1,633 matches
-
dușman și vrea să te omoare, da’ numa’ atâta că nu te omoară, cum a fost la Securitate... credința îți dă un curaj și-ți dă o putere extraordinară. Dacă n-ar exista aceste lucruri, foarte mulți oameni s-ar prăpădi. Și să știți că și cei mai păcătoși oameni, sau cei mai răi, când ajung în situații din acestea, mulți se convertesc... sau se căiesc, măcar. Și zic: Doamne, am păcătuit, îmi pare rău... I se trezește speranța, și zice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
de mare valoare. Mi se pare că avea și doctoratul în filosofie... Deci era, cum ar zice francezul „bien calé”, foarte bine pus la punct, deștept. Și era foarte bine dispus, sigur, pe cât puteai fi în închisoare. Adică nu era prăpădit, să zică: Doamne, ce mă fac? El era ca și cum ar fi fost în facultate, indiferent... nici nu băga în seamă toate nenorocirile care se întâmplau în închisoare, că ne loveau cu bâta când intram, când mergeam sau când veneam de la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
gândului... și, m-am pomenit că o lacrimă mi s-a rostogolit liniștit pe obraz, până sub bărbie. Cu câteva zile în urmă, am aflat la telefon, de la o soră de-a lui: „Vai di mini, domnule... Grigore s-o prăpădit... s-o prăpădit, domnule, an țărț..!”.. „L-o strâns Dumnezău, că tari bun mai era... l-o strâns..!”, murmură bătrâna lui soră, înecată în lacrimi. Îț’ mulțămăsc, domnule, pentru gândul cel bun... Să-ț’ dei Dumnezău sanatati..!”, îmi mulțumi ea
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
am pomenit că o lacrimă mi s-a rostogolit liniștit pe obraz, până sub bărbie. Cu câteva zile în urmă, am aflat la telefon, de la o soră de-a lui: „Vai di mini, domnule... Grigore s-o prăpădit... s-o prăpădit, domnule, an țărț..!”.. „L-o strâns Dumnezău, că tari bun mai era... l-o strâns..!”, murmură bătrâna lui soră, înecată în lacrimi. Îț’ mulțămăsc, domnule, pentru gândul cel bun... Să-ț’ dei Dumnezău sanatati..!”, îmi mulțumi ea, când află pentru
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
vine, vine, calcă totul în picioare; Durduind soseau călării ca un zid înalt de suliți, Printre cetele păgâne trec rupându-și large uliți; Risipite se-mprăștie a dușmanilor șiraguri, Și gonind biruitoare tot veneau a țării steaguri, Ca potop ce prăpădește, ca o mare turburată Peste-un ceas păgânătatea e ca pleava vânturată. Acea grindin-oțelită înspre Dunăre o mână, Iar în urma lor se-ntinde falnic armia română. Pe măsură ce acesta avansa cu recitarea, silueta lui ne părea tot mai mare iar glasul
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
faptelor fiecăruia din familie. Lista cu cei pentru care se ruga seara era când mai lungă, când mai scurtă, dar niciodată într-atât de scurtă, încât să sfârșească rugăciunea în câteva minute. Chiar și în anul când i s-a prăpădit feciorul și a simțit că tot ce-o să urmeze n-o să mai aibă nici un sens, rugăciunile de seară au durat mai mult de un sfert de ceas. Familia bătrânului a fost tot timpul mare și pentru toți era ceva de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
înghițit niște hapuri pătrate, crem, deși ei îi făceau bine cele violete, ca biluțele de rotunde, și s-a dus. Să-i fi dat măcar cașete rotunde și galbene de cincizeci de mii, nu pătrate și crem, de la care se prăpădește moșii și babele repede. Albastru, un calm celest La toate proiectele prezentate de artiștii orașului, primarul Marinache venea cu aceeași vorbă: „Da’ idei mai ieftine n-aveți, mă, băieți?“. Nu c-ar fi fost zgârcit, însă nu înțelegea de ce un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
câinele fusese probabil fala uneia dintre casele mari ce împrejmuiau parcul. Soții D. nu s-au mai dus în audiență. Uitându-se cu atenție la câine, și-au dat seama că era la capătul puterilor. Câinii de rasă abandonați se prăpădesc repede, iar cei în vârstă au instinctele amorțite. Nu se bat pentru hrană, nu se lipesc de haite, își așteaptă cu un soi de resemnare de damnați stăpânii, pentru care, și atunci când mor, n-au alt sentiment decât iubire. Soții
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
în care să se delimiteze de cei care îi foloseau numele într-o campanie de presă împotriva regelui sau să adreseze o asemenea scrisoare patriarhului Miron Cristea, „care este unul dintre protectorii fiului tău, în cazul în care s-ar prăpădi taică-tău”. Carol a îndeplinit cererea Reginei. Principesa Elena voia să meargă în Italia, pentru a-l convinge pe Carol să revină asupra renunțării și pentru a-l readuce în țară, dar guvernul nu a fost de acord. Probabil, acum
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
sârg, în camera de alături, o croitorească adusă tot de Tăutu scurta cu 1 cm. pantalonii lui Băieșu. Teribil de încântat, autorul cuplului renumit atunci, "Tanța și Costel" își admira cocoșește în oglindă creșterea cotidiană, în vreme ce confrații, după ușă, se prăpădeau de râs... În deceniu 6 al veacului trecut, cei care lucrau la revista "Cronica" erau renumiți pentru poantele (unele, de-a dreptul crude!) cu care-și păcăleau colegii de redacție și de breaslă. Suplimentul "Odată-n e anul nou!" publica
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
alte rase care a trăit ascunsă. Reacția lui B.-A. e dezamăgitoare, deși critica își are întotdeauna rolul ei. Îi propun să trimitem întreg exemplarul la Facultatea de medicină veterinară. B.-A. mă avertizează cu fermitate că "au să se prăpădească de râs"! 6 septembrie "Salutări de la prietenul Gård": STRUCTURI ORGANIZAȚIONALE de subsecretar de stat adjunct Sivert Gård și licențiat Georg Arghezy Au trecut vremurile când era posibil să organizezi și să structurezi o echipă de lucru procedând "la întâmplare". După
by P. C. Jersild [Corola-publishinghouse/Memoirs/1092_a_2600]
-
voia, Încăle când pe balauri, care Îi duc sus În văzduh. Când le vine pofta, stârnesc norii sau Îi Împrăștie, porun cesc vremii rele să se oprească deasupra unui ținut și să zdrobească cu grindina bucatele de pe câmp ale oamenilor, prăpădindu-le câteodată și vitele” <endnote id="(161, pp. 104-105 ; 35, pp. 141-148 ; 14, pp. 166-259 ; 578, p. 33)"/>. Faptul că În „Cartea solomonarului” apăreau descântece și formule magice scrise cu diverse caractere exotice, inclusiv cu „slove jidovești”, i-a făcut
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
topos apare În cele mai vechi colecții de basme și legende culese În spațiul românesc (Arthur Schott În 1845, Fr. Müller În 1857), dar el are o răspândire europeană mult mai largă (vezi motivul AT 701). e) Pentru a-i prăpădi pe jidovi, Dumnezeu a trimis potopul. Toți s-au Înecat, În afară de unul, care „a pus un picior pe un munte, celălalt pe altul” și s-a „agățat de toartele cerului”. „Dumnezeu a trimis atunci muște, care s-au pus pe
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
și Sfânta Vineri aflate În Rai se plâng lui Dumnezeu că necredincioșii le chinuie : Cu apă ne opărește Cu ace ne-mboldește Inimioara ne-o topește. Dumnezeu Îi cere Sfântului Ilie să se Înarmeze cu săgeți (fulgere) și să-i prăpădească pe jidovi. Sfânt aprig și excesiv În imaginarul popular românesc, care a preluat o parte dintre atributele unui arhaic zeu al furtunii, Sfântul Ilie trece la executarea unui fel de „soluție finală” : Jidovii că-i prăpădea, Numai unu că-mi
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
fulgere) și să-i prăpădească pe jidovi. Sfânt aprig și excesiv În imaginarul popular românesc, care a preluat o parte dintre atributele unui arhaic zeu al furtunii, Sfântul Ilie trece la executarea unui fel de „soluție finală” : Jidovii că-i prăpădea, Numai unu că-mi scăpa. Singurul evreu care supraviețuiește etnocidului se ascunde „subt aripa Domnului”. Dumnezeu Îl roagă pe Sfântul Ilie să-l ierte, ca să nu dispară tot neamul evreiesc : Mă Ilie, dumneata, Doar pe ăsta l-o-ai ierta
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
ale anului 1846, În timpul și după jocul ritual cu măști „Turca”. Iată un fragment din descrierea acestor „ecscesuri urâte”, preluat din publicația brașoveană Gazeta Transilvaniei (nr. 5, 1847) : „Moldovenii Întărâtați se aruncară asupra caselor evreești, le sfărâ mară prăvăliile, le prăpădiră mărfile, călcându-le cu picioa rele. Persoanele evreești Începură a fi rău tratate, fără osebire de secsu și de vârstă. Către seară numărul turburătorilor sui la mai multe sute, din carii o parte se mesteca Între cei ce se bătea
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
bine că nu am fi putut cîștiga tortul, așa că măcar să ne distrăm. Cu atît mai mult cu cît familia Halunga, la masa alăturată, intrase în jocul nostru și ne ținea hangul. Se pare că am fost nostime, pentru că lumea se prăpădea de rîs și noi ne simțeam foarte în largul nostru în rolul de clovnii serii. Evident, numeroși au fost cei care și-au dat multă osteneală să răspundă corect la toate întrebările, cu toate datele geografice sau istorice despre Dunăre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
noastră, cu un tort cu totul identic cu cel al cîștigătorilor. Murmure în sală... Om fi fost noi simpatice, dar chiar să fim răsplătite atît de regește pentru clovneriile noastre, parcă nu pica bine nimănui, în afară de familia Halunga, care se prăpădea de rîs, privind decepția adunării. Odată ajuns pe masa noastră, am fost rugate să respectăm și noi ceremonialul tăierii primei felii. Ceea ce ne-am grăbit să facem Pentru a dezvălui onoratei asistențe conținutul ce se ascundea sub stratul subțire de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
care nu-i prea aveau la stomac gazdele noastre. În asemenea îmbulzeală nu e de mirare că tifosul exantematic a pătruns și în căsuța dintre zarzări: bătrâna proprietăreasă a [15] murit repede repede, vecinul de la Arsenal era gata-gata să se prăpădească, scăpând ca prin minune, slab și galben-străveziu, dar noi, îngrijiți, spălați și curățați de mama, am scăpat toți. Parcă ne văd, pe fratele meu și pe mine, seara când ne întorceam acasă după vreun drum cu tramvaiul, cum ne scoteam
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
împrietenit repede. Când s-a încheiat „Pacea de la Buftea”, toți ardelenii refugiați au luat din nou drumul bejeniei și, în toamna anului 1917, au plecat în Rusia. Unul dintre cei doi prieteni, Sextil Aron, fiul unui învățător pensionar, s-a prăpădit printre străini. Al doilea - Dorin Popescu , cu care ne-am legat într-o prietenie ce avea să țină toată viața, deși temperamentul său este cu totul deosebit de al meu, s-a întors în primăvara următoare cu familia sa, ne mai
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
verii mei Bercan, despre care nu mai știam nimic, orfani [24] de mamă încă de când erau copii, pierduseră în timpul războiului și pe tatăl lor, protopopul Bercan din Cohalm: deportat și chinuit de unguri pentru atitudinea demnă românească, înnebunise și se prăpădise în cele din urmă într-un spital, pe la Oradea. Coborâți din tren, pe înserate și neputând merge noaptea pe jos, cu geamantanele, până la celălalt capăt al Bucureștilor - mai cu seamă că nimeni nu știa că venim în seara aceea - am
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
îl pasiona istoria și voia să se facă profesor de istorie. Dimpotrivă, unul dintre nelipsiții oameni de casă de mai târziu ai lui Nicolae Iorga, Victor Brătulescu - fost seminarist și ipocrit cum numai un popă poate fi - nu se prea prăpădea atunci după „marele om”. Cu toate acestea, cu aceștia doi din urmă am fost bun prieten în ultimii doi ani de liceu și am petrecut împreună multe după amiezi plăcute - chiar dacă de multe ori, mândri pe experiența lor în chestiunile
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
dintre prietenii lui că Titu și-a procurat un revolver și că vorbește de sinucidere, Titu mi-a spus foarte hotărât că, dacă vorbesc cuiva despre aceasta nu fac decât să-i grăbesc moartea? Cu puțină vreme înainte de a se prăpădi, publicase în „Neamul Românesc” un articol intitulat „Arginții lui Iuda”, în care ironiza „secăturile entuziaste” ale generației de la 1916. Articolul a făcut mare vâlvă în Parlament, căci multe dintre aceste „secături entuziaste”, după ce își renegaseră credința naționalistă, deveniseră personaje cu
Mărturisirile unui „criminal politic” by Vladimir Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/828_a_1741]
-
o să intrăm toți la bătut tuburi. Văd că nu-mi mai vin zilierii... Nu mai știi de azi pe mâine. Azi facem grilaje, mâine tuburi ori camioane ori avioane... Și doape de cur o să facem dac-o fi nevoie. Se prăpădește Laur de râs. Îi merge la inimă gluma asta deșteaptă a stăpânului. — O să primim comandă, bre, când or să dea ăștia decret să nu se mai Împută aeru’. Hă-hă-hă-hă... O să scoatem un ban grămadă pe doape de cur. — S-au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
și vreme să râzi; vreme este să jelești și vreme să dănțuiești. Vreme este să arunci pietre și vreme să le strângi; vreme este să Îmbrățișezi și vreme este să fugi de Îmbrățișare. Vreme este să agonisești și vreme să prăpădești; vreme este să păstrezi și vreme să arunci. Vreme este să rupi și vreme să coși; vreme este să taci și vreme să grăiești. Vreme este să iubești și vreme să urăști. Este vreme de război și vreme de pace
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]