707 matches
-
morală - el reprezintă intelighenția României din ultima jumătate de veac. Egolatria lui, micimea, joasa calitate umană pot fi întâlnite la mult prea mulți dintre cei ce trăiesc din simboluri, scrise sau rostite. Spuneam cândva că soarta tristă a României în postcomunism se datorează faptului că ungurii, cehii sau polonezii au avut comuniști de mai bună calitate decât ai noștri. După mai bine de un deceniu de libertate, înțeleg și că majoritatea intelectualilor României nu erau cu nimic mai buni decât activiștii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2042_a_3367]
-
doar dusă la extreme, cu speranța că se va epuiza de la sine... Unele neajunsuri, cum ar fi demonstrativismul prea apăsat, nu fură însă din valoarea cărții, care îți dă uneori impresia unei "istorii personale" despre viața cotidiană în comunism și postcomunism . În analizarea evoluției cetățeanului român al perioadei de tranziție, ca o infinită și nesigură transformare a crisalidei în ceva ce nu se știe ce va fi, potențialul monstruos nu e exclus. Puse în contextul lumii românesti, personajele ajung să o
Profeți mincinoși by Ioana Crișan () [Corola-journal/Journalistic/11899_a_13224]
-
mod succesiv, puterea de la București este incapabilă de o guvernare corespunzătoare”. - În luna iulie 2011, domnul Tőkés László a declarat că "puterea românească" trebuie să-și ceară iertare pentru "păcatele" pe care le-au suferit maghiarii "în epocile post-Trianon și postcomunism", ei cerând în schimbul teritoriilor pierdute drepturi, "inclusiv autodeterminare limitată și orice formă de autonomie". - În luna iulie 2010, domnul Tőkés László a declarat la Universitatea (Școala) de Vară "Tusvanyos" că, ”dacă o microregiune precum Kosovo și-a dobândit autonomia, același
De Ce i-a fost retrasă "Steaua României" lui Tokes. Vezi MOTIVAREA by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/33175_a_34500]
-
de spus. Nu doar despre cărți și filme și personajele „albumului” nostru comun, ci și despre derutanta „tranziție” românească spre democrație și capitalism. Nu mi-e greu să-mi imaginez cum ar fi reacționat la farsele În care evoluau, În postcomunism, nu doar foști profitori ai scenei politice, nu doar unii dintre impecabilii noștri disidenți, ci și scriitori aparent „necompromiși” nici de politică, nici de principialitate, plini de ifosele vechi și noi, sub care nu era greu de ghicit ipocrizia și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
ca artist. Pe piața liberă și carnavalescă a prezentului, unde nimic nu este perceptibil dacă nu este scandalos și nimic nu pare destul de scandalos pentru a fi memorabil, „tema” vieții și creației sale a devenit, Între timp, clișeu vandabil... Post-Holocaust, postcomunism, postmodernism se potențează, Însă, din fericire, reciproc În romanul lui Kertész, prin valoarea estetic-morală, prin tensiunea dintre tragedie și ludicul narațiunii care o animă. Realitatea ca premisă textuală joacă, Într-adevăr, pe multe planuri, În Liquidation: În piesa pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
carte apar numele mai multor scriitori care i-au adus numeroase omagii dictatorului Nicolae Ceaușescu. Se poate spune că romanul este împărțit în două: în prima parte acțiunea se petrece în comunism, iar în cea de-a doua parte, în postcomunism. Cartea lui Aldulescu vorbește despre o lume a răului, despre singurătate și despre sfârșit. S-a spus despre Istoria eroilor unui ținut de verdeață și răcoare că este și un „roman vesel“, însă această „veselie“ nu face decât să ne
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
națională / 179 Când s-a integrat președintele Traian Băsescu în Europa? / 181 Șprițurile ratate ale președintelui cu premierul / 183 Primejdiile ascunse ale mandatului Monicăi Macovei / 185 Am intrat la UE / 187 Pe cine reprezintă Crin Antonescu? / 191 Mitologia controlului în postcomunism / 193 "Cadoul" otrăvit al președintelui / 195 Ce mai poate PSD? / 197 Strașnică viață ne e dat să trăim! / 199 Păzea, vine cetățeanul Băsescu! / 203 Despre Ucigă-l Toaca / 205 În decembrie, capelmaistrul va fi Traian Băsescu / 207 Pe cine vor
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
prin prestația lui Mircea Geoană, par niște acute de domnișoară ofuscată. Așadar, ce vrea Crin Antonescu și pe cine reprezintă? Deocamdată își urmează propriile frustrări. Rămâne de văzut în ce măsură acestea sunt și ale altor liberali cu funcții. Mitologia controlului în postcomunism Regretatul jurnalist timișorean de investigație Iosif Costinaș profetiza în primul an după revoluție noul traseu al controlului din România. Mai întâi va fi să fie, spunea Costinaș, controlul averii publice prin trecerea acesteia în proprietatea securisto-nomenclaturiștilor și a fidelilor. Mai
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
tranziție“, doritoare să înregistreze mutațiile morale din ființa națională și să denunțe grotescul prin violența reprezentărilor epice, așa cum procedează „mizerabilismul“ nouăzecist (Daniel Bănulescu, Petre Barbu). Poveștile de viață ale trăsniților de azi (Sorin Stoica) și supraviețuirile monstruoase sau bonome din postcomunism ale „oamenilor noi“ din subterana ceaușistă (Petru Cimpoeșu, Dan Lungu) nu pot fi regăsite în scrierile lui Teodorovici aproape niciodată. Scriitorul nu are o predispoziție anume pentru pitoresc, chiar dacă dispune de un umor veritabil - fie el „nebun“ sau „amar“, cum
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
celălalt, „micul infern” sau raporturile de putere din grupul primar sunt surprinse în fața „micului ecran”, mai întâi în perioada sărbătorilor de Paști în 2004 și apoi în zilele de Crăciun din ’93-’94. Modul cum viața privată a românilor în postcomunism intră sau nu sub influența televizorului este redat într-o manieră etnografică. Zoltan Rostas este cunoscut pentru preocupările privind Școala de Sociologie de la București, iar cercetările sale de istorie orală se bazează pe tehnica interviului (nestructurat) de viață. Cine este
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
Cu capul pe umărul meu... Jurnalistică Împreună cu cititorii, cuprinzând parte din publicistica autorului, Editura TipoMoldova, 2005,319 p. Malin, vestitorul revoluției - antologie ziaristico-scriitoricească dedicată poetului Alexandru Malin Tăcu, obiectiv informativ al securității din România Într-un fel de proces al postcomunismului, Editura TipoMoldova, Iași, 2006, 354 p., cu „În loc de prefață” de Codruț Liviu Cuțitaru. Vaslui - Capitala „Țării de Jos” În presa vremii -1875-2005, Editura TipoMoldova Iași, 2005, 524 p., cu o postfața de Constantin Hușanu. Dorohoi Capitala „Țării de Sus” În
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
demers de înțelegere. Astfel, am intrat într-o echipă care s-a ocupat de studii de diagnoză. Cartea mea recentă se cheamă Societatea retro. Am plecat de la ipoteza că în societatea noastră ruptura esențială este între conservatorismul de stânga (specific postcomunismului) și conservatorismul de dreapta (îmbățișat mai ales de o parte a intelectualilor publici) și tendințele insulare de modernizare și emancipare. Toate aceste preocupări m-au îndepărtat considerabil de proiectul filosofic propriu-zis. Trebuie să înțeleg însă că ați contextualizat intens chiar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
spre Vest abia cu un an înainte de a lua decizia să se stabilească în străinătate. Pentru un dirijor ce se apropia de 50 de ani era, la urma urmelor, șansa vieții sale de a se realiza. În paranteză fie spus, postcomunismul, epoca de tranziție, îl tratează pe Silvestri cam la fel ca și comunismul în ultimele sale decenii: e gata să se împopoțoneze cu figura sa, dar „uită“ să-i republice înregistrările. Cineva, acolo, sus - sau mai jos, nu are nici o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
sau să influențez politic. Asta cred că are tot de-a face cu percepția noastră. Ce Înseamnă Într-o țară ca România stânga și dreapta? Oare e la fel ca În alte părți? Nu cred. Cred că asta este paradigma postcomunismului... poziționarea politică. Și atunci când ești aproape să o faci, adică ai luat o poziție ca și cetățean, deja se schimbă, nu mai e postcomunism, e deja Europa. Țările vecine, cum ar fi Rusia, au de-a face cu un neocomunism
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
dreapta? Oare e la fel ca În alte părți? Nu cred. Cred că asta este paradigma postcomunismului... poziționarea politică. Și atunci când ești aproape să o faci, adică ai luat o poziție ca și cetățean, deja se schimbă, nu mai e postcomunism, e deja Europa. Țările vecine, cum ar fi Rusia, au de-a face cu un neocomunism și un fel de postfascism În același timp. Poziționarea acestor tabere politice este foarte greu de verificat. De aceea cred că Estul trăiește un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
capul pe mărul meu... Jurnalistică împreună cu cititorii, cuprinzând parte din publicistica autorului, Editura TipoMoldova, Iași, 2005, 319p. Mălin, Vestitorul revoluției - antologie zieristico- scriitoricească dediată poetului Alexandru Mălin Tacu, obiectiv informativ al securității din România într-un fel de proces al postcomunismlui, Editura TiopoMoldova, Iași, 2006, 351p.; Ediția a II-a, Ed. PIM, Iași, 2009, 354p. Vaslui - Capitala “Țării de Jos” în presa vremii, 1875-2005, Editura Tipomoldova, Iași, 2005, 524p. Dorohoi - Capitala „Țării de Sus” în presa vremii, 1874-2006, Editura Edict Production
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
care reprezentanți ai laicatului sau ai clerului așază în paginile ziarelor, prezintă prin intermediul televiziunii sau al blog-urilor, aspecte ale vieții lăuntrice și ale necesității evoluției acesteia prin prisma misticii 143 creștine. Este remarcabil faptul că, în primii doi ani ai postcomunismului, în pagini ale cotidienelor găsim articole ce vizează aspectul lăuntric al discursului religios. Nu mică mi-a fost uimirea să văd că, în ziarul Adevărul, actualul patriarh Daniel Ciubotea publica, cu regularitate, un scurt Cuvânt de priveghere, semnat inițial ca
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
trebuie să se grăbească, din nenumărate motive. Scriitorii noștri mor prea tineri... Mai ales poeții. Dar tot ei, poeții, au mai multe șanse. Eu așa cred. E simplu: în proză suntem într-un decalaj (provocat de comunism și prelungit de... postcomunism!) de tematică, de sensibilitate și, în special, de idei. Norman Manea e o excepție care întărește, cum se zice, regula. Cu poeții ar fi mai simplu. Și lirismul, și „poeticitatea” textului se transmit direct. Realitatea care a fost și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
firesc ca oportuniștii momentului și năvlegii educați de „Europa Liberă” să-și arate entuziasmul. Ca să nu spun că dialectica asta a relației între victimă și călău nici nu are de ce să impresioneze prea tare populația României, căci încă de la început postcomunismul a fost o scenă unde victimele și călăii au pupat până la urmă cu toții Piața Universității. Cotidianul, 6 decembrie 2002 Pastenague ia apărarea Guvernului Asta m-a impresionat întotdeauna la Pastenague: tenacitatea. Nu dezarmează niciodată. Ce-i drept, uneori, o calitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
cele care cresc tirajul și audiența. Mediul academic este într-o oarecare măsură preocupat de evoluția relațiilor de gen din România, dar aceste zbuciumuri nu ajung la nivelul cetățeanului sau al cetățenei muncitoare în fabrică. În acest peisaj cenușiu al postcomunismului, politicul are șansa să fie un deschizător de drumuri și un model în eliminarea reziduurilor patriarhale. Ca principal for de dezbatere al problemelor țării, Parlamentul, reprezentanții cetățenilor și ai cetățenelor sunt datori să acționeze ca o avangardă a societății românești
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
active social și profesional, și nu doar „familistele” (Miroiu, 2004, p. 278). Ceea ce agravează situația din punctul nostru de vedere este absența unei diferențieri ideologice clare, prin care s-ar putea face și această distincție între feminismul victimist, caracteristică a postcomunismului, și feminismul autoafirmării, ca dovadă a modernizării acestei țări. O maturizare a partidelor politice ar putea fi soluția acestei nebulozități ideologice, iar evoluțiile ultimilor ani arată că partidele românești se dezvoltă încet-încet și doar pentru unele dintre ele contează principiile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
mic, în timp ce Zinzin încearcă să se ridice din pat. E o tâmpenie să te scoli la cinci dimineața, să mergi pe orice vreme și în orice condiții la serviciu, chiar dacă acolo tragi mâța de coadă sau tricotezi în sertar. Nici postcomunismul nu e rău deloc. Am schimbat puțin la fațadă, dar lucrurile au rămas cam la fel. Aceleași șiretlicuri, același fel de a omorî timpul. Te folosești de telefonul instituției de parcă ar fi al tău, dar de cele mai multe ori este bine
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
brad pe lângă pulpele lor încă suple pe care iarna nu le vedea nimeni. Umblam încotoșmănate cu două-trei perechi de ciorapi cu fire duse, chiloți cu mânecuță „moartea pasiunii”, pe deasupra lor ne atârnam izmene (iegării aveau să vină de-abia în postcomunism). Dragoste se făcea sub plapumă, eventual prin șliț. Ne spălam la lighean, pe porțiuni (la bucată), când puteam încălzi o oală cu fierbătorul. Cele mai norocoase ne făceam rost de săpun Lux și de spray-uri ungurești. Celelalte, mai prost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
când reforma justiției e atât de importantă și, ca orice lucru care începe bine, se termină prost, precum zic Legile lui Murphi, când, într-o țară minunată, care a trecut prin 50 de ani de comunism și 15 ani de postcomunism, marea parte a populației e lipsită de informație și de educație, că, dacă-i întrebi pe țăranii dintr-un sat de munte, fără lumină, cine-i președinte?, ei îți răspund că El, Ceaușescu e, și acum, președintele României, nu știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
cînd vin, mai iau și-ntr-o geantă brînză, carne, ouă, mălai, făină, aproape tot. Cenușa dacă s-ar lua, ar lua-o și p-aia !”, izbucnește cu năduf alt sătean. Am găsit, întîmplător, aceste relatări din primii ani de postcomunism, reprezentative pentru ceea ce numeam la vremea aceea „gospodăria difuză” : o unitate domestică funcțională, rezultată din dispersarea membrilor gospodăriilor rurale, dar păstrînd anumite forme de schimburi materiale și relații emoționale gravitînd în jurul unui nucleu rural de rudenie. În mod paradoxal, deși
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]