1,107 matches
-
conducătorii erau corupți pînă acolo încît (după cum a menționat Molesworth în atacul său împotriva absolutismului danez) chiar și orologiile orașului Copenhaga sunau la unison cu acelea de la palat. Republicanii au subliniat deci importanța cultivării virtuților și spiritului public. Conformîndu-se observației marchizului de Condorcet, care afirmă că "dacă regii și preoții și-ar fi dat seama de potențialul tipăriturilor de a-i demasca și de a-i detrona le-ar fi suprimat din fașă", republicanii au activat pentru reforma radicală a politicilor
by John Keane [Corola-publishinghouse/Science/1061_a_2569]
-
d'Ormesson) / 109 Melancolicul Luc și desfrânatul Gabriel (Pascal Bruckner) / 114 Antoine și Clémence (Martin Page) / 119 Viața și opera unui gravor (Pascal Quignard) / 123 Splendoarea și suferința lumii (J.M.G. Le Clézio) / 127 Canonul gotic (Michel Tournier) / 133 Moartea divinului marchiz (Anne Parlange și Vincent Lestréhan) / 138 Marilyn și analistul (Michel Schneider) / 142 IV. ONIROFANTASME / 147 Fabuloasa metamorfoză a lui Hero și Leandru (Milorad Pavič) / 149 Trufia sau ratarea nemuririi (Apostolos Doxiadis) / 153 Război cu propriile fantasme la antipozi (Albert Sánchez
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
pe cale de a fi mistuit de flăcări, căpcăunul imploră mila semenilor și îndurarea lui Dumnezeu. Versiunea românească este un model de traducere, apt să probeze nu doar măiestria romancierului Tournier, ci și extraordinara vocație epică a limbii române. Moartea divinului marchiz Romanul Macii bătrâneții. Sade la ospiciu (Humanitas, 2006, 148 p., traducere din franceză de Sabina Chișinevski) armonizează ireproșabil ficțiunea cu informația livrată de arhive în reconstituirea stilului unei epoci și a vieții protagonistului din titlu, adus în scenă în ultimii
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
și a vieții protagonistului din titlu, adus în scenă în ultimii unsprezece ani de internare (închisoare) în stabilimentul din Charenton. Scrisă la două mâini, povestirea se deapănă alternativ pe două voci (partituri), Anne Parlange substituindu-se dicțiunii inconfundabile a divinului marchiz, în timp ce Vincent Lestréhan oferă o excelentă cronică a celebrului ospiciu, substituindu-se unui personaj fictiv, un anume Morvan Tonnerre, de felul lui breton și șchiop în urma unui accident pe mare. Aflat din fragedă tinerețe în slujba domnului François de Coulmiers
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
melancolici, imbecili, năuci, fie nevoiași sau ai nimănui. Pe cât de rațional și imbatabil se dovedește a fi în treburile practice, pe-atât de vulnerabil și expus pare a fi în plan spiritual, mai ales de când îl are în grijă pe marchizul Donatien Alphonse François de Sade (care de fapt era conte), sosit în 1803, de fapt transferat din infernul de la Bicetre: Era un bărbat trecut bine de șaizeci de ani, extrem de corpolent, cu trăsăturile buhăite, dar încă fine. Părul lung avea
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
ce eructau in jurul acelui om. Ca să nu mai vorbim de alte motive de nesuferință, cum ar fi rivalitatea în amor. Îndrăgostindu-se prin succesive acte de voyeurism involuntar de încă frumoasa Marie-Constance Quesnet (alias Sensible din "Caietele" și "Corespondența" Marchizului) sosită la Charenton ca pensionară liberă spre a-și consola "tatăl", de fapt iubitul din tinerețe, Morvan ajunge să dorească moartea celui din pricina căruia Marie îl ignoră ca pe un obiect nefolositor. Fapte e că autorul romanelor "Justine" sau "Juliette
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
ar fi putut crede. Adevărul e că pe măsură ce timpul trece, climatul din stabiliment se degradează văzând cu ochii. Domnul de Coulmiers fusese destituit la numai cincizeci de zile după abdicarea lui Napoleon, teatrul fusese interzis de un an, tot ceea ce marchizul iubise, dispăruse ireversibil. Încetând să mai scrie, scriitorul moare în somn pe 2 decembrie 1814, în vârstă de 74 de ani, poate și din pricina siropului de opiu. De o acribie specifică oricărui contabil, și de o luciditate demnă de orice
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
politehnică PDG [președinte-director general] al SCM Panhard et Levassor (1965-1981). Președinte, apoi președinte onorific, al comitetului de organizare al salonului automobilistic. Membru al consiliului executiv al CNPF [Consiliul Național al Patronatului francez] (1979-1982) Philippe de Flers (Philippe de la Motte Ango, marchiz de), președinte Sainte-Croix de Neuilly, Universitatea Cambridge, Sainte-Geneviève de Versailles, Universitatea Paris II (Assas), Școala Centrală din Lyon, Universitatea Columbia (New York), Institutul de finanțe Director și mai apoi director financiar al Companiei Salinelor din Midi (1959-1992), administrator al Companiei internaționale
by Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot [Corola-publishinghouse/Science/1066_a_2574]
-
Companiei internaționale a plasamentelor și capitalizării Jockey Club, Club des Trentes Gérard Féau, vice-președinte École des Roches din Verneuil, Universitatea din Geneva Director general al D. Féau SA (consiliere imobiliară) Maxim's Business Club, Rotary-Club din Paris Hugues du Rouret (marchiz de Geoffroy du R.), vice-președinte Colegiul din Avon, liceul Saint-Louis, Universitatea de drept și științe economice și Școala superioară de comerț din Paris (ESCP) Președinte al Shell France (1995-2000), președinte al Consiliului de supraveghere al Beaulieu Patrimoine SA, administrator de
by Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot [Corola-publishinghouse/Science/1066_a_2574]
-
Paris, membru vechi al Consiliului Ordinului, vice-președinte al Institutului de formare în drepturile omului al baroului din Paris, membru al Comisiei franceze pentru Unesco, comitetul drepturilor omului Cercul Bois de Boulogne Automobile-Club de France a fost fondat în 1895 de marchizul de Dion, baronul de Zuylen de Nyevelt și un jurnalist, Paul Meyan. Scopul, la acel moment, era de a secunda și de a promova apariția noului mijloc de locomoție, automobilul. Astăzi, găzduit de hotelurile Pastoret și Moreau, în piața Concorde
by Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot [Corola-publishinghouse/Science/1066_a_2574]
-
Numele de familie cu particulă sunt curente, dar nu înseamnă ceva din punctul de vedere al apartenenței la veritabila aristocrație. Charles de Gaulle, mareșalul de Lattre de Tassigny, Valéry Giscard d'Estaing sunt burghezi autentici. Invers, familia Decaze sunt duci, marchizi și conți, fără ca patrimoniul lor să includă particula de nume. La fel se întâmplă în cazul a numeroși baroni, ale căror titluri au fost create în timpul Primului sau celui de-al Doilea Imperiu. În Franța, folosirea unui titlu uzurpat nu
by Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot [Corola-publishinghouse/Science/1066_a_2574]
-
2002, p. 16]. Restaurația și apoi al Doilea Imperiu au contribuit și ele, cu cât s-a putut, la restituirile către un grup social repudiat, dintre ai cărui membri mulți fuseseră deja judecați și executați. Desigur, astăzi prestigiul conților și marchizilor nu este la fel perceput în diferitele segmente ale societății. Inexistent în universul academic sau de cercetare, există totuși numeroase semnale că în alte părți situația este alta. Burghezia propriu-zisă nu pare insensibilă la farmecul nobilimii, dat fiind că întâlnim
by Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot [Corola-publishinghouse/Science/1066_a_2574]
-
a paginilor lor prinților și titlurilor nobiliare. Anumite fracțiuni ale claselor populare, cele mai puțin muncitorești și cele mai puțin militante, tratează cu multă deferență nobilimea. Astfel, soția brutarului dintr-un sat oarecare îi va adresa un călduros "Bună ziua domnule marchiz" acestuia atunci când, venit să-și viziteze moșia, îi va intra în magazin. Astfel de atitudini pot fi observate în nenumărate situații de anchetă pe teren. Poporul rămâne respectuos față de titluri și particule de nume, cu condiția ca cei interesați să
by Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot [Corola-publishinghouse/Science/1066_a_2574]
-
piatră albă, de o maiestoasă simplitate, atrage atenția curioșilor. Totul în arhitectura acestui hotel particular evocă fastul fără paradă, bunul gust fără ostentație, rafinamentul fără excese" [Meuwissen, 1999, p. 41]. Proprietarul acestui imobil era un aristocrat, deținătorul unei mari averi, marchizul Théodore van der Noot d'Assche (1818-1889). Cartierul Léopold a fost construit pentru deținătorii marilor averi din secolul XIX, de o societate imobiliară "în spatele căreia îl regăsim pe puternicul guvernator al Société Générale, contele Ferdinand de Meeus". Este un cartier
by Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot [Corola-publishinghouse/Science/1066_a_2574]
-
de la Bretonne, Charles Baudelaire, Gérard de Nerval, Honoré de Balzac, Marcel Proust, Guillaume Apollinaire, André Breton, B. Fondane, Ilarie Voronca. Călătorul își continuă notațiile impresioniste în Popas lângă Notre-Dame (1981), scriind despre Victor Brauner, Paul Verlaine, Stéphane Mallarmé, Jules Pascin, marchizul de Sade, arătându-se cunoscător al bibliografiei acestuia, într-un comentariu obiectiv, cu detașare critică. SCRIERI: Octombrie, București, 1932; Supremul adevăr, București 1933; Critica criticii, București, 1949; Fronturile de luptă ale lui C. Dobrogeanu-Gherea, București, 1949; Influența clasei muncitoare în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290590_a_291919]
-
a institui și de a menține un control deplin asupra acestei provincii de la sud de Dunăre. Problema audierii plenipotențiarilor români la Congres a constituit subiectul ședinței din 17/29 iunie 1878 și a fost susținută de unul dintre reprezentanții Angliei, marchizul Salisbury, care invoca În sprijinul inițiativei sale faptul că emisarii greci s-au bucurat de această favoare, deși nu au participat efectiv la război. Dacă reprezentanții Italiei, Austro-Ungariei, Franței și Imperiului Otoman nu au ridicat obiecții În acest sens, nu
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SORIN LIVIU DAMEAN () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1251]
-
sicilianului. Cunoscutele ritmuri întrerupte ale poeziei Infinitul: nemărginite / spații, imense / tăceri, acea / infinită pace, dar și alte structuri similare, precum străvechi / nori (vv. 62-63), strămoșescul / păcat (vv. 11-12) din Imn patriarhilor, apoi vechea, cumplită / vină (vv. 36-37) din Palinodie închinata marchizului Gino Capponi, se regăsesc modificate în versurile quasimodiene, în care același adjectiv, antico, este recurent, de asemenea în poziție tonica: chemarea străvechiului / corn al pastorilor ( Ce vrei, pastor de aer?); străvechi / cochilii luceau (Corabia înaltă). Se mai pot cita următoarele
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
Quasimodo întunecată / piatră (Thanatos Athanatos) și scriam strofe despre cel mai întunecat / miez al lucrurilor (Liguriei). Nu în ultimul rând, se remarcă adjectivul recurent caro: bucurie / cumplită, scumpă mie (Stăpânitorul gând, vv. 3-4), iubit / sânge al neamului sau (Palinodie închinata marchizului Gino Capponi, vv. 59-60) sau, preadulcea tinerețe, mult mai dulce / decât ai faimei lauri (Amintirile, vv. 44 45), iar la Salvatore Quasimodo, prin al meu par vântul cel blând / a încetat să bată (Piața Fontana) context în care poetul, intercalând
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
Mediu) sunt prozaice, discursul demetaforizat se aseamănă cu cel al celorlalți albatrosiști prin "idealizarea" banalului, prin intenția de a surprinde, de a șoca, prin răsturnarea de situație din final ("Nimic nu mi se pare mai tentant/ decât să iubesc un marchiz./ Să-l gâdil în perucă/ și rând pe rând exasperant,/ să-mi sară un fir de la ciorap (...)/ Să-l însoțesc în șort/ prin sala cavalerilor cu armuri (...)/ Dar evident l-aș iubi pătimaș./ L-aș purta cu avionul de cursă
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
XVIII-lea. Dar dominația franceză nu se limitează la literatură și la limba franceză. Europa se înscrie în școala franceză și în domeniul arhitecturii, picturii, sculpturii sau muzicii. Această dominație este pînă la urmă pe deplin acceptată. Ambasador la Paris, marchizul napolitan Caracciolo scrie Parisul, modelul națiunilor străine sau Europa franceză (1776), în timp ce Academia din Berlin propune ca subiect de concurs cercetarea cauzelor universalității literaturii franceze și premiază pe scriitorul Rivarol, al cărui discurs conține fraze ca aceasta: "Se pare că
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
Februarie. Personaje: Violetta Valéry, o curtezana (soprana); Alfredo Germont, un tânăr îndrăgostit de ea (tenor); Giorgio Germont, tatăl lui Alfredo (bariton); Floră Bervoix, prietena Violettei (mezzo-soprana); Baron Douphol, protectorul Violettei (bariton); Annina, cameristă Violettei (soprana); Doctorul Grenville, doctorul Violettei (baș); Marchizul d'Obigny, un prieten al Florei (baș); Gastone, viconte de Letorière (tenor); Giuseppe, (tenor); servitorul Violettei; servitorul Florei (baș); un comisionar, doamne și domni, prieteni ai Violettei și ai Florei, matadori, picadori, țigănci, măști. Actul 1 Saloanele Violettei Valéry. Violetta
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
adaptată după piesă “Wallensteins Lager“ de Friederich Schiller, tradusă de Andrea Maffei. Premieră a avut loc la Sankt Petersburg, Teatrul Imperial, pe 10 Noiembrie 1862 Acțiunea Operei Locul acțiunii: Spania; timpul acțiunii: la mijlocul secolului 18 Personaje: Leonora di Vargas, fiica Marchizului de Calatrava (soprana); Don Alvaro, un prinț pe jumătate incas (tenor); Don Carlo di Vargas, fratele Leonorei (bariton); Padre Guardiano, călugăr franciscan (baș); Fra Melitone, călugăr franciscan (baș); Preziosilla, o tânără țiganca (mezzosoprana); Marchese di Calatrava, tatăl Leonorei (baș); Curra
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
tânără țiganca (mezzosoprana); Marchese di Calatrava, tatăl Leonorei (baș); Curra, servitoarea Leonorei (mezzo-soprana); Trabuco, catargiu și intrigant (tenor); Alcade (baș); Un chirurg spaniol (tenor); țărani spanioli, soldați spanioli și italieni de diverse grade, recruți italieni, călugări, țărăncuțe. Actul I Castelul Marchizului de Calatrava de lângă Sevilla. Marchizul de Calatrava își vizitează fiica, Leonora de Vargas, pentru a-i ură: Noapte Bună! El nu știe că Leonora abia așteaptă plecarea lui pentru a fugi cu omul iubit, Don Alvaro, un peruvian care din cauza
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
Calatrava, tatăl Leonorei (baș); Curra, servitoarea Leonorei (mezzo-soprana); Trabuco, catargiu și intrigant (tenor); Alcade (baș); Un chirurg spaniol (tenor); țărani spanioli, soldați spanioli și italieni de diverse grade, recruți italieni, călugări, țărăncuțe. Actul I Castelul Marchizului de Calatrava de lângă Sevilla. Marchizul de Calatrava își vizitează fiica, Leonora de Vargas, pentru a-i ură: Noapte Bună! El nu știe că Leonora abia așteaptă plecarea lui pentru a fugi cu omul iubit, Don Alvaro, un peruvian care din cauza sângelui sau pe jumătate incas
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
pentru a-i ură: Noapte Bună! El nu știe că Leonora abia așteaptă plecarea lui pentru a fugi cu omul iubit, Don Alvaro, un peruvian care din cauza sângelui sau pe jumătate incas era exclus din rândul nobilimii spaniole. În sfârșit Marchizul pleacă. Leonora îi mărturisește servitoarei sale, Curra că are remușcări pentru că este pe cale să rupă legătură cu familia ei (Me, pellegrina ed orfana). Aceasta este starea de spirit în care o găsește Don Alvaro pe Leonora (duetul Ah, per sempre
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]