1,424 matches
-
regimul comunist din centrul și estul Europei reprezintă de fapt maniera în care Biserica ortodoxă a perceput statul, atât ca noțiune abstractă, dar și ca realitate istorică de-a lungul timpului. În ce măsură Biserica ortodoxă a colaborat cu regimurile autoritare sau dictatoriale înainte de 1945 și ce reprezintă autoritatea politică în imaginarul ei religios, acestea sunt elementele care ar putea oferi o viziune de ansamblu în stare să identifice constantele, reperele recurente, stabile și deci habituale din interiorul mentalității ierarhiei ortodoxe. Și pentru că
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
supralicitată de către ideologii comunismului românesc, în tentativa de a-și legitima propria versiune cu privire la criza sistemului capitalist și „necesitatea istorică“ a celui comunist. Nu era însă un caz singular, întrucât ideea „necesității istorice“ va fi exploatată până la paroxism de către regimurile dictatoriale din secolul XX, fapt care îl făcea pe Fr. Furet să susțină că epoca nu poate fi înțeleasă decât eliberându-ne de iluzia „necesității“. Dacă Cioran nu a cunoscut același tratament ca și Eminescu, spre exemplu, și nu a fost
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
legal requirements, organizational structure, and future challenges”, Internal Auditor, 63, No. 4 (August 2006), pp. 49-53, Institute of Internal Auditors, United States. footnote>. Cu toate că aceste reforme au luat forme specifice în fiecare dintre statele foste-comuniste, fiind influențate de severitatea regimurilor dictatoriale care s-au instaurat în epoca anterioară, ele au totuși ca direcție comună cerințele Uniunii Europene, care au fost formulate la începutul procesului de aderare, și care sunt valabile și în prezent. Aceste cerințe sunt direcționate în primul rând spre
Audit şi contabilitate : baze ale performanţei în administraţia publică by Adelina Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Science/188_a_474]
-
și continuat de realismul socialist până la mijlocul deceniului al șaptelea, apoi aceea a așa-numitului „dezgheț cultural” după 1965, cu o vagă prelungire până către sfârșitul anilor ’70, întrerupt însă de „tezele din iulie” 1971, și, în sfârșit, etapa integral dictatorială dintre 1980 și 1989, purtând pecetea unui naționalism de paradă și a unui înverșunat cult al personalității. În toate aceste faze ideologice S. este oglinda tuturor adaptărilor, compromisurilor, duplicităților care au condus la acea „trădare a intelectualilor” (Ana Selejan). Atitudinea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289534_a_290863]
-
a împărtășit părerea sa despre felinele casnice, găsind și câteva asemănări cu o altă ființă care trăiește în casa omului: se pisicește când are interes, își arată ghearele și zgârie dacă nu ești atent, pune stăpânire pe întreaga gospodărie, conduce dictatorial și, în unele cazuri își extinde vânătoarea de șoareci în vecini sau aiurea. I-am spus amicului meu că nu-i împărtășesc întru totul părerea despre cealaltă categorie de „feline", la care face aluzie, dar am reținut spusele sale în legătură cu
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
ea? Faptul că respectiva măsură reprezenta o inițiativă de cel mai înalt nivel este dovedit de însăși forma ei de promovare publică: nu o lege impusă de forul legislativ al țării, ci un decret ce inițiază șirul lung al practicilor dictatoriale. Nefiind ușor de refăcut procesul mental al unei decizii politice, psihologia a fost și rămâne „o zonă dificilă a cercetării istorice” (Lynch, 1994, p. 85). Conform mărturiei unuia dintre apropiații lui Ceaușescu, decretul antiavort a fost adoptat pentru că liderul român
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
ca psihologi, sociologi. Apoi, în primăvara lui 1982, a explodat bomba MT (Meditația Transcendentală), motiv pentru desființarea Institutului de Cercetări Pedagogice și Psihologice. A fost o „afacere” mult comentată în cercurile intelectuale din România și de presa occidentală, tipică regimurilor dictatoriale. O reprimare manipulată, asemănătoare cu înscenările staliniste împotriva pedologiei, „demascată” ca „pseudoștiință” în 1936. În România, secretele „afacerii MT” au fost dezvăluite, nu în întregime, imediat după explozia din decembrie 1989. Două instituții separate se ocupau de studiul și formarea
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
a demonstra- prin raportarea la „puritatea liniei politice și ideologice”, care trebuie apărată cu dârzenie- cine deține puterea și cum trebuie folosită aceasta împotriva „dușmanilor” reali sau prezumtivi. Analiza unor astfel de evenimente exemplare facilitează înțelegerea mecanismelor intrinseci ale sistemului dictatorial. Lucrul acesta nu se realizează decât în timp și cere distanță critică față de evenimentele ca atare. • „Afacerea Meditației Transcendentale” a cunoscut la vremea respectivă o largă răspândire în rândurile opiniei publice. Au contribuit la aceasta nu numai propaganda oficială, ci
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
infecundei democrații și impunerea dictaturii populare, indispensabilă în cadrul culturilor mici: „Ea este singurul mijloc prin care ei își pot înfrânge inerția [...]. Orice soluție am căuta pentru România, este imposibil să o vedem scuturată din orbecăiala ei seculară în afară de un regim dictatorial. Și prin aceasta înțeleg un regim care creează în România o febră unică și tinde să-i actualizeze ultimele posibilități. Democrația a risipit prea multe energii fără vreun scop național. O dictatură însă trebuie să pună țara la teasc. Nimic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286266_a_287595]
-
șefului statului sau parlamentare, când guvernul este format din membrii parlamentului. În plus, în funcție de relațiile la nivel teritorial ale guvernării, sistemul politic poate fi federal sau unitar. În cazul categoriei autoritare, regimurile politice se clasifică, de asemenea, în două subcategorii: dictatoriale, în care o persoană sau un partid exercită controlul asupra cetățenilor prin violență. Deciziile în asemenea sisteme sunt luate într-un mod autocratic, în numeroase cazuri chiar prin încălcarea constituției; totalitare, caz în care un partid își exercită controlul complet
Politici publice şi guvernanȚa Uniunii Europene by LuminiȚa Gabriela POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/203_a_175]
-
faptul că atributele personale și realizările profesionale anterioare nu sunt luate în considerare; avansările în funcții superioare se fac, conform regulilor birocratice, pe baza vechimii în muncă și nu sunt, în mod explicit, influențate de performanța obținută în carieră; stilul dictatorial al conducerii - Weber aprecia că este posibil ca acțiunile birocrației să intre în conflict cu procesul democratic. În general, interacțiunea dintre două sau mai multe sisteme afectează toate subsistemele componente. În acest caz, stările conflictuale generate de comportamentul managerial dictatorial
Politici publice şi guvernanȚa Uniunii Europene by LuminiȚa Gabriela POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/203_a_175]
-
dictatorial al conducerii - Weber aprecia că este posibil ca acțiunile birocrației să intre în conflict cu procesul democratic. În general, interacțiunea dintre două sau mai multe sisteme afectează toate subsistemele componente. În acest caz, stările conflictuale generate de comportamentul managerial dictatorial afectează atât sistemul de valori al birocrației (ierarhia, specializarea și impersonalitatea), cât și sistemul de valori al democrației (egalitatea, participarea și individualismul). Surse de creștere dimensională a birocrației Există o evidență clară referitoare la creșterea dimensiunilor birocrației ca efect al
Politici publice şi guvernanȚa Uniunii Europene by LuminiȚa Gabriela POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/203_a_175]
-
să le facă față, deoarece nu și‑a format abilitățile necesare cu ajutorul cărora să acționeze și să se apere. Părinții autoritari au în general o voință puternică și manifestă tot o formă de hiperprotecție, controlându‑și copiii într‑o manieră dictatorială. Acești părinți stabilesc reguli care trebuie respectate fără prea multe explicații, iar copilul este transformat într‑o marionetă, dirijat permanent, fără să poată să‑și asume responsabilități și inițiative și fără să‑și dezvolte capacitatea de decizie și acțiune, necesare
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
consultare sau de reacția publică și a societății civile, pentru a atinge un anumit obiectiv programatic în cazul îndeplinirii unui plan strategic de perspectivă. Aceste situații sunt supuse, de obicei, criticii, fiind considerate nedemocratice întrucât sunt premisele instaurării unor forțe dictatoriale. Rolul sistemului politic în dezvoltare Din perspectiva dezvoltării sociale, dezvoltarea s.p. reprezintă orientarea acestuia de la administrarea unei societăți la dezvoltarea unui sistem public mai eficient, mai democrat și mai controlabil (Zamfir, 2006a, p. 15). Această schimbare de orientare a avut
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
omului nou a rămas spânzurat deasupra societății ca o pancartă, ca un portret fără chip. El a rămas până În 1989 atârnat deasupra poporului, dar dedesubt era totuși un gol. Practic modelul omului nou nu a triumfat decât la nivelul cuplului dictatorial (Ceaușeștii), la nivelul Comitetului Central sau al potentaților locali... Altfel nu s-ar mai fi găsit nici cea mai mică disponibilitate pentru schimbare, speranță ori fugă de comunism. Corin Braga: Dar Ruxandra spune că da. Am fost reeducați cu toții, ca
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
un mediu experimental superb pentru dictatură: nicicând oamenii nu au fost mai fericiți, fiindcă statul gândea În locul lor și tot statul le dădea și de mâncare. În istoria modernă a României, momentele de dictatură și de instabilitate politică cu propensiuni dictatoriale au fost mai multe decât eșantioanele de libertate democratică: lucrul acesta trebuie să dea de gândit. La nivel social, și acum trăim Într-un mediu cu propensiuni dictatoriale: oamenii visează „mâna de fier” care să facă ordine și se bucură
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
modernă a României, momentele de dictatură și de instabilitate politică cu propensiuni dictatoriale au fost mai multe decât eșantioanele de libertate democratică: lucrul acesta trebuie să dea de gândit. La nivel social, și acum trăim Într-un mediu cu propensiuni dictatoriale: oamenii visează „mâna de fier” care să facă ordine și se bucură paroxistic atunci când mai cade - foarte rar, din păcate - câte-un cap de sus. Nostalgia parului totemic, din vremea lui Țepeș, e foarte puternică și azi. Și ar mai
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
are în structura sa nimic culpabil, iar Dumnezeu le răsplătește râvna în încercarea de a vedea binele chiar și acolo unde nu este. Un îndemn subtil este, totuși, inserat în această povestire: nevoia de analiză lucidă, de ieșire de sub imperiul dictatorial al sentinței: „Crede și nu cerceta!” Sanctificarea lui ser Ciapelletto este produsul ignoranței și al inculturii, devine un semn de atenționare în vederea prețuirii adevăratelor valori. „Prima nuvelă a Decameronului joacă rolul de avertisment: totul nu este așa cum pare.”523 „Chiar dacă
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
egoiste. În plan sexual, individul devine agresiv sexual, sadic. Acest complex se asociază cu complexul de vinovăție și cu cel de inferioritate. Oricare ar fi forma de manifestare, acest complex este dăunător creativității, fie prin anularea voinței, fie prin manifestările dictatoriale ale persoanei. 5. Complexul de vinovăție Complexul de vinovăție se manifestă prin teama bolnăvicioasă de a nu face greșeli, prin sentimentul de a nu face ceva corect în pofida tuturor eforturilor și prin incapacitatea de asumare a unei responsabilități reale. Frica
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
dintre natura civico-morală a cetățeanului și imoralitatea egoismului primar, raționalitatea pragmatică a omului politic și incompetența imposturii politicianiste, modalitatea constituțional-legitimizantă a statului de drept și voluntarismul discreționar al dictaturii, finalitatea social-reglatoare a regimurilor democratice și blocajul societăților scurtcircuitate de regimuri dictatoriale. Răspândirea și operaționalitatea clivajului politică-politicianism fac din acesta un adevărat criteriu de evaluare a normalității și rezonabilității politice. Istoria politică a umanității poate fi privită ca un permanent raport între normele, valorile și instituțiile politicului, pe de o parte, impostura
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
ignoranța publicului" afirmă în mod tranșant Basil Munteanu.29 În acest sens, realitatea însăși, prin complexitatea sa care alunecă spre incredibil, devine inaptă pentru o transpunere artistică în liniile unui clasicism care, în acest punct, devine dogmatic și mult prea dictatorial. Afirmația este valabilă și pentru celelalte puncte ale criticii care vizau încălcarea regulii celor trei unități, impuritatea încadrării, Corneille, numindu-și piesa o tragi-comedie, precum și încărcarea acesteia cu prea multe episoade inutile. "...Academia trebuia să-și demonstreze rolul său de
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
sterilității dogmatice. Parțial justificată deoarece, într-adevăr, după cum s-a observat din concluziile privitoare la disputa din jurul Cid-ului, clasicismul a avut numeroase tendințe de alunecare înspre un absolutism academic, în sensul impunerii artificiale a unor reguli. Dar, dincolo de această dimensiune dictatorială, instaurarea unui set de principii artistice nu a presupus niciodată anularea creativității sau ignorarea talentului. O demonstrează de altfel scriitorii clasici, care, deși se supun aceluiași cod, reușesc într-o manieră superioară să îl valorifice, particularizându-l în funcție de personalitatea artistică
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
care poate fi definit drept "concis, limpede, urban-ironic, vădind o perfectă stăpânire a obiectului și o exemplară aplicație în conducerea analizei"284 după cum sugera Ștefan Stoenescu, evidențiind totodată faptul că aceste calități au contribuit, la rândul lor, la impunerea aproape dictatorială a lui Eliot și a principiilor sale. În ceea ce privește ideile exprimate în articolul analizat, se face precizarea că integrarea unui proces critic în evoluția actului creator nu presupune însă echivalarea celor două, diferența principală rămânând în faptul că opera de artă
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
va fi capabil să le facă față, deoarece acesta nu a dobândit instrumente cu ajutorul cărora să acționeze și să se apere. Părinții autoritari Este o formă de hiperprotecție a părinților cu voință puternică. Aceștia Își controlează copiii Într-o manieră dictatorială. Ei stabilesc reguli care trebuie respectate fără Întrebări. Transformă copilul Într-o marionetă, dirijată permanent. Nu are voie să-și asume răspunderi și inițiative, i se pretinde să facă numai ce, cât și cum i se spune. Acest gen de
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Maricica HUȚUPAŞU, Elena NECHIFOR, Elena PORFIR () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2162]
-
excrocii pot să peroreze cel mult la vorbitor, nu la tribune oficiale? Al treilea Cavaler înspăimântător este Nimicnicia, care desenează viitorul României nu în liniile ferme ale democrațiilor occidentale, ci sub forma caricaturala a socialismului latino-american cu puseuri autoritariste sau dictatoriale. Modelul spre care pare să se îndrepte societatea românească după revenirea în forță la guvernare a partidului pe care I-a moșit Ion Iliescu (în fapt, un instrument pentru permanentizarea puterii în mâinile fostei nomenclaturi comunisto-securiste, ce și-a delegat
[Corola-publishinghouse/Science/85077_a_85864]