658 matches
-
A suta definiție care-mi vine în minte: o poezie depoetizată. Angoasa e, poate, boala cea mai potrivită pentru un scriitor. Nu carnea suferă, ci ființa, condamnată la agitație perpetuă și la așteptări fără sens, la înălțări și surpări, la pendulări între fascinații și temeri. Angoasa nu se împacă deloc cu echilibrul și seninătatea. Descoperă în toate agonia, faza finală a luptei dintre viață și moarte. Angoasa sporește acuitatea simțurilor, dar, în același timp, induce obsesii și-l istovește pe cel
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Consiliul de Stat, cea mai înaltă curte administrativă franceză, ai cărei membri nu beneficiază de mai multă siguranță a ocupării funcției de fapt de foarte puțină, teoretic decât alți înalți funcționari publici, iar cariera acestor membri constă adesea într-o pendulare în interiorul și în exteriorul curții, fie în alte arii ale sectorului public, fie în întreprinderile private. Paradoxul Consiliului de Stat este că, în pofida absenței garanțiilor legale (unii ar spune mai curând, că tocmai de aceea), membrii acestui organ au reușit
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
sensul că îi potențează teribilul rău interior, măcinându-l într-un malaxor nevăzut, dar ale cărui rotițe se fac auzite în permanență. Fiecare dintre cele cinci cicluri ale cărții (și în special Male dicat, Texte poetice și Relatări) conține asemenea pendulări între decorul mai "larg" al străzii provinciale și cel mai strâmt al camerei sărace, între o exterioritate mizerabilă, înșirată în "cârduri de oameni străini", consumați la rându-le de mizeria proprie, și răul interior. Un fel de întâmplări în (i
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
învățăcelul i-a urmat sfatul, dar a uitat să își disciplineze impulsurile atitudinale și scripturale datoare, în mod firesc, influențelor (orfice!) ale maeștrilor locului, surselor poeziei moderniste și formației filosofice proprii. Coerența internă a operei sale suferă tocmai din cauza unei pendulări constante între nevoia de simplitate (postulată, undeva, drept principiu fundamental al poesis-ului: "visez și acum scrierea poemului/ în cele mai simple cuvinte/ în cele mai cunoscute litere") și un anume vertij discursiv în care poetul alunecă adesea. Chiar și unele
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
neoficial, iar asta contravine retoricii dezvelirii de tip viol și dezvrăjirii, esențiale în economia noilor ideologii (și literare). Monologul este o formă de verticalitate și verticalizare ilicită. Încât, mă întreb dacă mai sunt posibile un autotelism al limbajului, o novalisiană pendulare între "a fi în lume" fără a părăsi sorbul vieții interioare și a monologa în prelungirea arhetipurilor individuale, o transdisciplinaritate care să sublimeze în spațiul poetic, fără ca asta să implice invazia operatorilor tehnici". De bună seamă, Dan Bogdan Hanu este
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
în el, când racordarea fetișizantă la un cotidian imund, când refugiul în utopia culturii; când visceralitatea ființei, când apologia ficțiunii; când disprețul față de tentația tehnicismului arid, când joaca textuală și metatextuală. Undeva, se poate găsi și o explicație pentru această pendulare (voită, lucidă, nu întâmplătoare): Dacă textul este mai fascinant decât realitatea, prefer textul. Dacă realitatea este mai încărcată de vitalitate decât textul, atunci prefer realitatea. Acestea sunt rădăcinile a ceea ce numesc plăcerea textului și etica vieții, morala ei". Totuși, în
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
ritualuri ale vieții colective sau forme de instruire socială, moștenite din vechime sau elaborate în ultimul secol își recapătă adevărata lor semnificație. Astfel, din nou, se adună și se amestecă factori de interpretare sociologici și factori explicativi psihologici. O aceeași pendulare care ne-a dus de la social la psihic ne-a readus de la psihic la social. Vom prelua de la Roger Bastide un exemplu cu totul deosebit; e vorba de tulburările mintale ale unor muncitori africani care au emigrat în Europa. Roger
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
al umilințelor”, să incizeze „in vitro cangrena grețoasă a minciunii, termitiera celor lași și slugarnici”, să scrie „ca și cum te-ai întoarce printre vii”. Îi rămâne numai „transfuzia cu ploi și ninsori”, „sarcasmul ca un limb lunar”, curajul de a desfide pendularea între „tirade eroice și tumbe scabroase”, condiția de „luptător în genunchi” și „demnitatea de a-ți lăsa creierul sfărâmat bucată cu bucată de ferocii canini ai slăviților regi”. Consecința „automistificării după legile ieftine ale artei” e, în realitate, „hemoragia continuă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290423_a_291752]
-
o componentă inseparabilă, activă a Realității înseși. TERȚUL TRĂIT Structura ternară a Realității se află înscrisă în omul însuși: centrul intelectual reprezintă dinamismul eterogenizării, centrul motor dinamismul omogenizării și centrul emoțional dinamismul stării T. Viața întreagă a omului este o pendulare între cei trei poli ai ternarului. Dinamismul intelectual (prin forma sa trunchiată "metal") poate conduce la moarte prin extrema diferențiere (și asta se poate întîmpla dacă știința devine religie unică, absolută a omului). Dinamismul motor poate conduce la moarte prin
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
predispoziții decât cele lirice, ultimul roman convinge că autorul este, cu adevărat, un remarcabil prozator. Conceput ca o lungă spovedanie a personajului narator Josua Denimic - un deținut de drept comun -, romanul reface, cu subtilitate și cu o rafinată știință a pendulării între real și imaginar, copilăria chinuită a protagonistului, adolescența sa plină de privațiuni: mama, victima unui destin nefericit, iar tatăl - „înviat din morți”, întors acasă după ani de dispariție, cu mințile grav zdruncinate. Scris la persoana întâi, din perspectiva adolescentului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288303_a_289632]
-
ciudate. Aceasta nu explică însă opțiunea sa de a arăta cu degetul și de a stigmatiza. Gestul nu este tocmai profitabil, mai ales atunci când te adresezi unui public curios, care vrea să știe mai multe, să înțeleagă de ce există această pendulare între magie și religie. Textul lui Dan Ciachir nu ne ajută deloc să înțelegem opțiunile contemporane din Franța și Italia pentru formele dezavuate și vulgare ale magiei și divinației. 7.3.2. Justificare reciprocă Lucrările parcurse în vederea realizării acestui studiu
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
îl ocupă, scăzând ulterior, pe măsură ce se îndepărtează de acesta: "Dacă învinsul fuge înapoi, lentoarea reacțiilor la ambele animale duce la acel fenomen care se face remarcat întotdeauna atunci când un proces cu autoreglare se derulează cu încetinire, și anume la o pendulare. Celui urmărit îi crește curajul o data cu apropierea de domiciliu, în timp ce cel al urmăritorului scade pe măsură ce pătrunde în teritoriul inamic. În cele din urmă cel care până mai adineauri era pe fugă face cale întoarsă și îl atacă pe cât de neașteptat
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
pe fugă face cale întoarsă și îl atacă pe cât de neașteptat pe atât de energic pe fostul învingător, înfrângându-l și alungându-l la rândul său. Toată povestea se repetă de câteva ori până când cei doi luptători și-au terminat pendularea și se opresc într-un loc precis de unde, ajunși acum la un echilibru, se amenință reciproc fără a se mai ataca". (Lorenz, 1998, p. 48) Reiese că delimitările teritoriale sunt aproximative, doar spațiale (nu implică o componentă temporală), iar agresivitatea
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
încă vorba de tuberculoza boală, în schimb descrierile acestor stări corespund perfect psorei clasice. În practică se întâmplă adesea ca după un rezultat bun obținut cu o tuberculină, evoluția favorabilă să se oprească fiindcă medicul n-a ținut seama de pendularea ades întâlnită între cele două afecțiuni morbide: tuberculinică și psorică și n-a intervenit la timp cu un antipsoric. Vom încerca în cele ce urmează să prezentăm caracteristicile clinice ale diatezei tuberculinice: 1. Predispoziție la subfebrilități, la boli transmisibile, la
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
carnavalului pestriț prin care se transgresează limitele normalității, în care grotescul este norma și monstruozitatea este firescul, „arta carnală” desființează barierele dintre frumos și urât, real și fantastic, identitate șialteritate. În același timp, identitatea avatarică își relevă aspectul fantomatic, de pendulare între imagine și referent sau între imaterial și tangențial. Pe când Donna Haraway este cunoscută prin teoriile-manifest ale cyborgului, Orlan este renumită prin imaginile corporale avatarice. De asemenea, Catherine Ikam realizează, la Muzeul Viitorului din Linz, chipuri tridimensionale în suportul computerului
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
doresc să devină matematicieni au mai multe talente și interese în direcții diferite, și de aceea trebuie să facă o alegere dificilă între a se dedica unei cariere matematice și a urma cu totul altceva. Marele Gauss este celebru pentru pendularea între matematică și filosofie, Pascal a părăsit matematica la o vârstă tânără pentru teologie, în timp de Descartes și Leibniz sunt binecunoscuți și ca filosofi. Unii matematicieni se orientează spre fizică (de exemplu, Freeman Dyson) în timp ce alții (de exemplu, Harish
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
mersul ca și toată gama de mișcări ale copilului cu maladia Down sunt întârziate ca apariție și cunosc un ritm de dezvoltare lent, la orice vârstă mongoloidianul este lent, apatic pasiv, poate sta ore întregi în aceeași poziție sau are pendulări monotone ale capului și ale membrelor. Afectivitatea la nivelul afectelor foarte puternică. Emotivitate exagerată prin lipsa controlului cortical. În general, afectuos, vesel, bine dispus. Se întâlnesc rar cazuri de iritabilitate sau agresivitate. Manifestă în permanență tendința de sociabilitate, fără o
ASPECTE MORFOLOGICE, FUNCŢIONALE ŞI MOTRICE LA COPII CU DIZABILITATE MENTALĂ by Bogdan Constantin UNGUREAN () [Corola-publishinghouse/Science/379_a_654]
-
este printre toate femeile pe care le-a cunoscut Rougon "la machine la plus compliquée qu'on pût imaginer (...) Elle restait multiple, puérile et profonde" [Zola, Son Excellence Eugène Rougon, p.80, 275]. Această metaforizare permanentă a personajelor face posibilă pendularea lor între lumea mitică și cea reală 131. Personalitatea Parizienei este un spațiu misterios al coincidentei contrariilor, care acționează potrivit logicii și dinamicii mitologice, al convertirii continue a unui conținut în opusul său132. O formulă uzitata a Parizienei la modă
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
vocațiilor nu vor înceta vreodată. Paradoxal, energetismul lui W. Ostwald pornește de la o identificare a omului cu natura (condiționatul) și sfârșește cu o idealizare a lui. Lipsa de stabilitate a omului în arhitectura lumii vine, în energetismul lui Ostwald, din pendularea între energie ca realitate primordială și energie ca "ideal central". Oricum, omul rămâne o realitate secundă față de energie; iar locul și-l mută în funcție de felul în care aceasta apare: atunci când energia este realitate primordială, omul se "naturalizează"; când ea apare
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
a intercalării unei faze de zbor”. Pasul alergător dublu, este constituit din „totalitatea mișcărilor și pozițiilor determinate, situate între două sprijine succesive, simetrice, existente pe același picior”, pe fondul unei perioade de sprijin, însoțită în paralel, de o perioadă de pendulare (oscilație), efectuată de piciorul opus. n structura pasului de alergare se disting deci două perioade suprapuse: o perioadă de sprijin (pentru un picior) și o perioadă de pendulare (pentru piciorul opus), cum se poate observa în reprezentarea care urmează. Ambele
ALERGAREA DE VITEZ? by Bogdan Constantin RA?? () [Corola-publishinghouse/Science/83172_a_84497]
-
fondul unei perioade de sprijin, însoțită în paralel, de o perioadă de pendulare (oscilație), efectuată de piciorul opus. n structura pasului de alergare se disting deci două perioade suprapuse: o perioadă de sprijin (pentru un picior) și o perioadă de pendulare (pentru piciorul opus), cum se poate observa în reprezentarea care urmează. Ambele perioade se pretează la analiză biomecanică și considerații tehnice. Nu considerăm necesar să facem referiri prea detaliate la analiza bazelor biomecanice ale pasului de alergare, urmând ca pe
ALERGAREA DE VITEZ? by Bogdan Constantin RA?? () [Corola-publishinghouse/Science/83172_a_84497]
-
Putem considera că pista sintetică, datorită caracteristicilor sale specifice și influențelor exercitate asupra tehnicii alergării de viteză, impune renovarea termenului „impulsie”, prin sintagma „tracțiune-impulsie”, respectiv „faza de tracțiune- impulsie” Vom revenii cu argumentele care vor justifica această opțiune. Perioada de pendulare - începe după terminarea fazei de impulsie, când același picior al alergătorului părăsește solul și trece într-o perioadă de oscilație, având ca axă articulația coxo-femurală, cu faze de a) oscilație posterioară, b) momentul verticalei și c) oscilație anterioară. Perioada de
ALERGAREA DE VITEZ? by Bogdan Constantin RA?? () [Corola-publishinghouse/Science/83172_a_84497]
-
începe după terminarea fazei de impulsie, când același picior al alergătorului părăsește solul și trece într-o perioadă de oscilație, având ca axă articulația coxo-femurală, cu faze de a) oscilație posterioară, b) momentul verticalei și c) oscilație anterioară. Perioada de pendulare se încheie cu reluarea contactului cu solul, când începe o noua perioadă de sprijin. Perioada de pendulare include două faze de zbor, care au intercalate o singură fază de sprijin. 2.2. UNELE ASPECTE GENERALE ALE ALERGĂRII DE VITEZĂ Alergarea
ALERGAREA DE VITEZ? by Bogdan Constantin RA?? () [Corola-publishinghouse/Science/83172_a_84497]
-
perioadă de oscilație, având ca axă articulația coxo-femurală, cu faze de a) oscilație posterioară, b) momentul verticalei și c) oscilație anterioară. Perioada de pendulare se încheie cu reluarea contactului cu solul, când începe o noua perioadă de sprijin. Perioada de pendulare include două faze de zbor, care au intercalate o singură fază de sprijin. 2.2. UNELE ASPECTE GENERALE ALE ALERGĂRII DE VITEZĂ Alergarea de viteză, ca și celelalte tipuri de alergare, are ca atare un caracter ciclic. Alergarea ca probă
ALERGAREA DE VITEZ? by Bogdan Constantin RA?? () [Corola-publishinghouse/Science/83172_a_84497]
-
transformată în forță de reacție de sens pozitiv determină viteza de deplasare. Modalitatea de realizare a perioadei de sprijin determină viteza de execuție, dar la rândul ei aceasta este influențată și de „mișcarea piciorului în timpul de curbă”, adică în timpul de pendulare anterioară, idee prezentată de W. Vonstein de la W. Hess (1991). Perioada de sprijin, sau perioada de contact a tălpii cu solul asigură dezvoltarea energiei cinetice ce catapultează corpul sprinterului spre înainte. Menținerea prelungită a contactului cu solul influențează negativ viteza
ALERGAREA DE VITEZ? by Bogdan Constantin RA?? () [Corola-publishinghouse/Science/83172_a_84497]