2,406 matches
-
de retorică, după modelul conceptual antic. Ulterior însă, face referiri la aspectul literarității parodiilor și revine obsesiv la aceeași idee apreciată și de Swift, privind-o însă din punctul de vedere care îl interesează, cel al filozofiei gramaticii. Recunoașterii modelului livresc Du Marsais îi adaugă condiția prezervării literale, în hipertext, a limbajului din hipotext, textul parodic urmând îndeaproape textul parodiat. Astfel, e necesar "să păstrăm un număr îndeajuns de mare de cuvinte pentru a aminti originalul de unde au fost împrumutate"280
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
și decăderea lui", cum avea să noteze Nicolae Balotă, oferă prilejul perfect pentru introducerea în text a surprizei, a invenției epice. Care diferențiază acest text de altele similare. Stamate "evadează", face un salt în și prin fantastic către o existență livrească. Își părăsește, și la propriu, și la figurat, liniștea căminului pentru a începe o aventură amoroasă cu o "inocentă și decentă pâlnie", dar una șlefuită și adusă "pe o superbă cochilie de sidef" de o "duzină de Driade, Nereide și
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
el simte că spațiile rămase pentru rostiri inedite sunt extrem de înguste. De aceea va trimite cu detașare, cu ironie, cu superbă toleranță la biblioteca uriașă care-l precede". De aceea, procedeul prin definiție specific lui este intertextualitatea, care "exploatează referințele livrești până la dimensiunea unui stil"297. 4.2. Postmodernismul: un construct parodic rafinat În anii șaizeci ai secolului trecut, apariția unui "simplu" termen postmodernism a produs o emulație intelectuală comparabilă, sub multe aspecte, cu Renașterea. Ambii sunt, după expresia lui Matei
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
lipsită de profunzime (căci realizarea unei parodii viabile nici nu stă la îndemâna oricui), ci pentru că este unicul mod cu adevărat onest, adaugându-și ironia sau chiar satira, prin care un autor se mai poate raporta la trecut, înțeles și ca istorie livrescă. În fapt, trecutul ca referent nu este pus între paranteze sau eludat, ci reintegrat în noul sistem valoric: este încorporat și modificat, capătă o existență și o semnificație nouă. Tocmai din acest motiv, nu sunt rare parodiile la Biblie tema
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
puțin sos enigmatic, pudrați la final cu câteva stele, piperați și serviți"355, scria Raymond Queneau. De aici și-a însușit Michel Tournier ideea textului ca joc, astfel încât multe din romanele sale vor fi de fapt variațiuni pe aceeași temă livrescă dată, metatexte care se apropie de scrierile de origine pe care nu le subminează, ci caută să le revalorizeze. Încă de la debutul cu Vineri sau limburile Pacificului (apărut în 1967), care parodiază Viața și nemaipomenitele aventuri ale lui Robinson Crusoe
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
Life of Robinson Crusoe... În cazul operei lui Tournier, parodia nu se explică nici prin înglobarea ironiei, nici prin folosirea umorului sau a satirei. Romancierul francez, postmodern cel puțin ca încadrare temporală, se rezumă pur și simplu să combine subiectul livresc preluat de la Daniel Defoe cu inovațiile specifice formației proprii și problematizărilor epocii sale, inovații întotdeauna realizate printr-o opoziție fățisă față de modelul amintit. Contrastul dintre cele două romane, care ne arată implicit că a doua scriere este de fapt un
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
mult mai târziu, după ce evenimentul propriu-zis s-a consumat. Ea este realizată de personaj în vederea transcrierii datelor în log-book, termen folosit cu obstinație și pentru a aduce în discuție vechiul limbaj marinăresc, fiind așadar o strategie de asigurare a "veridicității" livrești a celor relatate. Abia la pagina 59 aflăm că "naufragiul avusese loc la 30 septembrie 1759, pe la două din noapte. Robinson se afla rupt de calendarul oamenilor, precum era despărțit de ei prin ape, și constrâns să trăiască pe-o
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
călcat și de alții. Împotriva iluziei optice, a mirajului, a halucinației, a visului pe trezie, a fantasmelor, a delirului, a tulburării auzului... scutul cel mai sigur este fratele, vecinul, prietenul sau dușmanul nostru, dar cineva, Doamne Dumnezeule, cineva!". Acestui personaj livresc Michel Tournier i-a adăugat elemente surprinzătoare prin alăturarea lor, și anume proustianismul metodei de introspecție folosit până la dimensiunea unui stil în log-book și donquijotismul momentelor sale de pierdere a lucidității. Spontana apariție a unor halucinații îl face să devină
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
acesta o lecție fundamentală, anume "dezvățarea" de toate prejudecățile dobândite, paradoxal, prin educație, care-l încorsetează și-i îngrădesc posibilitatea de a se autocunoaște. Și, chiar dacă nu sunt puține scrierile care fac referire, sub o formă sau alta, la modelul livresc oferit de iluministul englez (ajungându-se chiar la derivarea unei serii semantice de la numele protagonistului, în interiorul căreia substantivul comun robinsonadă denumește fie o povestire având în centrul atenței naufragiați, fie o fantezie în care individul se refugiază, ostracizat, pentru a
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
de a ieși din litera cărții, căci, dacă ar acționa altfel, tot într-o carte s-ar găsi, oricare. De aceea se amuză și ne amuză trăindu-și viața ficțională ca și cum ar citi, literar și/ sau literal. Ieșirea din labirintul livresc rămâne, pentru totdeauna, o iluzie. Concluzii În lumina vechilor și noilor teorii care au căutat să-i surprindă esența, parodia apare drept una dintre modalitățile sigure de care dispune literatura atât pentru a evolua, depășind capcanele epigonismului sau mimetismului în
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
poetica romanului. Am încercat, printr-o permanentă selecție și combinare a elementelor, să echilibrăm balanța între demersul critic, teoretizant și partea practică, necesară întotdeauna validării unei cercetări științifice. Aceasta și pentru că parodia, ca manieră de construcție a unei lumi pur livrești, nu putea fi explicată, decodată în absența nici uneia dintre cele două coordonate menționate mai sus. Complexitatea oricărei opere literare din cadrul celor alese aici spre exemplificare, dar și din universul mult mai generos al acelora care se cer în continuare supuse
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
lipsi individualitatea, originalitatea și geniul creatorului autentic. Revenirea ei în forță din primele decenii ale secolului XX și până în prezent se datorează în principal conjuncturii favorabile inițiate de cercurile de teorie literară și poetică, dar și recurenței subiectelor de sorginte livrescă la autori de primă mărime ai scenei literare internaționale. Astfel, cel puțin în roman, nu orice adaptare facilă sau imitație lipsită de talent mai poate fi considerată parodie, cum se mai întâmpla în trecut. Mulți romancieri, dar și cercetători ai
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
a Stagiritului asupra gestionării puterii și asupra rolurilor socio-economice și culturale (masculin-feminin, stăpân-sclav), considerate până în timpurile moderne, de toate instituțiile, ca fiind "naturale". Imaginarul medieval s-a constituit pe baza unor formațiuni discursive care nu au avut întotdeauna o sorginte livrescă pur bizantină. Unele aspecte, ce țin de etică sau de justiție, de organizarea socială sau de raportul dintre perceptibil și non-perceptibil, de înțelegerea divinului sau de relația sa cu credința sau cu teoria virtuților, au rădăcini adânci în imaginarul filosofic
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
Există titluri al căror mesaj are o valoare informativă scăzută, dar o deschidere relațională deosebită prin formule-ritualizate (de regulă, cu substrat cultural): "Ce frumoasă este viața, când te-apucă dimineața" (Cancan); Șocul nostru cel de toate zilele" (Cancan); prin structuri livrești, de o ironie spumoasă: ,,Pupat Piața Dependenței" (Academia Cațavencu). Sunt "mărci" prin care "subiectul"/ publicația mențin tipul de relație fatică, indiferent de conținutul mesajului, evită anonimatul - expresie a incapacității (umane, instituționale) de a interacționa fie la nivel informațional - cu referire
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
culturală, umană, socio-culturală, de contact între emițător și receptor etc. pe lângă alte roluri pe care le realizează. În "A fi sau a nu fi un eurosceptic" conceptul "eurosceptic" desemnează o valoare general - umană, adusă în prim-planul comunicării de citatul livresc. Este purtător de sensuri și are funcții specifice. În exemple precum: Sorin Oprescu: Indiferent de ceea ce doresc unii să transmită, eu am rămas același/ "SUA: Suntem extrem de sceptici la afirmațiile potrivit cărora rebelii sirieni ar fi putut folosi arme chimice
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
cuvinte, caracterul lapidar, aforismul, proverbele, zicătorile sunt emblema unei forme de cultură, de învățătură laică sau relegioasă (în funcție de profilul jurnalului și nu numai!) care se bazează întotdeauna pe complicitatea cititorului. Nu vom găsi prea des în ziarele de scandal, citatul livresc. Prin citatul bazat pe un model cultural, adevăruri general-umane înnobilează ca într-un basorelief, ființa lăuntrică a receptorului. Este o formă rapidă de interacțiune cu cititorul, care generează o încărcătură morală, purtătoare de inteligență, învățăminte, valențe umoristice etc. Structura elaborată
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
a interacțiunii. Raportat la "tipul comunicării", la strategiile logice, la funcții și la "registrul comunicării", intertextul este încadrabil în anumite scheme. Fiecare tip de informație, fiecare topos reclamă o direcție de comunicare și implicit, un tipar specific de intertextualitate. Citatul livresc înnobilează informația, îmbogățește paratextul publicistic, educă în subsidiar, este o pledoarie pro domo suo etc. Intertextul însumat în discursul jurnalistic se află într-o strânsă relație de dependență cu tipul de informație, este "orientat" spre dialogul cu receptorul. Abordat dintr-
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
fântâna". În limbajul medical, fontanelă (NA; cf. fr. fontanelle) desemnează conceptul de ,,spațiu neosificat, membranos și depresibil, situat la punctele de întâlnire ale unor suturi ale bolții craniene la nou- născut" (DM, 2007: 496). Tiparele preconceptuale sunt eterogene (ontologice, antropologice, livrești etc.) în cercetarea metaforei specializate. Endolimfă (cf. fr. endolymphe; en. endolymph) este una dintre metaforele al cărei model preconceptual are caracter livresc: lympha, ae era o metaforă poetică utilizată de Lucrețius și de Vergilius cu accepțiunea de apă "limpede de
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
ale unor suturi ale bolții craniene la nou- născut" (DM, 2007: 496). Tiparele preconceptuale sunt eterogene (ontologice, antropologice, livrești etc.) în cercetarea metaforei specializate. Endolimfă (cf. fr. endolymphe; en. endolymph) este una dintre metaforele al cărei model preconceptual are caracter livresc: lympha, ae era o metaforă poetică utilizată de Lucrețius și de Vergilius cu accepțiunea de apă "limpede de izvor sau de râu" și nu era străină de reprezentările mitologiei romane, unde Lymphae, arum desemna "nimfele apelor". Metaforele medicale s-au
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
stilul non-transparent, abstract, puternic conceptualizat al științei (Câți dintre cititori, de exemplu, cunosc conceptul de "taxă Robin Hood"?) și cultura/limba comună, se actualizează indici apartinând diferitelor culturi, arhicunoscuți, fenomen ce reprezintă un câștig pentru accesibilizarea informației. Numele de personaje livrești pot forma nu numai un sistem enciclopedic, ci și un sistem de metafore conceptuale, migratoare, ce permit recontextualizări dintre cele mai imprevizibile, în paratext și/ sau, după caz, în text. Ca secvență integrală, metafora terminologică îngreuiază calitatea informativă a titlului
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
familie (limbajul sociologiei). Un transfer similar se produce în limbajul politic, prin metaforele celulă de partid, celulă de criză . În transferul de domeniu, domeniile- sursă sunt eterogene, cuprinzând elemente ale ontologicului, elemente de antropologie și chiar scheme preconceptuale din domneniul livresc (v. supra fr. endolymphe; en. endolymph; ro. endolimfă). Spre deosebire de metafora poetică, transferul de domeniu în realizarea metaforei medicale nu este liber. Așa de exemplu, doma, atis avea în limba latină sensurile de "terasă"/ "acoperiș". Diferența dintre sferele semantice ale cuvântului
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
scriiturii iradieri de parabolă. Viața imediată și arta, cu plăsmuirile ei care, ca prin farmec, prind să hălăduiască prin lume, pentru a încremeni în final pe pânza unde penelul pictorului le înveșnicește, sunt componentele unui joc magic, cu volute de livresc (Focul e dincoace). Plăcerea de a povesti, sub un, mereu repetat, „îndemn la vorbă lungă”, se răsfață îndeosebi în romanele lui istorice. Înțesate de tot felul de întâmplări, ele au o desfășurare alertă, pe alocuri captivantă, mizând pe neprevăzutul suitei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286832_a_288161]
-
nivel stilistic. Mărci lingvistice: construcție simetrică a propozițiilor sau a frazelor; laitmotive sau refrenul în poezie (în rondel, de pildă) etc. Naturalețea se referă la exprimarea firească, simplă, spontană. Mărci textuale: fluența unui discurs simplu, lipsit de artificialitate, de termeni livrești. Eufonia se manifestă la nivelul fonetic al discursului, prin crearea unor valori acustice superioare. Efectul muzical obținut prin repetarea unor sunete ori prin combi narea sugestivă a cuvintelor în enunț creează tonalitatea dominantă, timbrul specific, adecvat ideii. Mărci textuale: figuri
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
codrilor albastru (M. Eminescu); Dulce, ce începu / Cântecul, lauzi și tu? (L. Blaga); Norilor copacii le urzesc brocarte (T. Arghezi); dar vezi, de soare, / Visuri sute, de măcel, / Mă despart. (I. Barbu) Anacolutul este, ca figură de stil, un procedeu livresc prin care se întrerupe continuitatea sintactică în propoziție sau în frază. În limbajul comun este considerat o greșeală (lipsa de legătură dintre începutul și sfârșitul enunțului încalcă principiul coeziunii), dar în literatură dovedește resurse de expresivitate (Turma visurilor mele eu
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
de debut Faruri, vitrine fotografii (1980), ilustrează paliere multiple ale paradigmei postmoderniste. Titlul, preluat de la Vergilius, reliefează o relație intertextuală cu reprezentarea idilică a existenței țăranului în poezia antică, bucolică. Ingenioasa construcție bazată pe arta combinatorie lasă „la vedere“ referentul livresc, precum și registrul stilistic ludic, parodic, specifice discursului postmodernist. Tema poetică - alienarea omului contem poran întrun univers „tehnologizat“, în care până și țăranul a pierdut sentimentul comuniunii cu natura - accentuează o viziune polemică în raport cu poezia sămănă toristă și proletcultistă românească. Sub
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]