1,846 matches
-
tablou de respirație dantescă, precum puține sunt în literatura română: "Trei sute de morți, slăbiți de post îndelungat, dar însuflețiți de o mânie doar celor răposați cunoscută, își ciocneau acolo ciupercile livide ale țestelor și își foșneau veșmintele înnegrite [...] și își holbau orbitele goale, pline de viermi, unii la alții". Armata de revenants invadează, într-un contrapunct canibalistic al erotismului celor vii, satul Badislavilor și-i atacă pe locuitorii săi: "Strigoii năvăleau în tinde, apoi în odăi, unde, sub ochii femeilor ce
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
ales unul la altul), înconjurați asemenea orbitelor electronice din periferia nucleului atomic de un cerc de ostași în termen, toți echipați ca pe front, cu puști mitraliere automate pe care le țin îndreptate asupra-ne, dându-și silința să se holbeze fioros. Pe fotoliile de judecată, cinci militari impasibili, plictisiți: la mijloc Adrian Dimitriu (acesta nu plictisit, ci îngrijorat, căci e responsabilul: fost avocat și domnia sa, în rol și costum de colonel). De îndată ce mă văd așezat pe bancă săvârșesc fapta pe
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
în livadă. Lîngă un coș de cireșe răsturnat, o femeie fragilă se frămînta în chinurile facerii. în preajmă nu era nimeni. Cu gesturi experimentate, călăul îi veni în ajutor, avea și el copii, și nu doar unul. împăratul Sang se holba la privirea femeii, la sîngele ce i se scurgea din trup, asculta țipetele atît de frumoase și atît de înfricoșătoare cum încă nu îi fusese dat să audă pînă acum. Curînd, se ivi pe lume nou-născutul. Răcnea din toți bojocii
Două proze de Laszlo Darvasi by Georgeta Hajdu () [Corola-journal/Journalistic/11332_a_12657]
-
câte-o glumă, glumă așa, țărănească și grosolană, de care râdeau vijelios. Gavrilă râdea și el, aidoma celorlalți. La urma urmei, se tot povestea chiar de dragul lui. Cu timpul, începură să se liniștească, câte unul mai și ațipi ori se holba tăcut la noaptea albăstrie. Doar focul mai trosnea, uniform... Deodată, un sunet nou se amestecă cu trosniturile focului. Un urlet prelung, parcă șoptit. De departe. Îndelung. Un sunet misterios, care parcă nici n-ar fi răsunat prin văzduh, ci cumva
Bánffy Miklós - Lupi by Georgeta Hajdu () [Corola-journal/Journalistic/6053_a_7378]
-
de lup. Câțiva pași mai încolo, rostogolit de propria greutate, zăcea un cap uriaș de lup, un cap smuls. Maxilarul i se înfipsese în zăpadă, botul imens era căscat, de parc-ar mai fi vrut să muște. Ochii sticloși se holbau, inexpresivi, rigizi, în noaptea cu clar de lună.
Bánffy Miklós - Lupi by Georgeta Hajdu () [Corola-journal/Journalistic/6053_a_7378]
-
realitate. Stai, n-am zis bine, nu că n-are nici o legătură, dar viața noastră adevărată e undeva departe, ca un zmeu care zboară cine știe pe unde, în vreme ce pe pământ noi ținem doar un capăt de funie și ne holbăm aiuriți..." (p. 72) Pretextul epic al narațiunii este căutarea unei presupuse săbii a lui Mihai Viteazul care urma să fie donată șefului Delegației Marilor State la București, pentru a fi expusă la Centrul multicultural din Lyon. Nimeni nu este în
Taifun epic by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9766_a_11091]
-
susținut la Universitatea din Colorado. "S-a emoționat foarte tare și a vărsat iaurt pe mine", după care a continuat: "Și mai hazardat decât pe mine, a vărsat iaurt pe un agent al Serviciului Secret. Agentul a rămas blocat acolo, holbându-se la ea", a povestit Barack Obama. Cu toate acestea, președintele SUA și-a permis să o și tachineze pe autoarea incidentului: "Ai vărsat iaurtul pe președinte. O să ai ce să povestești", i-a spus el, " Sunt foarte stânjenită", i-
Barack Obama, stropit cu iaurt, în Colorado () [Corola-journal/Journalistic/58376_a_59701]
-
Marocas Înghite-Mile, care avea o motocicletă cromată toată și mai avea și mania curbelor strânse, călcase până atunci trei pisici și doi oameni, tocmai era pe punctul să descrie o curbă de o mare frumusețe, dar a rămas cu ochii holbați la legătura de camoni încununată cu Un-Metru-Jumate, și-a pierdut direcția, a drăcuit, a înjurat, s-a urcat pe trotuar, a făcut praf vitrina lui Raul Aur-Fals de a început să plouă cu coliere de sticlă, ceasuri de mână, broșe
Dinis Machado - Ce spune Molero - by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/10262_a_11587]
-
pe cer, pândind vreo aterizare. De la ieșirea din oraș sunt zeci, poate sute de reclame, dar aproape nicăieri indicatoare, nicăieri tăblițe cu numărul de kilometri (chiar metri) care să-ți indice apropierea aeroportului. Când, în fine, după ce te-ai tot holbat printre case, stâlpi etc., vezi în dreapta, peste câmp, aproape de tot, clădirea, ai toate șansele să nu pregătești din vreme virajul, fiindcă tăblița e modestă de tot, nici a zecea parte din uriașele reclame pe care le-ai înghițit până acum
Actualitatea by Ana-Stanca Tabarasi () [Corola-journal/Journalistic/15329_a_16654]
-
urâțească - aceasta este ăntrebarea care al urmărește obsedant. Niciodată n-am ănteles - mărturisește autorul din perspectiva copilului care a fost odată - de ce unele mame le pun copiilor mâna pe cap și le ciufulesc părul; iar când am ăntrebat cu ochii holbați pe o tânți cât butoiul, ce se foia an fața mea la rând, mi-a spus că atunci ai mângâie; și atunci când am ăntrebat ce-nsemna că ai mângâie, mi-a răspuns că le pune mâna pe cap, așa că m-am
O CARTE FRUMOASÃ CU UN TITLU STUPID by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17423_a_18748]
-
explozie. Frînturi triunghiulare de sticlă zboară prin cameră. Bănuiesc că pentru el a fost mai curînd surprinzător decît dureros, ca atunci cînd te prăvălești în apă de la mare înălțime. O secundă rămîne locului, clipind amețit. întreaga petrecere se oprește, se holbează, reacționează. Bob Dylan cîntă de zor Just like a Woman. Carlton ridică o mînă, curios, ca să extragă ciobul de sticlă care i s-a înfipt în gît, și în clipa aceea se pornește hemoragia. Sîngele țîșnește din el. Mama țipă
Michael Cunningham - O casă la capătul lumii by Antoaneta Ralian () [Corola-journal/Journalistic/11891_a_13216]
-
cel popular și familiar, în -ui, cu sufixul -esc (a boldui-bolduiesc): "am bolduit (eu ziceam până acum Ťboldatť - cum o fi oare?" (ocarteofraza.unspe.com). A boldi - care are marele dezavantaj al omonimiei cu popularul a (se) boldi - "a-și holba ochii, a se uita țintă" e destul de folosit, cu derivatele sale, chiar în indicații de redactare științifică ("Titlul va fi în caractere boldite"), ba a fost și înregistrat de DEXI. Exemplele din internet par să sugereze chiar anumite preferințe regionale
Bolduire by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/6910_a_8235]
-
vizita lui Sotir acasă la bătrânul Ahasverian, unul dintre ultimii cunoscători ai secretului turnării clopotelor: "Casa lui Ahasverian era o dărăpănătura în care, cel puțin dacă o priveai dinafară, iti și era frică să intri. Arată că un ochi mare, holbat spre ceva, spre nu-știu-ce. De departe, Sotir ghicise că aceea e casa, semăna cu un huhurez care nu avea nici un chef să fie deranjat din bârlogul lui, încropit într-un frunzar. Iedera abundență și o bolta de vită de vie
O POVESTE PENTRU MATURI by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17567_a_18892]
-
Hotărăște Băsescu să-și facă statuie. După ce aceasta e gata și este expusă în fața Parlamentului trece într-o dimineață, pe acolo, un moș . Stă moșu și se holbează la statuie. -Ce-i tataie, îl întreabă unu', de ce ești nelămurit? -Păi , zice moșu', are 2 baiuri. Unu, că nu se scrie "Băsescu pentru pace" ci "Odihnească-se în pace". -Păi da nu-i mort încă! -No, că asta-i al
BANCUL ZILEI: Băsescu şi Dumnezeu () [Corola-journal/Journalistic/68703_a_70028]
-
Iubitor de comunicare și afabil cum mă aflu, nu găsesc între noi nici un cod. ŤPășesc ca pe o altă planetăť, vorba poetului. Pisica a vrut să-l miroasă. S-a ridicat pe marginea patului și s-au privit intens: ea holbată de uimire, el senin și arogant. Mâța s-a retras tiptil trei pași, apoi a fugit îngrozită, ca un om care s-a convins că a văzut o stafie. Când doarme, mai ales, nou-venitul are o activitate intensă: clipește, vorbește
Un joc de societate by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8116_a_9441]
-
și al apei. Și, iată, cei trei cu instrumentele lor lucitoare pe umeri ridicându-se tiptil din orchestră, furișându-se printre tufișuri, pe sub ulmi...Dar când să se înalțe în aer, au dispărut, nu-i mai vedeam. În zadar mă holbam să-i descopăr undeva deasupra bazinului, a brazilor. Pe unde s-au strecurat, mi-era cu neputință să înțeleg. Căci deodată, de acolo din luminișul dintre brazii de pe colina învecinată s-a auzit, ca de obicei, melodia dulce a cornului
Moartea în tablou german by Nicolae Balotă () [Corola-journal/Journalistic/13904_a_15229]
-
fugă așa. E grasă, are fața roșie și nu-și mai încape în piele de bucurie - da, aceasta este expresia pe care o folosesc acum, dar pe care atunci nu o cunoșteam -, e bucuroasă și mândră de răul făcut. Mă holbez la ea. Oare vreau să mă strige și pe mine nepotul Perceptorului? Aștept. Vreau să-mi dea un motiv să o scuip. Mutra ei se întoarce spre vânzător și o aud cum îi spune că dă varza prea scump cu
Paul Bailey: Unchiul Rudolf by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/7255_a_8580]
-
o - Românie pură. - Exact. La fel ca toți patrioții adevărați. Trenul se apropia de București. Nu mai erau igluuri. Vedeam clădiri înalte, tramvaie, bărbați și femei plimbându-se pe trotuar. Imaginea orășelului în care mă născusem se încețoșa pe măsură ce mă holbam la orașul plin de viață. Ne-am luat la revedere de la tovarășul nostru de călătorie când am ajuns la bariera pentru controlul biletelor. - Lupt în numele tău, Andrei Petrescu. Amintește-i tatălui tău asta. Ce geantă mică îți iei cu tine
Paul Bailey: Unchiul Rudolf by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/7255_a_8580]
-
încă destul de rece, fata îl sărută languros, deschizând ferm gura și oprindu-se în răstimpuri, timp în care se uită cu nerușinare la mașinile ce se succed una după alta. Băiatul pe jumătate gol e, probabil, prea mangă să se holbeze și el, dar ea îi aruncă pe geamul lateral o privire care, dacă ar putea, i-ar face felul. Dă-o în mă-sa. Du-te-n mă-ta, par să-i spună ochii ei. Ea pare să-și fi
John Updike - Rabbit se odihnește () [Corola-journal/Journalistic/5309_a_6634]
-
mică de brad nevopsită, aidoma celei pe care-mi scriam cândva romanele vieții, și pentru trei scaune ce păreau să ne fi așteptat special pe noi. Sosisem și așteptam să ni se dea să mâncăm. Eu și văru' Laur ne holbam ca la un spectacol de toată bafta la tevatura mutei cu brotacul în brațe. I se tăiase răsuflarea de bucurie și de obidă. Gâfâia strân-gându-l la piept și albindu-l de pupături din creștet până-n tălpi peste crusta de jeg
Orașul subteran by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9028_a_10353]
-
structurile, rigiditățile ambientului: Ar trebui să fim mai atenți/ cu scheletul nostru secret,/ să păcălim realitatea cu mușchi de atlet dopat/ care ne cântă zilnic prohodul./ Dar cine știe ce ne face mai bine!/ Să stau atunci și eu/ și să mă holbez la propria viață./ E tot un fel de anestezie și asta,/ dar mai altfel decât celelalte./ Te umilește cu dragoste,/ ați susura lapte și miere/ dintr-o țară ce n-a fost să fie a ta./ Te ămbracă an giulgiul
Solitudinea Marianei Marin by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17481_a_18806]
-
zăbovește un scatiu./ Orce rază care întră pân brocarturile dese/ Zugrăvește pă perete, în tapiserii, crăiese/ Cari-n poală o licornă odihnesc și-i mângâi cornul.../ - Ei, drăcie, noi pre Vodă îl aflăm o dată, or nu-l?/ Ce, să ne holbăm la țâțe dă muieri dă pă perete?/ Am venit acilea oare? Sau te cam muiași, poete?/ Îi rânji Iaurta vilul lui Manoli în obraz./ Aide-n sala de ospețe, că acolo joacă az/ șobola-nii-n strai dă purpuri. După mine, hai
O epopee orientală by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9584_a_10909]
-
învățat să dorm întâi/ E mare lucru. O, rămâi/ Nici somn, nici pat, nici căpătâi/ Visărilor târâți". încă mai poetic, visul în vis cheamă prezența îngerului: Era un vis în vis, discret/ El sta pe umărul meu drept/ Eu mă holbam, firește,/ Apoi vorbeam ca doi copii/ Poetizam prin utopii/ Și ne gustam frățește." E, în această lume, între derizoriu și sublim, un continuu flux de impulsuri, îngerul dă lecții de zbor preopinentei, primind în schimb "mere și umor" - ca pentru
Aventurile stilului by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/9605_a_10930]
-
genunchi în sus, cum gusta din vin și cum despăturea șervetul. Îmi plăcea parfumul său și că seara părea nebărbierit, chip și aer de macho, că mai confunda uneori bancnotele noastre și că știa cum ne cheamă fără să se holbeze la ecusonul pe care îl purta fiecare dintre noi. Însă cel mai mult îmi plăcea la el mărul lui Adam. Mă uitam la Harry când bea. Se întâmpla de la sine, în ciuda voinței mele. Pe drumul de întoarcere acasă, încercam să
Ingo Schulze - Simple Storys by Victor Chiriță () [Corola-journal/Journalistic/5979_a_7304]
-
o anatomie de coaste fracturate de apă, de vânt și de porumbei care i se răstigneau pe ramuri. Bucătăreasa își scărpina pleoapa cu colțul șorțului, caporalul a luat poziție de drepți în semn de respect. Soldatul, aplatisat lângă perete, își holba spre defunctă dantura falsă: el și cu mine cred că eram singurii din pensiune care nu văzuserăm niciodată un cadavru, iar al doilea pe care am avut ocazia sa-l văd, după mulți ani, a fost al unui acar ce
António Lobo Antunes - Dulci miresme, blânzi morți by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/7462_a_8787]