1,033 matches
-
ca și cu Germania, exceptând faptul că întâlnirile la nivel înalt au fost mult mai rare. Prima vizită a generalului Antonescu în calitate de prim-ministru a fost la Roma (14-16 noiembrie 1940), unde și-a prezentat punctul de vedere critic asupra Dictatului de la Viena, act susținut cu insistență de Italia. Următorul contact la nivel înalt a avut loc în 1943 (29 iunie-4 iulie) când Mihai Antonescu a propus ducelui Benito Mussolini să ia inițiativa unor tratative cu Națiunile Unite pentru ieșirea celor
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
erau asigurate, din punct de vedere informativ, de către polițiști (agenți, detectivi, ofițeri, gardieni) care își recrutaseră informatori în toate mediile de interes. Detașamentul de Poliție Coroi, aflat la frontiera româno-ungară, a informat permanent despre situația existentă în teritoriul cedat prin Dictatul de la Viena din 30 august 1940. Au fost înaintate note și referate despre atrocitățile maghiare contra românilor, mișcările de trupe ungare, schițe cu drumurile, podurile și bisericile minate de autoritățile guvernului de la Budapesta, precum și propaganda desfășurată de diferite organizații - bisericești
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
influență a U.R.S.S. Pentru o protecție sporită a «nervului» economic, zona petroliferă a Văii Prahovei și infrastructura din portul Constanța, D.G.P. a ordonat, la 9 aprilie 1941, organizarea unui serviciu de informații acoperit în incinta întreprinderilor de profil. După Dictatul de la Viena (30 august 1940), D.G.P. a sesizat intensificarea acțiunilor întreprinse de serviciul de spionaj ungar la adresa unor obiective din România. Centrele informative ungare din teritoriul cedat au angrenat refugiații maghiari din România sau au constrâns diverși cetățeni români cu
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
care coordona zona Banatului, cu nuclee informative la Arad și Timișoara), iar rețeaua secundară a cuprins Békéscsaba, Mezöberény (care coordona nucleele din Sibiu și Brașov), Cluj, Oradea și Satu-Mare. Una din primele măsuri ale autorităților ungare în Transilvania primită prin Dictatul de la Viena a fost întocmirea de situații despre starea materială a refugiaților români care și-au părăsit domiciliile. După identificarea rudelor celor plecați, serviciul de informații a reușit ca „foarte mulți dintre aceștia” să fie cooptați pentru semnalarea mișcărilor din
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
Centrul de Informații „C” a semnalat Marelui Stat Major, la 24 iulie 1943, pe Pay Laszlo, fost agent rezident acoperit al Ungariei în orașul Năsăud încă din anii ’30, care era „tolerat”, fiind camuflat ca negustor de brânzeturi. Încă înainte de Dictatul de la Viena, Pay Laszlo a avut un aparat de radio-emisie, instalat în grajdul lui Ion Tomuța, angajat la magazinul de brânzeturi. După instalarea autorităților ungare, Tomuța a început să vorbească în public despre activitatea lui Pay Laszlo, apoi s-a
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
din subordine și să înlăture dificultățile în aplicarea legilor și regulamentelor. La granița de vest, Consiliul de Colaborare Bihor s-a confruntat, în primul rând, cu problema transferului la Beiuș, noua capitală județeană, în urma cedării municipiului Oradea către Ungaria, prin Dictatul de la Viena. La începutul anului 1941 au început să apară primele semne ale problemelor economice. Dovada cea mai bună în acest sens o reprezintă cele două ședințe ale Consiliului de Colaborare Bihor, desfășurate la 20 și 28 martie 1941, în
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
Societatea de mâine”, „Țara noastră”, „Gând românesc”, „Gândirea”, „Tribuna”, „România”, mai rar în „Cuvântul”, „Calendarul”, „Curentul” ș.a. Din mai multe volume pe care le avea pregătite pentru tipar, se editează doar unul, de poezii, intitulat Umbre și lespezi (1938). După Dictatul de la Viena, P. e obligat să părăsească orașul de care se atașase și să se mute la București, unde va conduce Editura Dacia Traiană. În anii războiului colaborează la „Tribuna” (Brașov), „Cuvântul” (Brăila), „Dacia rediviva”, „Convorbiri literare” ș.a. Traduce acum
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288779_a_290108]
-
ȘOROBETEA, Aurel (8.IX.1946, Brașov), poet, prozator și traducător. Este fiul Ioanei (n. Flămând) și al lui Ioan Șorobetea, jurist din Josenii Bârgăului, refugiat la Brașov după Dictatul de la Viena. Ș. frecventează școala primară, gimnaziul și Liceul „Gh. Barițiu” la Cluj. Tot aici student, din 1964, al Facultății de Filologie de la Universitatea „Babeș-Bolyai”, își ia licența în 1969. Face parte din cea dintâi grupare a revistei „Echinox”. Publică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289803_a_291132]
-
articol ironic, În care povestește despre felul În care el, copiii și soția lui au fost Înfometați pentru că nu puteai sta nici o secundă În casă, să-ți iei prânzul, cina ș.a.m.d. Războiul din Iugoslavia a fost Înainte de toate dictat de criterii umanitare și a avut ca proiect oprirea acțiunii de purificare etnică pe care Milošević a desfășurat-o În Kosovo; aceasta a fost tema centrală. Spre deosebire de cel din Irak, războiul din Iugoslavia nu urmărea o schimbare de regim. Dacă
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
Oană traduce din Paul Valéry și Maurice Maeterlinck, însoțind versurile cu scurte prezentări. Ion Negoițescu semnează comentariul intitulat Despre poezie. Revista se afirmă ca o formă de expansiune a Cercului Literar de la Sibiu, înscriindu-se în mișcarea de rezistență împotriva Dictatului de la Viena: „În versurile noastre să plângă Ardealul, în gândirea noastră să zvâcnească tăria pumnului lui Horia, în hotărârea noastră să ardă jalea pribegitului Iancu” (I.D. Sârbu). M.Pp.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289141_a_290470]
-
I.1925, Cluj), critic literar, estetician și eseist. Este fiul Adelinei (n. Dragoman), de origine armeană pe linie paternă, și al lui Gheorghe Balotă, avocat. Urmează la Cluj clasele primare la școala „Avram Iancu” (1931-1935), Liceul „G. Barițiu” (1935-1940). În urma Dictatului de la Viena, familia Balotă este obligată să părăsească Clujul. B. își continuă studiile la Liceul „Sfântul Vasile cel Mare” din Blaj (din septembrie 1940). Face ultimele clase la Liceul „Gheorghe Lazăr” din Sibiu (1941-1943), înscriindu-se apoi la Facultatea de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285586_a_286915]
-
Europa de Est. Dar apoi politologul se concentrează tocmai asupra trădării ulterioare a revoluției, acuzând prestația primului organism politic constituit după căderea regimului Ceaușescu. Astfel, Frontul Salvării Naționale a fost vinovat nu pentru că a preluat puterea, ci pentru că a apelat la tehnica dictatului după instalarea sa la putere, folosind statul „ca instrument al impunerii autorității sale” (p. 358): „Dintr-o forță nelegitimă, care asigură funcționarea instituțiilor statului până la alegeri, FSN se transformă într-o grupare tentaculară, cu aceeași prezență ubicuă ca și vechiul
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
a democrației. Într-o lume a interdependenței, fiecare țară este influențată de alte țări și de piețele internaționale. Totuși, vulnerabilitatea nu e același lucru cu subordonarea. Subordonarea a fost soarta neplăcută a regimurilor din Europa Centrală și de Est, supuse dictatului regimului sovietic. După cel de-al doilea război mondial, instituțiile sovietice au impus limite drastice state-lor-satelit. Țările membre ale Pactului de la Varșovia au avut trupe sovietice staționate pe teritoriile lor. Atunci cînd opoziția față de Moscova amenința dominația sovietică, trupele erau
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
pe bază națională și rasială, clipele înălțătoare, tragediile zguduitoare și meschinăria grotescă. Cartea de față reprezintă cronica acestor clipe. Să spunem câteva cuvinte despre titlu: cuvântul "reîntoarsă" evident nu acoperă adevărul istoric - așa cum nu îl acoperă nici cuvintele "hotărâre", "arbitraj", "dictat", "re-anexare" sau "cucerire teritorială". Majoritatea populației Ungariei considera probabil că mare parte din teritoriile pierdute nu au fost redobândite datorită marilor puteri, și nici ca rezultat al configurației politice europene, ci din voința unei anume puteri superioare. Odată cu cea de-
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
patru ani. Această tăcere e bizară, deoarece, între timp, istoriografia română a fost aproape permanent preocupată de problema autorității maghiare din nordul Transilvaniei. În general, trei capitole s-au bucurat de o atenție deosebită: 1) fundalul diplomatic și împrejurările emiterii dictatului de la Viena; 2) suferințele românilor rămași în Transilvania de Nord (în paralel cu exagerarea atrocităților maghiare, care, fără doar și poate, au avut loc, ajungându-se însă la diabolizarea stăpânirii maghiare) și 3) întoarcerea armelor în urma actului de la 23 august
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
legendară controversă cu antecesorul, fost ministru al Afacerilor Externe ungare, romancier, director al Operei din Budapesta (sub mandatul său au fost montate în premieră absolută lucrări de Bartók), el a condus respectiva formațiune politică până la momentul celui de-al doilea dictat de la Viena. Deși opinia publică este înclinată să lege schimbarea de imperiu (deci și pierderea Transilvaniei) de o unică ocazie simbolică - respectiv de ivirea militarilor puterii străine pentru prima oară pe străzile orășelului (satului) transilvan - realitatea este mult mai stratificată
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
atingea producția de serie; echipamentul și armamentul german ajungea cu țârâita, iar armata trebuia să se mulțumească cu importul italian, cu bunăvoință de rangul doi sau trei. În schimb, putem spune că formarea elitelor minoritare a repurtat succes. După primul Dictat de la Viena, respectiv după anexarea regiunii subcarpatice, atenția politicii și a opiniei publice s-a îndreptat în mod logic spre problema transilvană. Relația guvernului maghiar cu Iugoslavia se îmbunătățise temporar; în plus, pierderea de teritoriu în partea de sud, din
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
a încercat să dea îndărăt, dar insistența pe care o arătase față de problemă a indicat Berlinului vulnerabilitatea politicii ungare oferindu-i în cele de mai târziu o bază pentru șantaj. Primii pași care au dus la cel de al doilea Dictat de la Viena s-au făcut la sfârșitul anului 1940. Profitând de faptul că opinia publică internațională era atentă la Europa Occidentală, mai exact la prăbușirea Franței, iar România încălcase garanția frontalieră britanică și franceză acordată cu un an înainte, pe
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
din Satu Mare. Dominația română a frânat oarecum maghiarizarea rapidă a comunității germane, și, ca urmare, guvernarea avea intenția expresă să frâneze sau să stopeze, și ea, disimilarea încurajată de nemți. Întrucât acordul asupra grupurilor etnice, iscălit în același timp cu dictatul de la Viena, aproba funcționarea oficială a organizației "Volksbund", reprezentanților acesteia le crescuse influența, astfel că Teleki a fost nevoit să renunțe la proprii săi candidați. Până la urmă, șvabii care trăiau în jurul Careiului au fost reprezentați în Camera inferioară a parlamentului
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
Transilvania de Nord. Asemenea Centrului Național pentru Muncă, dar cu o activitate împletită cu cea a Partidului Transilvan activa și Organizația Zecimii din Cluj, care, sub conducerea profesorului Puskás Lajos, organizase, pe model medieval, viața familiilor de maghiari - încă înainte de Dictatul de la Viena. Această organizație "soră" nu era o simplă formațiune politică de partid; ea îndeplinea și îndatoriri socio-politice, de întrajutorare și culturalizare în masă, însemna un model pentru construirea unei societăți organice, concepută în spiritul profesiunii de credință, în care
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
ai re-anexării traficul de frontieră a fost extrem de animat. Partea română refuza cu încăpățânare discutarea trasării cu exactitate a liniei de demarcație provizorie, ba, mai mult, în septembrie 1941, declarase, de-a dreptul lipsit de valabilitate, cel de-al doilea Dictat de la Viena, în urma căruia avuseseră loc nenumărate incidente frontaliere. Conform cercetărilor lui Illésfalvi Péter, între 5 septembrie și noiembrie 1943, s-au înregistrat aproximativ 74 de incidente, în care au pierit 17 români și au fost tot atâția răniți, iar
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
orădene, AC Cluj. Clubul verde-alb din Oradea l-a angajat în 1930 pe brașoveanul de 18 ani, Bodola Gyula, care a jucat aici timp de șapte stagiuni, apoi a ajuns la București, în echipa Venus. În clipa în care, după Dictatul de la Viena, s-a întors la Oradea, el avea la activ patruzeci și opt de selecții în echipa națională a României; în cele din urmă a dobândit un rol cheie în victoria obținută la campionatul pe țară a echipei. Și
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
Ernő, atunci trebuie să ne aducem aminte și de cei pe care acestă comunitate culturală i-a pierdut atunci definitiv. 12. Trecerea frontului Niciuna din țările care își revendicau Transilvania nu a crezut în valabilitatea definitivă a situației create în urma Dictatului de la Viena. În ciuda garanțiilor frontaliere germane date României, partea ungară a crezut tot timpul în re-anexarea Transilvaniei de Sud, așa cum românii credeau în reinstalarea unității teritoriale a României Mari odată cu terminarea războiului. În parte, acesta a și fost motivul participării
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
succes; în schimb a proiectat o umbră a ceea ar fi urmat în România, dacă regimul filogerman al lui Antonescu s-ar fi schimbat cu unul filo-occidental. Ungaria nu se putea aștepta la nimic bun. Nici Maniu nu recunoscuse valabilitatea Dictatului de la Viena și nu considera viabilă ideea unei Transilvanii independente; el a propus Ungariei "să reglementeze problemele cu slovacii și cu slavii din sud" și să "ocolească otrăvirea pe mai departe a sufletului popoarelor". Au căzut însă de acord ca
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
ai Uniunii Sovietice făcuseră o mulțime de declarații obscure în legătură cu statutul de după război al Transilvaniei. Comisarul poporului pentru politică externă, Molotov, în declarațiile date unor diplomați străini nu vedea ca "motivabile" pretențiile ungare, și considera modificabil cel de al Doilea dictat de la Viena; ceea ce nu însemna ca, în cazul unei victorii sovietice, întregul teritoriu să fie redat României. Din planurile concepute de diverși specialiști și politicieni sovietici, date publicității în ultimul, reiese că Uniunea Sovietică nu era încântată de politica pe
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]