2,113 matches
-
înțeleptului, a cărui expresie este, printre altele, profetul. Toate aceste figuri pot fi reunite sub aceleași auspicii. Pentru o analogie interesantă, cf. Bodkin, 1951, pp. 125-135. 30 Un gest căruia iubitorii de poezie din România îi pot găsi un corespondent insolit în poezia lui Mihai Eminescu. 31 Astfel crede și M.H. Abrams (1973, p. 375). 32 Cu privire la caracterul secret al textelor veterotestamentare, cf. prezentarea strategiilor retorice ale profeților evrei din Gunkel, 1987, pp. 38-43. 33 Deși exagerează în privința rolului jucat de
Demiurgul din Londra. Introducere în poetica lui William Blake by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1394_a_2636]
-
mari părți: una propriu-zis autobiografică, ce cuprinde primele nouă cărți, și o a doua, doctrinală, constituită din cărțile 11-13; la mijloc, cartea a zecea, care e mai greu de clasificat. S-au avansat diferite propuneri pentru a explica această structură insolită. Confesiunile, s-a spus, ar fi fost alcătuite după aceeași schemă catehetică pe care Augustin ar fi propus-o, în aceeași perioadă, în tratatul Despre modul cum trebuie catehizați cei simpli (De catechizandis rudibus) și care presupune întîi mărturisirea păcatelor
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
sale: scriitorul își pune problema existenței barbarilor și a răului pe care aceștia îl aduc cu ei, adoptînd o poziție nouă și interesantă, chiar dacă soluția lui (se poate observa) are o amprentă pur moralistă și etică. Salvian pornește de la observația, insolită pentru un creștin și în totală contradicție cu tezele lui Orosius, că romanii fuseseră puternici pe vremea cînd erau păgîni, în timp ce decăderea lor venise o dată cu credința creștină. Explicația pe care o dă Salvian acestui fapt nu e una istorică: decăderea
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
legată de credința creștină sau de păgînism; ea privește caracterul specific și tehnic al tratatelor pe care el le compunea din cînd în cînd. Apoi, dacă ne referim la faptul că tratatele sale teologice tratează tema abordată într-un mod insolit - și tocmai de aceea cu totul nou -, adică prin prisma logicii aristotelice, fără a recurge deloc la știința biblică, folosită de obicei de Sfinții Părinți la concilii și de către scriitorii bisericești în sprijinul propriilor argumentări, trebuie să considerăm că Boetius
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
semnificative ale literaturii antice tîrzii. Limpezimea discursului, chiar a celor mai complexe secvențe speculative, puritatea stilului, care se întoarce la clasicismul ciceronian și îl îmbogățește cu întorsături preluate din Seneca, rafinamentul compozițiilor lirice inserate în cadrul dialogului, animate de o muzicalitate insolită, cu ecouri din liricii latini, mai ales din Horațiu și Stațiu, toate acestea sînt calități care dovedesc că ultima operă a lui Boetius este și cea mai reușită din punct de vedere artistic. într-adevăr, și ca filozof, și ca
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
doar numele personajului masculin, Allan, iar eroina se numește Gayatri.25 Povestea tânărului inginer european, Allan (alter ego al autorului), îndrăgostit de o indianca, în casa căreia locuiește, invitat de tatăl acesteia, a fascinat imediat publicul cititor nu atât prin insolit (India țară enigmatica în care tradițiile, miturile, obiceiurile și religia se împletesc într-o complexă unitate este locul în care se naște, crește și este curmata povestea de dragoste), nici prin faptul că eroina are doar 16 ani (amănunt care
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
pus într-o relație aproape empatica cu tânărul care-și descrie minuțios trăirile. Eliadist "cuminte", în sensul didactic, cititorul atent al românului va încerca să surprindă și în film sau să regăsească atmosferă care l-a acaparat la lectură prin insolit, ardere, originalitate, curgere. Nu o va regăsi. Poate nici macar parțial. Este, într-adevăr, o poveste asemănătoare, bengaleza, personaje acaparante dar diferit(e): în partitura romanesca primează originalitatea, naturalul, emoția vie, netrucata, chiar dacă și aici apar tusele de senzualitate, pe când în
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
domeniul În care autoarea Cleopatra Răvaru În cartea sa „Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități” apărută de curând (2013) la editura PIM, Iași, reușește să demonstreze cu asupra de măsură valoarea pedagogică a creativității În recuperarea acestor copii. O apariție insolită, am spune noi, În peisajul cultural științific vasluian, care abordează, din punct de vedere teoretic și practic, o categorie de copii „nu diferiți, dar altfel” cum Într-o manieră catifelată autoarea Încearcă să definească copilul anormal, subnormal, deficient, dizabil sau
Medicină şi societate by Valeriu Lupu, Valeriu Vasile Lupu () [Corola-publishinghouse/Science/1587_a_2935]
-
a unui bolnav În stare terminală atunci când simte că cineva Îi este alături, că Îi pasă, că nu a rămas cu totul părăsit, al nimă‑ nui. Chiar simpla prezență, tăcută, lângă patul lor le aducea Înseninare și mângâiere. Despre această insolită experiență menționează și Mitropolitul Antonie de Suroj (1914‑2003) Compătimirea și Îngrijirea bolnavilor 105 următoarele rânduri, deosebit de patetice și răscolitoare de suflet : „La Începutul războiului, practicam medicina la secția de chirurgie a unui spital de campanie și pe secția mea
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
va Învia «spre viațăă (II Macabei 7, 14), ci spre ocară și rușine veșnică”170. Interesantă este și mărturia Sfântului Ioan Gură de Aur care subliniază precum de multe ori cu impetuozitatea unui temperament vulcanic un lucru de‑a dreptul insolit și minu‑ nat despre martiriul fericitului Roman. Acestuia din urmă, „i‑a fost tăiată limba trupului, dar limba harului a venit În gura fericitului. Trupul, silit fiind de cuțit și‑a pierdut mădu‑ larul lui, dar harul n‑a Îngăduit
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
este o nevoință”206. Bolnavilor care sunt chinuiți În ultima parte a acestei vieți de durerile teribile ale vreunei boli incurabile și dece‑ sul le este previzibil, consider că le‑ar aduce măcar o mică ușurare lectura unei minunate și insolite Întâmplări din viața Cuviosului Părinte Paisie Aghioritul († 1994) care a repetat În nenumărate rânduri că sfinții din vechime și‑ar fi dorit să trăiască În vremea noastră, pentru a lupta cu feluritele ispite, Încercări și suferințe mai mari și mai
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
ca discurs eidetic. Privirea ce transcende limitele fizice, proiecția în irealitate sunt moduri de transfigurare poetică a existentului. La fel, ieșirea din sine și din normal, boala fac posibilă o percepere mai vie, mai profundă a realului, determinând o viziune insolită, și nu o stare morbidă. Bolnavul este deplin controlat de autor, care a știut să depășească și să sublimeze o experiență devastatoare, făcând să transpară esența miraculoasă și tragică a omului. Personajul rămâne suspendat în nedumerirea sa dramatică sau doborât
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285762_a_287091]
-
care a trebuit să tacă scriind”. Între exegezele dedicate acestui autor, din creația căruia tocmai operele postume s-au dovedit rezistente la trecerea timpului, interpretarea propusă aici se distinge prin empatia abordării și ambiția de a trece dincolo de text - unul insolit în literatura noastră din anii comunismului - în conturarea profilului spiritual și moral al unei personalități singulare și ea în epocă. Discutând Jurnalul..., dar apelând adesea și la corespondență pentru a stabili delimitări, complementarități ori continuități, eseista se plasează în umbra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289804_a_291133]
-
atât de avansate, dar care produseseră poate tot ce puteau produce. La fel, deschiderea acelui burj i yakh dersh n-ar fi fost de nici un folos pentru știință dacă dl Honigberger n-ar fi observat, cu exactitatea sa obișnuită, forma insolită a construcției interioare, remarcabilă printr-o eleganță a stilului al cărui prim exemplu Îl și oferea. Nu pot Încheia acest raport asupra descoperirilor arheologice făcute În Afganistan de dl Honigberger fără să indic rapid câteva dintre cele care au lipsit
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
căror curaj nu este doar una dintre virtuțile retorice ale unui atrăgător portret literar. Dacă toți vor simți nevoia de a-și povesti, În Întâlniri savante și pitorești, În memoriile de călătorie sau În corespondență, experiența asiatică, e pentru că deseori insolitul situațiilor și peisajul Însuși depășesc limitele umanului- insolit și limite pe care Moorcroft, bunăoară, În 1823, le află În cadavrele celor degerați sau răpuși de molime, trupuri răspândite pe drumul dinspre Panjab către Kashmir și Tibet. Geografia nouă - pentru a
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
retorice ale unui atrăgător portret literar. Dacă toți vor simți nevoia de a-și povesti, În Întâlniri savante și pitorești, În memoriile de călătorie sau În corespondență, experiența asiatică, e pentru că deseori insolitul situațiilor și peisajul Însuși depășesc limitele umanului- insolit și limite pe care Moorcroft, bunăoară, În 1823, le află În cadavrele celor degerați sau răpuși de molime, trupuri răspândite pe drumul dinspre Panjab către Kashmir și Tibet. Geografia nouă - pentru a spune ca Amfilohie al Hotinului - impune reeavaluarea Întregului
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
răul poate sau nu să fie frumos” (Jose Luis Porfirio), la fel de bine „această lume se arată a fi atât de letargică, dezmembrată și încâlcită, ca un joc de puzzle ale cărui piese au fost amestecate și împrăștiate și în care insolitul nu mai are loc tocmai pentru că se află deja pretutindeni”(Roger Caillois). Astfel, Diavolul este simbolul răutății, iar indiferent de înfățișare el apare întotdeauna drept ispititorul și călăul. Când capătă forma unui animal, constituie un simbol al căderii spiritului. Rolul
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
iată-vă un scriitor nesfârșit de original și de o sensibilitate fermecătoare, deși neînțeleasă de vulg.” în poeziile sale, se intersectează permanent aparenta naivitate puerilă și gestul frondeur exprimând fără intermediar starea antipoetică, se manifestă rupturi sintactice, asocieri de imagini insolite care provoacă cititorul, discursul poetic fiind contaminat de banalitatea cotidiană. Contribuția lui Tristan Tzara vizează mai mult desprinderea motivelor literare din sistemul structurilor tradiționale și asamblarea lor într-un colaj întâmplător. Muzica, în sens generic, se referă la vibrație în
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
simbolurile călătoriei marine - catarge, ocheane, cheiuri, faruri: „Privește adânc în irisul intact al ocheanului/ la flora acestui ținut fosforos - madrepore -/ în jaruri imense coralii ascund aurore/ pentru inima ta” (Elegie I). Metafizica tăcerii persistă: liniștea, ca și absența, capătă atribute insolit materiale: „Liniștea, această vastă pasăre de apă,/ a murit în mâinile noastre groase de nepăsare”. Mecanismele poetice sunt mereu răsturnate, materialității i se substituie impalpabilul: „inelul de logodnă rotund ca un sărut/ pentru iubita mea tânără ca inima privighetorii” (Inel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288738_a_290067]
-
vedere și în același timp ignorată. Torsul unei sculpturi romane pe care se sprijină cotețul, tablourile prețioase ajunse întâmplător pe tarabe de talcioc, plicurile cu mărci rare păstrate de-a valma printre foi îngălbenite și ziare vechi, metaforele și imaginile insolite conservate în memoria câtorva țărani bătrâni ca să fie rostite la șezători. Relatările arheologilor amatori din secolul al XIX-lea abundă în asemenea istorii extraordinare. Cezar Bolliac povestește cum într-una din expedițiile lui o bucată dintr-un templu roman stătea
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
355-356. 50 Ibidem, pp. 351-354. 51 Ibidem, p. 342. E vorba de o traducere în franceză a unei balade, "Mihu le jeune". Însă "metoda" lui Michelet de expunere a literaturii române merită să fie citată în original pentru caracterul ei insolit. Iată un fragment de la p. 335, pe care îl redau conservând sublinierile și grafia din textul original: "Voici un chant délicieux de Rosetti, universellement chanté dans les villes, qui a aussi ce caractère. Je le tire de Transylvanie, de De
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
versurile la A., polarizate în structuri oximoronice, creează o tensiune semantică între conținut și expresie, cu efecte ironice izvorâte din voita inadecvare. Experiența intimă e proiectată pe un fundal livresc, de simboluri cunoscute, reinterpretate și devenite repere ale unui univers insolit. Câteva teme și obsesii se lasă lesne descoperite, asigurând coerența întregului: feminitatea, în varii ipostaze - fecioara inocentă, dar întunecat voluptuoasă, mama cu pruncul, femeia blestemată (nefecundă), o mitică Mumă sau Crăiasă -, fiecare întruchipând o fantasmă a dorinței de împlinire. Sentimentul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285350_a_286679]
-
Lesnea (din Serghei Esenin), George Ivașcu, care sub pseudonimul Raluca Rodan transpune un fragment din romanul Le Temps du mépris de André Malraux și semnând Mania Comșa tălmăcește din Rainer Maria Rilke. Studiile critice și de istorie literară debutează, oarecum insolit, cu articolul lui Mihail Fridan intitulat H.G. Wells, în care autorul descoperă filiera romanului „științific modern”. Mircea Ceaușu semnează articolul Influența franceză în literatura egipteană, Iorgu Iordan e prezent cu două studii de factură monografică (Unamuno și ideea de progres
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287982_a_289311]
-
Spirit polemic prin excelență, el combate prejudecata modelelor, precum proustianismul Hortensiei Papadat-Bengescu, pe care îl consideră unul inconștient, avant la date, sau clișeele proletcultiste, de felul celor privindu-l pe „trădătorul” Ion Heliade-Rădulescu. Caracterizările sunt întotdeauna sugestive, comparațiile savante, apropierile insolite, bunăoară acelea dintre Mihail Sadoveanu și Mateiu I. Caragiale, cu trimitere la două personaje: Lai Cantacuzin și Pașadia. Având fibră de prozator, Z. descrie locuri pe unde au trăit scriitori (Gh. Șincai), evocă dascăli care i-au fost apropiați (Ion
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290682_a_292011]
-
unde aflorează din plin stratele panoniene. Oricum ar sta lucrurile, este remarcabilă mărturia pe care studiul fosilelor de Congeria sp. aff. Congeria (Mytilopsis) subcarinata subcarinata o aduce asupra mobilității comunităților epigravetiene de la Poiana Cireșului-Piatra Neamț. Pe lângă faptul în sine și insolitul situației de a descoperi astfel de fosile, care în mod cert nu puteau ajunge în așezarea respectivă decât că un act de voință al unor membri ai societății respective, trebuie de la început să menționam că prin forma lor, acestea sugerează
Arta antropomorfă feminină în preistoria spațiului carpato-nistrean by Marin Cârciumaru, Iuliana Lazăr, Elena-Cristina-Niţu, Minodora Ţuţuianu-Cârciumaru () [Corola-publishinghouse/Science/303_a_646]