23,236 matches
-
frumusețea florilor pe care le redă în tușe ample, ca într-n joc. Au o muzicalitate aceste lucrări, ritmicitate și multă lumină. Peisajele sale, fie din Brașov sau de la mare, te cuceresc prin eleganța cromatică, prin felul în care transmit emoția artistei în fața subiectului ales. În anumite tablouri apare și subiectul uman, ușor schițat, ca o însuflețire a peisajului respectiv. Bucuria pentru viață se vede din luminuozitatea paletei, din griurile colorate la care se adaugă un desen în linii energice. Portretele
CELLA, NUCULINA ŞI HENRIETA de CRISTINA OPREA în ediţia nr. 2253 din 02 martie 2017 by http://confluente.ro/cristina_oprea_1488424104.html [Corola-blog/BlogPost/381578_a_382907]
-
ochii tăi și să spele durerea. Pui atâta patimă în rugăciunea ta, încât oricât de mare ți-ar fi păcatul, Dumnezeu își îndreaptă privirea spre tine și stinge focul ce te mistuie. Căci El citește căința adevărată din ființa ta, emoția și teama ce te străbat. Dar mai presus de toate, se bucură când îți vede speranța neștirbită ce licărește printre silabele ce-i rostesc numele. ,,De aceea vă spun că, orice lucru veți cere, când vă rugați, să credeți că
RUGĂCIUNEA de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 430 din 05 martie 2012 by http://confluente.ro/_rugaciunea_cornelia_viju_1330981823.html [Corola-blog/BlogPost/354753_a_356082]
-
Iancu. M-a impresionat atât de mult acțiunea pionierilor clujeni, încât nici astăzi - după o jumătate de secol de la acele evenimente - nu am uitat că pe feciorul femeii îl chema Kurbakov. Am mers la monumentul din piață și, plin de emoție, i-am identificat numele pe placa de marmură comemorativă. Deci, a fi pionier însemna ceva. Era o recunoaștere a capacităților tale, era o treaptă superioară în ierarhia socială. În postura de simplu școlar, îmbrăcat în uniformă, cu bluză „pepit” (realizată
CRAVATA DE PIONIER de IOAN CIORCA în ediţia nr. 1678 din 05 august 2015 by http://confluente.ro/ioan_ciorca_1438751579.html [Corola-blog/BlogPost/380223_a_381552]
-
a rămas imortalizat pe vecie în fotografia realizată de Samoil Mârza, la marele Eveniment, Străbunicul acela frumos, cioplit de Dumnezeu, drept ctitor de Neam, susură azi în lacrimile de bucurie ale strănepoatei Alexandra-Svetlana: „... Cum să nu plâng în hohote, de emoție, de mirare, de surpriză, de recunoștiință, de uimire...?! Când în fotografia care surprinde cel mai important moment din istoria acestui neam, în clipa cea mai importantă în care s-a împlinit visul de secole al tuturor românilor, cu prețul a
FLOAREA DIN ASFALT de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1882 din 25 februarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1456395307.html [Corola-blog/BlogPost/373393_a_374722]
-
clipa când episcopul Iuliu Hossu citea Proclamația, iar lângă el mai erau doar un soldat, patriarhul și un grup câțiva oameni adunați în față... așezat în stânga patriarhului, cu căciula lui țărănească, îmbrăcat în haină lungă și cu chip strălucind de emoție și de bucurie e surprins un bărbat... cu gura întredeschisă de fericire, sorbind fiecare cuvânt pe care îl aude, cu mâinile strânse ca într-o rugăciune de mulțumire și cu atenția toată îndreptată spre cel care citește... Un bărbat care
FLOAREA DIN ASFALT de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1882 din 25 februarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1456395307.html [Corola-blog/BlogPost/373393_a_374722]
-
găsesc ei ceva de luat-urlând totuși că nu le dau suficient. Nu mai vor să îmi înțeleagă trecutul, nu dau doi bani pe prezentul meu, iar viitorul se reduce la interesul lor imediat. Spălarea pe creier le-a stins orice emoție. Sunt îndobitociți. Pentru ei nu mai contează decât ultima bârfă, cel mai recent scandal, capra vecinului, iarba mai verde din curtea de lângă, câinii cu covrigi în coadă de pe alte meleaguri... Nu mai văd decât aschia din ochiul vecinului. Sunt într-
FLOAREA DIN ASFALT de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1882 din 25 februarie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1456395307.html [Corola-blog/BlogPost/373393_a_374722]
-
scriu uneori sub presiune, deringolada nu este o revoluție, ci o involuție. Îmi vine minte cazul unui poet talentat cu adevărat, care a început și el să se grăbească. Poezia este o decantare a trăirilor din sufletul poetului. Poezia este emoție, nu un discurs inteligent despre orice îi trece cuiva prin minte. Cusătura cu ață albă sare în ochi de departe. Poetul despre care vorbesc a început să tragă la poezii pe bandă rulantă. Am încercat odată să-i arăt că
TAINA SCRISULUI (36) – DESPRE CEI CARE DAU NĂVALĂ de IOAN LILĂ în ediţia nr. 613 din 04 septembrie 2012 by http://confluente.ro/Ioan_lila_taina_scrisului_36_des_ioan_lila_1346806509.html [Corola-blog/BlogPost/343760_a_345089]
-
cred, peste timp, pentru că pur și simplu nu am putut să le frâng, să strivesc acele nerostiri așezate cu drag. Atunci nu mi-aș fi închipuit că oamenii vor ajunge să-și tasteze gândurile. N-am mai găsit de mult emoția pe care o trăiam când primeam pe furiș, într-o pauză la scoala, ori înainte de a pleca spre casă, o bucată de hârtie plină de rânduri tremurate, vibrande. De cele mai multe ori o țineam ascunsă în buzunar,lipindu-mi palmă de
CLARISSA EMANUELA by http://confluente.ro/articole/clarissa_emanuela/canal [Corola-blog/BlogPost/360455_a_361784]
-
cred, peste timp, pentru că pur și simplu nu am putut să le frâng, să strivesc acele nerostiri așezate cu drag. Atunci nu mi-aș fi închipuit că oamenii vor ajunge să-și tasteze gandurile.N-am mai găsit de mult emoția pe care o trăiam când primeam pe furiș, într-o pauză la scoala, ori înainte de a pleca spre casă, o bucată de hârtie plină de rânduri tremurate, vibrande. De cele mai multe ori o țineam ascunsă în buzunar,lipindu-mi palmă de
CLARISSA EMANUELA by http://confluente.ro/articole/clarissa_emanuela/canal [Corola-blog/BlogPost/360455_a_361784]
-
Un Maestru care, în simplitatea să, se numește singur “doar un pălmaș”. Genial, de o modestie rar întâlnită, pătruns de lumină și credința, un însuflețitor al lemnului, al “strâmbăturilor” întâlnite înaintea pașilor săi. Am urcat pe aleea de sub Tâmpa cu emoție și parcă drumul către Turnul Lemnarului, unde își avea Domnia sa atelierul, devenea tot mai anevoios. Am zăbovit o clipă, înainte de a coborî treptele spre ușa grea, larg deschisă, ca o gură spre o altă dimensiune. Am bătut ușor, cu sfiala
CLARISSA EMANUELA by http://confluente.ro/articole/clarissa_emanuela/canal [Corola-blog/BlogPost/360455_a_361784]
-
Un Maestru care, în simplitatea să, se numește singur “doar un pălmaș”. Genial, de o modestie rar întâlnită, pătruns de lumină și credința, un însuflețitor al lemnului, al “strâmbăturilor” întâlnite înaintea pașilor sai.Am urcat pe aleea de sub Tâmpa cu emoție și parcă drumul către Turnul Lemnarului, unde își avea Domnia sa atelierul, devenea tot mai anevoios. Am zăbovit o clipă, înainte de a coborî treptele spre ușa grea, larg deschisă, ca o gură spre o altă dimensiune.Am bătut ușor, cu sfiala
CLARISSA EMANUELA by http://confluente.ro/articole/clarissa_emanuela/canal [Corola-blog/BlogPost/360455_a_361784]
-
România dodoloață!” Activitatea s-a încheiat cu un concurs ce a constat în formularea de întrebări despre înfăptuirea Mării Uniri a românilor, iar elevii câștigători au fost recompensați cu diplome. Așadar, ziua de 27 noiembrie 2015, a fost plină de emoție pentru elevii movileni care au redeschis pagini ziditoare din cartea de istorie a propriei țări. Trecutul și prezentul s-au împletit în culorile Tricolorului românesc, iar timpul s-a scurs prin clepsidrele de aur ale micuțelor inimi de români. ,,Cu
SUNT MÂNDRU CĂ-S ROMÂN! de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 1792 din 27 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/cornelia_viju_1448633515.html [Corola-blog/BlogPost/354463_a_355792]
-
vă lege, pe voi mamă și tată într-un lanț veșnic De iubire mare cât cerul plin de putere. Și îngerul devenit copil trebuia să poarte un nume Și atunci dintr-odată o șoaptă plină de dragoste Născută din adâncul emoției așteptării și sosirii S-a auzit: Se va numi Janice! De-atunci...O familie a devenit mai puternică... Mai plină de veselie și lumină cererască. Iar noi toți care vă iubim de peste mări și țări Vă urăm din tot sufletul
CÂND INGERII AU ZBURAT de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 268 din 25 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Cand_ingerii_au_zburat_.html [Corola-blog/BlogPost/355906_a_357235]
-
Autor: Valentina Becart Publicat în: Ediția nr. 1887 din 01 martie 2016 Toate Articolele Autorului Amfora sufletului... * La început a fost Cuvântul, poate de aceea sufletele noastre caută cu atâta înfrigurare acel Cuvânt, de altfel, unic prin frumusețea și diversitatea emoțiilor ce se doresc a fi exprimate, mai bine zis, eliberate din amfora sufletului, spre a fi dăruite oceanului emoțional universal. Asta pentru a avea spațiu de a prelucra alte și alte emoții, ce pe parcursul vieții umplu acea amforă - din care
LANSARE DE CARTE.VOLUMUL DE POEZIE ”ÎN UMBRA ZEILOR”, AUTOR VALENTINA BECART de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1887 din 01 martie 2016 by http://confluente.ro/valentina_becart_1456838485.html [Corola-blog/BlogPost/373367_a_374696]
-
Cuvânt, de altfel, unic prin frumusețea și diversitatea emoțiilor ce se doresc a fi exprimate, mai bine zis, eliberate din amfora sufletului, spre a fi dăruite oceanului emoțional universal. Asta pentru a avea spațiu de a prelucra alte și alte emoții, ce pe parcursul vieții umplu acea amforă - din care se îmbată de frumusețe - universul întreg. Pentru mine, întâlnirea cu poezia Valentinei Becart, ea însăși, prin construcție - emoțională și fizică, o poezie aproape desăvârșită, cuprinzând întreaga gamă a trăirilor omenești, a avut
LANSARE DE CARTE.VOLUMUL DE POEZIE ”ÎN UMBRA ZEILOR”, AUTOR VALENTINA BECART de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1887 din 01 martie 2016 by http://confluente.ro/valentina_becart_1456838485.html [Corola-blog/BlogPost/373367_a_374696]
-
străină și nici stingheră. Este la ea acasă. Este atât de impresionant tot ceea ce a reușit să facă Pr. Dr. Remus Grama împreună cu enoriașii pe care îi păstorește de aproape 26 de ani, încât mai că îți dau lacrimile de emoție, de bucurie și recunoștință. Muzeul adăpostește comori inestimabile, plecând de la semnătura olografă a lui George Enescu, cel care a permis în mod expres corului bisericii să-i poarte numele, la tablouri originale semnate de Nicolae Grigorescu și alti pictori de
OSPITALITATEA POPORULUI ROMÂN – CEL BINE-CREDINCIOS DE PRETUTINDENEA de MUGURAŞ MARIA PETRESCU în ediţia nr. 1693 din 20 august 2015 by http://confluente.ro/muguras_maria_petrescu_1440035715.html [Corola-blog/BlogPost/344629_a_345958]
-
care alimentele perisabile sunt doar o masă de mucilagiu. Miroase a humus, a ciuperci comestibile și a viață adevărată. Îngerul meu a reușit, mi-a scos în față o cutie întreagă de prăjituri. Tremur de insulină-n exces și de emoție imposibil de stăpânit. Rup amabalajul cu dinții, sfâșâi pergamentul strălucitor și mușc direct, animalic, din aluatul cu gust rafinat.” Și astfel, o mână de oameni trăiește “războiul altora... Se aud și mitralierele, antiaeriana. Împușcături, mine explodând, împușcături și iar bombe
DANTELA DE BABILON , O POVESTE DESPRE SOLIDARITATE UMANA SI SCHIMBAREA MENTALITATILOR de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 169 din 18 iunie 2011 by http://confluente.ro/_dantela_de_babilon_o_poveste_despre_solidaritate_umana_si_schimbarea_mentalitatilor.html [Corola-blog/BlogPost/358471_a_359800]
-
răspântii, sau a fost o cale croită drept și ferm...? Nu știu cum am pornit pe drumul destinului artistic...! Extrem de confuză, extrem de temătoare, de vulnerabilă, fără o concepție foarte, foarte bine argumentată, foarte fermă, tatonând, încercând cu foarte multe spaime, foarte multă emoție, suficientă neîncredere în forțele proprii, iar unul din îndemnurile tatălui meu, modul tatălui meu mi-a fost în viață și reprezintă și acum cunoașterea și încrederea în forțele proprii, respectul de sine. Este, cred, un bagaj extrem de important ce m-a-nsoțit
MAIA MORGENSTERN. DISCUŢII AGREABILE (INTERVIU) de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1513 din 21 februarie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1424518963.html [Corola-blog/BlogPost/377842_a_379171]
-
ca fiind singura soluție viabilă la problema apărută și a se împăca cu ideea, spre a nu avea regretul momentului decisiv. Trebuie avută acea virtute numită răbdare, stăpânire de sine. James Clawell, în cartea sa „Shogun”, considera că sunt șapte emoții importante ale omului: „Bucuria, mânia, neliniștea, adorarea, mâhnirea, teama și ura. Dacă un om nu se lasă în voia lor, înseamnă că are răbdare”. Apoi, odată ce ideea compromisului a fost confirmată, acceptată, ea devine obișnuință și uneori chiar resemnare, se
POLITICA ŞI COMPROMISUL de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 844 din 23 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Politica_si_compromisul_vavila_popovici_1366757826.html [Corola-blog/BlogPost/345720_a_347049]
-
să-i răspundă la fel de repede precum îi fusese pusă întrebarea. Înghiți cu greu nodul ce i se puse în gât și îi răspunse puțin încurcată dorind să pară indiferentă: - Ca de obicei, spre casă. În voce i se putea citi emoția, dar tânărul părea că nu observă. - Te superi dacă te rețin un pic? Dacă vrea să-și bată joc de mine? Ar fi bine să-mi țin capul pe umeri și să fiu cât mai discretă posibil.” - Dar puțin să
NEPUTINŢA I de CEZAR C. VIZINIUCK în ediţia nr. 715 din 15 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Memorie_si_uitare_neputinta_i_cezar_c_viziniuck_1355560219.html [Corola-blog/BlogPost/351711_a_353040]
-
și să se uite îndeaproape la el, să analizeze fiecare bucățică din el, dacă voia.. nu mai era nevoie să-l studieze pe furiș fiindcă acum era lângă ea. Și ce bine că el o lăsa să facă toate astea! Emoțiile puse din nou stăpânire pe ea și o lacrimă își făcu apariția în colțul ochilor pe care tânărul i-o culese cu degetu mare, apoi îi îndepărtâ o șuviță blondă ce-i cădea rebel, pe obraz. Era a lui. Mai
NEPUTINŢA I de CEZAR C. VIZINIUCK în ediţia nr. 715 din 15 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Memorie_si_uitare_neputinta_i_cezar_c_viziniuck_1355560219.html [Corola-blog/BlogPost/351711_a_353040]
-
făcu să se cam umfle în pene, dar reuși să nu i se citească nimic pe chip. - Îți dau dreptate să fi supărată pe mine. Nu voi mai îndrăzni niciodată, deși mi-a plăcut foarte mult. Andreea sorbea fiecare cuvânt. Emoția amestecată cu fericirea era vizibilă pe fața tinerei. În acest timp, Mihai, îi urmărea fiecare zvâgnire a mușchilor ghicind că jocul a luat amploare, iar el va fi cel câștigat. - Vreau să fi prietena mea, deși, probabil e o nebunie
NEPUTINŢA I de CEZAR C. VIZINIUCK în ediţia nr. 715 din 15 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Memorie_si_uitare_neputinta_i_cezar_c_viziniuck_1355560219.html [Corola-blog/BlogPost/351711_a_353040]
-
fetei. Cuvintele erau acolo. Dumnezeule... cuvintele erau acolo... și, dintr-odată, își simți trupul umplându-i-se parcă de lumină și muzică. Andreea deschise gura încercând să spună ceva, dar realiză că nu este în stare. Prea era străpunsă de emoție și de bucuria de nedescris ce o cuprinse. Ochii ei mari, scânteiau de fericire și acest lucru îi dete lui Mihai mai multă încredere, îndrăznind să ghicească care era răspunsul ei, așa că, îi puse un deget pe buze. - Șșș! Nu
NEPUTINŢA I de CEZAR C. VIZINIUCK în ediţia nr. 715 din 15 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Memorie_si_uitare_neputinta_i_cezar_c_viziniuck_1355560219.html [Corola-blog/BlogPost/351711_a_353040]
-
alee întunecoasă, simți că este prinsă de braț. Tresări scăpându-și un țipăt ascuțit din gât. - Te-am speriat, Andreea? Fata făcu ochii mari. - Mihai, tu aici?! N-aș fi crezut. Ce faci aici? întrebă ea repede cuiprinsă fiind de emoție. - Am fost la un prieten, dar tu? - Eu... ăăă... mergeam la o prietenă, se bâlbâi ea. Mihai puse această bâlbâială pe seama emoției în urma întâlnirii neașteptate. - La ora asta1? - Trebuie s-o întreb ceva. - Stă departe? - Nu. Chiar în blocul acela
NEPUTINŢA I de CEZAR C. VIZINIUCK în ediţia nr. 715 din 15 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Memorie_si_uitare_neputinta_i_cezar_c_viziniuck_1355560219.html [Corola-blog/BlogPost/351711_a_353040]
-
ochii mari. - Mihai, tu aici?! N-aș fi crezut. Ce faci aici? întrebă ea repede cuiprinsă fiind de emoție. - Am fost la un prieten, dar tu? - Eu... ăăă... mergeam la o prietenă, se bâlbâi ea. Mihai puse această bâlbâială pe seama emoției în urma întâlnirii neașteptate. - La ora asta1? - Trebuie s-o întreb ceva. - Stă departe? - Nu. Chiar în blocul acela, spuse ea arătând cu un gest al capului blocul cu pricina. - Te aștept. - Un este nevoie, spuse ea repede. S-ar putea
NEPUTINŢA I de CEZAR C. VIZINIUCK în ediţia nr. 715 din 15 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Memorie_si_uitare_neputinta_i_cezar_c_viziniuck_1355560219.html [Corola-blog/BlogPost/351711_a_353040]