2,694 matches
-
ele? Nu știu exact ce, bănuiesc că multe lucruri difuze. Sunt încă analfabetă în fața misterului iubirii. Între mine și Ei, cei iubiți de mine, indiferent de ce mi-au fost: amanți, soți sau pur și simplu prieteni, s-a format ceva irațional. Poate chiar corpul extrem de caloric al iubirii. Iubirea s-a ținut mereu între noi, aruncându-ne de la distanță, unii pe alții, ca într-un joc brutal, ca pe niște planete independente erotic, dar dependente de ceva inefabil, de nedefinit, ceva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
Este plină de iubire? - Este necesară? - Este adevărată? Aceste interogații ascund ceva care nu ține de domeniul artei. Oare îi era străină arta plăcutului „satir” al filozofiei antice? Arta cum o văd eu a ținut mereu de domeniul irealității, al iraționalului, acolo unde există mai mult decât revoltă, dinamită de toate culorile și puterile explozive. E domeniul libertății, în care legile societății, exigențele ei n-au ce căuta. Arta nu poate fi plină de iubire decât în măsura în care această iubire nu e
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
trăi fără cel iubit. Atunci intervine tatăl celui iubit, care-și duce fiul în fața sultanului, și acesta învie din moarte, retrăgându-se cu „viața” lui pe care o dăduse într-un moment de supremă rătăcire chiar morții. Aceasta este iubirea: iraționalul pur. Iubirea care creează lumea ca s-o dea apoi morții. Iubirea având „logica” ei, de neînțeles pentru oameni. Supranaturalul în mijlocul arzător al naturalului, rana cea mai de nevindecat, dar fără de care viața însăși n-ar avea nici sens, nici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
contau defel. Inevitabilul care ne împinsese unul spre celălalt în acest colț de munte, pe iarba udă, era mai puternic decât toate celelalte considerații. Știusem cu toții asta, toți trei. După ce încerci să trăiești rațional, până la urmă te supui tot impulsurilor iraționale. Thea prevăzuse că o să fac asta. Cu atât mai iritat mă simțeam de ea, de parcă dacă n-ar fi prezis ea una ca asta nici nu s-ar fi întâmplat. Și m-am gândit cu cruzime că dacă nu mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
groază și disperare care nu semăna cu nici o altă stare trăită anterior. Avusesem și în trecut sentimentul disperării dar, după câte îmi amintesc, acesta avusese o cauză limpede și fusese de o natură cunoscută. Ceea ce trăiam acum era confuz și irațional și tocmai această neclaritate era sursa fricii mele. Mi-era frică să fiu singur și totuși nu aveam pe nimeni către care să mă îndrept. Nu reușeam nici să stabilesc în ce măsură starea mea era cauzată de groaza de incest. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
milă față de Antonia. Nu era o compasiune pură, ci un sentiment în care se amestecau și accente de răzbunare. Ea era conștientă că mă făcuse să sufăr; dar nu putea intui intensitatea și specificul acestei suferințe pentru care, în chip irațional, împotriva voinței mele, o învinuam pe ea. Amândoi eram înfrânți. Într-o oarecare măsură a fost o adevărată binecuvântare faptul că Antonia era atât de preocupată de ea însăși. Într-un mod categoric și cam obositor ajunsese la concluzia că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
mod care trece dincolo de o cunoaștere banală. De lucrul ăsta îți dai seama și tu, altminteri n-ai sta de vorbă cu mine acum. Nu ești genul de femeie care să-și piardă timpul. Și eu tremuram și, în chip irațional și aproape cu exasperare, simțeam că doar o barieră subțire și fragilă stă în calea torentului care ne-ar fi împins spre capitulare reciprocă. Numai de-aș găsi gestul care să rupă acea barieră. — Întoarce-te în realitate, spuse ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
iubeam ca pe un înlocuitor al lui Palmer, pe care îl iubeam pentru că o sedusese pe soția mea: de lucrul acesta eram sigur; și nu eram dispus să accept nici explicația ei. Nu o iubeam pentru că incestul inspiră o groază irațională; totuși, gândindu-mă la asta, mi-am dat seama că scena de la Cambridge era ceva încă activ și aproape intangibil în imaginația mea, ceva neasimilat și primejdios. Am închis ochii și am revăzut ceea ce văzusem atunci. La ușă se auzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
noapte, zăvorind ușile și punând lanțurile de siguranță. Să fi fost numai o închipuire că Ruby devenise în ultima vreme mai gălăgioasă și mai brutală, că trântea și bufnea cu mai multă forță? Alex nu vorbise nimănui despre aceste temeri iraționale și lipsite de substanță, care o chinuiau și care nu erau poate nimic mai mult, dar nici mai puțin, decât umbrele proiectate de propria ei moarte. Rezemată de consola căminului, cu fruntea înclinată, reflectată în oglinda mare, cu ramă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
idealurile înalte și cu situarea în fruntea moralității, dar la vremea când se petrece povestirea noastră, chiar și aceasta dispăruse, virtual. Să luăm un exemplu: William Eastcote, un om excepțional de bun, păstra, probabil, în mintea lui, un grăunte de irațională superioritate, în timp ce în mintea nepoatei sale Anthea, nu exista nici urmă de așa ceva. La noi, snobismul era mai curând de natură intelectuală și morală decât socială. Anumite grupuri își arogau calitatea de arbitri și judecători în chestiuni de superioritate culturală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Nu vei relata nimănui convorbirea noastră? — Da. Vreau să spun nu, nu voi relata. Lui Tom nu-i trecu prin cap să se întrebe ce însemna această cerere, care, din moment ce încă nu i se spusese nimic, ar fi putut părea irațională. Se și găsea sub vraja filozofului. În orice caz, era devorat de o asemenea curiozitate, încât în acele clipe ar fi fost gata să promită orice. Atunci, am să-ți pun cele câteva întrebări la care, vreau să cred, ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Ești absolut liber să refuzi și, după ce o vei cunoaște, amândoi sunteți perfect liberi să renunțați la întregul plan. În care caz voi face o nouă încercare. Cu un alt tânăr? Da. Dumnezeule! Eu nu cred că-ți propun ceva irațional. Nu forțez pe nimeni să facă nimic. „Ba mă forțează, își spuse Tom. Probabil că-i vorba de hipnoză.“ Apoi rosti cu glas tare, aproape nevenindu-i să-și creadă propriile-i cuvinte: Îmi oferiți un timp de gândire? Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
pentru profilaxia cancerului, azilurile de bătrâni de pe lângă St. Olaf, Centrul asiatic din Burkestown, clubul tineretului, căminul Armatei Salvării, Fondul Național al Colecțiilor de Artă (asta de dragul lui Rose, care iubise pictura). Acum, în timp ce stătea nemișcat în întuneric, simțea un impuls irațional să-i lase totul Antheei. De ce? Să fi fost aceasta o ultimă confuză dorință de supraviețuire? (William nu împărtășea speranțele domnișoarei Dunbury.) Dispunea de foarte mulți bani, de casa frumoasă din Crescent, de un valoros teren de construcții în spatele țesătoriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
să poată fi convingători în rolurile lor. Spectacolul se găsea în acel stadiu în care regizorul ajunge la convingerea fermă că nu va putea fi reprezentat (lucru comun oricărei producții teatrale). Oricum, însă, trupa era nepăsătoare, plină de o total irațională încredere în Hector (care ajunsese acum o figură de mare popularitate, iar dragostea sa neîmpărtășită pentru Anthea era de notorietate publică) și în Tom, care își câștigase o vagă autoritate în calitate de coautor. Scarlett-Taylor, după ce emisese câteva prețioase și total tardive
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
în tinerețe, George nu-și îngăduise dorința de a fi fericit. Era vorba de ceva instinctiv, mecanic, o zvâcnire primitivă, autoprotectoare, a psyche-ului său. George avea acum impresia că își privise situația lui într-o lumină „cu totul falsă și irațională, și că schițase o imagine cu totul artificială a fostului său profesor. „Într-un fel, își spunea el, totul provine din egocentrism, eu sunt un solipsist, îmi imaginez că John Robert se gândește întruna la mine, că mă urăște și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
noroc! Și cale bună! Cel puțin, nu în noaptea aia. Bursucul Trei-Coițe se scutură câine-câinește cu lăbuțele din față, periindu-și atent abdomenul fumuriu, după care oftează afectat din adâncul plămânilor, concentrându-se pentru a birui o groază recurentă, viscerală, irațională, care-i înțepoșează reflex (pentru a câta oară?!) perii de pe ceafă. În fine, privind prin fanta îngustă a pleoapelor drept înainte, fără să șovăie, își deschide botul, dezvelindu-și dinții ascuțiți, într-un rictus amar: Iar ai venit? O pală
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
șapte secole înainte de Cheia viselor a lui Artemidor din Efes, Antiphon practică o onirocritică decurgând din exegeza rațională și sprijinindu-se pe exercitarea unei simple logici a cauzalităților bine înțelese. Departe de inspirație, de transă ori de apelarea la magia irațională, metoda sofistului trimite la analiză, la conjectură, la căutarea înlănțuirilor, la raționalitatea cea mai clasică sprijinită pe o teorie a cauzelor și a efectelor. La care se adaugă talentul interpretului pentru a produce sens. Antiphon nu propune adevărul visului, ci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
drum la învățăturile auzite, la diatribele propuse sau la subiectele zilei. Când ajunge un înțelept desăvârșit, după călătorii în Egipt, el excelează într-un număr considerabil de domenii: matematică, astronomie, politică, legislație, medicină, inginerie. Autoritate de neocolit în domeniul numerelor iraționale și al mărimilor incomensurabile, el este recunoscut și pentru contribuții în materie de mișcare a astrelor, după ce a inventat instrumente de măsură și de calcul care i-au permis să confirme argumentele teoretice din Timaios al lui Platon asupra relațiilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
fi vrut s-o invite În seara aceasta la petrecerea lor de aniversare - zece ani, o durată remarcabilă. În ziua de astăzi nici căsătoriile, nici mașinile, nici celebritatea nu durează atât de mult. Ar fi vrut să fie nebun și irațional, și depravat. Dar era Într-o cafenea stilată Împreună cu mama Valentinei Buonocore, eleva lui cea mai bună, dar nici ea nu putuse da un sens unui an inutil și pierdut. Și totuși, ca și cum ar fi trebuit să-și joace rolul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
nepedepsit. În schimb, pentru lichidarea adversarilor de opinie se vor inventa infracțiuni, dictatura va opera în plin. Se va instaura teama, aceasta va schilodi societatea, să ții minte, dumneata ești tânăr.” Își trecu mâna prin părul cu tunsoare romană. Domnia iraționalului! încheie. Profitând de căldura și sinceritatea vorbirii lui îi cerui permisiunea de a-l conduce până acasă. Îmbătrânise, într-adevăr, parcă peste noapte omul cu fața de efigie romană se afla confruntat, așa cum n-ar fi crezut, cu una din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
sunt Înclinat În mod natural și, dacă vreți, providențial, spre o anumită circumspecție. Totuși, În problema extratereștrilor, consider că lucrurile trebuie tratate altfel. Dacă mă Întrebați de ce cred că există extratereștri, vă răspund: deoarece există radical din doi! Un număr irațional, adică imposibil de Înțeles cu mintea, a cărui descoperire a fost plătită cu viața de Hypasos, unul din discipolii lui Pitagora. Dat fiind că numerele iraționale tulburau frumusețea universului pitagoreic, Pitagora a dispus ca elevul său să fie omorît prin
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
de ce cred că există extratereștri, vă răspund: deoarece există radical din doi! Un număr irațional, adică imposibil de Înțeles cu mintea, a cărui descoperire a fost plătită cu viața de Hypasos, unul din discipolii lui Pitagora. Dat fiind că numerele iraționale tulburau frumusețea universului pitagoreic, Pitagora a dispus ca elevul său să fie omorît prin Înecare. Pitagora nu știa că orice număr, În afară de 1, este o relație de numere, deci un obiect abstract, care nu intră În datele imediate ale conștiinței
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
aceea mormăia nemulțumit prin casă și, ori de cîte ori Îi ieșea În cale Boule-de neige, simțea nevoia să-i ardă un șut În burtă, pe care și-o reprima cu un mare efort de voință. O formă de agresivitate irațională, care de fapt nu-l caracteriza, provocată de echivocul acelei mici ființe, În definitiv atît de drăgălașe; doamna Delilah Începuse a o Îndrăgi Încă din prima zi, deși nu știa nici ea ce sex are, dacă are sex, sau măcar
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
lucrurile rămăseseră așa cum se nimerise. Ce urmase ținea de logica ironică a vieții. Aparent, cursul propriei vieți depindea de hotărîrile pe care ea singură le lua, dar de fapt știa sau presimțea că intră de fiecare dată În jocul forțelor iraționale care o dominau dintotdeauna și că nu putea lua decît decizia cea mai imprudentă. Se livra naivă Împrejurărilor, cu un fel de eroism superstițios, dacă nu cumva inconștient, mizînd pe impulsurile inimii, Împotriva evidențelor oricărui argument rațional, și asumîndu-și consecințe
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
convenea relația pe care acesta o avea cu Ronnie 1. Asta explica și motivul pentru care refuza din capul locului să mai lase vreun fel de problemă s-o afecteze și felu-i caracteristic de a fi mereu bine dispusă și irațional de optimistă când ea și Phil aveau un obstacol mare de trecut. Acum Îi era mult mai ușor să recunoască că lucrurile nu mergeau perfect. Ironia era că nici ea și nici Phil nu prea mai aveau griji. Starea lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]