1,640 matches
-
imite accentul unui american sau al unui englez. De asemenea, imaginați-vă că indiferent de cât de nepoliticoasă, nemulțumită, iritată sau răstită ar fi vocea de la celălalt capăt al liniei telefonice, tinerii indieni despre care vorbeam sunt Întotdeauna dezarmant de politicoși. Operatoarea: „Bună ziua, aș putea să vorbesc cu ...?“. (Cel de la capătul celălalt tocmai i-a trântit telefonul În nas.) Operatorul: „Departamentul comercial, mă numesc Jerry, cu ce vă pot fi de folos?“. (Operatorii indieni Își aleg singuri nume vestice. Ideea este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
o are. Există cuvinte a căror semnificație culturală diferă de semnificația literală, de dicționar. De exemplu, în culturile arabe - în contexte de tipul: Când primiți la magazin această piesă de mașină?/Mâine - mâine semnifică „Nu știu/Niciodată”, într-o formă politicoasă, indirectă de răspuns. Metafore ale limbajului comun - catahreze - reflectă conceptualizări diferite ale realității: rom. la poalele muntelui, engl. al the hill’s foot; rom. bou („om prost”), engl. ox („om harnic, muncitor”). Implicațiile semantice ale cuvintelor sunt diferite de la o
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
o comparație între convorbirile telefonice dintre americani și convorbirile telefonice dintre germani a pus în evidență următoarele deosebiri: în timp ce vorbitorii americani preferă identificarea de către celălalt după timbrul vocii, vorbitorii germani preferă autoidentificarea, spunându-și numele; în timp ce interlocutorii americani schimbă formule politicoase de tipul „ce mai faci”, cei germani fie pur și simplu omit această formulă intrând direct în subiect, fie doar unul dintre interlocutori o rostește și cel mai adeseori o transformă, prin extindere, în primă temă a interacțiunii (Huth, Taleghani-Nikazm
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
impune restricții și în privința canalului de comunicare. Într-o anumită situație, unele culturi acceptă comunicarea mediată (telefon, e-mail, fax), în timp ce altele o refuză sau preferă comunicarea față în față, fie pentru că o percep mai eficientă, fie pentru că o percep mai politicoasă. 2.4. Construirea semnificației Semnificația se construiește prin mecanisme complexe, bazate pe interacțiunea mai multor elemente. 2.4.1. Gestionarea temei Studiile au demonstrat că există diferențe culturale în structura tematică a textelor. 2.4.1.1. Tiparul discursiv O
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
așteptată de către membrii grupului, în schimb un refuz spus direct interlocutorului, în locul unei promisiuni „de politețe”, poate prejudicia imaginea vorbitorului și poate deteriora relațiile sociale. Deci în culturile africane promisiunile funcționează ca acte de vorbire indirecte în performarea unui refuz politicos. Față de promisiunile „de politețe”, promisiunile sincere se fac în această cultură prin negocierea de către interlocutori a condițiilor de succes implicate în actul de „a promite”. Astfel, negocierea se realizează printr-o pereche de adiacență (interlocutorul întreabă Vorbești serios?/Promiți?, iar
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
de exemplu, tendință spre superficialitate, în timp ce germanii petrec mult timp discutând, analizând, încercând să înțeleagă cauzele și consecințele fenomenelor. De aceea, americanii tind să-i perceapă pe nemți ca „exagerat de serioși”, în timp ce nemții îi percep pe americani ca fiind „politicoși, politicoși, politicoși... și atât”. Gradul de deschidere comunicativă și intimitate se corelează cu gradul de încredere între indivizi: în societățile individualiste încrederea se construiește pe baze interpersonale, în timp ce în societățile colectiviste indivizii manifestă mai degrabă încredere în membrii grupului (in-grup
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
exemplu, tendință spre superficialitate, în timp ce germanii petrec mult timp discutând, analizând, încercând să înțeleagă cauzele și consecințele fenomenelor. De aceea, americanii tind să-i perceapă pe nemți ca „exagerat de serioși”, în timp ce nemții îi percep pe americani ca fiind „politicoși, politicoși, politicoși... și atât”. Gradul de deschidere comunicativă și intimitate se corelează cu gradul de încredere între indivizi: în societățile individualiste încrederea se construiește pe baze interpersonale, în timp ce în societățile colectiviste indivizii manifestă mai degrabă încredere în membrii grupului (in-grup) decât
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
tendință spre superficialitate, în timp ce germanii petrec mult timp discutând, analizând, încercând să înțeleagă cauzele și consecințele fenomenelor. De aceea, americanii tind să-i perceapă pe nemți ca „exagerat de serioși”, în timp ce nemții îi percep pe americani ca fiind „politicoși, politicoși, politicoși... și atât”. Gradul de deschidere comunicativă și intimitate se corelează cu gradul de încredere între indivizi: în societățile individualiste încrederea se construiește pe baze interpersonale, în timp ce în societățile colectiviste indivizii manifestă mai degrabă încredere în membrii grupului (in-grup) decât în
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
reflectând încărcătura emoțională pe care vorbitorul o atașează interacțiunii evocate (simpatie, enervare, disconfort, frustrare). Uneori, apelative desemantizate în diferite grade sintetizează relațiile dintre interlocutori: fată!, gagiule (intimitatea exprimată argotic), dom’le (nemulțumirea), drăguță (superioritatea de vârstă sau ierarhică), duduie (distanța politicoasă), domnișorică (simpatia), iubită doamnă (aprecierea, respectul), băi (intimitatea informală) etc. Intonația și elementele nonverbale joacă un rol important în negocierea relației interpersonale, iar strategiile politeții negative sau pozitive se plasează în special la nivel lexical. Comunicarea fatică are un rol
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
alegerile din Spania: pe de o parte, reprezentanții Partidului Popular vorbesc despre lipsa de bună-credință și demagogia utilizate de Partidul Socialist. Domnul Sapatero face declarații care devin stingheritoare chiar și pentru prietenii săi socialiști din Germania, de o manieră foarte politicoasă, dar câtuși de puțin ambiguă. Joschka Fischer a spus foarte clar că nu este scopul Europei Occidentale să diminueze autoritatea președintelui George W. Bush. Sunt convins că și alte figuri importante ale stângii, fie ea ecologică sau socialistă, din Europa de Vest
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
autorul unei discutate și discutabile biografii a mareșalului Antonescu. Nu vreau să intru În detalii legate de prietenii domnului Talpeș, pentru că de-a lungul timpului l-am Întâlnit de trei, poate patru ori și Întotdeauna am avut o relație foarte politicoasă. Este autorul unei cărți și al câtorva studii interesante de istorie militară și politică din perioada interbelică. Important este că Ioan Talpeș a fost șeful Serviciilor de Informații Externe după Caraman. El și-a depus mandatul În fața președintelui Constantinescu, care
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
Janin, completată de cea a lui Méré și de ceea ce transpare din opinia generală: "Conversația, nu înseamnă orice cuvânt ce iese din gura oamenilor, ci este vorbirea elevată, delicată, erudită; este limbajul oamenilor din societate, dar o societate educată, elegantă, politicoasă; conversația este arta vorbirii, care nu-i neapărat utilă dar e plăcută [...]; conversația este un fel de șoaptă care mângâie, e amabilă, e savantă, care râde, care-i poetică, care flatează chiar și atunci când este răutăcioasă și are multe toane
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
fost izolată, cerându-li-se celor ce voiau să iasă de acolo viză. Asta antipaticul Gyuri Balashov n-a aflat-o decât când, cu geamantanul său prăpădit, a încercat să prindă avionul de pe aeroportul din Republica Vandana de Sud. Foarte politicoși în fond, vorbeau cu un șef de stat! -, grănicerii i-au explicat că nu-l pot lăsa să treacă fără viză. Iar viza nu se poate obține decât personal de la Primăria din Brandul Mare, care ține deocamdată loc de consulat
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
utilizarea unor expresii de genul „Dacă tot a venit vorba...”, „Dacă tot suntem la acest capitol...” etc.; • stabilirea aranjamentului - punctul în care fiecare parte se va considera mulțumită de schimbul reciproc; • ratificarea înțelegerii - încheierea unui acord scris, însoțit de formule politicoase care să exprime respectul mutual al negociatorilor și deschiderea pentru viitoare colaborări, în beneficiul ambelor părți. Cele mai frecvente erori întâlnite într-un proces de negociere se referă la: • timpul insuficient alocat planificării; • colectarea unei cantități insuficiente de informații; • lipsa
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
și răspunsurile la circulara lordului Granville din capitalele europene, cu privire la participarea României la lucrările conferinței, răspunsuri care, fără a fi clar și net negative, nu erau deloc îmbucurătoare, cu atât mai puțin încurajatoare pentru tânărul stat independent. În spatele unor formulări politicoase, dar reci, distante, de eschivă și amânare a pronunțării, se ascundea o stare de ostilitate mocnită la Austro-Ungaria și Germania, sau de vădit dezinteres la Rusia și Italia 228. Pentru a înțelege mai bine poziția înverșunatei inamice a României, Austro-Ungaria
[Corola-publishinghouse/Science/84942_a_85727]
-
să realizezi obiecte care atrag prin aspectul lor estetic. 42. O profesie în care să poți fi sigur că, în cazul dispariției ei, poți obține o alta în cadrul aceleiași instituții/întreprinderi. 43. O profesie în care să ai un șef politicos. 44. O profesie în care să poți vedea rezultatele eforturilor tale. 45. O profesie care să-ți stimuleze creativitatea. CHESTIONAR DE VALORI PROFESIONALE (adaptare după D. SUPER) Foaie răspuns Cotarea: Se stabilește ordinea ierarhică a factorilor. Primii 3-5 factori la
Ghidul Mentorului by Teodora Ruginosu, Angela Sava, Doina Buraga, Cezar Daniel Humelnicu () [Corola-publishinghouse/Science/1288_a_2201]
-
consemnat‑o decât douăzeci și cinci de ani mai târziu (către 160). Dialogul constă dintr‑o serie de atacuri, din partea lui Iustin, și de contraatacuri, din partea lui Trifon. Înverșunarea celui dintâi, proprie oricărui nou convertit, se lovește de bunăvoința ușor ironică, dar politicoasă a celuilalt. Una dintre temele recurente ale discuției o reprezintă „dubla parusie”. În opinia lui Iustin, Mesia, identificat în persoana lui Isus, se va arăta lumii de două ori. Prima dată, în chip de rob umilit public, stigmatizat, recunoscut doar
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
aruncați praf în ochi cu de-alde Păpurică turnător la securitate (romanialibera.ro, 11.VIII.2008). Construcțiile în care alde atribuie (sau, mai bine zis, conservă) valoarea de singular a nominalului centru au mai multe interpretări: ca marcă de distanță politicoasă, atribuită unor utilizări populare și regionale (2.4.1), ca marcă de calificare (adesea) depreciativă (2.4.2) și ca marcă globală a distanțării ironice, la nivel enunțiativ (2.4.3). Evoluția valorilor nu e foarte clară; dacă distanțarea poate
[Corola-publishinghouse/Science/85032_a_85818]
-
jos alde Voicu Câinaru; du-te la ăstălalt, la alde Bălosu, sau la alde Voicu Câinaru; Vin țărăniștii iar la putere, vine alde Crâșmac!; te înjură alde Țugurlan; te-a îmbrobodit alde tac-tău etc. Evoluția unor mărci ale distanței politicoase spre valoarea de mărci ironice este un fenomen manifestat frecvent 18. Exemplele de mai sus arată că devalorizarea formulelor în care alde prefațează referirea la o singură persoană s-a petrecut deja în limbajul popular. În textele publicistice actuale, valoarea
[Corola-publishinghouse/Science/85032_a_85818]
-
ironice este un fenomen manifestat frecvent 18. Exemplele de mai sus arată că devalorizarea formulelor în care alde prefațează referirea la o singură persoană s-a petrecut deja în limbajul popular. În textele publicistice actuale, valoarea de marcă a distanței politicoase este cu totul absentă. 2.4.2. Calificare și depreciere Când sintagma care îl cuprinde pe alde are referent singular (statut adesea ambiguu, în absența mărcilor de acord, dar indicat de anumiți factori contextuali), desemnând individul însuși prin evocarea caracterului
[Corola-publishinghouse/Science/85032_a_85818]
-
nebun legat cu lanțuri de tron... neîndrăznind să se uite afară de frică să nu pățească același lucru de două ori. În mod clar, Ward nu a ezitat să sacrifice "calitatea". Acest lucru explică parțial de ce scrierile sale nu erau considerate "politicoase" și nici precursoare ale "literaturii înalte" care a apărut în secolul al XIX-lea. După cum ilustrează pasajul, Ward a acceptat banalul și cotidianul. Expertul în Ward Howard William Troyer, un expert al lucrărilor lui Ward, notează: "Unicitatea metodei lui Ward
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
doar ocazional narativ. E adevărat că firele modelelor informativ și de "story" se împletesc adeseori cu ușurință, chiar și atunci când trag în direcții diferite. Însă această relație a început să se destrame în secolul al XVIII-lea, odată cu apariția eseului politicos al lui Addison pe de-o parte și a formelor narative ale lui Daniel Defoe pe de alta. Atunci când Addison scrie într-o formă narativă se complace în crearea unor personaje fictive cum ar fi Tom Folio și Ned Softly
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
își anunță la rândul său în 1711 intențiile descriptive și moralizatoare din Spectator: "Principalul scop al speculațiilor mele este de a alunga viciul și ignoranța de pe teritoriul Marii Britanii și mă voi strădui să cultiv printre noi o predilecție pentru scrierea politicoasă" (398). Această chemare spre o scriere politicoasă era de fapt o chemare slab deghizată către un stil literar elitist. Dacă Addison și Steele au un loc în jurnalismul literar narativ, îl au mai mult ca practicanți ai acelui jurnalism literar
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
intențiile descriptive și moralizatoare din Spectator: "Principalul scop al speculațiilor mele este de a alunga viciul și ignoranța de pe teritoriul Marii Britanii și mă voi strădui să cultiv printre noi o predilecție pentru scrierea politicoasă" (398). Această chemare spre o scriere politicoasă era de fapt o chemare slab deghizată către un stil literar elitist. Dacă Addison și Steele au un loc în jurnalismul literar narativ, îl au mai mult ca practicanți ai acelui jurnalism literar discursiv cunoscut sub numele de "eseu". La
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
în justificarea acestui schimb de perspectivă critică de la granița secolelor al XVIII-lea și al XIX-lea. Primul a fost născocirea ideii de "literatură" superioară și transcedentală. Al doilea factor a fost controlul retoricii neoclasiciste, menținută ca bază a literaturii "politicoase" până când aceasta a fost uzurpată de ideea de literatură "superioară". Al treilea a fost urgența unei "penny press" în anii '30 ai secolului al XIX-lea. Al patrulea factor a fost o schimbare de conștiință în ceea ce privește legătura ei cu subiectul
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]