1,083 matches
-
om, e drept, altfel decât toți oamenii, un om însemnat, cu care eroul, prea tânăr, n-ar fi trebuit să se însoțească dacă asculta sfaturile tatălui său. Spânul, a cărui răutate este împinsă prin hiperbolă dincolo de marginile realului e un impostor egoist, periculos. Oglindind viața într un mod fabulos, cum spune George Călinescu în studiul său Estetica basmului, umanizând fantasticul, Ion Creangă ne-a oferit un roman alegoric, în care se întâlnesc problemele familiei, ale loialității, ale curajului, ale atitudinii față de
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
anii ’50 și, mai apoi, cu „marii scriitori sovietici”, adepți ai realismului-socialist, care, În esență, consta În eradicarea culturilor naționale de toți acei „scribi Înfeudați burghezo-moșierimii” și Înlocuirea lor cu submediocrii altor vremuri culturale, dar și cu oportuniștii și semidocții impostori ai „vremurilor noi”. Sigur, a fost probabil și atracția Parisului cea care m-a Îndepărtat de Germania, centrul magnetic al scriitorilor români Începând cu pașoptiștii, dar... un nu-știu-ce provincial mă dezorienta pur și simplu În atmosfera literară germană!... Poate și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
floretist Înnăscut. Limba devenea la el, mai mult decât un instrument - ca și la Nichita, În ultima fază a poetului! -, o sursă a unei Înțelepciuni ad-hoc, o redută „nobiliară” din care era exclus orice era pauper sau mediocru, ignobil sau impostor, inclusiv regimul politic și lacheii săi! Doinaș, ca Întotdeauna, grav și... speriat, alături de splendida Irinel, ce parcă Își pierduse culorile de altădată, relaxarea și cinismul ei jucat, de mare Doamnă, ambii, după pierdera prietenului de suflet, Negoițescu (care se afla
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
Europa Liberă, e drept, cu o audiție enormă și extrem de benefică. (Ulterior, am renunțat la această condiție care ar fi trebuit să asigure participarea doar a scriitorilor profesioniști; o Uniune de breaslă, o știam, este amenințată În primul rând de impostori și de veleitari; și nu numai În țară! La cenaclul dlui Mămăligă, de altfel, nu rareori discuțiile erau susținute cu aplomb și violență critică tocmai de simpaticii veleitari, profesori, medici, ingineri, arhitecți etc., cărora li se părea, la Paris fiind
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
vreme, ploi și vânt, de Întuneric și de inși disperați care-l confundă nu rareori cu absurditatea unui sistem social! Sau preotul nemulțumit de anonimatul În care i se scufundă prestigiul, omul de stat, onest, văzându-se confundat cu atâția impostori și escroci, plugarul de vreme - el, care de secole Înfruntă riscurile cele mai directe, mai grave și mai imprevizibile În previzibilitatea lor nefastă! Riscurile vremii, cu siguranță, dar și vicleniile orășenilor, ale diverșilor invadatori, care În ultima vreme se ascund
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
C. excelase dintotdeauna. De astă dată însă portretul este șarjat până la caricatură. Mai toate personajele, în afară de majoritatea membrilor „mișcării”, aparțin intelectualității universitare sau înaltei societăți. Ei sunt conformiști ca Gaitany, fricoși ca Suflețel, ariviști ca Gonzalv Ionescu, paranoici ca Hagienuș, impostori ca Pomponescu, poltroni ca Gulimănescu, naționaliști „rumâni” ca Hangerloaica, aristocrați care ajung aventurieri de două parale ca Hangerliu. E, în mare, o clasificație caracterologică, dar autorul accentuează latura grotescă, ridicolă, caricaturală, ocultând calitățile, complexitatea, ca unul care renunțase la observația
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286041_a_287370]
-
Așa se explică înscăunarea celor două figuri de paie, Parhon și Sadoveanu, în fruntea statului și a parlamentului, așa se explică și fabricarea peste noapte a unor „valori” în știință și arte. Evident, noile nume lansate în literatură nu erau impostori absoluți de tipul lui Deșliu, Frunză, Veronica Porumbacu și alții, prozatori sau dramaturgi eiusdem farinae, unii precum Jebeleanu, Nina Casian, Baconsky, ca să nu mai vorbim de un Geo Dumitrescu, erau cu adevărat dotați, scriitori în toată puterea cuvântului, trăind ghinionul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
făcut acel „dar” - o asemenea confesiune era văzută, bineînțeles, ca un „dar”, prin conținutul ei exploziv, mai ales! -, nu, nu m-a supărat „propunerea” lui Matei de a fi și eu „elucidat” la rându-mi, ca atâția prostănaci și vulgari impostori din jurul nostru social, cât mai ales „cecitatea” lui, incapacitatea sa de a decela reala mea fibră creatoare și ideatică din molozul gesticii mele provinciale și al ieșirilor mele, al „entuziasmelor” mele nepotrivite. Ca un rafinat metropolitan, Matei a învățat de la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
în aparatul administrativ, cultural sau politic. „Succes, glorie”, aceste noțiuni se colorează astfel de tenta colaboraționismului, confuzie cu care au jucat și manipulat nu de puține ori ideologii partidului, când încărcau cu onoruri, de-a valma, adevărații creatori, dar și impostorii cei mai ridicoli, de tipul Frunză, Deșliu, Davidoglu, T. Popovici și alții de teapa lor. Pentru acest motiv eu nu refuz de plano discuția asupra „revizuirii valorilor”, dar pretind calm și onestitate intelectuală de la cei care o revendică, absența oricărei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
au crezut la fel: au „absolutizat răul”, cum o spuneam mai sus, și, intrând într-o justă luptă contra camarilei ceaușiste, au „aruncat copilul cu apa din căldare”, nu au fost capabili de calm justițiar, au „condamnat” de-a valma impostorii, oportuniștii și creatorii care rezistau „acolo” și luptau pentru fiecare carte, pentru fiecare rând, în sărăcie și singurătate mediatică, părăsiți nu numai de lumea „din afară”, dar și de propria lor organizație - din ’85, Uniunea Scriitorilor încetase de fapt, statutar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
intelectualitate pe care am cunoscut-o. Azi e obiceiul din partea unor scribi tineri și grăbiți de a-și face un nume cu orice preț (fascinația, azi, este a mass-mediei de ziar sau de sticlă!Ă de a o arunca, împreună cu impostorii și oportuniștii epocii, la „coșul de gunoi al istoriei literare”; se înșală, în vremuri normale, ea ar fi fost o figură de prim-plan! Dar, chiar și așa, vivacitatea ei psihologică, generozitatea cu care se apleca asupra textelor unor necunoscuți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
instalați pentru vecie în scaunele academice, au fost uneori mai „acerbi retrograzi” chiar decât activiștii culturali propriu-ziși. (Îmi amintesc, în treacăt, cum la ESPLA începuse seria de Scrieri, deci de opere complete, ale unor mediocrități, dacă nu de-a dreptul impostori, de la Ion Pas la Cicerone Teodorescu, Boureanu și alții!Ă În februarie ’68 a avut loc o plenară a U. Scriitorilor, o ședință amplă la care participau mulți scriitori din marile centre literare ale țării; astfel de plenare au fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2354_a_3679]
-
ră precedent, la toate nivelele. Hoții vor deveni lideri. (Rog să nu mi se atribuie nimic din toate aceste afirmații! Nu fac decât să citez un text multimilenar! n.m. A.P.) Femeile nu vor mai pune preț pe propria virtute. Proștii, impostorii, naturile rudimentare și gălă gioase vor fi luați drept înțelepți. Oamenii „drepți“, de bună calitate, vor avea tendința de a se retrage din viața publică. În piețe se va vinde mâncare gata preparată (să recunoaștem că e de necrezut să
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
politice) e minimală. În cel mai bun caz, „prestația“ lor ține publicul în fața televizoarelor, dar nu e de natură să-l ducă la urne. Nimeni nu e înclinat să se deranjeze pentru a alege între diferite specii de bătăuși, circari, impostori, prostănaci, obraznici, șmecheri, mafioți, gușteri și guguștiuci. Politicienii noștri sunt, de regulă, oameni fără convin geri. „Dreapta“ și „stânga“, „liberal“, „conservator“, „social-democrat“, „popular“ etc. sunt tot atâtea forme fără fond, simple deghizamente lucrative (de circumstanță). Întrucât nu au convingeri autentice
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
se răstoarnă, acțiunea are ritm, replicile se încrucișează cu vervă, poanta apare când e mai puțin așteptată. Dacă unii dintre cei din jur sunt falși, Spirache disimulează și el, dar în alt sens. Docil, „molâu”, modest într-o lume a impostorilor și ariviștilor, el reușește să-și ia revanșa și să impună în familie o atmosferă de împăcare, în care crede sincer. Un personaj de referință în comedia românească, apreciat ca atare de E. Lovinescu, este Chiriachița, soacra dominatoare, în permanentă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288326_a_289655]
-
nu se văd! Crișul, Mureșul și Târnava Poartă jalea în aval. Nesfârșită e gâlceava ; Nu e liniște-n Ardeal ! Munții stau să răbufnească, Fierbe galbenul podiș ! Vatra sfântă strămoșească E tăiată-n curmeziș. Se anunță o furtună Cu efect devastator ; Impostorii vor să pună Pe cultură sigla lor. Atmosfera prevestește Un pericol iminent ! Tot ce sună românește Capătă un alt accent. Graiul nostru plâns pe vatră, Legănat de cărărui, E lovit mereu cu pietre Ca un pom al nimănui... Nu lăsați
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
reviste. Prețul plătit a fost, bineînțeles, subordonarea actului cultural de orice fel directivelor de partid. Foștii deținuți politici ce se doreau publicați, proletcultiștii ce simțeau că pierd teren, noile valuri de tineri scriitori, actorii, artiștii, muzicienii, dar și valurile de impostori, de mediocri și politruci sunt toți parte dintr-un proces ce va degenera în odiosul cult al lui Ceaușescu. Această generalizare a servilismului este cu atât mai curioasă cu cât spectrul închisorii și al Canalului nu mai plana asupra intelectualului
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
român. Dacă în unele cazuri din „obsedantul deceniu“ derapajele pot fi explicate și prin prisma fricii generalizate, după 1965 nu se poate găsi altă explicație decât dorința de afirmare, în cazul scriitorilor și artiștilor valoroși, și de parvenire, în cazul impostorilor. Începutul epocii Ceaușescu a însemnat, totuși, o perioadă de afirmare a unor mari nume în literatura și cultura română. Au fost redescoperiți și reconsiderați autori aflați până atunci la index, au fost promovați autori ce se aflau în exil și
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
teribile ale voinței și spiritului de sacrificiu, căderi ale celor slabi și miopi, înălțări ale celor puternici și clarvăzători, încrezători în viitorul omenirii, încleștări între caractere generoase și ființe meschine, destine eroice alături de eșecuri lamentabile, ciocniri dramatice între comuniști și impostori, iată ce spectacol shakesperian oferă lumea în curs de zămislire socotit cândva prostește, aistoric.“ (Gazeta literară, 13 februarie 1958) „La noi, istoria a dat răspunsul. Pasiunile și libertatea, viața și visul omului se decid în socialism. Depinde de artist să
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
prezintă ca "o emanație a Revoluției", drept cei care și-au asumat rezistența, chiar pasivă, sub vechiul regim, cei care se aseamănă cu cele douăzeci și trei de milioane de români, cei care au luptat în decembrie 1989. Ceilalți sunt impostori, trădători, cei care au abandonat țara și care au devenit vizibili doar după momentele fierbinți din decembrie 1989. (c) Există în aceeași măsură o opoziție în ceea ce privește percepția trecutului ca amnezie selectivă, păstrând ceea ce s-a dovedit în timpul comunismului și condamnând
Clivajele politice în Europa Centrală şi de Est by Jean-Michel de Waele [Corola-publishinghouse/Administrative/916_a_2424]
-
dezvoltare (sau poate... nedezvoltare) a(le) literaturii române contemporane, inclusiv componenta ei din stânga Prutului. Iar ceilalți zeci sau, poate, sute de condeieri care se cred a fi și ei critici ("literari"), mi se par niște oameni întâmplători, dacă nu chiar impostori în domeniu. Nu se prea găsesc voluntari care să-și plătească titlul de critic literar cu o muncă de obicei ingrată, cu nervi, cu prietenii avariate, cu singurătate, cu relații încordate în mediul nu atât literar, cât... scribo-gășcar. Și tot
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
burghez"? Al naibii ce-i mai plăceau chefurile stropite cu multă bere, pe banii de cotizații ai boiangiilor și minerilor! Sunt "cetățean" pentru munca la catedră, de mic profesor suplinitor, asta am fost toată viața, pentru a face loc multor impostori, cu școli de partid, umflați cu bani nemunciți, dar conștienți de cerințele luminoasei epoci de aur. A.B.Dacă ar trebui să mulțumiți cuiva pentru ce sunteți astăzi, cui ar trebui? Știu că vă place foarte mult să vorbiți despre
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
taloane pentru menținerea și buna funcționare a unor obiective economice pe care "forțele răului", bine infiltrate în locurile de decizie ale acelor vremuri le voiau distruse, probabil de dragul unei viitoare replici, devenită celebră și utilizată deosebit de frecvent de către afaceriștii indigeni impostori: industria României nu ar fi fost nimic altceva decât "un morman de fiare vechi". Eram o persoană pe deplin nepregătită în domeniile tehnice, nici în cele strict economice nu aveam pretenția de a fi specialist, dar ca martor conștient al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1524_a_2822]
-
au trăit câțiva ani și s-au format ca specialiști. Domnu' șef, eu nu le-am cerut nimic, ei mi-au adus din bunăvoința lor, nu puteam să-i refuz, îi jigneam. Aici ai dreptate, ai fost și ești un impostor, un profitor, care ai făcut și faci de rușine țara în care te-ai născut și ai trăit până zilele trecute. La șase luni de la evenimentele sângeroase pe care le trăisem din plin, am decis că era momentul cel mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1524_a_2822]
-
tot el. Iar acest așa-zis doctor Sinus, oleacă spion, oleacă agent informator, vrea să fie și Cosinus. Dă dineuri fastuoase intelectualilor fără bani și le dăruiește ideile lui personale pe care nu are timp să le fructifice singur. Un impostor!" Se lasă noaptea. Omul se întoarce la negoțul lui și începe să-și reambaleze insemnele la vedere, cu excepția unui văl negru cu care acoperă lumea. Ea nu mai aude și nu mai vede nimic. Liniște neagră. Este "învoită" la sfârșit
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]