734 matches
-
premier langage naturel de l'humanité. În structura gestului, autorul vede originea anumitor particularități ale limbajului, precum dublarea fonemelor și a silabelor, structura cuvintelor compuse reflex al construcției bilaterale și simetrice a corpului uman; anterioritatea verbului față de substantiv efect al preeminenței gesturilor de acțiune. R. Kleinpaul propune (în Sprache ohne Worte. Idee einer allgemeinen Wissenschaft der Sprache) un vast proiect semiotic avant la lettre cu o interesantă subcategorizare a comunicării în: * comunicare fără intenție de comunicare și fără schimb de idei
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
putea să găsim sugestia justei măsuri. Piața nu are nici măcar inteligență artificială, dar, și dacă prin absurd ar avea, nici atunci nu ar „face” decât ceea ce i s-a trecut în protocolul de funcționare. Piața, ca și calculatorul, nu substituie preeminența voinței și inteligenței umane și nici prevalența puterii noastre de judecată (Penrose, 2001). Softul pieței este mintea omului, iar hardul este înclinația umană spre tranzacție. Piața, în mod obiectiv, nu reprezintă nimic, ea este chiar nimicul absolut (Barrow, 2006), în afara
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
funcție convectivă, ea rămâne stabilă, iar nu structura interfactorială. Stabilitatea economică este tendința de a menține rezultatele funcției economice, ajustată cu funcția monetară și funcția pieței, în teritoriul randamentului pozitiv, interrelaționările factoriale fiind instabile, pe specificul jocului de prevalențe și preeminențe. Este, în esență, un joc al oportunităților contextuale regăsite în strategii ce combină perspective intensive și/sau extensive pornind de la situația concretă, mai ales de consistență, dar și de convenție extraeconomică, raportată la funcțiile muncii sau la funcțiile capitalizării, chiar
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
componente, semnifică fluxurile tranzacționale dintre factori mereu în derulare, în expresii de emergență, de convectivitate în care pozițiile de câștig și pierdere nu sunt vreodată echivalente și în niciun fel staționare, în care prevalențele în finalitate se tranșează, randamentul și preeminențele de rol se ordonează după ritualurile intersubiectivității. Într-un fel explicit, Economia trebuie să iasă din tiparele cunoașterii pe care le-a împrumutat și folosit prea mult pentru a nu rămâne în capcana simplificării, specifică științelor exacte și experimentale. Aceste
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
societatea randamentală, materialistă, clădită pe revoluțiile industriale. Totodată, răstoarnă și aliniamentele pe care societatea globală este înghesuită în semnificațiile impregnate de revoluțiile naționale în materialul construcției lumii pe interdependențe care exhibă diferențele. Societatea globală - ca suport al societății cunoașterii - consacră preeminența a ceea ce ne aseamănă ca oameni și trece în surdină invențiile de valori funcționalizate de revoluțiile naționale - de la crearea statului națiune până la îngrădirile pluriforme pe suportul suveranității! Opțiunea crescândă pentru conceptele de globalizare și societate a cunoașterii în locul celor de
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
identității. În mod explicit se ajunge să se favorizeze nivelarea diversității în numele unor principii nenaturale de coerență a eligibilității competiționale, în fapt o buclă a selectivității conforme. Emergența globală este profund deturnată de la sensurile ei: în loc să faciliteze adaptarea presupusă de preeminența performanței în gândire, în inovare, se eșuează pe aliniamente formale, de translatare mecanică a unei experiențe instituționalizate acreditate cu virtutea de a elimina dependența de cale, înainte de toate cea care fixează identitatea. Această substituire de sensuri reproduce relația centru-periferie și
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
prezentul înseamnă plăcere și consum. Ca atare, s-a relativizat evaluarea, deoarece trimite în mod necesar către viitor, către efort, către ierarhizare și către premierea acelora (doar a acelora) care obțin acest drept. Relativizarea evaluării (prin introducerea și apoi prin preeminența metodelor complementare sau alternative) determină relativizarea curriculumului (prea încărcat, prea abstract etc.), preeminența ludicului în proiectarea și desfășurarea lecțiilor etc., mutarea accentului de pe elementul rațional pe ceea ce s-a numit (plecând de la teoria inteligențelor multiple a lui Gardner, dar s-
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
în mod necesar către viitor, către efort, către ierarhizare și către premierea acelora (doar a acelora) care obțin acest drept. Relativizarea evaluării (prin introducerea și apoi prin preeminența metodelor complementare sau alternative) determină relativizarea curriculumului (prea încărcat, prea abstract etc.), preeminența ludicului în proiectarea și desfășurarea lecțiilor etc., mutarea accentului de pe elementul rațional pe ceea ce s-a numit (plecând de la teoria inteligențelor multiple a lui Gardner, dar s-a vulgarizat pentru că justifică relativismele hedonismului prezentului) inteligență emoțională (Goleman). În același timp
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
un proces numit glocalizare sau hibridare și care presupune îmbinarea unică dintre elementele gobale și cele locale; efectul glocalizării este apariția și cultivarea diferențelor, ceea ce presupune, pe axa nimic-ceva o deplasare dinspre polul nimicului (uniformizarea) către polul ceva-ului (diferențierea, preeminența unicului, a individualului). Altfel spus, "ceva este o formă socială, de obicei concepută și controlată la nivel local și relativ bogată în conținut esențial semnificativ" (Ritzer, Globalizarea nimicului, 2010, p. 60) Poate fi școala "ceva"? Da, cu terminologia lui G.
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
un compromis inteligent între structurarea ierarhică a comunității și necesitatea cooperării, deci a egalizării șanselor (dacă nu a pozițiilor) fiecăruia de a ajunge să ocupe un loc care contează în ierarhie. Acest compromis se realizează în timp și presupune fie preeminența ierarhiei, fie preeminența egalității; astăzi vorbim mai degrabă de o preeminență a cooperării, mergându-se până la dezvoltarea unui întreg sistem de suspicionare a acelora care cultivă mai degrabă nevoia de ierarhie (chiar și din rațiuni meritocratice). Din acest punct de
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
între structurarea ierarhică a comunității și necesitatea cooperării, deci a egalizării șanselor (dacă nu a pozițiilor) fiecăruia de a ajunge să ocupe un loc care contează în ierarhie. Acest compromis se realizează în timp și presupune fie preeminența ierarhiei, fie preeminența egalității; astăzi vorbim mai degrabă de o preeminență a cooperării, mergându-se până la dezvoltarea unui întreg sistem de suspicionare a acelora care cultivă mai degrabă nevoia de ierarhie (chiar și din rațiuni meritocratice). Din acest punct de vedere, modul de
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
deci a egalizării șanselor (dacă nu a pozițiilor) fiecăruia de a ajunge să ocupe un loc care contează în ierarhie. Acest compromis se realizează în timp și presupune fie preeminența ierarhiei, fie preeminența egalității; astăzi vorbim mai degrabă de o preeminență a cooperării, mergându-se până la dezvoltarea unui întreg sistem de suspicionare a acelora care cultivă mai degrabă nevoia de ierarhie (chiar și din rațiuni meritocratice). Din acest punct de vedere, modul de structurare a relațiilor dintr-o sală de clasă
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
vieți în acord cu umanitatea din om: " Spunea însă că el opune soartei nenorocite curajul, legii natura și patimii rațiunea". (Laertios, 1963, p. 305) Tot Diogene considera că oamenii sunt nefericiți datorită neghiobiei lor, neghiobie care îi determină să acorde preeminență unor elemente artificiale de tipul convențiilor, ignorând astfel și caracterul relativ al acestora și dependența lor de putințele și neputințele celor care le-au născocit și le-au impus: Acesta era fondul vorbelor lui și era limpede că-și potrivea
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
de majoritatea nevoilor care asigură suportul civilizației noastre, care în numele diversificării și al noutății (adesea noutate de dragul noutății) a pierdut din vedere legătura cu natura umană. Natura umană nu este un dat, dar ignorarea componentei naturale (validată de evoluție) și preeminența cvasi-totală acordată componentei culturale a situat individul într-un habitat care nu (mai) este nici firesc nici necesar. În acest sens, Nassim Taleb vorbește despre neomanie, ca despre "nevoia" de a avea ultimul gadget de pe piață sau ultimul model de
by EMIL STAN [Corola-publishinghouse/Science/1107_a_2615]
-
dedusă. Kant o postulează, dar nu în forma Ideii psihologice ca unitate a facultăților simțirii, cum procedase în prima Critică, ci în forma ideii despre o "structură" pe verticală a celor doi "subiecți" (sensibil și inteligibil). Este vorba de postulatul preeminenței personalității (subiectul inteligibil) față de persoană (subiectul sensibil).63 Dacă luăm în considerare orizontul tematic al întregului proiect critic kantian, atunci unitatea de existență a omului apare în două modalități: este postulată, în forma Ideii unității facultăților simțirii (Critica rațiunii pure
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
persoană (subiectul sensibil).63 Dacă luăm în considerare orizontul tematic al întregului proiect critic kantian, atunci unitatea de existență a omului apare în două modalități: este postulată, în forma Ideii unității facultăților simțirii (Critica rațiunii pure) sau în forma ideii preeminenței personalității față de persoană (Critica rațiunii practice), sau este justificată discursiv, totuși pe temeiul unei idei despre om ca "scop final" al existenței (Critica facultății de judecare). În acest din urmă loc, conceptul finalității (ca principiu al facultății de judecare reflexive
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
loc, conceptul finalității (ca principiu al facultății de judecare reflexive) pune în sinteză cunoașterea și libertatea, ființa sensibilă și cea inteligibilă. Conceptul în cauză este posibil datorită intervenției unei facultăți diferită de intelect și rațiune, anume facultatea de judecare. În privința preeminenței personalității față de persoană, Kant se exprimă neechivoc: Nu este altceva decât personalitatea spune autorul referindu-se la obârșia datoriei (n. C.) adică libertatea și independența de mecanismul întregii naturi, considerată totuși în același timp ca puterea unei ființe care este
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
a celei de câștig obținut exclusiv din comerț, fără a avea o activitate „serioasă” de producție. Oglinzile și ciupercile de pădure nu sunt făcute de Făniță, el vrea să câștige doar din adaos comercial. O caracteristică fundamentală a comunismului este preeminența producției asupra vânzării. Oamenii cumpără, pentru că n- au încotro, ce le dă producția socialistă, vânzătorul e doar un intermediar, un slujbaș inferior și a priori dubios. Conceptul de comandă a producției de către vânzător, prin analizarea pieței, prin marketing și prospecțiune
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
se produc foarte târziu. Dacă clipim ușor la sfârșitul filmului putem pierde întreaga eră industrială! Desfășurarea evenimentelor istoriei umane arată că toate teoriile ciclice în realitate au eșuat. Nici una nu poate justifica apariția societății industriale și nici nu pot argumenta preeminență continuă a occidentului. Pentru aceste motive, sociologii au concluzionat că pentru înțelegerea istoriei umanității, teoriile ciclice ale schimbării pot fi utile doar în cazuri particulare. Tabelul 12.1 ISTORIA UMANITĂȚII ÎNTR-O ORĂ Timpul din film Evenimentul 00:00 Începe
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
relațiilor de putere între supuși și stăpânire prin promovarea de către autoritățile statale a unui patriotism civic definit drept supunere față de legile civile și moral-creștine ale țării. Fie că mizează pe imperativul îndeplinirii obligațiilor religioase ori insertează mesaje cu tentă patriotică, preeminența în cadrul ordinii discursive a literaturii didactice a primei jumătăți de secol al XIX-lea îi revine civismului moral. Virtutea este finalitatea morală și civică pe care discursul didactic își propune să o dezvolte în pupilii aflați sub aripa educațională a
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
vrea nimeni să le aibă: disperarea ca experiență ori angoasa paralizantă, pierderea folosirii plăcerilor trupului, experiența confuziei și a panicii, coșmarul unei nopți de febră, minciuna exaltantă a alcoolului, singurătatea forțată sau autoimpusă de împrejurări, mesajele contradictorii ce induc confuzie, preeminența morții în raport cu viața, incapacitatea de a construi legătura cu celălalt, de a fi împreună cu el și de a comunica; toate acestea sunt tot atâtea momente și stări șocante pe care le avem și care ne marchează pe fiecare în mod
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
este etapa superioară transferului de informație. De aceea, în raportul de inerență subiect predicat, predicatul nu este decît o spunere despre nume, o determinare a lui, iar, prin acordul predicatului cu subiectul, limba transpune formal, în fenomen, ceea ce este esențial: preeminența subiectului în raport cu predicatul. Pe de altă parte, în condițiile comunicării, se decodează în mod obișnuit mai întîi subiectul și după aceea predicatul, și numai uneori se decodează întîi predicatul, ca în enunțurile care au ca subiect interlocutorul (vizat ca individ
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
manifestările și formele de evoluție. Astfel, Eugen Coșeriu, pe linia orientării lingvistice fundamentate de Benedetto Croce și Karl Vossler, tratează împreună modalitatea de realizare a transformărilor din limba populară la cea din limba literară. În cercetarea sa, Coșeriu stipulează o preeminență a factorilor mentali, încît, chiar în cazul schimbărilor fonetice, alunecarea sunetului este factorul fizic, exterior, în vreme ce elementul de esență este producerea unei noi imagini acustice și a unei reorganizări a sistemului imaginilor acustice. O asemenea perspectivă a întîietății imaginii unui
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
la rîndul lui în modul cel mai evident rutina și clișeele în alcătuire. Dacă, în cazul științei, obiectivitatea este o condiție esențială, rezultată dintr-o "absență a trăirii" (fără ca aceasta să presupună o anulare a manifestării personalității autorului) printr-o preeminență a faptelor prezentate ca atare, în filozofie, singurul criteriu al obiectivității este respectarea exigențelor structurale argumentative ale discursului, care presupune mereu evaluarea și confruntarea (dialogul implicit)336. De aceea, de mai mult de un secol (mai evident începînd cu Fr.
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
poietic (formativ, inițiator) originar, care a dus la nașterea limbii și a reprezentărilor. La Eminescu, figurile de stil sînt mai întîi structuri de gîndire, prin manifestarea organică a metaforicului, și numai după aceea aspecte fenomenale, cînd sînt privite ca tropi. Preeminența categoriei substantivului în creația poetică duce la concluzia că, în cazul său, ne aflăm în situația unei lumi construite poetic (unei substanțialități poetice), iar nu a unei lumi etichetate poetic (unei interpretări poetice), ca la alți scriitori. Este, deci, o
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]