1,433 matches
-
fel când scrii despre mitocănie. 28 februarie 2005 În cadrul jurnalului de seară canadian, imagini cu lacul Léman sub furtună. Vântul (celebrul vânt genevez care îngheață carnea pe oase, la bise) a modelat sculputuri de gheața pe pasarele și poduri, lebede fugare etc. Tot imaginarul elvețian, "paradisul" pierdut. Un pumnal în inimă. Și, tot în cadrul acestui jurnal, se vorbește de sindromul imigrantului en bonne santé. Se pare că în toate țările din lume imigranții, mai ales cei proveniți din țările sărace, au
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
cîțiva ani, lăsând apoi jungla să le reocupe și regatele constituite În văile cultivate cu orez. Problema depășea Însă nivelul geografiei regionale. Nomazii și păstorii (cum ar fi berberii și beduinii), vânătorii-culegători, țiganii, vagabonzii, oamenii fără casă, grupurile itinerante, sclavii fugari și șerbii au deranjat Întotdeauna statul. Eforturile de a sedentariza definitiv aceste populații par să facă parte dintr-un proiect permanent al statelor, care Însă a fost rareori Încununat de succes. Pe măsură ce am analizat aceste eforturi de sedentarizare, am ajuns
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
vedere al curții, aceste regiuni și locuitorii lor erau adevărate exemple de primitivism, dezordine și barbarie, cu care puteau fi comparate civilizația, ordinea și sofisticarea celor din centrul statului. Este de la sine Înțeles că aceste spații serveau drept refugiu țăranilor fugari, rebelilor, bandiților și pretendenților la tron care adesea amenințau regatul. Desigur, condițiile naturale ale diferitelor altitudini reprezintă doar unul dintre numeroșii factori care ar putea caracteriza spațiile nestatale. Acestea par să aibă În comun una sau mai multe dintre următoarele
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
de a atrage șerbi În condiții favorabile, deoarece aceștia puteau fugi acum foarte ușor pe pământurile celor răpuși de boală. Statele sclavagiste cu frontiere deschise au fost dintotdeauna vulnerabile din acest punct de vedere. Înainte de războiul civil, În Statele Unite, sclavii fugari puteau merge În Nord, În Canada sau În „statele libere” din Vest. În Rusia, majoritatea decretelor țariste aveau drept obiect șerbii fugari. În general, oricând există o frontieră deschisă, formele de muncă bazate pe lipsa de libertate sunt greu de
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
cu frontiere deschise au fost dintotdeauna vulnerabile din acest punct de vedere. Înainte de războiul civil, În Statele Unite, sclavii fugari puteau merge În Nord, În Canada sau În „statele libere” din Vest. În Rusia, majoritatea decretelor țariste aveau drept obiect șerbii fugari. În general, oricând există o frontieră deschisă, formele de muncă bazate pe lipsa de libertate sunt greu de menținut dacă nu se poate exercita o coerciție suficientă pentru a ține populația În frâu. Această logică funcționează cel mai bine În
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
onoarea cu servitutea celor supuși curții. Un proverb afgan grăitor și nepărtinitor surprinde această distincție: „Dările mănâncă văile, onoarea mănâncă dealurile”. Unul dintre cele mai bune mijloace de a circumscrie asemenea locuri este Întrebarea Încotro se Îndreptau șerbii și sclavii fugari și unde se restabileau comunitățile de sclavi fugari. Aceste locuri erau spații nestatale pe care autoritățile Încercau, dacă se putea, să le elimine. În Statele Unite, un exemplu grăitor este efortul enorm făcut după război, În Sud, de a elimina marile
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
afgan grăitor și nepărtinitor surprinde această distincție: „Dările mănâncă văile, onoarea mănâncă dealurile”. Unul dintre cele mai bune mijloace de a circumscrie asemenea locuri este Întrebarea Încotro se Îndreptau șerbii și sclavii fugari și unde se restabileau comunitățile de sclavi fugari. Aceste locuri erau spații nestatale pe care autoritățile Încercau, dacă se putea, să le elimine. În Statele Unite, un exemplu grăitor este efortul enorm făcut după război, În Sud, de a elimina marile suprafețe unde negrii liberi puteau duce o existență
[Corola-publishinghouse/Administrative/2012_a_3337]
-
toți boierii țării. E adevărat că nemulțumiții n-ar fi îndrăznit să se ridice fățiș nici măcar împotriva unui domn abia înscăunat, dar faptul că puteau să se refugieze peste hotarele țării și să găsească acolo sprijin străin, și pe domnul fugar, aceasta ar fi însemnat un permanent pericol pentru noua domnie. De aceea, unul din puținele acte pe care le cunoaștem din primul an al domniei lui Ștefan este salv-conductul pe care îl dă logofătului Mihail (Mihul) și fraților săi. Adresându
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
recunoască boierilor, care-1 slujeau pe Petru Aron, drepturi asupra moșiilor din Moldova. Ștefan le confiscase acestora moșiile pentru hiclenie. Deci încă de la începutul domniei sale Ștefan înțelesese să facă uz de toate drepturile sale ca domn pentru a pedepsi pe boierii fugari cu confiscarea averilor. Prin tratatul din 4 aprilie 1459 Ștefan promitea să le restituie moșiile. Dar actul voievodului nu era dictat de voința boierilor, cum greșit s-a înțeles, ci era o concesie făcută polonilor, care se angajau să-1 îndepărteze
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
domnului ca boierilor care vor să se întoarcă în țară să le restituie moșiile și să fie ținuți în cinste, fiecare după meritele sale. Era deci un aranjament care perpetua status-quo-ul. Dar concesia pe care Ștefan o face în privința boierilor fugari, se poate să fi avut un tâlc mai adânc, decât o simplă renunțare la dreptul lui de a-i pedepsi. Mărinimia arătată de domn cu acest prilej putea să aibă în împrejurările de atunci și sensul unei apropieri dintre domn
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
3 "Șeriful" a ambalat motorul, s-a uitat încă o dată la ceas și n-a virat spre gară, cum ne așteptam, ci pe artera principală, care ieșea din oraș și ne-a explicat: O să facem mai întâi o mică, o fugară excursie, undeva, în afara orașului, la 20 km, la mănăstirea de măicuțe Șag. Avem vreme. Nu vă temeți. Timpul e de partea noastră! Am rămas, totuși, iarăși fără glas. Eram puși în fața unui fapt împlinit. De ce nu ne-a explicat despre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
îndelung tatonat în istoria gândirii universale de la presocratici, Aristotel și Paracelsus până la Schopenhauer și Heidegger. Nici Eminescu nu-l elaborează în toate articulațiile lui conceptuale, dar referințele asupra lui, atâtea câte a diseminat prin proză, prin manuscrise subsidiare și notații fugare, sunt suficiente pentru a-i conferi rang de principiu ontologic central în stare să "închidă într-un singur focar reminiscența conștiinței în genere kantiene și, totodată, monumentul, calea de acces către ele fiind conștiința individuală, lucru de neconceput în sistemul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
cu ordinele date de zona F.N.B. 9. Repet: Se vor lua măsuri severe de pază spre a se curma fuga evreilor aplicându-se întocmai R.S.G. și a se face uz de armă - foc - pe loc și la moment pentru oricare fugar evreu. 10. Acestea au fost ordinele care privesc Batalionul și pe Dvs. direct și pe care vă rog să le executați întocmai și în întregime zi de zi. 11. O deosebită grijă de hrană, cazare și în special de starea
Munca obligatorie a evreilor din România (1940‑1944). Documente by Ana Bărbulescu, Alexandru Florian (ed.); Alexandru Climescu, Laura Degeratu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/800_a_1752]
-
ca și Marius Neagoe 4 de altfel. Și tot când eram student În Cluj... se apropia vacanța și eu am mai rămas pentru prietenă, Încă o zi sau două... Și vine la mine un cetățean, Înfofolit, cu ochelari: „Domnule, sunt fugar, m-a trimis cutare cunoscut... să te rog să mă ajuți”. Eu am rămas crucit când am auzit... Asta Însemna pușcărie! Ce să fac? Hai În casă. Mai aveam niște slănină, niște pită mai uscată pe acolo. „Poftim, mănâncă!” Și-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
regimului comunist la alegerile din ’46. Și ce puneați dumneavoastră la cale cu grupul acesta? Păi, militam pentru schimbarea regimului... Am avut și arme... Când o fugit Mircea Cornel În America, pistolul lui mi-o rămas mie. El o stat fugar un an și ceva și dup-aia o plecat În Serbia, și de-acolo o trimes o scrisoare că e-n lagăr, și o scăpat de acolo, și pe la Trieste o trecut În Italia, o ajuns În Franța, În Germania
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
americană, ducea scrisorile preoților greco-catolici și romano-catolici, pentru că ei n-aveau voie să ia legătura cu Vaticanul... Și ea, prin valiza diplomatică, le ducea scrisorile... A fost descoperită ea și cu mai multe persoane, care, tot așa, ajutau pe preoții fugari, și au făcut un lot așa-zis „lotul Vaticanului”. Și ea, săraca, era În anchetă la Securitate de nouă luni, pentru că, fiind la ambasada americană, cunoștea foarte multe persoane pe care Securitatea le urmărea... Și de la ea tot voiau să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
nu erai membru de partid. În serile de iarnă, când întunericul se lăsa devreme, casa scărilor era cufundată în beznă. Lumânarea, cutia de chibrituri sau lanterna nu trebuiau să-ți lipsească din geantă. În bezna de pe scări se consumau idile fugare, vecinii se cunoșteau pipăindu-se, copiii învățau să se joace de-a oamenii mari, iar fetele rușinoase deveneau îndrăznețe în întunericul urât mirositor. Nemulțumiți erau doar bătrânii, dar și aceștia s-au consolat atunci când au început a descoperi secrete urmărindu
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
primăvară, soția învățătorului de la școala din Cocârț s-a întors acasă fără profesorul de sport. Directoarea coordonatoare era mâhnită că a rămas fără profesor de sport calificat. Deoarece familia era „celula de bază a societății”, s-a hotărât reintegrarea profesoarei fugare în viața localității. I-au fost date orele de educația fizică. Învățătorul a început din nou să zâmbească. CEI ÎNDRĂZNEȚI ÎNCĂLCAU LEGEA În satul Cocârț, drumul șerpuia asemenea unui pârâu. De o parte și de alta a drumului casele erau
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
ar fi circulat cu adevărat acei jinn despre care Monerre spunea că Îi Întâlnise În Orient. La Priorat, noaptea de 13 august Era stăpânit de neliniște. O senzație de dezechilibru moral, de senzualitate toropită se agita În sinea lui. Chipul fugar al Amarei, ușor umbrit, asemenea suprafeței unei luni Îndepărtate, Îl urmărea. Se Învârtea prin chilie, mângâind În minte trupul femeii, ale cărui forme splendide le Întrezărise În căruță, experimentând o Încordare ce nu izbutea să se concretizeze În cuvinte, cu toate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
inel mare cu o piatră de smarald. Avea o figură încântătoare, nebronzată, puțin fardată. Era inconfundabilă, figură boticelliană, ochii violet-cenușiu, mari, foarte frumoși, și migdalați care-i dădeau un aer misterios. Când a intrat, părea foarte surprinsă. Aruncă o privire fugară în cameră, apoi îmi făcu semn să nu mă mișc, ca și cum ar fi vrut să-mi dezvăluie un secret sau să mă prevină asupra ceva. M-am întors și m-am așezat pe un scaun. Se așternuse o liniște profundă
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]
-
spus ea. Nu, am venit să te întreb dacă nu îmi mai dai o șansă. El nu are prea mare importanță pentru mine. Nu? a spus ea, cu acea căldură albă a feței pe care o avea. Mi-a zâmbit fugar, gânditoare. Sunt gata să uit de el dacă mă mai dorești. Mi l-ai scoate pe nas zi de zi, de câte ori ne-am certa. Nu, nu e adevărat. Știu că mori de grijă să nu cumva să apară și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
de sub guler, la spate, arătând asemenea curelei de la binoclul unui turist. Aș prefera să renunț la acest subiect vast și dificil. Pe scurt, îmbrăcămintea lui împingea întreaga familie la ceva vecin cu disperarea. Nu v-am oferit decât o descriere fugară. Chestiunea prezenta o întreagă varietate de aspecte. Aș putea doar să adaug, și apoi să renunț grăbit, că era o experiență răscolitoare să stai la Biltmore, într-o zi de vară, la orele de cocteil, lângă unul din palmierii plantați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
în ultima lună răspunde Lazăr jucîndu-se cu ceasul. Nu-l vînd că-i scump și bun. Vine copilul, vin necazurile... Îți plac? Am crescut deja unul. Învățam pentru bacalaureat și legănam. Zău?! îi aruncă Lazăr o privire ca o măsurătoare fugară. Și-acum unde-i? Cu mama. A. E bine să ți-l crească mama... Cum să nu-l crească dacă e-al ei! rîde studenta. Tînără mamă. Ți-e vitregă? Bună. Cînd l-a născut, împlinise deja patruzeci. Ce voiai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
neapărat să ajungi? a surîs el și fata a întors ochii mari în sus, fixîndu-l. Ar dori să se poată ridica acum din scaunul acesta incomod, să iasă și să se plimbe îndelung prin viscol. Ochii lui, mijiți, prind imagini fugare ale trecutului, le rețin și nasc în mintea sa conturul fetei rămase lîngă marginea patului, stingheră, mai frumoasă ca înainte tocmai prin aerul firesc al vorbelor: Tu ai mai cunoscut poate..., n-aș vrea să rîzi de mine... S-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
mai facă o probă, dar care?, cu ce elemente?, în ce condiții?, că le-a epuziat pe toate cele propuse inițial iar concluzia se lasă așteptată încă..." În zgomotul dur al roților în mișcare de la mașinile de torsionare, cu privirea fugară peste femeile ce se agită, Mihai încearcă, în gîndul lui, o comparație cu alte munci, poate chiar din sectorul tehnico-economic, unde, dacă nu pici de oboseala brațelor, te frînge istovirea nervilor, mai ales de cînd, reducîndu-se posturile în schemă, au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]