627 matches
-
Gilpin și Krasner seamănă cu cea formulată de cercetătorii dependenței. Hegemonia este aici considerată ca simplă dominație, impusă de un stat hegemonic în căutare de profit. Un bun public este întotdeauna și în primul rînd un bun privat al statului hegemonic. Creșterea numărului de "pasageri clandestini" și declinul puterii impun pur și simplu costuri mai mari statului hegemonic pentru a obține beneficii. Acestea pot atinge un punct în care să devină în dezavantajul relativ al hegemoniei să furnizeze așa-numitul bun
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
impusă de un stat hegemonic în căutare de profit. Un bun public este întotdeauna și în primul rînd un bun privat al statului hegemonic. Creșterea numărului de "pasageri clandestini" și declinul puterii impun pur și simplu costuri mai mari statului hegemonic pentru a obține beneficii. Acestea pot atinge un punct în care să devină în dezavantajul relativ al hegemoniei să furnizeze așa-numitul bun public. Cu toate acestea, mediul care rezultă, departe de a înlătura privilegiile din sistem, poate chiar să
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
fac asta pentru a menține privilegiile actorilor mai puternici. A da vina pe "pasagerul clandestin" înseamnă să recurgi la un limbaj moralizator deplasat și, potrivit cercetătorilor dependenței, să pui în umbră efectele întotdeauna benefice ale ordinii, pentru hegemon. Teoria stabilității hegemonice ca reactualizare insuficientă a realismului Acest capitol s-a ocupat de critica realistă a unei teorii realiste din economia politică internațională. Ideea sa este să arate, dacă mai era nevoie, varietatea gîndirii realiste. Kindleberger vedea în declinul puterii SUA motivul
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
SUA. Ideea cea mai răspîndită este că evoluția istorică a statelor moderne ale bunăstării necesită o conceptualizare a politicilor din interiorul statului, care poate fi din ce în ce mai puțin despărțită de înțelegerea relațiilor stat-societate corespunzătoare. Astăzi se poate emite ipoteza că statele hegemonice sînt, din punct de vedere structural, mai puțin capabile să administreze un sistem monetar internațional decît statele liberale de tip "paznic de noapte". Însă, așa cum s-a întîmplat și cu alte încercări de aplicare a realismului, viziunea de bază asupra
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
vedere structural, mai puțin capabile să administreze un sistem monetar internațional decît statele liberale de tip "paznic de noapte". Însă, așa cum s-a întîmplat și cu alte încercări de aplicare a realismului, viziunea de bază asupra lumii a teoriei stabilității hegemonice se întoarce înapoi în secolul al XIX-lea, cînd contractele sociale erau mai puțin solicitante, iar politica externă, inclusiv cea economică, era mai izolată. Deși teoria stabilității hegemonice pare să ceară includerea în analiză a relațiilor stat-societate, ea nu trimite
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
de aplicare a realismului, viziunea de bază asupra lumii a teoriei stabilității hegemonice se întoarce înapoi în secolul al XIX-lea, cînd contractele sociale erau mai puțin solicitante, iar politica externă, inclusiv cea economică, era mai izolată. Deși teoria stabilității hegemonice pare să ceară includerea în analiză a relațiilor stat-societate, ea nu trimite totuși la contractul social, concentrîndu-se în schimb asupra guvernelor și firmelor. CONCLUZIE Teoria stabilității hegemonice este fără îndoială o îndepărtare de neorealismul lui Waltz. Discuția despre declinul SUA
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
solicitante, iar politica externă, inclusiv cea economică, era mai izolată. Deși teoria stabilității hegemonice pare să ceară includerea în analiză a relațiilor stat-societate, ea nu trimite totuși la contractul social, concentrîndu-se în schimb asupra guvernelor și firmelor. CONCLUZIE Teoria stabilității hegemonice este fără îndoială o îndepărtare de neorealismul lui Waltz. Discuția despre declinul SUA a pus în evidență o înțelegere mai largă a politicii internaționale și a puterii. De altfel, teoria descrie un sistem internațional cu trăsături ierarhice. Într-adevăr, deși
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
al treilea aspect al definiției dată de Waltz structurii, adică relația cauzală generală dintre distribuția puterii și consecințele internaționale, această teorie atacă implicit definițiile circulare ale primelor două clauze. În concepția lui Waltz, anarhia presupune imposibilitatea diferențierii funcționale. Teoria stabilității hegemonice este construită pe ideea că statul hegemonic, într-un mod nu foarte diferit de guvernele interne din epoca statului liberal "paznic de noapte" este diferențiat din punct de vedere funcțional de alți actori și garantează ordinea economiei politice globale liberale
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
Waltz structurii, adică relația cauzală generală dintre distribuția puterii și consecințele internaționale, această teorie atacă implicit definițiile circulare ale primelor două clauze. În concepția lui Waltz, anarhia presupune imposibilitatea diferențierii funcționale. Teoria stabilității hegemonice este construită pe ideea că statul hegemonic, într-un mod nu foarte diferit de guvernele interne din epoca statului liberal "paznic de noapte" este diferențiat din punct de vedere funcțional de alți actori și garantează ordinea economiei politice globale liberale. În consecință, prima clauză, așa-numita structură
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
periferice, cît și prin declinul celor centrale. Semiperiferia funcționează ca o curea de transmisie, înglobînd cererile periferiei și înlocuind controlul direct al nucleului. Acest element dinamic apare pe fondul unei viziuni ciclice asupra economiei politice mondiale. Pentru Wallerstein, existența liderului hegemonic este necesară pentru susținerea siste-mului capitalist mondial. Inspirîndu-se din ciclurile lui Kondratieff, el înțelege "marile războaie" ca o luptă pentru hegemonie. Astfel, cele două războaie de 30 de ani, cel din 1618-1648 și cel din 1914-1945, pot fi văzute ca
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
lui Kondratieff, el înțelege "marile războaie" ca o luptă pentru hegemonie. Astfel, cele două războaie de 30 de ani, cel din 1618-1648 și cel din 1914-1945, pot fi văzute ca rearanjări violente la conducerea lumii. În primul dintre aceste războaie hegemonice, Marea Britanie a înlocuit Olanda, pentru a fi înlocuită la rîndul ei, în al doilea război, de SUA. Perioada de pînă la sfîrșitul războiului rece a fost caracterizată, potrivit lui Wallerstein, printr-un declin al statului hegemonic și o sporire a provocărilor
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
În primul dintre aceste războaie hegemonice, Marea Britanie a înlocuit Olanda, pentru a fi înlocuită la rîndul ei, în al doilea război, de SUA. Perioada de pînă la sfîrșitul războiului rece a fost caracterizată, potrivit lui Wallerstein, printr-un declin al statului hegemonic și o sporire a provocărilor venite din partea mișcărilor antisistemice din interiorul sistemului (de exemplu pacifismul), dar și din afara sa (blocul socialist). Școala dezvoltării dependent-asociate își îndreaptă atenția asupra interacțiunii non-mecanice și non-materia-liste a forțelor externe și interne în dezvoltarea economică
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
seamănă cu cea a lui Warren capitalismului în general. În loc să derive dependența din factori economici, Lall a propus o conceptualizare politică a diferitelor niveluri de dependență: "O structură piramidală a dominanței sociopolitice [...] în lumea capitalistă, în care poziția din vîrf (hegemonică) este deținută de țările capitaliste cele mai puternice, iar partea de jos de cele mai mici și mai sărace" (Lall 1975: 803, 808; pentru o abordare similară, vezi Cohen 1973). Numai că a înlocui dependența cu dominanța sau cu puterea
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
în lumină trecerea de la sistemul medieval la cel modern (Ruggie 1986 [1983]), abordarea istorică, mai dinamică, a lui Gilpin nu poate fi atacată din acest punct de vedere. Un realist neomercantilist descoperă principalul principiu ordonator al relațiilor internaționale în guvernarea hegemonică a economiei politice internaționale, fie ea liberală sau nu. Definiția și ideologiile economiei politice internaționale Dezvoltarea istorică a economiei politice internaționale din ultimele cîteva secole este baza tipologiei lui Gilpin (1975) asupra perspectivelor din economia politică internațională: naționalismul economic (sau
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
Mai recent, Gilpin vorbește de o schimbare care ar putea să corespundă unei alte modificări istorice importante, deși el nu o numește ca atare. După cum o descrie Gilpin, economia politică globală de după 1945 se caracterizează printr-o ordine internațională liberală hegemonică, anume Pax Americana. Totuși, această hegemonie diferă de cea britanică. Esența acestei diferențe constă în însăși legătura dintre configurațiile sociale și sistemul internațional pe care ele l-au creat. Schimbarea care a survenit și care a fost instituționalizată după primul
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
internațional a activităților econo-mice, folosind și creînd avantaje comparative și atrăgînd producția pe teritoriul lor. Legitimitatea internă a sistemului de redistribuire, specific statului bunăstării, face ca statele să fie mai naționaliste decît înainte. După părerea lui Gilpin, doar un stat hegemonic poate impune o ordine liberală în acest mediu concurențial. Numai statul hegemonic poate oferi bunurile publice necesare pentru a face posibil compromisul liberalismului împămîntenit, adică a face să funcționeze un sistem multilateral prin îngăduirea politicilor economice naționale autonome. Dinamica economiei
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
pe teritoriul lor. Legitimitatea internă a sistemului de redistribuire, specific statului bunăstării, face ca statele să fie mai naționaliste decît înainte. După părerea lui Gilpin, doar un stat hegemonic poate impune o ordine liberală în acest mediu concurențial. Numai statul hegemonic poate oferi bunurile publice necesare pentru a face posibil compromisul liberalismului împămîntenit, adică a face să funcționeze un sistem multilateral prin îngăduirea politicilor economice naționale autonome. Dinamica economiei politice internaționale: dialogul dintre Lenin și Kautsky Dacă actualul sistem internațional este
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
dintre Lenin și Kautsky Dacă actualul sistem internațional este al doilea în seria hegemoniilor liberale (nu doar a imperiilor), atunci înflorirea și declinul hegemonilor reprezintă o temă impor-tantă de cercetare la nivel internațional. Cercetarea aceasta face parte din teoria stabilității hegemonice. Așa cum am menționat în capitolul 10, Gilpin nu subscrie deturnării idealiste care vorbește despre sacrificiul SUA în numele unei ordini liberale. El afirmă în mod explicit că hegemonia tre-buie să perceapă această ordine doar prin prisma propriului ei interes (poate pe
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
puterile majore, pur și simplu, ci pentru a permite funcționarea unei ordini politice liberale de către toate puterile liberale majore, codul lor comun integrînd aspecte politice, de ordin intern, și aspecte economice, internaționale. Acestea fiind spuse, Gilpin crede că declinul statului hegemonic slăbește în mod evident fundamentele politice ale unei astfel de ordini liberale, care sînt: o putere hegemonică liberală dominantă sau puteri capabile să gestioneze și să întărească regulile; o serie de interese economice, politice și de securitate comune, care să
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
liberale majore, codul lor comun integrînd aspecte politice, de ordin intern, și aspecte economice, internaționale. Acestea fiind spuse, Gilpin crede că declinul statului hegemonic slăbește în mod evident fundamentele politice ale unei astfel de ordini liberale, care sînt: o putere hegemonică liberală dominantă sau puteri capabile să gestioneze și să întărească regulile; o serie de interese economice, politice și de securitate comune, care să le unească; o angajare ideologică împărtășită pentru valorile liberale. Aici el se referă în mod explicit la
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
trebui să fie un impuls pentru a încerca schimbarea. Scopul este "a interpune politica între schimbare și victimele sale" (Strange 1982b: 20). Susan Strange urmărește o critică a principalelor tendințe din economia politică internațională, anume teoria regimurilor și teoria stabilității hegemonice (vezi cap. 10). Ea pledează pentru o abordare structurală, ce își propune să integreze preocuparea marxistă pentru producție și preocuparea realistă pentru securitate într-o analiză mai largă a economiei politice mondiale, bazată pe un concept de putere structurală. Schimbări
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
alegerii din managementul economiei politice globale, fie absolvă actorii de blestemul responsabilității (1985: 3, 7, 39). Acesta este un exercițiu de demistificare continuă. Dintre cele două teorii deterministe pe care ea le critică, marxismul și așa-numita școală a declinului hegemonic, cea din urmă este atacată cu precădere. De la prăbușirea sistemului Bret-ton-Woods, Strange a tot repetat că dezordinea economică globală nu a fost cauzată de declinul puterii Statelor Unite, ci de lipsa voinței Americii de a-și folosi puterea. Dorința de a
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
and Discord in the World Political Economy, Princeton: Princeton University Press. -(1986 [1983]) 'Theory of World Politics: Structural Realism and Beyond', in Robert O. Keohane (ed.) Neorealism and its Critics, New York: Columbia University Press, pp. 158-203. -(1980) 'The Theory of Hegemonic Stability and changes in international economic regimes, 1967-1977', in Ole R. Holsti, Randolph M. Siverson and Alexander L. George (eds) Change in the International System, Boulder, Colo: Westview Press, pp. 131-62. Keohane, Robert O. and Nye jr., Joseph S. (1987
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
of Foreign Policy Decision-Making', Millennium: Journal of International Studies 9, 1 (Spring), pp. 21-40. Smouts, Marie-Claude (1993) 'Some thoughts on international organizations and theories of regulation', International Social Science Journal XLV, November, pp. 443-51. Snidal, Duncan (1985) 'The Limits of Hegemonic Stability Theory', International Organization 39, 4 (Autumn), pp. 579-614. Spanier, John (1980) American Foreign Policy since World War II, New York: Holt, Rinehart and Winston. Sparti, Davide (1992) Se un leone potesse parlare. Indagini sul comprendere e lo spiegare, Firenze: Sansoni
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
and War, New York: Columbia University Press. Warren, Bill (1980) Imperialism: Pioneer of Capitalism, London: New Left Books. Wassmund, Hans (1982) Grundzüge der Weltpolitik. Daten und Tendenzen von 1945 bis zur Gegenwart, München: Beck. Webb, Michael and Stephen D. Krasner (1989) 'Hegemonic Stability Theory: An empirical assessment', in Review of International Studies 15, 2 (April), pp. 56-76. Weber, Max (1977 [1917]) Politik als Beruf, Berlin: Duncker & Humblot. -(1988 [1921]) 'Wissenschaft als Beruf', in Gesammelte Aufsätze zur Wissenschaftslehre, Tübingen: J.C.B. Mohr (Paul Siebeck
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]