1,910 matches
-
realitate, ceea ce înfățișează Platon, sub aparențe atât de libere, este o ordine: "ordo amoris". Așa cum mai târziu, un neoplatonic, Augustin, va arunca vorba "Iubește și fă ce vrei", Platon arată aici că orice dragoste adevărată este dragoste de "cele" adevărate: năzuința către un bine permanent, așadar "procreație întru frumusețe spirituală". O asemenea dragoste - "platonică", s-a spus - nu exclude de fel, ci implică celelalte forme de dragoste. Dar le implică drept trepte de urcat. Căci dragostea înseamnă o permanentă infidelitate față de
Banchetul (Platon) () [Corola-website/Science/301420_a_302749]
-
istorici, aceia care definesc vectorii mari și identifică stilistic epocile creatoare, se comportă asemenea unui organism enorm, dar totuși unitar, și artistul singuratic, cel care oglindește în propria-i ființă, mai mult sau mai puțin fidel, specia însăși, are tainice năzuințe de a recupera măcar o fărîmă din starea edenică a primilor oameni. Și atunci visează în fața șevaletului făpturi sincretice, pe jumătate pămîntene, pe jumătate forme eterne, ipostaziate, de cele mai multe ori, în misterioase nuduri feminine. Indiferent cum se raportează în particular
Nudul, între mistică și păcat by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9015_a_10340]
-
Simona Vasilache Cea mai comentată dintre Nopțile lui Mace-donski e-un vis de Bagdad. In micimea unei odăi, nu-i e dată împlinirea. Si nu e singura înfrângere, într-o întreagă operă de năzuinți plafonate. „Oricare coperis de casă/ E baltă de lumină" e nădejdea din Excelsior, manifest al volumului omonim, din 1895. E tipărit la Noua Concordia, și se vrea o carte cu prieteni, un rai de iertări, de înțelepțiri, clădit pe bucuria
Bagdadii by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6275_a_7600]
-
remarcă împlinirea într-o formă medievală a ideilor liberale străine, mai precis originea fenomenului relațiilor de putere din acea vreme: "ideile liberale străine [...] dau boierimii mici arma de a lupta pentru privilegii, câtă vreme caracteristica unei clase burgheze liberale e năzuința opusă, de a distruge orice privilegiu și a acorda libertatea și egalitatea tuturor, fără nici o deosebire"7. Acesta este un fapt social cu o consecință foarte importantă: nu felul în care sunt manipulate ideile liberale în România permite apariția erei
[Corola-publishinghouse/Science/84961_a_85746]
-
ce suntem? Nu știu dacă procesul a fost similar celorlalte modalități de a genera direcțiile de politică externă din alte țări ale Europei de Est sau ale Europei de Sud-Est - se poate să se fi întâmplat în același fel. Însă năzuința de a deveni membri ai NATO, de a deveni membri cu drepturi depline ai Uniunii Europe înainte de a înțelege ce înseamnă acest contract politic, a fost un semn că majoritatea celor care erau în favoarea integrării europene și euroatlantice a României
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
lor personal, chiar dacă o lectură sensibilă le poate recunoaște un „aer de familie”. Efortul de a stăpâni emoția, chiar un umor amar, sunt trăsăturile comune pe care le observăm. Cine vrea să descopere - și care cititor nu va simți această năzuință? - reacții omenoase din partea populației românești față de prigonirea evreilor le află cu o tresărire de ușurare: soldatul anonim bucovinean care iese din rând ca să-l Îmbrățișeze pe deportatul Feier, fiindcă erau amândoi din același sat, domnul Costăchel de la Herța, care trece
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
principii utilitariste, marginalizau valorile spiritului. Tinerii poeți, promovați de numeroasele cenacluri pariziene și de cele peste o sută de mici reviste efemere, opun poeticii parnasiene, al cărei principiu era eternizarea priveliștilor lumii date, o poetică a visului, a misterului, a năzuinței spre „altceva”, spre „dincolo” (au-delà), spre imaterialitate și inefabil sau care comunica sentimentul urâtului, al spleenului și nevrozei provocate de climatul în care trăiau. Deosebită, prin materialul de inspirație și prin modul sufletesc, de literatura consacrată, noua poezie o sfida
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289675_a_291004]
-
de către partid, luptei pe care scriitorii noștri o dau pentru însușirea învățăturii marxist-leniniste despre literatură și artă, pentru victoria realismului socialist în creația literară, pentru valorificarea științifică a moștenirii noastre literare, pentru dragoste față de popor și identificarea cu interesele și năzuințele lui. De pe această bază ideologico-artistică, Uniunea Scriitorilor a luptat împotriva ideologiei burgheze, a influențelor și manifestărilor acesteia în literatură". Se recunoaște cu gratitudine "rodul ajutorului multilateral, al înțelegerii adînci, a grijii părintești, pe care Partidul Muncitoresc Român și Guvernul Republicii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
pentru a înlesni scriitorilor cunoașterea nemijlocită și profundă a vieții, a realităților noi, socialiste, participarea lor la viața obștească a țării, la frămîntările de zi cu zi ale poporului, la durerile și bucuriile lui, la lupta pentru îndeplinirea minunatelor sale năzuințe spre o viață mai bună și mai fericită. Printr-o susținută muncă ideologică, Uniunea Scriitorilor trebuie să înlesnească membrilor săi cunoașterea acelei minunate busole care este marxism-leninismul, concepția despre viață și lume a partidului clasei muncitoare materialismului dialectic și istoric
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
care sînt schimbările: "După 23 august partidul ne-a investit deschis cu titluri și răspunderi mărețe; astfel, în conștiința noastră au intrat caracterizări de mare rezonanță, care ne privesc direct: "ingineri ai sufletelor omenești", "tribuni", "profeți", "reprezentanți și exponenți ai năzuințelor poporului" etc." De aici rezultă (cum era obiceiul în acele vremuri, nu se discuta în nume personal, ci numai la persoana I plural) că sîntem datori să spunem adevărul. Ni se comunică cum trebuie să fim înarmați pentru a-l
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
evidențiind ce rușine era să fie scriitor în urmă cu șase decenii, mai exact cam pe vremea cînd murea Eminescu: Știți voi, cei care din toate depărtările țării, surîzători și voioși, v-ați dat întîlnire, unii cu alții și cu năzuințele voastre, într-o adunare de scriitori știți voi că acum 60 de ani, nu mai mult, a fi fost scriitor de meserie era o rușine? În provinciile și satele voastre, tatăl era silit să roșească pînă în albul ochilor că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
ani. A debutat cu o schiță inspirată de Războiul pentru Independență în revista liceului, „Tinerimea școlară” (1920). Versuri, dar și articole, însemnări („însemnări leneșe”), cronici dramatice, recenzii îi vor mai apărea în „Ramuri”, unde a lucrat un timp ca redactor, „Năzuința” (Craiova), „Adevărul literar și artistic”, „Clipa”, „Cuvântul literar și artistic”, „Convorbiri literare”, „Omul liber”, „Țara de Jos”, „Tribuna nouă” (Arad), „Mișcarea literară”, „Gândirea”, „Universul copiilor”, „Cetatea literară”, „Universul literar”, „Universul”, „Flamura” (Craiova), „Comedia”, „Viața literară”, „Arhivele Olteniei”, „Curierul Olteniei”, „Bilete
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288137_a_289466]
-
de peste șaptezeci de ani din "cea mai bună dintre lumile posibile". Partea I MODERNITATEA ÎNTRE REAL ȘI IDEAL Ca și în alte epoci frământate, prăbușirile geopolitice europene de la sfârșitul anilor optezeci ai secolului trecut au deschis orizonturi ce au stimulat năzuințe spre valori și idealuri de viață ce se cer mereu întărite de fiecare om. Este adevărat că speranțele se lovesc de realități ostile, greu de înțeles într-o Europă intrată în ceasul astral al unificărilor. La popoare cum suntem noi
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
de astăzi spre modernitate, nu lipsesc nici exemplele contrare. Capitolul 1 Sensurile noii modernități Avem în vedere sensurile lingvistice și ale altor științe umane, dar și sensurile/nonsensurile apărute în interacțiunile omului cu lumea și cu sinele relevat prin nevoi, năzuințe, idealuri. Acestea din urmă nu sunt numai imagini mentale ale unei realități date, dar și eforturi de voință și spirit, canalizate de idealuri atrăgătoare. Sensuri științifice Lingvistic, modernitatea este un derivat cam imprecis al cuvântului modern, format de la adverbul latin
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
tratate cu rețineri. A devenit truism afirmația că atât omul individual, cât și grupurile ființează pe durata existenței lor, combinând stările de echilibru al relațiilor spirit-corp, ori dualități înrudite, cu stări tensionate prin nepotrivirile care se produc între scopuri, idealuri, năzuințe, pe de o parte, mijloace, realități, resurse naturale și umane, pe de altă parte. Opozițiile și dezacordurile prelungite, stările de încordare ce însoțesc așteptările care nu se realizează, generează nemulțumiri, temeri, insatisfacții ori "indignări", cum vedem în lumea de astăzi
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
ruși, care au lăsat urmașilor cea mai mare țară de pe Glob la începutul mileniului al treilea creștin. Analizele mai atente completează însă aceste sensuri de mișcări culturale cu altele apărute nu numai "accidental", ci ca o expresie vie a înaltelor năzuințe atât la nobili, cât și la păturile mai de jos românești. În Peninsula Balcanică, se spune că există doar un singur port care a devenit megalopolis, Constantinopolul. Orașele tinerelor state, în plină dezvoltare după revoluțiile de independență față de muribundul imperiu
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
important și ce nu altfel decât judecând după cererile pieței?". (12, pp. 64-65) Invocând exemplele bunicilor săi ignoranți, autorul răspunde la întrebare subliniind bogația lor spirituală obținută prin respectarea poruncilor Bibliei și credința într-un "trecut măreț și nobil" și "năzuința spre "dincolo"". În contrast cu acele generații din prima parte a secolului al XX-lea, studenții americani de la sfârșitul aceluiași secol nu mai citeau nici Biblia, nici alte cărți asemănătoare. Nu mai știau să vorbească despre astfel de cărți, iar psihosocial nu
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
pe care creștinismul nu numai că îi aseamănă, dar îi și transformă în sfinți. Ca suport principal al factorilor morali, corpurile socio-culturale ale fostelor "țări estice" au fost puțin influențate de mult-trâmbițatele "procese ale regimurilor autoritare" rămase în fazele de năzuințe ori reduse la "dosariadele" concepute în scopuri de șantaj sau arhivate pentru o posteritate ubicuă, valorificate în show-uri de campanii electorale pentru înlăturarea adversarilor politici. Efectele educativ-formative și economico-sociale de critică furibundă a trecutului, scăpată din chingile firescului, s-
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
influent cultural-religios a fost Bizanțul, împins pe un loc secund de către Occidentul mai dominator. Și bisericile creștine rupestre din Cappadocia, completate de moscheile și caravanseraiurile turcilor, dovedesc puterea credinței creștine și necreștine în depășirea barierelor naturale de către oamenii purtați de năzuințe înălțătoare. În secolul al XV-lea, frica și prudența față de cuceritori i-au exilat în orașele italiene pe mulți intelectuali bizantini, care, pe lângă documente, cărți, studii despre scriitorii, filosofii, juriștii, retorii și savanții antichității și multe alte informații foarte prețioase
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
raport cantitativ și calitativ. Exprimă un „rang pozitiv" ceva mai mare decât stările anterioare, chiar dacă nu unul superior. Este un indicator al concordanței unui rezultat cu aptitudinile și cu activitatea unui elev, vrând să exprime, pe lângă rezultatul propriu-zis, efortul investit, năzuința autodepășirii. Performanța reprezintă achizițiile elevului la nivel de personalitate, obținute în cadrul activității educaționale și se identifică cu competențele, trăsăturile și comportamentele formate. Profesorii C. Bărbulescu și C. Bagu afirmă că performanța reprezintă „un anumit nivel al celor mai bune
Modelarea statistică a performanţei elevilor la teste le PISA by Eman ue la - Alisa N i c a () [Corola-publishinghouse/Science/91882_a_92403]
-
nesfârșită. Ea înseamnă a tremura pentru mântuirea ta și a face voia lui Dumnezeu pentru a fi vrednic de ea, pentru a te uni cu Dumnezeu cel iubitor, singurul în Care este mântuirea. Credința aceasta nu poate fi dezlegată de năzuința serioasă și ostenitoare spre sfințenie, spre curăția în relația iubitoare cu Dumnezeu. Ea e un fel de intuiție a realității celor făgăduite, un fel de confirmare a lor prin bunul-simț sau chiar printr un fel de pregustare. (n.s. 26, p.
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
o transformă în „Revista clasică”, mutând-o la București. După ce scosese împreună cu T. Păunescu-Ulmu „Pleiada” (1927-1928), colaborează cu Ion Pillat și V. Voiculescu la editarea unei noi serii a revistei, în 1934. Debutează ca poet în 1922 la revista craioveană „Năzuința”, prezența sa în presa vremii, unde publică versuri, eseuri și traduceri din literaturile clasice, mai ales din cea latină (Tibul, Vergiliu, Plaut, Horațiu), fiind importantă („Adevărul literar și artistic”, „Flamura”, „Năzuința”, „Cele trei Crișuri”, „Clipa”, „Familia”, „Gândirea”, „Universul literar”, „Pleiada
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287429_a_288758]
-
1934. Debutează ca poet în 1922 la revista craioveană „Năzuința”, prezența sa în presa vremii, unde publică versuri, eseuri și traduceri din literaturile clasice, mai ales din cea latină (Tibul, Vergiliu, Plaut, Horațiu), fiind importantă („Adevărul literar și artistic”, „Flamura”, „Năzuința”, „Cele trei Crișuri”, „Clipa”, „Familia”, „Gândirea”, „Universul literar”, „Pleiada”, „România literară”, „Ramuri”, „Revista Fundațiilor Regale”, „Scrisul românesc”, „Universul literar”, „Viața” ș.a.). Aflat în Portugalia în timp ce în țară se desfășurau evenimentele din august 1944, H. hotărăște să rămână în exil. Destituit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287429_a_288758]
-
simplității, pe de alta, imaginea unei inflorescențe somptuoase a iubirii. O ambiguitate ce ilustrează pornirile antitetice ale ființei omenești, porniri prezente și în creația poetului de care ne ocupăm. Deoarece Nicolae Ionel este, vădit, un poet dual. E bine marcată năzuința sa de homo religiosus, nu lipsit însă de orgoliu, care voiește a propune o Carte analoagă Tablelor Legii: "Cum Tablele Legii/ muntele-n tunet/ și-n foc zguduind -/ o Carte ridic/ pe cer și-n popor, care vie și-n
Misticul rebel by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16997_a_18322]
-
spațiile!/ Nu mai/ e pulbere-n mine/ nu mai e duh -/ suflarea mea/ e-acum apoteoză/ ființelor întregului văzduh!" (Domin din toate spațiile). Prin suprimarea "duhului", poezia rămîne o efervescență în sine, furioasă, delirantă, încercînd a-și sparge limitele în năzuința sa către un cer gol, care n-o poate decît reflecta... Așa cum observa I. Negoițescu, calea lui Nicolae Ionel "este sinuoasă, întortocheată, atît din punct de vedere estetic, cît și spiritual". Am spune că mai curînd din punct de vedere
Misticul rebel by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16997_a_18322]