1,337 matches
-
m-am simțit deja un pic mai bine. Am stins țigara și m-am dus în dormitor. Am privit-o pe fată câteva clipe și apoi am verificat lucrurile din buzunar. Nu cred că mai aveam nevoie de nimic în afară de portofel și de cărțile de credit. Cheia apartamentului nu-mi mai era de nici un folos; nici licența de Computator, nici carnețelul, nici cheile de la mașină, nici briceagul, nici mărunțișul. Le-am scos și le-am pus pe masă. Am luat trenul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
rezemat de masă, să beau bere, să fumez și să privesc fix ceasul care marca trecerea timpului în felul său. Majoritatea activităților omenești se bazează pe presupunerea că viața merge înainte. Dacă eliminăm această presupunere, ce ne rămâne? Am scos portofelul din buzunar și am verificat ce aveam în el. Cinci bancnote de zece mii de yeni și câteva de o mie. În buzunarul opus aveam douăzeci de bancnote de zece mii de yeni prinse cu o clamă. În afară de mărunțiș, se mai aflau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
și o țigară. Trebuia să mă gândesc la lucruri mult mai practice pentru că nu mai aveam la dispoziție decât o oră. M-am ridicat și am dus cutiile goale la lada de gunoi. Mi-am scos cărțile de credit din portofel, am aprins un chibrit și le-am ars în scrumieră. Plasticul s-a strâns, a pocnit și s-a înnegrit. Mămica cea tânără mi-a aruncat iar o privire. Nu cred că i se părea normal ceea ce făceam eu. Mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
preot bun care face multă pomană. Trebuie să fie destul de bogat, pentru că și-a luat în casa lui doi sau trei copiii orfani, pe care îi întreține ca și cum ar fi lui». Pe 11 februarie 1907, sosește acel preot bun cu portofelul plin! Puține bagaje și lucruri esențiale. E bogat într-adevăr, nu de bani sau de bunuri imobile cum crede sacristanul, ci de o mare credință și încredere în Divina Providență. În timpul zilei îl ajung din urmă Alessandro Noventa și doamna
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
învățat să o accepte, să o înțeleagă, să o aline. S-a îndrăgostit de Cristos în suferință și îndurerat în membrele celor bolnavi. Frecventând oratoriul parohiei de la Santo Stefano, a cunoscut situațiile sfâșietoare ale familiilor sărace și și-a deschis portofelul și inima pentru a ajuta și a despovăra. O scurtă evocare merită și ilustrarea vieții publice a lui Francesco Perez. Familia Perez poseda în orașul Zevio circa 1.087 de hectare de teren cu diferite culturi. Și plătea taxe foarte
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
ale familiilor sărace ori pentru a stabili copiii săraci și abandonați, pe lângă anumite Instituții sau întreprinderi! Când mai apoi don Calabria a fost numit paroh la San Benedetto al Monte, îl găsim pe Francesco prompt nu doar să-și deschidă portofelul ci și să-și suflece mânecile pentru a îngriji, a spăla și a-i educa pe acei copii zdrențăroși, murdari, încăpăținați la orice disciplină, pe care don Calabria și-i luase în casă. La transferarea acelor copii în casa mult
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
o metodă veche folosită de apicultori, atunci când văd roiuri de albine gata să emigreze spre alți stupi. Dar, pentru don Calabria era un mesaj pe care îl trimitea persoanelor generoase, ca să vină în ajutorul său. Alteori l-au văzut luând portofelul și bătându-l cu mâna. Spunea: «Eu bat aici. Binefăcătorii de departe aud și-mi aduc Providența». Și aceasta sosea, în formele cele mai neașteptate. Don Calabria avea obiceiul să meargă în fiecare zi la poarta mânăstirii ca să vadă dacă
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
mele - înjunghiat mortal în cap cu o șurubelniță, a trebuit să contramandez apariția de la Tattered Cover din cauza penuriei de droguri. (Am evadat de la Brown Palace și am fost găsit pe gazonul din fața casei unui alt dealer, gemând, cu pantofii și portofelul furați și cu pantalonii lăsați în jurul gleznelor.) Fără droguri nu puteam face duș pentru că mi-era frică de ce-ar fi putut ieși din stropitoarea dușului. Ocazional, când dădeam autografe pe cărțile mele, câte o adoratoare îmi dădea de înțeles
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
spune că nu era decât un student costumat drept „prospector încărunțit“. L-am lăsat pe Kentucky Pete înăuntru și după ce i-am oferit, cam ezitant, o margarita, l-am condus în biroul meu, am încuiat ușa și mi-am scos portofelul. Era oricum foarte grăbit; trebuia s-ajungă la facultate pe la opt ca să vândă o mare cantitate de narcotice unui grup important de boboci. Când m-a întrebat dacă am o pipă pe care i-aș putea-o împrumuta, am deschis
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
și puloverul Hilfiger legat în jurul taliei i se desfăcu și alunecă pe mochetă în timp ce se ridica din pat întinzându-se. Pe perna lui era o carte pentru adolescenți Ce a fost Pîmântul altădată. Fiul meu avea unsprezece ani și un portofel Prada și un petic de pirat Stussy și o manșetă de tenis Lacoste prinsă la încheietura mâinii și visase să înființeze un club de astronomie, dar lipsa de interes a colegilor îl făcuse să se lase păgubaș, iar cântecele lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
prea slow pentru dinamica ei. Probabil o s-o abandonez provizoriu la un aparat din ăla cu manetă. Mm. Riscant. Poate n-o mai găsesc unde-am lăsat-o. Vegasul e plin de tipi bronzați și musculoși. Mm. Îmi asum riscul. Portofelul e la mine. Îl simt tot timpul, sub fesa dreaptă. Movila cea prietenoasă. Cinci mii de dolari cash. Și patru cărți de credit. Aurii. Golden Client. Eu sunt ăla. Iar în buzunarul de la piept al sacoului am rezervarea de la hotel
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
ca un tsunami. Obrajii ei palizi capătă brusc culoare, iar ochii ei fac eforturi disperate să privească în altă parte. Privirea ei alunecă deznădăjduită peste pateuri, fursecuri, gogoși și merdenele, apoi se oprește peste figura vreunui client care își caută portofelul. Mitică ajunge în fața vânzătoarei. Un melc, vă rog. Să fie cu coaja puțin arsă, dacă se poate. Pentru o fracțiune de secundă, vânzătoarea se uită în ochii lui Mitică, apoi mâna ei se întinde mecanic spre melcul cu coaja arsă
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
tăi, surorile tale, noi toți o să lucrăm împreună ca să trimitem răul din tine departe. Foarte departe. Undeva unde el n-o să mai poată să te atingă. Dar trebuie să ne ajuți și tu puțin. Ai geantă, Petronela? Unde e? Ai portofel? Scoate o bancnotă din portofel. Chiar acum. Trebuie să ne ajuți să împlinim lucrarea. O bancnotă de o sută. Ai? N-ai. De cinzeci? Hai, trebuie să ai. Cine o ajută pe Petronela să scape de zbucium și chin? Cine
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
o să lucrăm împreună ca să trimitem răul din tine departe. Foarte departe. Undeva unde el n-o să mai poată să te atingă. Dar trebuie să ne ajuți și tu puțin. Ai geantă, Petronela? Unde e? Ai portofel? Scoate o bancnotă din portofel. Chiar acum. Trebuie să ne ajuți să împlinim lucrarea. O bancnotă de o sută. Ai? N-ai. De cinzeci? Hai, trebuie să ai. Cine o ajută pe Petronela să scape de zbucium și chin? Cine are cinzeci de lei? O
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
în pace. Mai stați puțin întins, să-și facă efectul. Cred că nici n-aș fi în stare să mă ridic. Peste vreo două minute, cu chiu, cu vai, pun jos un picior. Mă îmbrac cu încetinitorul, apoi îmi scot portofelul. Un milion, dumneavoastră beneficiați de reducere. Sunt un norocos. Zic mulțumesc și dau să ies pe ușă. O clipă. Doamna îmi întinde o hârtie boțită. Uitați, aveți aici numărul meu. La sfârșitul sezonului mă-ntorc în București. Sunați mă și
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
RON. 3 cupe - 15 RON. O rog să mi dea două cupe. Femeia se apleacă puțin în interiorul vitrinei și începe să sape cu un instrument de inox într-un recipient metalic. Mâna mea dreaptă pleacă singură spre buzunar și scoate portofelul în timp ce ochii mei se opresc pe decolteul femeii. Îi văd sânii. S-a aplecat prea mult. Sau poate are prea mulți nasturi deschiși la cămașă. Îi întrezăresc sfârcurile. Brusc, volumul lor se dublează. Chiar sub ochii mei. Probabil că de
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
zmeură atât de mare. Roag-o pe domnișoara să pună și-o cupă de zmeură. Tresar și-mi ridic ochii spre femeia cu zmeură și căpșuni. Femeia îmi zâmbește și-mi face semn că a recepționat mesajul. Îmi cobor privirea spre portofel și caut bancnotele potrivite. Femeia sapă într-un alt recipient, apoi îmi întinde un cornet. Îi întind două bancnote, îi mulțumesc, iau cornetul și merg spre masă. Mă așez. I-l dau, cu grijă. Îmi întorc privirea, mă uit la
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
ceilalți au început să se ferească de asta, să se jeneze, să tacă. De fapt, ar trebui și eu să te întreb unde e patriotismul cetățeanului? Al parlamentarului cu mașina plină? Al polițaiului care te măsoară din ochi direct în portofel, al ministrului care negociază o privatizare? Spune-mi unde e patriotismul tău? Spune drept dacă nu ți se pare o valoare de care te temi!? - Percepută astfel, realitatea românească e un coșmar. Să nu existe nici o sursă de optimism, domnule
CE SE ÎNTÂMPLĂ ÎN ROMÂNIA? by Radu Iacoboaie () [Corola-publishinghouse/Administrative/499_a_937]
-
se află la originea acestei stări de lucruri, atât politică, din interior, cât și a celor care aleg să ne reprezinte afară... Am făcut 4 drumuri cu Eurolines, pe 2 trasee diferite, și am putut vedea cine lucrează (și la portofel...) peste hotare. Oameni aflați la granița analfabetismului, cu un picior în animalitate, care vorbesc în cuvinte pe care hârtia nu le-ar suporta defel, care se îmbată și fac mizerie în autocar... Oameni certați cu civilizația, cu bunul simț. Știați
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
vadă: săracul ă o masă încărcată, uitând că a lui e goală, fiindcă a lor e prea plină; flămândul ă un bufet suedez, pe gratis, fără să observe că prețul e inclus în cazare; șmecherul vede șmecherii, borfașul - ceasuri și portofele, actorul ă o scenă, parlamentarii văd Parlamentul european, noii îmbogățiți ă fondurile nerambursabile (plătim cotizație pe 2007 peste 2 miliarde euro și primim 10%!), iar noi, ceilalți, le vedem pe toate laolaltă, cu bune, cu rele, cu pierderea identității, cu
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
surse de alimentare a bugetului are ca scop luarea pulsului nației, să vedem care e reacția „maselor”: dacă țipă, dăm înapoi, dacă murmură, le-o punem în cârcă, însă trebuie reținut că nu guvernul e vinovat, ci domn ministru fără portofel. Ultima gogoriță în materie de aflat o sursă sigură și directă de alimentat bugetul este cea care zice că trebuie impozitate toate pensiile cu afurisita cifră de 16 la suta de lei. Lăsăm la o parte legalitatea impozitării oricărei pensii
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
boselate și face precaut câțiva pași, în vreme ce consumatorul de usturoi care chemase ambulanța îi scutură hainele de praf părintește. "Trebuie că e paznicul universității țărănoiul ăsta care pute de trăznește", gândește și, recăpătându-și reflexele umane, își duce mâna la portofel. Ca să dea un bacșiș sau ca să vadă dacă nu i s-au furat banii? Uită pe loc ce vrusese să facă: pulovărul gri perlat, care se albăstrea văzând cu ochii, se află acum la o lungime de braț. "Vă rog
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
de aur! Oameni ne facem! Vocea lui Tică (Dobrescu M. Constantin, zis Costică Mână Iute sau Tică Talent, de meserie fugi de-aici, că mă jignești, pierde-vară cu acte în regulă, cazier de borfaș mărunt, lipsit de pretenții, fascinat de portofele șutite și de poșete săltate cu tupeu), îl face pe celălalt bărbat să se răsucească pe jumătate. Apucă sticla și, după ce îi șterge gura cu mâneca, înghite cu poftă. Înșurubează dopul, o așază din nou pe fundul bărcii și aruncă
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
tot plâng, că e vorba de mama mea... Mă cheamă la ea, Baroane. Să mă duc? Halal vis, Tică, numai tu poți să visezi prostii dastea, pe bune! Du-te, îți dau eu bani de bilet, pe drum șutești vreun portofel și furi niște flori pentru mă-ta. Să vezi ce se bucură. Ce-o-nsemna visu` ăsta afurisit, Baroane? O fi cu gratii la fereastră, cu masă la ore fixe și program de plimbare, de unde dracului să știu eu ce înseamnă, n-
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
autobuz venind din stânga, 381, înregistrase instantaneu. Dar m-a lovit? Întrebarea rămase fără răspuns... Și, dacă m-a lovit, atunci de ce nu sunt la spital? Altă întrebare fără răspuns... Se căută prin buzunare. Nu găsi telefonul mobil. Descoperi doar un portofel negru, plin cu bancnote mici. Dintr-o fotografie alb-negru îi zâmbea o fetișcană cu părul prins în două cozi lungi, școlărește. Ea... Reuși să se ridice, apoi privi și în stânga și în dreapta, ca și cum ar fi vrut să se asigure - nebunească
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]