1,538 matches
-
o lume căreia îi refuzase cu obstinație dimensiunea paradigmatică a adevărului și esenței, poetul se regăsește plin de bucurie în corpuri și obiecte, încredințându-se de calitatea ultimă a realului („Nu există alt cuvânt decât cuvântul”) și lăsându-se pradă freneziei dionisiace care stăpânește lumea lui Saturn: „Mă însoțește luna pas cu pas / La capul meu o am de când mă știu / Să-i mor pe lume stea și ultim fiu / Mă însoțește luna pas cu pas. Puterea-i e acum înțelepciune
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289939_a_291268]
-
melomanie, cinefilie, cu Caragiale și calamburul la butonieră, într-o nonșalanță tipică intelectualului de stânga, pentru care idealurile nu sunt altceva decât o perpetuă mirare în fața inevitabilelor eșecuri. Eșecuri consemnate, dar niciodată acceptate de-a binelea. Publicistica lui dovedește o frenezie extraordinară în fața faptului cotidian. Pagina înregistrează nesățios cele mai absurde ori mai profunde întâmplări, amestecându-le cu referințe livrești și cu trimiteri la propria experiență. Pagina de ziar e trăită ca o arcă a lui Noe: fie și cel mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286433_a_287762]
-
aici cu dedicație filo-caragialiană cultivă articularea nehotărâtă a unor forțe altfel foarte hotărâte, scrisori (pierdute) și nopți (furtunoase): O neputință, O fugă, O alee, Un tren, Un violoncel, Un lup ș.a. Pe de altă parte, cumulul referențial și mai ales frenezia asociativă formează un spațiu securizant, un fel de scut bibliografic și emoțional (Un tren, Cinema, Proust-ul din fiecare, Septuagenara). Un scut reprezintă referințele și asociativitatea în cea mai gravă dimensiune a scrisului/trăitului la acest autor: reevaluarea atașamentelor ideologice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286433_a_287762]
-
recenzii, note de lectură, relatări privind activități didactice și larg culturale. Suprinzând „ipostaze românești moderne ale complexului feminității”, Feminism și feminitate în proza românească interbelică (1998) este lucrarea cea mai reprezentativă pentru modalitatea abordării critice a lui M. Scrisă cu frenezie, cartea încearcă un discurs teoretic și un demers analitic. În tentativa de a-și valida aserțiunile, criticul invocă opinii din toate timpurile și din diferite culturi înainte de a-și expune propriile opinii, nu întotdeauna articulate fără cusur, uneori totuși incitante
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288035_a_289364]
-
se dezvolte În ritmuri Înalte, și Îndeosebi industria grea, sacrificându-se astfel nevoile de consum ale populației. Siderurgia, construcția de mașini, cărora li s-a adăugat și industria chimică (specialitatea Elenei Ceaușescu) s-au aflat În prim-plan. Era o frenezie a producției, a unei producții tot mai mari, Înțeleasă ca scop În sine. România importa cantități imense de materii prime (inclusiv petrol, pe care pe vremuri Îl exporta) pentru a fabrica produse finite, de calitate adesea mediocră, care nu i
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
mizere, în care încarcerații își trăiau viața. De aceea probabil că foarte mulți dintre deținuți au început să compună poezii, chiar dacă înainte de arestare nu aveau pretenția de a fi literați sau nu-și cunoșteau veleitățile artistice. S-a creat o frenezie a creației poetice, inspirată și stimulată cu siguranță și de marii poeți intrați în universul concentraționar: Gyr, Crainic, Voiculescu sau Ciurunga. Relevantă pentru cum se putea petrece o transformare interioară datorită poeziei este mărturia Lenei Constante: „Am avut noroc. Pe
Poezia închisorilor by Cristian Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/822_a_1750]
-
Ridică-te, Gheorghe, ridică-te, Ioane!”, caz unic, probabil, în istoria omenirii, demonstrând absurdul și monstruozitatea unui regim comunist total anticreștin și antinațional chiar. Radu Gyr iese pentru ultima oară din închisoare în 1963, ros de boli și, într-o frenezie deosebită, scrie cât poate de mult, până în momentul despărțirii sale de această lume, pentru a merge în sfârșit la odihnă alături de Dumnezeu, care i-a fost alături în cele mai negre momente ale vieții și pe Care L-a invocat
Poezia închisorilor by Cristian Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/822_a_1750]
-
tari, Împliniți, că o ducem bine etc.) nu Înseamnă În nici un caz simplitate existențială, atrofierea unor tensiuni interioare, a unor resorturi intime, sufletești, zămislitoare de alunecări sau instabilități cel puțin episodice. Fiecare dintre noi a putut cunoaște persoane a căror frenezie spirituală contrasta cu Înfățișarea sau poziționarea socială. Tumultul interior nu e direct proporțional cu ceea ce e afișat, exteriorizat. Iar cel etichetat - cu ușurință - că este umil are lumea sa, la fel de bogată sau laborioasă ca și a celui bogat, care s-
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
și școala românească: „Viitorul vieții artistice din România stă în copiii cu care lucrez acum”. Evident că se referea la Orchestra Română de Tineret, cu care a obținut la Sala Mare a Palatului un răsunător succes. Programul a început cu Frenezia pentru orchestră de Dan Dediu, op. 84 (2000), o lucrare extrem de interesantă care, după cum se vede, a atras atenția celor care au conceput programul repertorial și mai ales a ilustrului dirijor, care a studiat cu pasiune acest opus și a
Pledoarie sentimentală enesciană by Mihai Zaborila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91554_a_93565]
-
autonomia faptului expresiv, așa cum se găsește în granițele vizualului. Mi-l amintesc pe profesorul Oprescu, care a fost unul dintre marii mei prieteni, cu toată diferența de vârstă, îl respectam imens, avea o experiență europeană foarte întinsă, fără să aibă frenezia ideilor, proprie lui George Călinescu, cu care, de asemenea, am lucrat. Oprescu avea un "duaté", un simț al nuanțelor, al unei pozitive relativități culturale, hrănită de o vastă experiență a muzeelor. La "Ermitaj", le-a spus specialiștilor de acolo, văzând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
materia, a adev)rului cu fantezia, a liniei trasate de un creion, a conturului unui trup, a unui cuvânt cu altul. Aceste Întâlniri sunt rare, neașteptate. «Acesta ești tu?» «Tu ești?» Recunoscându-se reciproc, ambele p)rți sunt cuprinse de frenezie și Își dau mâna. În aceste gesturi de surpriz) și bucurie vedem noi artă”. Un raport complet al organizației Amnesty Internațional, un grup neoficial interesat de drepturile deținuților, a fost transmis la Londra agențiilor Reuters, UPI și Associated Press. Se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
supapă psihică pentru prea-plinul nemulțumirii, un mod de a arde suferința și de a educa îndrăzneala ripostei" (p. 118); Numai psihologic se explică acest refugiu al lui Heliade în lumea polifonică a simbolurilor biblice" (p. 143); În ethosul revoltei eminesciene, frenezia evocării dacice e un mijloc de defulare în imperiul imaginarului, un mod de a soluționa temporar criza spiritului retras defensiv într-o realitate proprie (p. 281); "Psihologic interpretând, "complexul de evadare" în istorie are la Eminescu un sens protector" (p.
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
recomandată de Pimen cel Mare [...] Drept urmare, cuvioșia sa cultivă extremele. Cu toată pasiunea le cultivă. După o perioadă de timp, mai lungă sau mai scurtă, trăită în conformitate cu cele mai severe pravili sau canoane călugărești, întoarce brusc macazul și calcă cu frenezie toate aceste pravili și canoane. Ca după altă perioadă să revină pocăit și smerit" (1962, 80). Construirea unei asemenea personalități se realizează prin aglomerarea de fapte extreme frecvente bătăi și beții prin cârciumile din împrejurimi, tâlhării sau siluirea unei țigănci
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
adevărul istoriei. Tocmai de aceea Ideile lui Platon au căpătat „instinctul” perenității. Ispita „ieșirii de sub vremuri” expune Dialogurile la ambiguitate structurală. Un Platon sola scriptura e de neconceput. Prezumtivele „rigori” ar conduce la un autodafé lipsit de splendori compensative și frenezii stimabile. Atunci când vrem să-l surprindem pe Platon în condiția sa de „contemporan” cu prezentul psihanalitic al vieții politice trebuie să renunțăm la modelul cartezian-clasic de cercetare. Pentru a nu cădea în capcanele formalismului logic (pe urmele lui Aristotel) e
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
Comedii la microfon (2001) reia trei piese mai vechi, difuzate între timp radiofonic. Adunând în placheta Acvariul cu rechini (1992) fantezii și mirări genuine, ironice și autoironice, poetul G. își dramatizează cu vădită plăcere rimele alerte, așa cum în piesele sale frenezia logoreică a personajelor îi trădează temperamentul de poet care, cu ușurință și luciditate ludică, gesticulează retoric în mijlocul jocului de cuvinte. Mici evenimente ale cotidianului, dar și întâmplări onirice, impresii de călătorie (geografie sentimentală), reverii și melancolii autoironice, vag moralizatoare - sunt
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287356_a_288685]
-
de renaștere națională așeza tradiția istorică, religioasă, politică. Înnoirile cu efect civilizator, de orice natură, nu puteau porni decât de la această tradiție, printr-o adaptare firească. Dar pentru că rămânerea în urmă era alarmantă, acțiunea de culturalizare a fost inițiată cu frenezie, într-un ritm care, pentru început, nu îngăduia o asimilare temeinică a formelor de cultură străine. Toate măsurile inițiate de H.-R. sau la care el s-a alăturat numai dovedesc existența unui program complex, sistematic, pus în aplicare, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287426_a_288755]
-
fiecare zi la vitrina librăriilor din marile centre vedem un nou volum de Memorii. Oameni politici, generali, ziariști, femei, cu și fără ciorapi albaștri, capete odinioară încoronate, artiste intrate în vârsta critică, frumuseți perimate, toate și toți sunt cuprinși de frenezia publicării Memoriilor. Cele mai multe din aceste monografii sunt autoapărări. Foști monarhi, diplomați, generali, bărbați de stat simt parcă nevoia de a se justifica în fața eternului tribunal al opiniei publice. Faptele lor, fie că au fost înfrângeri, fie că au fost izbânzi
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
îl îndârjea încă și mai mult, iar partidul liberal se folosea de această dispoziție a spiritului public spre a lovi în domnitor. Prin grădinile de petreceri, prin celelalte localuri publice, lumea cerea lău tarilor să cânte Marsilieza. Era o adevărată frenezie. Lăutarii atacau cântecul revoluției franceze, aplauze furtunoase urmau și strigătele de: „Trăiască Franța!“ izbucneau din toate piepturile. În urma observațiunilor reprezentan tului Prusiei, guvernul fu silit să interzică cântarea Marsiliezei prin localurile publice. Chiar și preoțimea se dedea la manifestație în favoarea
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
16 dorobanți“ nu au cerut să treacă Dunărea; unii au declarat că dacă nu li se dă voie să treacă cu luntrile, vor trece înot. Cu mare greutate ofițerii i-au oprit. Această știre provoacă în toată Capitala o adevărată frenezie de entuziasm. Ziarele anunță a doua zi că la Dunăre, între Oltenița și Turtucaia a fost și luptă de infanterie. Cu acest prilej s-a distins bateria comandată de căpitanul Lupașcu.57 În general, trupele din divizia colonelului Manu s-
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
a da tentelor compuse o energie sporită, impresionismul elimină de pe paletă orice teruri (ocruri și brunuri), adoptând punctul. Abia neoimpresioniștii, prin evitarea sistematică a oricărui amestec ce poate duce la ruperea unei culori, obțin tente de o maximă intensitate. Această frenezie a intensității fizice a îndepărtat culoarea de sensurile sale profunde, refuzând picturii impresioniste accesul la o înaltă spiritualitate. Gaugain reintegrează tenta plată colorată intens, alternând-o cu tente de griuri colorate, dar această tentă plată nu mai reprezintă ca în
CULOAREA SENS ŞI SENSIBILITATE by ANGELA VASILACHE () [Corola-publishinghouse/Science/263_a_496]
-
mai reprezintă ca în pictura clasică, echivalentul culorii locale din natură, ci doar o sugerează metaforic, fără să o reproducă. In arta secolului nostru, tonul rupt se eliberează de servitutea imitație tentelor din natură și ca atare, obsesia impresionistă a freneziei solare încetează. E. Valorația. Valoare intensitatea de deschis sau de închisa tonului de culoare (Planșa nr. 36). Valoarea presupune semnificația subiectivă obiectivată, simbolul, starea afectivă și rațională, gradul de necesitate, puterea de oglindire în timp și spațiu a unui element
CULOAREA SENS ŞI SENSIBILITATE by ANGELA VASILACHE () [Corola-publishinghouse/Science/263_a_496]
-
AS”. Ca prozator, P. se remarcă, în narațiunile din Nu te lăsa niciodată mai întâi, prin percepția vitalist-panteistă și senzualismul adolescentin, afine cu cele întâlnite în proza din acești ani scrisă de Gabriela Melinescu. Cele două autoare au în comun frenezia trăirii, un aer băiețesc, dezinvolt, naturalețea stilului. P. accentuează latura nonconformistă a feminității încă „neîncepute” și totuși provocatoare (Vară). Personajul-narator oscilează între copilărie și adolescență, dar erosul stă în centrul universului său: de la erosul încă nedefinit - în deambulări nesfârșite, soarele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288892_a_290221]
-
Uniunea Europeană, trebuie să rezolvi problemele. Acestea sunt regulile jocului. Nu clubul a invitat România să participe, ci România a dorit să fie invitată În club. Mircea Mihăieș: A cerut acest lucru chiar cu isterie! Vladimir Tismăneanu: Eu aș spune cu frenezie, dar cele două se apropie. Să ne amintim că și În timpul președinției lui Constantinescu s-a făcut un adevărat carnaval În jurul intrării În NATO. Nu vreau să revedem trecutul, dar Îmi amintesc cât de supărați au fost Emil Constantinescu, Zoe
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
așa cum trec pe stradă spre-o-nchipuită zare/ Oricât de greu li-e gândul, ei fruntea nu și-o-nclină./ Se pierd prin noaptea soră cu veșnica tăcere.../ Tu râzi și cânți, cetate cu lacomă plăcere/ Și voluptatea vieții cu frenezie-o sorbi./ Mă vezi numai pe mine, mai jalnic decât ei/ Iar inima mă-ntreabă, când trec cu pașii grei/ - De ce-și ridică ochii spre cer, sărmanii orbi?" (traducere de Al. Hodos) Charles Baudelaire, "Orbii", în volumul Florile răului
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
frontieră american, probabil cel mai important mit american al secolului al XIX-lea, perpetuat ca o umbrelă mentală până în prezent.293 Dacă pentru Marx mitul nu reprezintă altceva decât "natura și formele sociale deja prelucrate în mod inconștient artistic de către frenezia populară" (în introducerea la "Contribuții la critica economiei politice")294, Gilbert Durand se întreabă retoric "oare de ce Karl Marx și-a lăsat să crească o barbă atât de stufoasă, cea mai frumoasă barbă din istoria modernă? Pur și simplu pentru că
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]