649 matches
-
XVI La Elena Drăgănescu, într-o zi de moină prin februarie, Nory intră cu aerul că e purtătoare de mari noutăți. Elena arăta tocmai lui Mini cărți poștale cu vederi poetice trimise de Maxențiu. Prințul luase deprinderea regulată a acelui "memento" și colecția cu cer albastru și munți albi creștea mereu. Nici Marcian nu era uitat de vărul generos, al cărui suflet se purifica tot mai mult și care, îngăduitor cu micile slăbiciuni omenești, trecea peste unele susceptibilități, de altfel imaginare
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
nonreprezentativă ce trădează situarea în nonistorie va rămâne noncitit. Cum se cucereSte o femeie Amplele poeme din volumul Cantate de Moise M. Istorică (Semne, București, 2007) constituie, în intenția autorului, o panoramă a războaielor din istoria lumii, un fel de Memento mori scris de un militant pentru pace. Din punct de vedere tematic, volumul îndeplinește condițiile pentru primirea Premiului Nobel. Din punct de vedere literar - nu. Deși are o cultură enciclopedică și idei originale (unele cam trăsnite), autorul nu reușește să
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
cu doamna Petrașcu de sport, și dumneaei pensionată, și mă ruga să vă transmit salutările dumneaei și să vă amintesc de premiul de la Campionatul interjudețean de baschet. Încă de pe atunci aruncați foarte bine. Această scrisoare vreau să fie doar un memento al clipelor adolescenței dumneavoastră, în care îmi place să cred că am jucat un rol important. Am atașat în plic o petiție semnată de profesorii pensionari de la „Matei Corvin”. Vă rugăm cu toții ca, dacă îl întâlniți pe ministrul Învățământului, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
fapt spiritului; și aceasta ar fi o explicitare făcută în maniera științei. Fiecare durere reprezintă o scurtă vizită (de curtoazie!) pe care ne-o face moartea; așa, ca să nu uităm de ea; sau să nu ne uităm finitudinea. Durerea ca memento mori. Primul vestitor al propriei morți unul credibil este propriul organism. Accentul pe care societatea occidentală îl pune pe comunicare este determinat de dorința de a uniformiza sensurile, de a crea trimiteri asemănătoare (ceea ce ușurează și înțelegerea). Un fel de
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
zărită (e drept, dintr-o perspectivă contemporană). Dacă pretenția științei de absolut este justificată atunci filosofia are în societatea contemporană același status precum religia, filosofii fiind "preoții" unui mod de-a face știință de mult apus. Fiecare boală e un memento mori. O caracteristică general umană o reprezintă nevoia: toți oamenii se află în fiecare moment într-o stare de nevoie, chiar dacă subiectul nevoii fiecăruia poate fi altul. Satisfacerea unei nevoi reprezintă deschiderea către o alta. Ceea ce înseamnă că suntem continuu
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
un zvâcnet al mușchilor ei, și cuțitul s-a înfipt în spătarul unui scaun Empire din celălalt capăt al încăperii. Lama cuțitului zbârnâie înfiptă în catifeaua albastră, mânerul încă vibrează. Din spatele camerei lui video, Agentul Ciripel spune: — Asta așa, ca memento. Cora Reynolds linge încă lip-lip covorul lipicios cu limba ei roz de velur. Contele Calomniei scrie ceva în carnețel. — Așadar, doamnă Clark, spune Lady Zdreanță, ce-i cu Villa Diodati? — Aveau cinci pisici, spune domnul Whittier. — Cinci pisici și opt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
colloque sentimentale, Lamartine, ca și unele versuri care‑i apăreau disparat, rupte din context: „Vous mourûtes où bord au vous fûtes laissée“ de Racine sau Corneille. „De altfel, domnilor, la ce‑ar folosi o bibliotecă personală? În primul rând ca memento. Dar să lăsăm de‑o parte poezia“, continua fostul proprietar al bibliotecii de familie, și „să trecem la lucruri mai serioase“. (Pe bună dreptate susțin bolșevicii că poezia este ori ceață, ori propagandă.) Ne aflăm Într‑o pădure, undeva În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
mi-e greu să expir aerul, să producă toate sunetele trebuincioase. Și, în plus, nici n-are rost să le răpesc oamenilor bucuria de-a fi măcar o dată pe lună șefi, mai mititei, dar tot șefi. Mă scot printr-un memento mori: - N-ar fi cazul să strângem niște bani de-o coroană pentru - Dumnezeu să-l odihnească lângă el - Pârvulescu? De-un ajutor? Poate câte cinci sute... Efectul e cel scontat. Mestecă de-acum, ca niște cățelandri, sfoara trecută prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
Copiii se luminară la față imediat. Da, vă rog, răspunse fetița, adăugând: N-am mai făcut niciodată o fotografie. Domnul J.L.B. Matekoni rămase stană de piatră. Fata aceasta, acum adolescentă, nu-și mai făcuse niciodată o fotografie. Nu avea nici un memento din copilăria ei, nimic care să-i amintească de cum arăta. Nu avea nimic, nici o imagine despre care să poată spune: „Aceasta sunt eu!“ Asta mai însemna și altceva, că nimeni nu a dorit niciodată să aibă o fotografie de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
fusese un abuz de neiertat. Oamenilor le este deja destul de frică de moarte ca să mai aibă nevoie să le și apară În fața ochilor cu un zâmbet spunând, Salut, sunt eu, versiunea curentă, familiară ca să spunem așa, a funestei maxime latine memento, homo, qui pulvis es et in pulverem reverteris, și imediat după aceea, ca și cum n-ar fi fost destul, fusese pe punctul de a arunca unei persoane simpatice care-i făcea un serviciu acea Întrebare stupidă cu care clasele sociale numite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
banii pe care-i cheltuiește pe mâncarea adusă la întrunirile ei, ar strânge de trei ori mai mulți bani, fără să mai fie nevoie să organizeze vreo acțiune caritabilă. Scopul acestei întruniri era ca toate participantele să semneze bilețele de „memento“-uri pentru Balul Salvați Veneția. Se pare că semnăturile scrise de mână au mai multe șanse să-i facă pe oameni să cumpere bilete și să participe decât cele tipărite. Începe să semnezi, spuse Muffy când am ajuns pe la mijlocul după-amiezii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
Ceasul de vară). * Lirica lui Eminescu însumează cele mai largi și variate deschideri cosmice: de la nemărginitele spații revărsându-se neîntrerupt în descrierea cosmogenezei din Scrisoarea I, la spațiile abisale din Mortua est!, Rugăciunea unui dac, Melancolie, Strigoii, episodul "Orfeu" din Memento mori: de la responsabilitatea cosmică în iubire, din finalul poeziei "Pe lângă plopii fără soț": "Tu trebuia să te cuprinzi/ De acel farmec sfânt/ Și noaptea candelă s-aprinzi/ Iubirii pe pământ." la responsabilitatea geniului pe de o parte față de lumea care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
omenească are o solie pe care noi nu o cunoaștem? Din acest motiv nu suntem datori să binecuvântăm poetic viața? Ca atare, soluția cea mai "înțeleaptă", formulată după îndelungul periplu prin civilizațiile lumii, rând pe rând pradă morții, din postuma Memento mori, este Poezia, chiar dacă este numai o picătură de nemurire: Din aghiazima din lacul ce te-nchină nemuririi, E o picătură-n vinul poeziei ș-a gândirii: Dar o picătură numai. Decât altele ce mor Ele țin mai mult. Umane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
de increat, neliniștea astrului întemnițat în anistoricitate eternă. O undă de neliniște cuprinde și pe cei doi fericiți fugari și care cer binecuvântarea luceafărului, iar acesta le amintește condiția norocului plătit cu perisabilitate. Neliniștea decăderii și apunerii străbate civilizațiile din Memento mori, încheiată cu marea neliniște "Poate că în văi de haos ne-am pierdut de mult... de mult", din moment ce astăzi trăim apusul zeilor și a marilor idei filozofice, profețite de Eminescu. Povestea magului călător în stele este un spațiu infinit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
și avere, O! desbrăcați vieața de haina-i de granit, De purpură, de aur, de lacrimi, de urât Să fie un vis numai, să fie o părere, Ce făr-de patimi trece în timpul nesfârșit. Zidiți din dărmăture gigantici piramide Ca un memento mori pe al istoriei plan; Aceasta este arta ce sufletu-ți deschide Naintea veciniciei, nu corpul gol ce râde Cu mutra de vândută, cu ochiu vil și viclean. {EminescuOpI 61} O! aduceți potopul, destul voi așteptarăți Ca să vedeți ce bine
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
de apă minerală la șase a. m. - asta vrându-se o veste bună atât pentru trup cât și pentru suflet), în căutarea unei amicale mâini de ajutor, ochii mi-au căzut pe literele stângace și am pipăit scrisoarea în căutarea unui memento plin de tact venit de la specialistul în măduvă, de la psihiatru, de la expertul în cardiologie. Acum adresele sunt scrise de fătuțe: astfel scrisoarea are un aer personal. Dar scrisoarea asta avea, oricum, propria-i personalitate. Am rupt-o cu inima bătându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
sintagma “La Danse Macabre” marchează întrega viziune a morții în epoca de sfârșit a Evului Mediu. Acest element vine din conștiința fricii de fantome, care provoacă panică și dă fiori reci. Gândirea religioasă a transformat acest sentiment în morală, în memento mori, având în vedere două funcții: de a înspăimânta și de a se constitui în avertisment. Cimitirul “des Innocents” este locul în care “moartea hidoasă (...), rânjind, îi târăște după ea, invitându-i, cu pașii unui bătrân și țeapăn profesor de
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
mă amețește și simt aici, în plină noapte, ermitajul din ele. Dragoste de viață Iubesc ploaia, vântul sălbatic, zăpada, cernând singuratic. Și totuși insist și totuși risc, să privesc soarele în adâncul luminii. Razele lui mă învăluie și soare devin! Memento Mă regăsesc la lumina lămpii într-o seară a greierilor. Eu și imaginea mea două umbre ce dispar, născându-se... Floarea de colț Când ai pierdut aproape totul s-a căscat o prăpastie uriașă și, brusc, îmbătrânind ai fi vrut
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
Cu lacrimile în ochi, Amalia le pregătea ultimul mic dejun. Apoi cei doi frați , însoțiți și de Mișu Leibovici, coborâră să mai arunce o privire și la subsol, deși era practic inutil. Aici, în semiobscuritate, zăceau adunate în chip de memento mori, mostre felurite din articolele comercializate cândva prin firma de pompe funebre: coroane mortuare aurite, cruci de marmură frumos șlefuite, de diverse forme și culori, ba chiar și un coșciug bogat ornamentat pe dinafară și capitonat cu catifea roșie pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
să mergem mai departe. Episodul 43 Cosmic School (II) Coborâră din turn și-o luară pe una dintre aleile principale ale vastului așezământ școlar, frumos străjuită de o parte și de alta cu panouri și afișe cu maxime, îndemnuri, apeluri, memento mori-uri etc. Roboții noștri citiră câteva în treacăt: „Nu uitați: 4 273 ori 391 fac 3 211 963!”, „Feriți raza de acțiune a macaralei!”’, „Un pas mic pentru om e un pas înainte pentru omenire”, „Adunând mai mulți meteoriți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
de noroi or să atârne din tavan, pentru ca prietenii să te recunoască; pic, pic, pic! Dar nu vei mai avea prieteni...“ Imaginea cadavrului gol al bietei fete era o transpoziție remarcabilă a nudului ca beau idéal Într-un fel de memento mori plin de satisfacție, semnificativ fiind faptul că moartea cu care Svengali o amenința pe Trilby era prin Înec, sfârșitul tradițional al femeii pierdute din literatură. Asociind această idee cu personajul negativ, Du Maurier excludea o asemena soartă pentru eroina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
sărmanul meu copil". Și Odin își deschise ochii albaștri Și mari, râzând cu ei - iar zeii Lin șoșoteau între ei bătrânește Și surâzând își aduceau aminte De-a tinereții zile dulci a lor, ascunse În negura secolilor trecuți. {EminescuOpIV 110} MEMENTO MORI (Panorama deșertăciunilor) Turma visurilor mele eu le pasc ca oi de aur, Când a nopții întunerec - înstelatul rege maur - Lasă norii lui molateci înfoiați în pat ceresc, Iară luna argintie, ca un palid dulce soare, Vrăji aduce peste lume
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
am Încercat să nu iau În seamă gulerul ortopedic de pe birou. Simțeam pe buze gustul sărutului primit de la Paula, mirosul glossului de buze și parfumul american. Dar știam că nu pasiunea era mesajul transmis. Atingerea degetelor pe gît fusese un memento, inserat pe tastatura de vînătăi, al faptului că trebuia să găsesc urme noi pe calea ce ducea către ucigașul familiei Hollinger. Am stat să ascult zgomotul mașinii de tenis care Împușca mingi peste plasa de antrenament și plescăitul echipei de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
ale vasului Halcyon, priponit de șlep ca un leș de Înecat.) Goeleta lui Frank - de ce n-or lua-o de-acolo? E o priveliște supărătoare. — Mai tîrziu, Charles. Nu trebuie grăbite lucrurile astea. Oamenii au nevoie În permanență de mici mementouri. Astea Îi mențin vigilenți. Acuma, uite-acolo... (Îmi indică rondul ornamental plasat la intrarea În piață dinspre bulevardul de vest.) O patrulă de poliție voluntară... Un jeep proaspăt vopsit Într-un kaki de camuflaj era parcat pe marginea străzii. Un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
a fost niciodată o problemă pentru mine în ceea ce privește munca ei. (Deși uneori mă întreb dacă nu cumva clienții au tendința să-și umple mai puțin cărucioarele când se confruntă cu imaginea lui Stacey așteptându-i la casă. Un fel de memento înfricoșător privind efectele răsfățului excesiv.) Mai degrabă atitudinea ei a stat în calea progresului: înțelegem cu toții cum e să ți se înece un pic corăbiile din când în când, dar expresia înnegurată a lui Stacey și lipsa abilităților conversaționale chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]