1,728 matches
-
o intrigă poli-tică ai cărei artizani preiau puterea și conduc fără consimțămînt popular dar cu destul control asupra instituțiilor coercitive încît să determine populația să se supună. O democrație poate fi subminată și de jos în sus, de către o mișcare populistă în urma căreia un politician din afara elitei preia puterea și instalează un regim populist nedemocratic. Cererea maselor pentru un regim democratic poată să nu aducă cu sine și o ofertă de instituții democratice din partea guvernanților aleși. Eșecul în această privință poate
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
dar cu destul control asupra instituțiilor coercitive încît să determine populația să se supună. O democrație poate fi subminată și de jos în sus, de către o mișcare populistă în urma căreia un politician din afara elitei preia puterea și instalează un regim populist nedemocratic. Cererea maselor pentru un regim democratic poată să nu aducă cu sine și o ofertă de instituții democratice din partea guvernanților aleși. Eșecul în această privință poate fi pus pe seama lipsei resurselor financiare, dar poate apărea și din cauza guvernanților care
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
oară cotidianul Magyar Nemzet, care, pe toată durata războiului, a afișat acele principii liberal- conservatoare care se situau în flagrantă opoziție cu Germania nazistă, dar și cu politica guvernării maghiare, deși întrucâtva mai ambiguu. În ziar scria multă lume, de la populistul Szabó Zoltán sau conservatorul Szegfű Gyula, până la rasistul Lendvai István și Devecseri Gábor, devenit mai târziu comunist. Nu e de mirare că tonul publicației a stârnit repede antipatia guvernului german și a autorității ungare de cenzură. În iulie 1940, Pethő
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
păstorului"), acțiunea sortită eșecului, după care au editat o revistă cu totul nouă în decembrie 1942, cu sprijinul membrilor aderenți, respectiv cu contribuția de 7 000 de pengő a baronului Kemény János. În timp ce revista se orienta în direcția unei mișcări populiste maghiare - ocolind capcana disputelor populiste- urbane -, ea a oferit spațiu pentru publicare și unor creatori care, după dispariția revistei Korunk, nu mai aveau posibilitate să publice, ca de pildă scriitorului proletar Nagy István. În revistă și-au făcut simțită prezența
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
și exclude primele două epoci ca fiind un timp în care era practicat un gen de jurnalism literar deja format pe deplin. Într-o corespondență agitată cu Connery el sugerează în loc de aceasta ca pe adevăratul început al jurnalismului literar epoca Populistă din perioada 1870-1914. (565) A doua problemă care este probabil și cea mai gravă este aceea că atașând această istorie de cea a jurnalismului convențional a încercat să înțeleagă genul într-un mod care se potrivea schemei istorice general acceptate
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
cele din urmă, detecta o prăbușire a structurii claselor sociale, a celei rasiale și a celei etnice. Ambiția narativă a jurnalismului literar de a reduce distanța dintre subiectivitate și obiect sugerează, de asemenea, de ce a fost frecvent asociat cu cauzele populiste și progresiste. Când Crane a simțit pe propria piele ce înseamnă a fi un om fără adăpost, "sau ceva asemănător", a trecut - precum au făcut, în mod imaginar, și cititorii săi - de la o problemă epistemologică la una socială. Acest lucru
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
jurnalism narativ discursiv caracterizat prin obiectivitate și unul mai subiectiv. Conflictul era în jurul cărui tip explică cel mai bine lumea reală. Înțelegerea acestui lucru ajută la explicarea deciziei multor jurnaliști aparținând curentului literar narativ modern de a prelua cauze politice populiste și progresiste, contestând ideologiile politice, sociale și culturale răspândite. Existența jurnalismului literar narativ, sau cel puțin a rădăcinilor sale, este cel mai probabil strâns legată de percepția că o relatare a unui fenomen în lumea spațială și temporală avea valoare
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
și nucleele industriale mai moderne ca, de exemplu, cel din Barcelona. Se pare că în Rusia, influența Internaționalei I, mai ales datorită tendinței sale bakuniniste, a fost foarte puternică. Rolul său apune la sfîrșitul anilor '70, în beneficiul unui curent populist care se adresează cu prioritate mediului țărănesc, predominant în această țară și neeliberat încă complet după decretele țariste din 1861, mediu care întărește comunitatea rurală. Pînă pe la 1890, marxiștii ruși se deosebesc foarte puțin de populiști, în ciuda eforturilor depuse de
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
merit. Astfel, însăși noțiunea de elită a devenit suspectă. A vorbi despre elite nu mai este deloc la modă. Așa cum remarca Alain Minc (2002, p. 262) într-o notă polemică, „cuvântul însuși a ajuns dubios, dacă ținem cont de atmosfera populistă și recriminatorie din jurul său”. Desigur, o sociologie a elitelor nu trebuie neapărat calificată ca fiind elitistă. Totuși, termenul elită trebuie să aibă pentru ea un sens și să-i sugereze un obiect de investigație teoretic și metodologic acceptabil. Dar nu
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
tip voyeurist; (B) Dacă din contră nu spune nimic, urmează a se declanșa punerea sub acuzație pentru complicitate la viol de Avizo feminin și ascunderea de informații în vederea șantajului. În paralel, Avizoarele cu pregătire de punere în scenă de la școala populistă de arte vor sonda starea de spirit din clasa Light-Boat și le vor stimula navigatoarelor pofta de militantism anti-sexist, anti-machist (orice, numai să fie bine încadrat periculosul U-Boat pornocrat), echipându-le cu exemplare din Codul Eticii și Esteticii Comunale (exemplarele
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
un sector naționalizat foarte important. Partidul Laburist Norvegian, DNA, care a aparținut cîndva Internaționalei comuniste, este condus de o femeie, doamna Go Brundtland și pare să fi fost de neclintit cînd a trebuit să conducă o Norvegie împărțită între tendințele populiste și izolaționiste majoritare și tendința sa pro-europeană. Feminismul aparent al DNA nu poate să ascundă puternicele rețele familiale și veritabilele dinastii politice. B) Partidele social-democrate minoritare. Tipul de partid social-democrat minoritar este specific anumitor țări nordice. De fapt, este un
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
fost conduse de populiști (ÖVP) în alianță cu social-democrații, apoi singuri pînă la victoria SPÖ care, în 1971, a deschis epoca Kreisky. În 1987, Austria a revenit la Proporgsystem-ul între cele două mari partide, dar rolul conducător a aparținut social-democraților, populiștii fiind puși în inferioritate prin creșterea votului naționaliștilor. Analizînd tipul de alianță încheiată de creștin-democrați, constatăm o cotitură la începutul anilor '60. În timp ce din 1945 pînă în 1960 aceștia s-au orientat spre alianțe guvernamentale cu liberalii, după 1961 observăm
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
și Partidul Naționalist din Malta completează seria de partide provenite din latura de centru a clivajului ce pune în opoziție centrul și periferia. Tradiția pangermanică a FPÖ înscriindu-se în tradiția Deutschnational a permis "acapararea" sa de către un întreprinzător politic populist și demagog, Jörg Haider. Acesta din urmă a acumulat capital atît din vechile fonduri ale comerțului pangermanic și chiar filonazist, cît și din sloganul cunoscut și interșanjabil l'Autriche aux Autrichiens. Prin acestea, el făcea legătura cu formele extreme ale
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
găsind în fenomenul emigr"rii și insecuritatea dată de șomaj un teren fertil. Cu un electorat format din oamenii de rînd, cu o treime din electorii săi care-și dau voturile candidaților de stînga în al doilea tur de scrutin, populist și organizat într-un partid de mase disciplinat, FN constituie o premieră în Franța, aceea a unui partid care prezintă caracterele sociologice ale fascismului italian adaptate apocii, adică, curățat de referințele explicite la autoritarism și la Statul absolut. FN belgian
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
exceselor capitalismului și industrializării în numele trecutului; b) prin populismul de dată mai recentă, acest mod preconizează un fel de socialism autogestionar și foarte descentralizat care constituie contrapunctarea economică a federalismului. Unele dintre aceste partide sînt preocupate de apărarea mediului. Tendințele populiste și autogestionare pot coabita în cadrul aceluiași partid. II. Tipurile de partide Se disting trei tipuri diferite de partide periferiste: tipul naționalist-populist, tipul na˛ionalitar și tipul neo-centralist. Primul se deosebește prin caracterul non-etnic în timp ce celelalte două sînt marcate de perioada
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
gaelic limba oficială a Irlandei, care nu mai este vorbită decît de 70.000 cetățeni din vestul insulei și se opune atît introducerii divorțului cît și avortului. Dacă partidul de stînga norvegian, Venstre, este cel mai vechi partid de tip populist, astăzi cel important este Fianna Fail, partid majoritar în Republica Irlanda. Fondat de Eamon de Valera, eroul carismatic al independenței irlandeze, Fianna Fail care s-ar traduce prin "luptătorii destinului" își are originea în apărarea celei de-a doua IRA
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
anilor 1930-1950, dar cu prețul unei dizidențe, în 1978, care a făcut să se vorbească de ea: Vlaams Blok. VU, condusă de un lider naționalist, Bert Anciaux, militează pentru desăvîrșirea unui Stat flamand în sînul federalismului belgian. Cele două tendințe, populiste și naționaliste, coabitează și în alte două formațiuni. Fondat de Sabino Arana Goiri tatăl mișcării culturale basce Partido Nacionalista Vasco (PNV) el este decanul de vîrstă al partidelor naționaliste populiste și se aseamănă foarte mult cu FF irlandez. Catolic și
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
unui Stat flamand în sînul federalismului belgian. Cele două tendințe, populiste și naționaliste, coabitează și în alte două formațiuni. Fondat de Sabino Arana Goiri tatăl mișcării culturale basce Partido Nacionalista Vasco (PNV) el este decanul de vîrstă al partidelor naționaliste populiste și se aseamănă foarte mult cu FF irlandez. Catolic și chiar clerical, el a luptat în tabăra republicanilor în timpul războiului din Spania. Independent prin idealul său, PNV reprezintă în mod cert o forță conducînd Comunitatea Autonomă Bască chiar de la crearea
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
distincte. Populismul naționalist, democratic și religios este rodul curentului romantic și postromantic al ultimului secol. El va afecta debuturile mișcării flamande la fel ca și fundamentalismul protestant care s-a izbit de periferiile olandeze, elvețiene și de populismul american. Naționalismul populist apare la începutul secolului. Accentul național este foarte puternic, iar revendicarea autonomistă sau federalistă este dublată de influența corporatismului foarte la modă atunci. Corporatismul, discreditat de cel de-al doilea război mondial, va face loc unui liberalism reformist care completează
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
celor finlandeze, cărora li se aseamănă foarte mult, partidele țărăniste se deosebesc de cele agrariene scandinave prin populismul lor. Țărănimea era identificată cu tot poporul aceasta formînd majoritatea iar emanciparea uneia se confundă cu democrația. Din punct de vedere economic, populiștii se află mai la "stînga" și, în același timp, mai la "dreapta" decît agrarienii scandinavi. De factură anticapitalistă, ei caută o "a treia cale" între liberalism și socialism: comunitarismul conform valorilor tradiției țărănești. În fond, nuanța este de natură istorică
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
care a cauzat numeroase eșecuri electorale democrației creștine, dar care a dus la ruptura cu moștenirea lui Mgr Tiso. III. Clivajul urban / rural Europa Centrală a cunoscut chiar de la începuturile democrației o mișcare rurală foarte puternică și cu o înclinație populistă și comunitară. Polonia, Ungaria și Cehoslovacia dispunea, fiecare, de un important partid agrarian, din care a supraviețuit comunismului doar Kisgazdapart, partid al micilor proprietari din Ungaria. Acesta nu a mai cunoscut niciodată rezultatele din 1945, cînd a obținut 57% din
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
dar și în Irlanda sau, altădată, în Quebec. Al doilea curent se vrea liberal și regrupează militanții cei mai atașați de ideea trecerii rapide la economia de piață, fără să neglijeze însă problemele de natură socială. Al treilea curent, considerat populist, se înscrie atît în vechea tradiție a Europei Centrale, cît și Răsăritene (Narodniki în Rusia, de exemplu, o stîngă rurală idealistă și intelectuală în același timp, care opune capitalismul și socialismul în avantajul unei utopii comunitare agrariene). II. Clivajul din
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
în opoziție. În Ungaria, MDF, care, împreună cu socialiștii a fost artizanul tranziției democratice și care a pierdut în alegerile din 1994, se găsește în opoziție fiind obligat să se realinieze. Destinul lui este probabil acela de a prelua vechea flacără populistă a partidului micilor proprietari, mult prea învechit. Dacă aceasta s-ar întîmpla, Ungaria care de la Kadar și "socialismul gulașului" deține un mare avans față de alte "țări din Est" ar fi trebuit să fie tratată în prima parte împreună cu partidele celorlalte
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
Kadar și "socialismul gulașului" deține un mare avans față de alte "țări din Est" ar fi trebuit să fie tratată în prima parte împreună cu partidele celorlalte democrații occidentale. Dimpotrivă, în Polonia, revenirea la putere a vechilor comuniști reciclați, chiar aliați cu populiștii, a cunoscut destule ostilități. Ruptura între urmașii Solidarnosc rămîne încă actuală. În ciuda avansurilor pe care le fac liderii moderniști (oportuniști) ai "stîngii democratice" Oleksy-Kwasniewski, deputații Uniunii Laburiste rămîn fermi, în timp ce democrat-centriștii în materie economică din UD îi regăsesc pe "finaliștii
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
rezumând cele spuse în documentul citat, care, în fapt, sintetizează programul politic al noii formațiuni, Alianța PNL-PD își propunea câștigarea alegerilor în fața PSD pentru a asigura o guvernare eficientă și onestă. De altfel, dincolo de stilul excesiv de popular, dacă nu chiar populist, textul insistă asupra acestor două dimensiuni ale politicii, regăsite atât în critica adusă PSD și guvernării acestuia, cât și în obiectivele pe care liberalii și democrații și le asumau. În plus, ca și vechea CDR, Alianța PNL-PD punea accent, cel
by Radu Alexandru [Corola-publishinghouse/Science/1087_a_2595]