1,118 matches
-
Călin Popescu Tăriceanu și-a avut cauza în revolta față de dezmățul grupurilor de interese din jurul Palatului Victoria. În realitate, așa cum ne arată intervențiile în favoarea firmelor Alro și Art Construct 92, războiul dintre cel două Palate nu-i altceva decât războiul crâncen, cu evidente note de război mafiot, dintre grupurile de interese. Întâia oară de la scrutinul din 2004, cineva îndrăznea să dezvăluie că Arhanghelul luptei împotriva corupției avea aripile mânjite. Cel care acuza PNL, clasa politică de a fi înfrățite cu grupurile
by Radu Alexandru [Corola-publishinghouse/Science/1087_a_2595]
-
Nicolae Petrașcu era în strâns contact și cu fratele meu, mai vârstnic cu 11 ani, care era absolvent al Școlii de arte și meserii din Sibiu. El era atunci legionar încadrat din 1932 și primise botezul suferinței și jertfei în crâncena prigoană din 1932 când fusese arestat, bătut și schingiuit de jandarmi și dus la închisoare. El își legase viața de Mișcarea Legionară, la chemarea lui Nicolae Iancu, avocat din Sibiu care este cel care a înființat primele cuiburi acolo. Fratele
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
sau prin zvâcnirea spre lumină a adâncului omenesc spre înnobilarea lui. Este de fapt dorința de a te păstra mai departe, măcar pe linia orizontală, dacă nu urcătoare. Astfel - spunea Comandantul - gradele legionare, sub apăsarea timpului scurs și a vremilor crâncene, pot coborâ sub intensitatea de trăire a clipelor care le-au marcat cândva viața, în timp ce legionarii mai tineri, obișnuiți cu exercițiul continuu de perfecționare, se pot situa la un moment dat chiar pe o poziție superioară. Nu trebuie acest lucru
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
Galilei, s a convins că nu exista nici o șansă de a-și înfățișa Tratatul despre lumină, fără să împărtășească aceeași soartă. Descartes știa din copilărie că în 1600 Giordano Bruno fusese ars pe rug și cunoștea și că motivul acestei crîncene morți fusese dezvoltarea unor concluzii de filosofie a naturii din teoriile lui Copernic. Ceea ce l-a surprins pe Descartes în procesul lui Galilei a fost aceea că Inchiziția condamnase Dialogul acestuia, în ciuda faptului că teoria lui Copernic era prezentată în
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
acoperă de adevăr toate speculațiile noastre referitoare la bunăstarea și îmbuibarea cu care-i gratulaseră „frații” mai mari de „suferință” proletară pe junii ucenici în ale minciunii, ce deveniseră, astfel, mai deciși și mai stimulați ca oricând să-și continue „crâncena” lor luptă cu „agenții reacțiunii” care aveau curajul de a spune oamenilor cam ce-i vor aștepta în perspectiva stăpânirii discreționare comuniste ce se prefigura pe fundalul unui orizont tot mai roșu. f. Suntem mulți, da’ puțini; suntem tari da
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
s-au petrecut, uneori, chiar pe străzile orașului. Într-adevăr, după ce ariergarda germană lăsată la sacrificiu pe aliniamentul Muntenii de Jos-DeleniGura Albești-Idrici-Roșiești a fost spulberată de impetuoasa înaintare sovietică, drumul spre Bârlad fusese deschis. Trebuie să precizăm faptul că în urma crâncenelor lupte ce s-a dat în această zonă, sovieticii au pierdut peste 1800 de soldați, nemții peste 500 iar la Deleni și Gura Albești au fost înregistrate și primele decese ale unor militari români încadrați în Divizia de voluntari „Tudor
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
mult mai mult spațiu ; dar să știți că nu este tristă ca America, am ajuns și acolo. Nu ne-am simțit discriminați ca pelerini români, rușii se poartă cu toată lumea la fel. Rușii sunt mai aspri în credință, mai serioși, crânceni uneori. Dar eram cu toții din același duh, duh ortodox. Sunt acolo în Ucraina și Rusia multe, foarte multe moaște întregi, iar acest lucru îi atrage pe oameni. Primirea pelerinilor este foarte bine pusă la punct, masa, totul, se vede că
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
vitregii - / Străbunul nu, prin oarbele potrivnicii. Cu el, drum vă croiți spre aspre culmi, spre soare.” Versurile din volumul În creștetul luminii adâncesc treptat nota elegiacă, ca și referința simbolică la un univers tradițional de mult părăsit, în vremuri de crâncenă istorie, și regăsit la vremea amurgului, într-o solaritate patetică, de dincolo de lume. Aici încărcătura biblică a poeziei atinge notele ei cele mai profunde: „Totul va fi o mistică nuntire, / și-n naos de cleștar, la mănăstire, / vom veșnici în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287352_a_288681]
-
dungi, ca o saltea, adevărat ocnaș 220. Cronotopul stepei, concentrat în aulul Uș-Terek, apare în capitolul " Amintirea despre ceva minunat". Un capitol ulterior, "Râul ce se varsă în nisipuri" completează această imagine, prin scrisoarea lui Kostoglotov adresată Kadminilor. În raport cu lumea crâncenă a lagărului, deportarea în stepă semnifică libertatea, deoarece este locul unde a auzit pentru prima dată "mergeți neîncolonați", "mergeți singuri", este un loc "sfânt" și "senin", care ajunge să însemne "acasă". Totuși, odată cu internarea în clinica oncologică, el este prins
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
față în față superiorul, Inorogul, și inferiorii. Cunoaștem prin tradiție că resentimentul este de o agresivitate inimaginabilă, dar psihologia ne învață, de asemenea, că frustrarea îndelung reprimată duce tot la agresivitate. în consecință, vom asista în roman la o luptă crâncenă, de o extremă violență, cu armele “ritoricești” pe care Inorogul le mânuiește foarte bine. Din această înfruntare, într-o lume literar imaginată, nu au cum să câștige ființele rudimentare, pentru care toată puterea stă în mușchi și în teroare; va
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1384]
-
abolită în majoritatea statelor după Congresul de la Paris, din 1856, Spania a abolit-o abia în 1908! Astăzi, pirații, corsarii, bucaneroșii, filibusterii, sunt în Cuba personaje de istorie și legendă. Locurile pe unde au atacat, unde s-au dus bătălii crâncene, unde au fost închiși sau unde și-au avut taberele de "concentrare", pândă sau ascundere a comorilor, sunt prezente în toate pliantele turistice, fiind asaltate an de an de mii și mii de turiști proveniți din țările care au reprezentat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
fotografii, statistici, documente, piese originale din secolele sclaviei lanțuri, butuci de lemn pentru blocarea gâtului sau a picioarelor, unelte de fier pentru "marcarea" sclavilor, bice din vână de bou, statuete de cult ale sclavilor, tobe... Toate dădeau glas unor vremuri crâncene, de teroare, de împilare dusă până la cele mai atroce și inumane limite. Profund impresionat de cele văzute și trăite retrospectiv în sălile Muzeului, avea să se nască o poezie, publicată ulterior în volumul "Abecedar de istorii și...istorioare" (Editura Junimea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
comunistă i-a victimizat, totuși, destul de superficial, învârtind buzduganul corectitudinii politice, armă dintre cele mai murdare, contraproductive și descalificante. Asemenea triste involuții nu-mi pot spune decât că, ieri, victimele lor ar fi putut fi niște nomenclaturiști la fel de stupizi și crânceni ca X, Z, Y, P, S și T. Norocul lor - și al nostru, al tuturor - este că ieri acești neașteptați campioni ai corectitudinii politice erau prea tineri iar unii dintre ei prea șterși pentru ca dictatura să le fi oferit portofoliile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
în alambicurile sale tot ce-i cade în mînă? Iar acum Episcopul ales de politică cum va fi? Gîndiți-vă și dumneavoastră! Are, așadar, nevoie Biserica de fiii politicii? 117. A fost o vreme în care s-a pornit un război crîncen al Bisericii împotriva simoniei; în care se credea că nu ar putea exista vreun viciu mai mare, mai dăunător sau mai demn de oprobriu. Dar simonia secretă nu este și mai rea decît simonia? Simonia în chip de politică este
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
după cum se supuneau una pe cealaltă cele două idei; tipul de acțiune depindea de care dintre idei reușea să o supună pe cealaltă sau de învățătura dobîndită de la Biserică. Același lucru s-a petrecut și cu Clerul; acesta a propovăduit crîncenilor barbari blîndețea Evangheliei, deschizîndu-le mintea față de ideile ecleziastice de iubire unificatoare; și pînă și în modul în care lucra Clerul a apărut aceeași contradicție între exemplele sfinte și eroice și eforturile de păstrare a unității întru Cristos și profanele dezordini
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
ce vorbi cu oamenii” - sunt ultimele cuvinte, poate cele mai teribile din întregul film, pe care le rostește eroul înainte de a întrerupe pentru ani îndelungați comunicarea cu semenii săi. Dubii grele cad asupra omului, imaginea sa se întunecă în acest crâncen veac al evului de mijloc. De la chipul cneazului trădător, copleșit, în cele din urmă, de infama lui trădare, obiectivul aparatului de filmat se deplasează, într-una din cele mai extraordinare metafore sarcastice ale filmului, spre capul, gâtul și torsul unui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
împins o fată încrezătoare să se întineze de blestemul unei crime cumplite. Voiam să respir același aer pe care-l respirase ea, să calc pe același pământ, să privesc același peisaj, ca să pot să fiu iluminat de el. În comparație cu tragedia crâncenă a Medeei, isprăvile mele amoroase îmi apăreau ridicole. Aveam nevoie să înțeleg până unde poate să-l facă iubirea pe om să se lase pradă imprevizibilului. O întâlnisem prima dată pe Medeea în operele marilor lirici greci. Despre ea îmi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
plăcere atât de intense, încât mi-e teamă să nu mor din cauza lor. Mă simt sufocat de atâta frumusețe pură, de nimic contaminată. suferință Mi-e rău. Mă dor viscerele de parcă ar fi sfâșiate de un cuțit. Trec prin suferințe crâncene, pe care nu mi-aș fi închipuit vreodată că trebuie să le îndur. Am strigat, m-am perpelit ca un isteric pe pâmântul gol. Am avut dorința de a muri, de a mă sinucide. Aia mi-a mărturisit că durerile
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
te îndruma. Căci dacă, părăsind trupul, te vei înălța la cerul liber, vei fi asemenea zeului, nu vei mai fi muritor, ci nemuritor și incoruptibil.” Dezertor Mulți și-au părăsit casele, ogoarele, ca să se ducă la Aegyssus, teatru al unei crâncene bătălii contra romanilor. Au învins geții, după un masacru îngrozitor. „N-au învins”, mă corectează Aia, „doar și-au apărat pământurile. Să învingi, să cucerești ceva sau să supui pe cineva, asta nu intră în legea lor. Singurul lucru care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
pentru totdeauna - la umbra lor. De-aș putea adormi! Chiar acum! Veșnic! Ciocnire Geții se pregătesc intens de război. Aia îmi explică că poporul ei nu tolerează nici o formă de supunere: vrea să trăiască pururi liber. O să fie un război crâncen. Toți bărbații sunt ațâțați la gândul acestei teribile ciocniri, poate cea mai mare din istoria lor. Error Frecventând curtea, am avut ocazia să observ raporturile incestuoase dintre Livia și Tiberiu, dintre Augustus și Iulia, dintre Iulia și Tiberiu. Am avut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
ca un vârf de munte” (pag. 283) ar fi o concluzie a eroinei după ce-și consumă cea mai mare parte din viață, într-o aventură până la urmă, tristă. Traseul vieții Carlinei este marcat de nefericire în căsătorie, de bătălia crâncenă din țară și afară, pentru a-și menține fondul sufletesc bun, împinsă de nevoi pe tărâmuri neospitaliere care după o experiență (tristă) de a-și forma o familie tradițională își găsește liniștea alături de copilul său ajuns om de afaceri. Cel
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
Valea Albă, pe care, după ani și ani, Ștefan le-a deshumat, le-a spălat, le-a adunat cu pioșenie și le-a îngropat sub masa altarului din biserica eroilor de la Războieni, ridicată chiar pe locul unde s-a dat crâncena bătălie. Că poporul l-a sfințit în inima lui, făcând din el legendă, mit, era dreptul iubirii ce i-a purtat-o de-a lungul veacurilor până în zilele noastre; când același popor l-a consfințit "cel mai Mare Român al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
alta, adaugă el cu furie și i le întinde lui Duma. Cetește tu, ochii mă lasă... Duma, cu o voce gravă, ironică, bombastică, citește: "Tu, rege Mathias, te-ai acoperit de o glorie nepieritoare întru apărarea Creștinătății prin distrugerea turcilor crânceni, că, sub conducerea Înălțimii tale regești, la Podul Înalt, ai repurtat "o strălucită izbândă!..." Ceeee?!!... Cine?!!... se răsucește Ștefan mânios, gâtuit, cu tot sângele năvală în cap. "La... la Podul Înalt?!!"... "Mateiaș?!!"... "Strălucită izbândă?!!"... Cum așa?!!... Cu... cum?!! Duma flutură
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
și alegerea în cel mai important post de conducere al imensei Uniuni Sovietice a unui lider tânăr. Era prima oară când Kremlinul intra pe mâna unui aparatcik care nu mai provenea din rândul acelor comuniști ce fuseseră "căliți în lupta crâncenă cu dușmanul de clasă", real sau născocit, al celor formați în spiritul dictatorial al lui Stalin, ci a unui tânăr, crescut și format ca activist de partid în condițiile dărâmării cultului personalității de către Nikita Hrușciov și în ambianța specifică etapei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
spus și că ar fi fost vorba de o moarte suspectă, cu substrat politic. Am revăzut-o apoi pe mama lor, care n-a mai părăsit doliul până când a sfârșit și ea (modestă angajată undeva, în Sibiu), cu o resemnare crâncenă pe fața totuși luminată de ochii profunzi, ce te lăsau să înțelegi că nu încetează să comunice cu sărmanii ei feciori, devreme plecați atât de departe. În lumea colegilor de clasă, la Liceul „Dr. C. Angelescu“, unde, pe lângă români, se
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]