3,158 matches
-
linia N. Filimon - Mateiu I. Caragiale - până la extrema simetrică, de „mai dreaptă cinstire a lumii lui Anton Pann” - I. Barbu). Întreg câmpul manifestărilor în literatură și artă stă sub semnul unui gust al pitorescului și al etosului popular, sceptic-ironic, amar ludic, al orizontului estetic bogat în posibilități, propriu unei rafinate poetici a stilizării, a ambiguității și a tensiunilor oximoronice fecunde. B. literar românesc este o realitate culturală complexă, de delimitat, înainte de toate, față de accepția curentă, doar negativă, a vocabulei. Acest din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285580_a_286909]
-
de elocință bizantină), inserții narative (anecdotă, legendă, snoavă), „citate” paremiologice, pe de o parte și, de cealaltă, notele grave, de „eleghii căielnice și trăghicești”, pe teme ale soartei omenești, dar și ale conștiinței unui destin istoric. Dincolo de - și chiar prin - ludicul literar al „spectacolului” de măști alegorice (dobitoace, păsări, „himere” hibride, grotești), se comunică o solitudine morală adâncă, a Inorogului, într-o lume și o istorie văzute, „ieroglific”, cu o luciditate amară, fără iluzii. Peste mai bine de un veac după
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285580_a_286909]
-
metaforic și parodic (Povestea poamelor), care se umplu de mișcare și relief comic, de efecte hiperbolice (leneșii, gata să ardă în foc, mirați de osteneala de a-i preveni de pericol), vorbire aparent absurdă etc. Sinteză, ca artă literară, de ludică paradă de „proverburi” și vitalitate comică a povestirilor-ilustrări, de un aer naiv pe care li-l subliniază forma versificată, Povestea vorbii reprezintă momentul unui b. literar definit ca întâlnire a spiritului popular autohton cu cel balcanic și oriental în plăcerea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285580_a_286909]
-
a travestirii menite să înșele pe naivi etc. Accente care trimit la pasionalitatea și cromatica periferiei bucureștene depășesc la Miron Radu Paraschivescu, în Cântice țigănești, nivelul unei „localizări” a modelului străin (García Lorca, Romancero gitan), sugerând un etos balcanic, al ludicului cu fond grav, ca în antologica baladă Rică. După război, câțiva poeți importanți vor diversifica gama b.: fantezistul Leonid Dimov, Ioan Alexandru, cu Imnele sale, amintitoare, ca atmosferă stilistică, globală, de tradiția bizantină și ortodoxă a lăudării luminii lumii, divin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285580_a_286909]
-
un limbaj din registrul înalt formal cu un limbaj din registrul inferior al argoului (cf. studiile lui Larry Stempel, Showtime: a history of the Broadway musical theater, 2010: 434). Cu toate acestea, proiectul lui Chatterton era serios, deși dimensiunea sa ludică nu poate fi eliminată, mai ales avînd în vedere marea bucurie adesea probabil jucăușă simțită de autor în timp ce se zbenguia cu cuvintele în acest mod creativ. Proiectul lui Chatterton se referea la revizuirea istoriei, geografiei și limbii orașului Bristol, fenomen
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
geniul, suicidul Dar de ce? De ce un simplu băiat - de nici cincisprezece ani probabil cînd i-a încolțit ideea în minte - să înceapă să născocească un asemenea plan? Masson este de părere că motivele au fost multiple, printre acestea un factor ludic și contemplarea măreției propriului geniu: "În primul rînd a fost plăcerea glumei înseși; apoi a fost sentimentul secret al superiorității pe care acest lucru i-l dădea". (Masson 1874: 52-53) Desigur, la mijloc era și nevoia de bani și sentimentul
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
îndeosebi în cazul persoanelor cu sistem nervos fragil și fatigabilitate crescută. Atenția postvoluntară dobândește o mare valoare compensatorie și educativă prin exersarea îndelungată a deprinderii de a fi atent, mai ales în timpul unor activități, practice, manuale, implicate inițial în contexte ludice, dar apoi, treptat, și în situații obișnuite de viață. În cazul elevilor cu deficiențe, capacitatea de concentrare a atenției înregistrează fluctuații; astfel, la lecții și la alte activități școlare, aceștia nu reușesc să se concentreze optim pe desfășurarea principalelor etape
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
teste de dezvoltare individuală; b) teste analitice și calitative ale inteligenței; c) teste colective de inteligență; d) teste individuale verbale și de performanță. 9. Indicatorii de dezvoltare: a) vârsta biologică; b) vârsta de dezvoltare - mintală, motorie, a limbajului; c) comportament ludic; d) învățare socială și coeficientul de socializare; e) vârsta școlară. E. Verza menționează în lucrările sale că pentru efectuarea unei psihodiagnoze valide în domeniul psihopedagogiei speciale se impune respectarea următoarele condiții: - diferențierea tulburărilor organice de cele funcționale; - stabilirea rolului factorilor
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
probele/testele care se folosesc pentru diagnoza psihologică pot fi întrebuințate în cercetare și în procesul de învățare‑dezvoltare a unor cunoștințe, deprinderi, aptitudini etc. Subiectul care prezintă anumite deficiențe este mult mai receptiv dacă probele respective au o componentă ludică sau dacă sunt aplicate sub forma unor jocuri. Pentru o psihodiagnoză riguroasă și pentru alcătuirea unui program de recuperare eficient, analiza trebuie să cuprindă și date obținute prin anamneză, chestionar, observație etc. Toate acestea permit constituirea profilului psihologic al persoanei
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
relaxate; d) educarea auzului fonematic (rol fundamental în dezvoltarea autocontrolului auditiv) - prin stimularea percepției fonematice (legătura dintre sunet și imaginea modului de articulare corectă a sunetului respectiv), utilizând modelul motric‑kinestezic oferit de logoped și valorificând activități diverse cu caracter ludic; e) educarea personalității - urmărește valorificarea unor strategii și procedee psihoterapeutice în scopul înlăturării la copii a unor manifestări neuropsihice secundare, a unor tulburări de conduită și personalitate determinate de prezența tulburărilor de vorbire (timiditate exagerată, negativism, nervozitate, iritabilitate, inapetență verbală
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
ergoterapie. Utilizarea jocului ca activitate organizată de terapie ocupațională a fost subliniată de numeroase cercetări, având efecte remarcabile în dezvoltarea senzorială, motrice, cognitivă și socială a copilului. Jocul, ca activitate, este constituit dintr‑o gamă diversă de acțiuni și comportamente ludice specifice, care se desfășoară de la vârsta copilăriei până la bătrânețe, având un rol esențial în procesul de socializare a persoanei, în vederea integrării ei optime în societate. Activitățile de viață cotidiană cuprind o gamă largă de acțiuni necesare în vederea adaptării persoanei la
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
capului urmate de focalizarea ochilor fără mișcarea capului etc.; b) exerciții de coordonare motrice generală - urmăresc dezvoltarea capacității de coordonare pentru mișcări din ce în ce mai complexe ale corpului și se adresează tuturor segmentelor anatomice, incluzând o mare diversitate de activități cu caracter ludic, asociate cu elemente de senzorialitate (zgomotul vântului, al ploii, foșnetul pomilor etc.) și cu reprezentări ale unor obiecte, forme, spații și elemente din mediu, anterior cunoscute, care întregesc gama de exerciții și stimulează participarea activă a copiilor la efectuarea acestora
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
în momentul când obiectele deja cunoscute pot substitui alte obiecte care lipsesc; mecanismul acesta de comutare are la bază funcția semiotică a comunicării și exprimă gradul de organizare mintală a individului; c) jocul cu reguli - începe cu formele de activitate ludică în care sunt valorificate legile de asemănare, deosebire, asamblare, succesiune, așezare spațială etc.; ulterior, apare o altă categorie de reguli care se referă la modul de utilizare și restructurare a realității prin integrarea valorii conferite în context social rolurilor și
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
jocului didactic constă în crearea unor condiții favorabile pentru valorificarea achizițiilor și pentru exersarea priceperilor și deprinderilor sub forma unor activități plăcute și atractive. Fiecare joc didactic cuprinde următoarele elemente constitutive, prin care se deosebește de celelalte jocuri și activități ludice: - conținutul - include cunoștințe însușite anterior în cadrul activităților comune cu întreaga clasă; acestea se referă la cunoștințe matematice, elemente de limbă maternă, plante, animale, anotimpuri, activitățile oamenilor etc.; - sarcina didactică - poate să apară sub forma unei probleme de gândire, de recunoaștere
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
nivelului intelectual prin: - teste de dezvoltare individuală; - teste analitice și calitative ale inteligenței; - teste colective de inteligență; - teste individuale verbale și de performanță. 9. Indicatorii de dezvoltare: a) vârsta biologică; b) vârsta de dezvoltare: - mintală; - motorie; - a limbajului; c) comportament ludic; d) învățarea socială și coeficientul de socializare; e) vârsta școlară. 10. Diagnostic nosologic și descriptiv. ANEXA 14 Școala/instituția ........................................................................................... Adresa ....................................................................................................... Fișă de cunoaștere psihopedagogică și socială a elevuluitc "Fișă de cunoaștere psihopedagogică și socială a elevului" Întocmit de la...................... până la........................ I.
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
de teatru. Considerat un reprezentant al „neoavangardei românești” sau al unui al treilea val, integrat grupului de onirici (Leonid Dimov, D. Țepeneag, Virgil Mazilescu ș.a.) publicați în revista „Amfiteatru”, I. este un nonconformist atras de absurd și fantezie, cu spirit ludic și inventivitate. Insurgent cu expresie juvenilă, lui I. i-a plăcut să jongleze cu aluzii livrești și cu imagini. O sugestie pentru ce ar intenționa să fie poezia din Cinste specială e cuprinsă într-un Sonet: „Împerecheați-vă, cuvinte,/ Ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287647_a_288976]
-
aduce câteva schimbări nu atât în ceea ce privește regulile de generare a poeziei, cât în delimitarea planului de referință pentru materialul care urmează să fie structurat. Trimiterile religioase abundă, ca și cele livrești, atitudinea poetului capătă dexterități mai evidente în sensul bufoneriei ludice și al impertinenței imperturbabile, căci I. jonglează cu aceste surse ca și cum ar arunca în aer mingi colorate. Referințele sunt răstălmăcite, deformate, alăturate în bătaie de joc într-o vecinătate heterotopică, deci lipsită de alt sens decât acela dat de ineditul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287647_a_288976]
-
puternică, o autenticitate ostentativă, deși mediată de ingineria textuării. Pe de altă parte, nouăzeciștii sunt departe de a fi străini de rafinatele cuceriri ale scriiturii textualiste, iar sporul lor de gravitate și realism este dublat uneori de o exacerbare a ludicului, dar nu pe coordonate livrești, ci mai degrabă în registrul unei fronde dezabuzate. În focul unor confruntări polemice, optzeciștii i-au etichetat pe nouăzeciști drept continuatori - ori, mai bine zis, epigoni, imitatori inferiori esteticește - ai lor, în vreme ce nouăzeciștii, în replică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288484_a_289813]
-
pandur iscusit și tenace al lui Țiriac. Am avut în față doi luptători: jocul lor nu mai era o simplă întrecere, ci o gravă și plină de răspundere înfruntare. Sentimentul pe care ni l-a deșteptat nu mai era unul ludic, ci unul agonal. Asta înseamnă că au ridicat competiția lor la treapta cea mai de sus, la care lupta e un act de civilizație și la care frumusețea acestui act e cu atât mai puțin gratuită, cu cât e mai
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
social, agresiunea mass-media) care barează drumul spre statutul de „educat” sau „cultivat”. Au fost identificate următoarele motivații pozitive importante care favorizează accesul la cultură: promovarea socială, dorința de a înțelege lumea, dorința de a „străluci” social, sublimarea instinctelor creatoare, activitatea ludică, competiția, mentalitatea de „colecționist”. Pentru a stimula motivarea pentru efort, se recomandă utilizarea unei terminologii pozitive, insistându-se pe „lărgirea învățării”, și nu pe eradicarea ignoranței. Metodologia a cunoscut o mare diversitate: de la metodele tradiționale de transmitere a informațiilor s-
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
Un șarpe ține loc/ de semn de carte./ Vântul citește la tribună/ decrete urgente despre/ o fericire obligatorie./ La ghișeu, Mona Lisa reclamă/ furtul surâsului”. S. invocă stările de cădere și pustiire, dar preferă convertirea dramatismului în expresie prozaică, în ludic, vădind o înclinație accentuată pentru calambur și combinații insolite, nu întotdeauna inspirate: „Foaie verde sângeriu,/ Doi pustii într-un pustiu. Rană mult apetisantă, / Miere crudă-n agravantă. Două friguri post-restant,/ Tu bacantă, eu vacant.” SCRIERI: Aurul din aripi, Timișoara, 1986
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289493_a_290822]
-
Ar putea fi vorba de modelul critic propus de Spăriosu in The Wreath of Wild Olive: Play, Liminality and the Study of Literature, unde el sugerează posibilitatea revenirii la critica victoriană practicată de Arnold, Pater sau Wilde, la o critică ludică, nonagonistă, „eirenică” (criticul Înțelegând prin aceasta, În sens etimologic, de la grecescul eirene = „pace”, o critică mai puțin distructivă și mai puțin opozitivă, adică una Împăciuitoare, armonizatoare)? Spăriosu insistă asupra esenței pur artistice a criticii, care, prin activități creatoare de tip
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
un suprasens ordonator, pus deasupra intuiției, eu alterez inocența autentică a percepției totalizatoare prime și Îmi construiesc o anumită identitate intelectuală sau textuală, retorică, secundară. Dimpotrivă, fragmentarismul postmodern este postsistemic și portantul lui nu mai este intuiția, ci deconstrucția rațională, ludică a sistemicului... Sanda Cordoș: Bun, asta e foarte interesant și duce mai departe discuția, În termeni mai coerenți. Doru Pop: Eu aș vrea să te Întreb, Sanda, dacă tot ai menționat numele „sacru” al lui Freud, În ce măsură „psihanaliza descoperă un
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
există adevăr”, ci am rămas cu certitudinea că „adevărul se cunoaște ca și cum ar fi adevărat” sau că „trăiesc ca și cum aș cunoaște adevărul”. Cu alte cuvinte, cred, dar nu mai sunt credul. Sanda Cordoș: Și asta nu este deloc o atitudine ludică... Mihaela Ursa: Nu este deloc ludică, ci, din punctul meu de vedere, este una cât se poate de lucidă. Horea Poenar: Nici eu nu sunt de acord că e o atitudine ludică. Ce vreau să spun este că problemele discutate
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
certitudinea că „adevărul se cunoaște ca și cum ar fi adevărat” sau că „trăiesc ca și cum aș cunoaște adevărul”. Cu alte cuvinte, cred, dar nu mai sunt credul. Sanda Cordoș: Și asta nu este deloc o atitudine ludică... Mihaela Ursa: Nu este deloc ludică, ci, din punctul meu de vedere, este una cât se poate de lucidă. Horea Poenar: Nici eu nu sunt de acord că e o atitudine ludică. Ce vreau să spun este că problemele discutate de Mihaela - și care rămân probleme
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]