moartea? Elixirul uitării, tu, picioarele tale fosforescente și buzele și sânii și sexul tău cosmic și privirea aceasta mare, ingenuă, primordială... Tu, dulcissima, târfa planetară.“ Gândurile încetiniseră viteza, captivul se chircise, epuizat. Chilia se tot lumina, parcă. Lumina sporea lent, o vibrație bolnavă, dar gândurile slăbeau, diluate, împrăștiate. Emilia se afla la un birou. Coatele sprijinite de lemnul lucios, părul tânăr, fluturând. Obrazul prelung, de neuitat, ochii, da, ochii... A coborât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Mobilul sună de câteva ori, apoi se opri brusc. Bătrânul privea prin ușa larg deschisă a cizmăriei dincolo, peste străduță. Forfota obișnuită a unei dimineți de vară. La pâine se formase coadă. Nu venise mașina. Bătrâna cu găleata de prune, chircită pe trotuar, cântărea unei fetișcane câteva fructe într-o plasă de plastic roăie, cu chipul prefectului Soporan imprimat. Și sloganul lui electoral: „Cu mine veți trăi bine!“ Țiganca de alături își agita eșarfele date la „juma de preț“. Din farmacie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
maestrul Burtăncureanu, au ras la faliment trei edituri, printre care și cea mare, a ceceului, și dacă nu dădeam jos regimul atacau și Consiliul Culturii. Și cercetați temeinic viața de excepție a profesorului Tomnea, sosit printre noi. Nu insist.“ Tăcu, chircindu-se mușcat de durere. Încerca să-și dea seama ce ar putea fi. Ficatul? O lungise cam mult aseară la barul de la recpția hotelului. Apoi și la restaurant. Se ținea fătuca aceea de capul lui de parcă ar fi fost Bogard
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
rânjet devorator. - Am venit eu la tine, mai devreme, strigă Adina din hol, chinuindu-se să scoată cheia din ială. Milică l-a chemat urgent la Prefectură și mai întârzie. Telefonăm maestrului Pârțângău de la tine că... O găsi în dormitor, chircită lângă șifonierul cu ușile larg deschise. Goală, strângea la piept o pălărie crem din ațică. Câteva furnici alergau pe pamblica lată, rozulie. Parcă rătăciseră drumul și zoreau în neștire spre niciunde. Cu bidineaua Ramurile, dese, ale castanilor înalți, dinspre bisericuța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
o candelă cu flăcăruia pâlpâindă, ca și cum l-ar fi invitat să vină și el, să se apropie și să guste din acea minune de untdelemn sângeriu, vâscos. ...Îl recuperară pe Burtăncureanu, dimineața, undeva la marginea parcului I.O.R. Stătea chircit pe o bancă și plângea mocnit, ca un scâncet, ca un susur de ploaie mocănească, plâns de copil gonit de acasă, de înger izgonit din minune. - Tovarăși, le mărturisi pe la prânz celor de la Securitate, a fost așa, ca o... Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
feriți, cu ochii plecați, vinovați, de parcă noi am duce toate păcatele Lumii. Și în fond... Nu ducem decât fiecare povara câte unei minciuni. Nu știm cum să scăpam de ea. Sau nu vrem să ne mărturisim. Ciudata asta frică ne chircește și ne amăgește așa, ca un drog. Ne dă o veselie... Tâmpă, cum să-i spun? Un fum ruginiu se ridica dintre ape. Plutea odată cu Dunărea, întins ca un giulgiu peste ea. - Și ăia, din Sudica, urmă Tomnea, tot așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
cu atât mai nerăbdători deveneam. Cu atât sângele ne fugea mai repede în vene! Cu atât mintea noastră vedea mai clar cum vom reacționa fiecare când va veni momentul! Eu îl vedeam deja pe Govar cum stătea într-un colț, chircit după ușă, întrebându-se cum se ajunsese la așa ceva. Pașii erau aproape de noi. Și mai aproape, și mai aproape! Îi auzeam de după ușa pictată de elevii claselor mici. Îi auzeam și așteptam. Acum au trecut de ultimul set de geamuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
ea e ușor frustrată... Nu mă pot uita la Connor. Nu mă pot uita la nimeni. Poate că vrea să experimenteze... poate că a avut - nu știu - o fantezie lesbiană cu cea mai bună prietenă a ei. Nu ! Nu ! Mă chircesc toată de oripilată ce sunt. Am o viziune fulgurantă cu Lissy acasă, uitându-se la televizor, cu ochii mari, și acoperindu-și gura cu mâna. O să-și dea seama imediat că despre ea e vorba. N-am să mă mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
magazinul din apropiere și unde avusese grijă să spună că Maria lui s-a dus În oraș după jămalț. Se priviră, intrară În cameră, Închise ușa În urma lor și-și făcură un plan nou. Maria merse În „salon”, avea inima chircită de frică, dacă Ștefan a murit, ce se fac ei? Dacă Ștefan trăiește, ce se fac ei? A găsit mortul ... viu și la locul său, respira ușor și o transpirație fină Îi acoperea gâtul. În timp ce presăra praf, Îl ungea cu
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
scoate nici un cuvânt, se face din ce În ce mai mică și, are câteva tentative de a se pierde prin mulțime, dar gorila vigilentă după ce-i aplică doi pumni În spinare, Îi aplică o lovitură decisivă de boxeur, În dreptul ficatului, și biata femeie se chircește de durere prăbușindu-se pe trotuar. Vânzătoarea de ziare scoate un țipăt scurt, și iese În fugă din chioșc, se apropie de femeie și Încearcă să o ridice. O șuviță de sânge se prelinge pe trotuar, din gura femeii. Vânzătoarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
să privești în interiorul gurii lor, pe care Doré a lăsat-o deschisă, gâfâind, și de acolo mai departe, în gâtlej, și pe urmă și mai departe, în adâncul măruntaielor. Plămânii sunt pe cale să se formeze, inima crește, bășica înotătoare se chircește. Acest fel de a privi al bunicului m-a urmărit întreaga viață. La muzeu - în acea prea scurtă perioadă - am văzut nenumărate asemenea „pete“ pe marile capodopere. Da, ochii mei le căutau, împinși de o dorință neobișnuită de a mări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
s-o lase așa. îmi doream cu disperare ca terapia de grup să se sfârșească, ca să putem face ceva drăguț și normal, cum ar fi să bem o ceașcă de ceai. —înaintea copiilor tăi? a spus Josephine moale. Emer stătea chircită pe scaun. A urmat o nouă tăcere prelungă și chinuitoare. De atâta încordare, umerii îmi ajunseseră aproape până în dreptul urechilor. — Nu, a venit răspunsul înăbușit. Mie mi s-a strâns inima. —Cum ai spus, Emer? a spus Josephine cu bunătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
comporta ca Luke al meu. Chipul îi era nehotărât. Luke n-a sărit pe mine, nu m-a sărutat și nu m-a învârtit prin cameră. Am început să-mi amintesc îngrozitoarea scenă finală când o terminase cu mine. Apoi, chircită de oroare, mi-am adus aminte de chestionar. Venise personal. Cum de putusem să cred c-o să-l pot evita? —Rachel. Salutul neprietenos din cap și faptul că nu-mi spusese „păpușo“ mi-au dat de înțeles că Luke nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
al stâncilor nederanjate până atunci. Nu era nimic din toate acestea, așa ceva nu-i mai fusese dat să audă niciodată. Era copleșitor și înspăimântător totodată, încât fără să vrea, își duse mâinile deasupra capului, se lăsă pe vine și se chirci fără vlagă la pământ. Zăcu acolo minute bune, așteptându-se ca muntele să se prăvale peste el. Nu se întâmplă totuși nimic. După o vreme, Crișan simți cum sângele începe să-i curgă din nou prin vene. Se ridică cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
încercă să se retragă spre un copac ca să-și protejeze spatele, dar nu mai apucă. Întinse brațul stâng în față, parând un croșeu îndreptat spre bărbia sa, după care îl lovi pe atacator între picioare cu vârful pantofului. Individul se chirci la pământ de durere, scos din luptă. Mai rămăseseră doi, care acum se repliau pe laturi, căutând să îl atace simultan. Nu era mare lucru, Cristi își dădu seama că avea de-a face cu niște golani de cartier care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
ar fi primit o lovitură în moalele capului. Frica îl paralizase total. Ceva copleșitor îl amenința fiind gata să se prăbușească peste el. Orice instinct de conservare dispăruse și el încremenise pe loc. Își ridicase mâinile deasupra capului și se chircise la pământ. Nu vedea și nu auzea nimic în jurul său. Uită-te la el! arătă Calistrat cu toiagul spre tânărul prăbușit. Crezi că va rezista? Nu mi se pare de loc potrivit pentru misiunea lui. Dumneata îți mai amintești cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
noi?... De aceea dictaturile și dictatorii ne seduc, fiindcă ne flutură prin fața nasului asemănarea promisă. Mă tem că lumea noastră a acumulat prea mult și prea repede. S-a umflat până a devenit o roșie uriașă, după care se va chirci toată într-o pitică albă, iar la sfârșit nu va mai rămâne din ea decât o gaură neagră, care multă, foarte multă vreme n-o să mai facă copii. Parcă aș fi Savonarola... Râzi, te rog, râzi puțin de mine, fiindcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
și preacurvia sunt o formă de libertate. Mă simt ușoară. Mă întorc acasă prin spatele blocurilor, furișându-mă ca un hoț, purtând în gând gustul inaccesibilului. Plutesc peste macadam și noroaie, fixez cu privirea firul Ariadnei, acum vizibil. Greața se chircește și se strânge ca o larvă. Mă scutur, mă lepăd de ea. De trei ori mă lepăd și fug. Ajung acasă, o iau pe mama de mână, o sărut pe gura știrbă. Dau drumul la televizor. Printre puricii din ecran
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
Doamnă - îl corectez eu. Știu că vă plac cremșniturile. Áron! Un cremșnit pentru domnul, iar mie un coniac! Am auzit câte ceva despre dumneavoastră - continui eu în surdină. — Vai de mine, cu toate că pentru mine celebritatea... O să meargă. Simte cum mi se chircește Dumnezeu în suflet. Amândoi. Sexul meu îi chircește cu grijă, insistent. Nu fiți atât de modest. Când aveam nouă ani, o casieriță de la calea ferată mi-a explicat că sperma dumneavoastră, amestecată cu petale de orhidee, e de-a dreptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
cremșniturile. Áron! Un cremșnit pentru domnul, iar mie un coniac! Am auzit câte ceva despre dumneavoastră - continui eu în surdină. — Vai de mine, cu toate că pentru mine celebritatea... O să meargă. Simte cum mi se chircește Dumnezeu în suflet. Amândoi. Sexul meu îi chircește cu grijă, insistent. Nu fiți atât de modest. Când aveam nouă ani, o casieriță de la calea ferată mi-a explicat că sperma dumneavoastră, amestecată cu petale de orhidee, e de-a dreptul grețoasă. Una pe nume Magdika. Se schimbă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
sinaptic, Carol a terminat și ea. Orgasmul s-a furișat prin ea pe când privea, pierdută în durere și în gânduri, un afiș „artistic“. Fusese primul ei orgasm provocat de un bărbat. Mai târziu, într-o stare de leșin abțiguit, se chircise și urinase pe un vraf de cărți de-ale lui Dan, care zăceau într-un colț al încăperii. Când s-a întors pe salteaua țeapănă, s-a ghemuit în poziție fetală, simțind cum moțul lui Dan i se freacă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
celor vii, și cumplită răsuflare de pucioasă se răsfrânge asupra sufletului meu pe măsură ce reușesc să îmi strecor privirea spre acel afară pe care nu l-am mai zărit de atât amar de vreme, invadându-mi ființa, și nimicind-o, și chircind-o, ca pe o biată păsăre speriată, și sfârșind-o, și înfricoșând-o cu teamă și oroare, deși peisajul hidos pe care îl zăresc desfășurându-se dinaintea vederii mele pietrificate este mai degrabă liniștit. Nicicând nu am crezut că am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
am băut repede și mult, însă pentru o pneumonie apa nu-i destul de rece, o să facem eventual o diaree, o pântecariță fără valoare, și atunci am simțit că m-apucă durerile de burtă, m-am ținut cu mâna de ea, chircindu-mă, mi-au și trecut, și atunci i-am spus lui Szabi că ideea asta cu pneumonia a fost o mare tâmpenie, n-o să iasă nimic, dacă vrem să scăpăm de scandal, va trebui să găsim altă chestie, ceva care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
a scos un răcnet, nu s-a înțeles ce anume strigă, și i-a aruncat din răsputeri mănușile în plină mutră, după care a făcut un pas înapoi, pasând cu genunchiul mingea drept în stomacul lui Janika, acesta s-a chircit, iar când mingea a ricoșat, nea Gică a vrut să mai dea o dată cu genunchiu-n ea, dar în loc de minge a nimerit fața lui Janika, și atunci am auzit cum trosnește ceva, în timp ce Janika se izbea de cuier, alunecând apoi, încet, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
un șantier, se vedea că nu-i e frică de muncitor, s-a oprit, deci, înaintea lui, ce-ți trebe, l-a întrebat. Muncitorul a rânjit și i-a tras un pumn în stomac, de l-a făcut să se chircească, mă, te omor în bătaie, cum vorbești cu mine, i-a zis, dar n-a strigat, s-a dat un pas înapoi, uitându-se zâmbind la Prodan care-și lipise mâinile de burtă, poftiți, vă rog, ce doriți, a întrebat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]