1,630 matches
-
scriitorul și profesorul Theodor Codreanu oferindu-ni-se drept model demn de urmat prin adevărate lecții de istorie a neamului, de artă, de poezie, de morală, de viață, de economie de piață, de filozofie, dar și de politică, aceasta nemaifiind izgonită din templul artei ci, dimpotrivă, folosită drept sursă de inspirație, de contestație și, cel mai adesea, de satiră și umor, dovedind că dintr-o politică rea poate ieși un umor de bună calitate. "Un om cu un suflet clocotitor de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
vizează exclusivismul și radicalismul scriitorilor grupului, credința acestora că maniera poate înlocui stilul, precum și "abuzul" comis față de Nietzsche și de Heidegger atunci când și-i aliază "spre legitimarea deconstructivismului radical" bazându-se pe faptul că aceștia au eliminat transcendența și au izgonit metafizica, fără a ține însă seamă de ceea ce au pus totuși în loc. De aici concluzia autorului că "omul concret" bacovian este o încarnare a nimicului, iar în spatele "noului antropocentrism" postmodern nu se află nici o "entitate materială". Pentru că în lumea "omului
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
formulare calchiată după Robert Musil, un "om fără însușiri", prin "zombificare / mancurtizare" și devenire nu întru ființă, ci devenire întru devenire printr-o simplă mișcare de preluare a măștilor ce "mânjesc marea cu valuri". Prin exilarea adevărului din artă, postmoderniștii izgonesc și arheitatea, aducând-o în stadiul de simulacru, de parodie, prin actul patricid al diferanței, iar autorul recunoaște echivocul situației, pentru că însuși Platon în Pharmakon dorea să distingă adevărul de minciună și binele de rău "căutând piatra filozofală, fără însă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Dar și unele și altele, ca "arme", servesc unuia și aceluiași scop: subjugarea "celuilalt" cu orice preț. După legendă, Dumnezeu l-a alungat pe om din rai; acum, în apocalipsă, a venit rândul "omului", cultivat, ales și elitist, să-l izgonească pe Tatăl ceresc, fie și din propria-i zidire. Epoca modernă (postmodernă?) trăiește sub "terorismul minorităților", este de părere autorul cărții A doua schimbare la față (p. 29). Când românii au tras câteva semnale de alarmă în acest sens, cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
trăiesc, începe să mă obsedeze din nou. Ca și cum din străfunduri vin spre mine impulsuri din cuvinte simple, umplute de o energie siderală, ducând direct către acel Dumnezeu aprig pe care strămoșii mei l-au abandonat de frica de a fi izgoniți ca venetici din țara în care se născuseră. Sunt din nou golită de sens pentru prezent și vreau să fiu cu acei oameni vechi ale căror cuvinte au polisemia zonelor cerești. Acuma s-ar putea spune că am doi „tați
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
un restaurant românesc din inima Parisului. Domnul Vona, era frumos, cu pleoape mari, tăiate în semilună, melancolic, cu acel eter superb pe toată fața. În altă seară am fost la prietenii lui Miky și Alec, faimoase personalități din lumea științelor, izgoniți de prostia din România, universitari care au făcut cinste marilor catedre de învățământ superior din Franța. Am trăit pe viu drama națională a României care și-a asasinat inteligența în multe feluri, extrem de ingenioase. La întoarcere, plimbare pe străzile Parisului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
renume. Persecutat de poliția și judecătoriile bonapartiste și suprimîndu-se "Curierul de Duminică", el l-a reînființat sub titlul de "Nain Jaune ", în care a continuat cu aceiași colaboratori lupta în contra imperiului; până ce autoritățile, după multe admonițiuni și condamnări, l-au izgonit din Franța ca străin. În a. 1861 înființă în Frankfort lângă Main o foaie mare, care apărea în toate zilele, numită "L'Europe " și ținută cam în felul "Independenței Belgice ". Cunoștințele sale foarte varie și întinse cu cei mai însemnați
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
a promis că această acțiune este doar primul pas. Ilie Rădulescu XE "Rădulescu, Ilie" , redactorul-șef al ziarului Porunca Vremii, a făcut În ziua pogromului o trecere În revistă „istorică” privind semnificația hotărârii Conducătorului XE "Antonescu, Ion" de a-i izgoni pe evrei din satele din Moldova, XE "Moldova" care Încheie cu succes o luptă dusă de distinși români Înaintea sa În secolul al XIX-lea: evreii s-au Înmulțit În România, iar de la 8.535 de suflete În 1836 au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
Ilie" , dar existau 7-8 sinagogi. Ei au acumulat bogățiile țării și și-au sporit averile. În ziua pogromului, ziarul a promis o „soluție radicală” a problemei evreiești - care Îi va cuprinde și pe evreii din orașe: „Ce facem cu jidanii izgoniți din sate? Ar fi o mare greșeală să asfixiem cu ei și mai mult orașele. Atunci? Limpede. În țarcurile ghetourilor până la rezolvarea radicală a problemei evreiești care trebuie să Însemne eliminarea totală a jidanilor de pe teritoriul României”. Numeroase ziare au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
română a fost nevoită să abandoneze Basarabia XE "Basarabia" și a fost umilită de către inamicii săi barbari și partenerii lor „care au adăugat cristicei noastre răstigniri, iudaica lor ofensă”. Când Basarabia XE "Basarabia" va redeveni românească și „când vom fi izgonit dintre noi liftele străine”, atunci se va auzi o voce profetică ce va spune: „Basarabia ești răzbunată”. Pogromul de la Iași a fost absorbit de imensul fluviu de ură și dezinformare care inunda zilnic presa de la Ministerul Propagandei Naționale, intensificându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
văzută de aici, apare ca un loc de plăceri exotice și primejdioase. La un moment dat, chiar și televiziunea era privită cu neîncredere la noi, și unii dintre „cetățenii de răspundere“ și-au făcut un titlu de glorie din a izgoni din casele lor asemenea aparate de corupție. Avem o puternică și îndelungată tradiție în puritanism, drept care, chiar și acum, numărul cârciumilor din Ennistone este foarte redus. Un „Bar cu vinuri austriece“ care s-a deschis de curând pe Strada Mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Vai, dragă... Era una dintre expresiile pe care le întrebuința adeseori. Din nou pusese stăpânire pe ea una din fanteziile-i sinistre. Cum putea oare suporta George să-l vadă pe Adam crescând sub ochii lui? Respiră adânc, pentru a izgoni gândul; trase în plămâni aerul perfect calm care o înconjura, dar de care devenea conștientă numai în momentele când căuta un refugiu. Spera că Adam nu-i putea ghici gândurile. O dată îi spusese: „Nu trebuie să mă cruți de lucrurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
da, lasă-te de băutură. — John Robert, știu că am fost foarte mojic în California, așa cum am fost și astăzi. Știu că n-am fost așa cum ar fi trebuit să fiu - Dumnezeule, acum mă târăsc din nou - dar m-ai izgonit destul și m-ai pedepsit destul, haide să punem capăt! Ajută-mă să mă gândesc! — Cuvintele astea emoționale implică o stare de lucruri care, pur și simplu, nu există între noi. Între noi doi nu există absolut nimic. — Ai spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
John Robert voia să-i mărturisească taina că el este adevăratul tată al lui Tom. Niciodată nu-i trăsnise lui Tom prin cap asemenea idee, și nici de astă-dată nu zăbovi asupra ei. Gândul îi zbură din minte pe loc, izgonit de umbra indignată a lui Alan McCaffrey, asistat de cea a Fionei Gates. Dragostea pentru părinții lui morți îi inundă inima, tulburându-l și mai mult. Și cum cei doi erau, așa cum fuseseră întotdeauna, fantome reconfortante și benigne, Tom simți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
De ce nu sunt reală? Oh, George, vreau să fiu reală, Stella e reală? Las-o la o parte pe Stella. Ți-am mai spus. Aș vrea ca tu s-o lași. Taci din gură! Nu-mi vorbi așa! Nu mă izgoni, nu vreau să fiu pierdută... Pierdută, rătăcită, furată, o fată care nu mai e fată, o femeie rătăcită, cu iubirea plătită, am cumpărat-o cu șperț, așa-i în comerț! George, te rog fii serios, fii bun cu mine... Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
gata să izbucnească în lacrimi - ochii i se împăienjeniseră, i se încețoșaseră. În cele din urmă, vorbi: M-ați întrebat ce-mi lipsește. Îmi lipsește tatăl meu. Dar asta-i altceva. Pisica m-a făcut să mă gândesc la el. Izgonind prompt inoportuna fantomă a lui Whit, John Robert își spuse că era extrem de important că discutaseră despre America, de parcă ei doi, împreună, își departajaseră și dispuseseră de acest continent, soluționându-i astfel problemele. Pe urmă își mai spuse: „Dacă Hattie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
lângă Anthea în seara asta“. Dar, brusc, îl năpădi din nou jalnica și nebuloasa lui mizerie. Își spuse: „Ar trebui s-o văd pe Hattie, dar asta-i imposibil. Mă simt atât de rău, mă simt nebun, smintit, mă simt «izgonit». Nu, nu mă duc la Papuc. Mă duc s-o văd pe Diane. Pe ea am s-o întreb despre George, despre noaptea aceea“. Cam pe la ceasul când Tom, deghizat, ajunsese în dreptul colțului Crescent, John Robert luase, în sfârșit, hotărârea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
atât de liniștită și de răbdătoare, și de invizibilă, și mă simțeam fericită în răbdarea și invizibilitatea mea, știind că te servesc, că fac exact ce-mi spui și că fac totul bine. Așteaptă încă, nu te pripi, nu mă izgoni! Am și eu valoarea mea. Lasă-mă să mai fiu alături de dumneata și de Hattie, lasă-mă să mai lucrez în slujba dumitale, pot să-ți fiu atât de folositoare, pot realiza o sumedenie de lucruri, pot învăța să fiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
zâmbind sardonic, înarmată cu o seringă și pregătindu-se să i-o înfingă în braț, pentru a-i întuneca mințile (Poate că așa o visase noaptea trecută?) Se scutura tot, își scutura capul, de parcă ar fi vrut, literalmente, să-și izgonească urâcioasele viziuni, să le facă să iasă din el, ca niște dopuri de ceară din urechi. Își spunea: „Trebuie s-o văd pe Hattie, trebuie s-o văd, și după aceea toate chinurile astea vor lua sfârșit. Sau, oricum, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
a rezultat pozitiv pentru blenoragie. Știi, a treia soră Rhea. Gonoreea, zice. Bacteria aia mică numită gonococ. Aveam șaisprezece ani și aveam blenoragie. Ai mei n-au reacționat deloc bine. Nu. Nu, deloc. S-au panicat, zice Brandy. L-au izgonit din casă. — Au țipat despre cât de bolnav eram, zice Brandy. Apoi l-au izgonit. — Prin „bolnav“ cred că voiau să spună „gay“, zice ea. Apoi l-au dat afară. — Domnișoară Scotia? zice. Dă-i bătaie. Așa că-i dau bătaie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
numită gonococ. Aveam șaisprezece ani și aveam blenoragie. Ai mei n-au reacționat deloc bine. Nu. Nu, deloc. S-au panicat, zice Brandy. L-au izgonit din casă. — Au țipat despre cât de bolnav eram, zice Brandy. Apoi l-au izgonit. — Prin „bolnav“ cred că voiau să spună „gay“, zice ea. Apoi l-au dat afară. — Domnișoară Scotia? zice. Dă-i bătaie. Așa că-i dau bătaie. Apoi m-au dat afară din casa aia blestemată. Sari la domnul Parker în fața ușii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
sa recită rugăciunile rituale și merge din casă în casă, dintr-un loc sfânt într-altul, iar fiul o însoțește; el ajunge la Atena nu ca un cuceritor ce râvnea la Cetatea visată, ci ca exilat, colonii din Samos fiind izgoniți de pe pământurile lor, cu obligația de a-și satisface stagiul militar. Sărac, exilat, provincial - dacă ne este îngăduit să utilizăm acești termeni și să comitem anacronisme... -, ținut departe de școlile filosofice ateniene și dominante îplatonism, aristotelism), Epicur nu se va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
care nici măcar nu sună bine. Future/ freedom? Sau freedom/future? Aflîndu-se el pe culmea de la capătul lumii, acestui tînăr plin de calități Îi fîlfîie pletele În timp ce privește cețurile aurii ale orizontului și le ascultă muzica stranie. Somnul i-a fost izgonit de un val neașteptat de adrenalină. MÎine Înseamnă acest pește strălucitor care-i alunecă din mîini și cade Într-un ocean necunoscut, mîine Înseamnă un neastîmpăr dus În pragul nebuniei, chiar dacă, de fapt, mîine se găsește Într-un Balkan Express
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
Vântul retezase de mult rondurile de flori, frunzele copacilor. Banca de pe aleea din dreapta intrării unde stătusem altădată era acum dezolantă în despuierea grădinii. Fluviul curgea, jos, în pustietatea ținutului, și lupii încă răzleți, îndrăznind până în apropierea colibelor de pescari, erau izgoniți de focurile aprinse înadins sub hohotele de râs ale bărbaților născuți aici, pe pământurile dintre bălți, adunați roată în jurul ceaunelor cu apă și pește puse la fiert, a mămăligii, a crapilor la grătare sub jăratec încins, a ulcelelor cu vin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
plictisitoare, ale codului civil, mereu aceleași, căci vântul alungător, prin secătuirea Dreptului (nu era vorba de îndreptarea lumii, cum ni se spunea), era același cu cel ce secătuia viața însăși, complexitatea, strălucirea relațiilor umane. Era ca și cum respirația societății se prinse izgonită de o piază rea. Mai era sectorul codului penal cu furtișagurile, escrocheriile lui, nimicniciile vieții omenești, lăturile valului dintotdeauna. Roba de pe umeri ne fusese smulsă de mult, destinul părea să fi fost în felul acesta conștient că urma să prezidăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]