983 matches
-
răspuns de vindecare ultradian” (Rossi și Nimmons, 1991Ă. Din perspectivă psihobiologică căscatul sugera că începea să experiențieze „transa comună de fiecare zi” (Erickson și Rossi, 1976; Erickson, Rossi și Rossi, 1979Ă. Rossi a început să faciliteze o inducție de transă naturalistă permisivă cu ajutorul cuvintelor: Așa este bine, îți poți permite să iei o pauză confortabilă acum. Așa este foarte bine, lasă-te să te relaxezi și să te bucuri de faptul că nu ai nimic de făcut acum legat de stresul
[Corola-publishinghouse/Science/2003_a_3328]
-
Hartland, 1989; Hammond, 1990a; Wester și O’Grady, 1991; Kohen, Mahowald și Rosen, 1992; Kingsbury, 1993; Ford, 1995; Howsam, 1999Ă. Tehnicile folosite în strategiile de tratament le includ pe acelea derivate din abordările mai directe tradiționale precum și cele Ericksoniene sau naturaliste. De exemplu, Carr (1999Ă a raportat utilizarea abordărilor de imagerie ghidată pentru a ajuta copiii să se relaxeze. A cerut copilui să își imagineze că soarele apune și vântul moare, sau o pasăre care zboară la distanță. Karle și Boys
[Corola-publishinghouse/Science/2003_a_3328]
-
rostită înaintea (și mai) enigmaticului interlocutor, pregătindu-ne astfel pentru o lungă pledoarie asupra invalidității nedreptei ipoteze. "Adevărat, nervos, foarte, îngrozitor de nervos am fost și sînt" (p.45), spune el, adăugînd ilustrativ o scurtă fișă clinică, încropită după regulile determinismului naturalist, cu aluzii discrete la predispoziția nevropatică, desigur, congenitală: "Boala mi-a ascuțit simțurile, nu mi le-a distrus, nu mi le-a tocit. Mai presus de toate, auzul îmi era ascuțit. Auzeam toate lucrurile din cer și de pe pămînt. Auzeam
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
fantastică", "de eliberare", se simțea încă din primul segment al deceniului parizian, prezentat în Tropicul Cancerului. Textul inițial explora senzația de "scăpare" trăită de Miller în lumea decadentă a artiștilor europeni interbelici. Relația cu Anaïs Nin văzută în amă nunte naturaliste, ușor exagerate pentru gusturile culturale ale vremii (de aici și un proces pentru pornografie intentat prozatorului!) "plutește", în roman, precum majoritatea poveștilor lui Miller, între biografic și ficțional, între real și literar, între palpabil și fantezist. Dincolo de succesul de public
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
reuni familia pentru un ultim Crăciun (Al, în fază terminală a bolii Parkinson, pare complet decrepit). Reuniunea are loc greu și doar pentru a da protagoniștilor sentimentul total al alienării și dezintegrării familiale. Moartea lui Alfred e studiată cu metode naturaliste, ca un proces mai degrabă similar experimentelor științifice, în care indivizii participă detașat și exterior (Gary vădește chiar, la un moment dat, impulsul "pragmatic" de a-și împușca tatăl, oricum muribund, și de a-și scuti astfel mama de ororile
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
viziunii lui literare. Există, în scriitura sa, un anumit "cameleonism" creator. De la începutul activității și pînă în prezent, Heaney rămîne un constructor liric cu o identitate (tema tică, intelectuală, etc.) deviantă. Dacă volumul de debut al scriitorului, Death of a Naturalist/Moartea unui naturalist (1966), folosea un instrumentar autoscopic, introspectiv, în percepția poetică, investigînd parabolic viața rurală, copilăria, sentimentul legăturii comunitare și, implict, sinele personal, grefat într-un sine colectiv, istoric, antolo gia de versuri imediat următoare, Wintering Out/La iernat
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
politică internațională. Pentru o mai bună înțelegere a încercărilor de tipologizare a neorealismului, se pot utiliza criteriile utilizate de Stefano Guzzini în elaborarea „hărții” teoriilor în relațiile internaționale: criteriul epistemologic (axa naturalism-interpretivism) și criteriul metodologic (axa individualism-holism). Teoria waltziană este naturalistă, în sensul în care naturalismul presupune monismul metodologic; face din căutarea legilor generale programul legitim din punct de vedere științific; susține subsumarea teoretică a explicației științifice, în sensul că ipotezele sunt deduse din legile acoperitoare, iar cazurile particulare sunt subsumate
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
această omisiune și de apariția distincției între curentul ofensiv și cel defensiv, ale cărei rădăcini țin - așa cum s-a discutat în secțiunile anterioare - de interpretarea implicațiilor anarhiei, delimitarea realismului neoclasic față de neorealism poate fi interpretată tot prin prisma relaxării asumpțiilor naturaliste și holiste găsite în versiunea structurală a lui Waltz. De asemenea, prin plasarea împreună, în cadranul neorealismului defensiv, a teoriei structurale waltziene și a versiunilor realist-defensive axate pe teoria jocurilor, se observă că și această tipologie reflectă ideea continuității între
[Corola-publishinghouse/Science/2061_a_3386]
-
Charles Dickens „David Copperfield”, „Oliver Twist”, „Marile Speranțe”; Lev Tolstoi „Cazacii”, „Război și pace”, „Anna Karenina”; Feodor Mihailovici Dostoievski „Idiotul”, „Frații Karamazov”, „Demonii”; Anton Pavlovici Cehov „Unchiul Vania”, „Trei surori”, „Livada cu vișini”; Henrik Ibsen „Stâlpii societății”, „Nora”, „Strigoii”; o naturaliști Émile Zola - „Romanul experimental”, „Neamul Rougon Macquart”; Maxim Gorki „Azilul de noapte”, „Copii soarelui”; Thomas Mann „Casa Buddenbrock”, „Muntele vrăjit”, „Tristan”; o în arta plastică s-au remarcat: Camille Corot - „Portul la Rochelle”, „Lacul”, „Femeia cu perlă”; Gustave Coubert - „Atelierul
Istoria românilor : sinteze de istorie pentru clasa a XII-a by Cristina Nicu, Simona Arhire () [Corola-publishinghouse/Science/1128_a_1947]
-
planifica eficient atingerea obiectivelor personale. Implică monitorizarea și controlul eficient al gândurilor și 27 emoțiilor. Abilitatea de a se monitoriza În relații interpersonale. E vorba de cunoașterea de sine și de luarea deciziilor pe baza cunoașterii. V.2.8. Inteligența naturalistă implică a Înțelegerea lumii naturale, incluzând plante, animale și studii științifice. Este abilitatea de a recunoaște și de a clasifica indivizi, specii și relații ecologice, de a interacționa eficient cu ființe vii și de a discerne scheme legate de viață
Învăţarea centrată pe competenţe by Băsu Mihaela () [Corola-publishinghouse/Science/1279_a_1900]
-
deși compoziția solului și clima erau foarte asemănătoare. Deosebirile dintre speciile din diferite insule erau însă mai mici decât deosebirile dintre speciile de pe insulele arhipelagului și cele de pe coasta Americii. Cum puteau fi înțelese toate aceste observații de către un tânăr naturalist care tocmai studia lucrarea monumentală a lui Charles Lyell, Principiile geologiei? Lyell, una din marile autorități științifice ale vremii, susținea că fiecare specie a fost creată separat pentru o anumită ambianță. Înțelegem foarte bine nedumerirea care răzbate din însemnările jurnalului
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
și în cea umanistă. Ceea ce mi se pare însă important de subliniat, din capul locului, este că autorul a gândit și scris Originea speciilor drept o contribuție la cunoaștere, în sensul strict al termenului. Darwin s-a adresat confraților săi naturaliști și a dorit ca ideile cărții să fie examinate și judecate exclusiv din punctul de vedere al valorii lor științifice. Năzuința lui a fost să găsească o explicație satisfăcătoare a faptelor cunoscute cu privire la istoria vieții pe pământ, în raport cu standardele unei
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
fost modelată în mod determinist de către aceste condiții. Tocmai adoptarea unei perspective populaționale și probabiliste explică de ce lui Darwin i-a atras atenția o mare diversitate de fapte semnificative în acest sens, care au scăpat atenției celor mai mulți din colegii lui naturaliști. Există multe specii cu o constituție și o structură care nu sunt bine adaptate mediului în care trăiesc. Întâlnim, bunăoară, cristei cu degete lungi care trăiesc în fânețe, în loc să trăiască în mlaștini, sau ciocănitoare viețuind în regiuni cu foarte puțini
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
explicației evoluționiste, pot fi puse de acord și cu reprezentarea creștină tradițională a creației separate. Există mari dificultăți de a explica prin procese naturale apariția unor organe cum sunt ochii mamiferelor. Concluzia lui Plantinga este că, dacă dintr-o perspectivă naturalistă argumentele pentru ascendența comună a viețuitoarelor pot fi apreciate drept destul de convingătoare, nu tot așa stau lucrurile și pentru teist. Am putea accepta principiile lui Darwin drept cea mai bună ipoteză explicativă doar dacă acceptăm și „naturalismul metodologic“. Dacă suntem
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
copleșite sau să scape constrângerilor biologice, în multe privințe, culturile se pot deosebi unele de altele destul de mult...“ Respingând „reducționismul lacom“, care scapă din vedere deosebiri esențiale dintre lumea valorilor și lumea faptelor, Dennett și cei care îi împărtășesc orientarea naturalistă încurajează integrarea cercetării evoluționiste a naturii omului în studiile asupra culturii, în particular asupra eticii. Simpla acceptare a faptului că selecția acționează nu numai asupra indivizilor, ci și asupra grupurilor, a colectivităților umane, va conduce în mod firesc la abordări
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
pe delimitarea de explicațiile darwiniste, și nu de concluzii materialiste, antireligioase, pe care unii pretind că le-ar fi derivat din știința darwiniană. Refuzând astfel să distingă această știință de interpretări filozofice, creaționiștii fundamentaliști susțin că o filozofie materialistă sau naturalistă constituie însăși esența teoriei elaborate de Darwin. Ei își propun să respingă această teorie de pe pozițiile cercetării științifice. Pretenția lor este că oferă o fundamentare științifică reprezentării biblice a Creației. Ceea ce înseamnă bunăoară a proba că toate viețuitoarele au fost
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
eminenți care au ilustrat tradiția științifică inaugurată de el, a fost, în această privință, pe cât de categorică, pe atât de consecventă. A afirma că teoria darwiniană a evoluției se bazează nu pe fapte ale istoriei naturii, ci pe o filozofie naturalistă sau materialistă, este totuna cu a-i contesta calitatea științifică. Ceea ce Johnson încearcă de fapt să facă, inducând cititorilor săi o reprezentare inadecvată cu privire la exigențele cărora trebuie să le răspundă o teorie științifică. Afirmații precum aceea că pentru a oferi
Darwin şi după Darwin: studii de filozofie a biologiei by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1366_a_2708]
-
Strogoff, O dramă în Mexic, Insula părăsită, Cinci săptămâni în balon etc. de Jules Verne, Haiducul Macedoniei, Misterele Mexicului sau Logodnica mexicană, Exploratorii cerului, Pe viață și pe moarte de Louis Boussenard - scriitor și voiajor francez foarte la modă -, călătoria naturalistului norvegian Fridtjof Nansen în Arctica (Episoade din călătoria mea la Polul Nord, Călătoria vaporului „Fram”), a vasului Belgica la Polul Sud, din al cărui echipaj a făcut parte și biologul român Emil Racoviță, expedițiile în Africa ale englezilor David Livingstone - explorator
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290733_a_292062]
-
Eliade, „elev la Liceul «Spiru Haret»”, cu articolul Dușmanul viermelui de mătase în numărul 51/1921, urmat de schița onirică Cum am găsit piatra filosofală și de o prezență repetată în 1922 și 1923 cu notițe și însemnări de amator naturalist (Din lumea animală), chimist (Istoria culorilor naturale) și entomolog (Câțiva gândaci folositori, Secretul viespilor solitare), de cercetaș activ (Vălenii de Munte, Cernăuții, Constanța, Viața în tabără), la care se adaugă o bucată literară, Amintiri din retragere. Semnăturile folosite sunt Eliade
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290733_a_292062]
-
e o zugrăvire pitorească a moravurilor basarabene în cenușiu”), și mai multe povestiri, iar în „Viața Basarabiei” din 1940 îi apar numeroase schițe, incluse ulterior în culegerea Crizantema de la frontieră (1942). Nuvelistica sa are ca notă particulară prezentarea documentară, uneori naturalistă, cu lux de amănunte concrete și deformări grotești, a unor medii periferice. SCRIERI: Alb și roșu, Bălți, 1938; Bandiții, Bălți, 1938; Osândiții la moarte, Bălți, 1938; Povoljanca, Bălți, 1938; Spre Golgota, Bălți, 1939; Crizantema de la frontieră, Chișinău, 1942; Probujdenie..., Odessa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290046_a_291375]
-
în 1875, pare a fi fost doar introducerea la o nuvelă nicicând terminată, care reia în mare parte conceptele "magului călător printre stele". De la apriorismul kantian se ajunge la noțiunea de Archaeus, familiară, se pare, lui Paracelsus și misticismului său naturalist. Archaeus nu este altceva decât esența inalterabilă, natura vizionară călătorind prin spațiu și timp, luând forme după forme, fără finalitate; esența și prototipul ce se întrupează în lucruri și fenomene. Dacă preambulul confirmă umorul romantic eminescian, demn de grafismul caricatural
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
macedonskiene: Nopțile îngrozitoare, În atelier, Imn la Satan, În noapte ori în ciclul Idilelor brutale. Apoi, în Răzmerița morților se înregistrează ecouri din același, în reprezentarea convoiului macabru (imagine reluată în Noaptea de noiembrie). Să reținem, din această zonă, notele naturaliste. Contactul lui Macedonski cu Emile Zola (a citit Les Rougon Maquart și alte "capete de operă" ale celebrului romancier) determină solidarizarea cu poziția acestuia, care se produce în cîteva puncte de interferență: critica socială, simpatia pentru pionieratul artistic, simțămîntul de
Un conspect Macedonski by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16172_a_17497]
-
prostituare de societatea coruptă și nedreaptă, dar păstrîndu-și puritatea sufletească, era des întîlnită la romantici. Totuși, scenariul poetului (care descinde efectiv într-o "casă publică"), descrierea interiorului imund unde se consumă "drama banală" și întîrzierea asupra detaliului respingător sînt note naturaliste". De relevat, ca o trăsătură caracteristică, în această direcție, antisentimentalismul poetului, evoluînd pînă la un cinism vizibil mai cu seamă în Idilele brutale: Trecînd peste inițiala accepțiune erotică clasicizantă (dragostea naturală, viguroasă și plenară), aceste creații intersecte introduc în lirică
Un conspect Macedonski by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16172_a_17497]
-
brutal", impudic și netemperat.(...) Actul erotic se consumă în punctul de incidență dintre voluptate și candoare, fiindcă deflorarea nu este decît "o vijelie cu repezi descărcări". Atare reprezentare a amorului, opusă "idilei costelive", decurge, probabil, din reacția generală a scriitorilor naturaliști față de patetismul necontrolat și sentimentalismul melodramatic al unora dintre exponenții romantismului". De unde rezultă prezența unui (robust pînă la telurism) trunchi romantic, pe care s-au altoit diverse influențe, unele de natură a-l domoli (estetismul parnasian), altele acutizîndu-l (naturalismul). Fără
Un conspect Macedonski by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16172_a_17497]
-
Sorin Gherguț, T.O. Bobe) și un grupaj de moralități, o succesiune de mâhniri și dezamăgiri ale scriitorului din Europa de Sud-Est. La final, un text de atmosferă, melodrama Zaraza. Sumarul atât de compozit al cărții e completat de montajul naturalist al portretului eminescian (contribuția lui Mircea Cărtărescu la "demitizarea" poetului național) și de paginile febrile ale unui game junkie, un om serios căzut, aproape un an, în patima jocurilor pe computer. Întâmplător sau nu, Eminescu și pixelii se întâlnesc în
Ușa stacojie by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/11697_a_13022]