1,293 matches
-
cafele și siropuri răcoritoare, care le ieșeau prin porii pielii, dar și mai tare îi făcea să asude ideea că omul acela cu haine obișnuite și cu privirea cenușie este șeful serviciilor secrete ale ordinului ienicerilor. Damad Ali Pașa mai pufni o dată și-l invită pe omul fără nume să vorbească: — În toamna anului trecut, fără știrea lui Constantin bei, o slugă a unchilor săi, a Șeităneștilor, a fost trimisă la Brașov, la un meșter argintar să facă, după cum vedeți, cópii
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
revoluție? (dă pagina) EFIMIȚA (ridică într-un tîrziu receptorul, are mare chef de glumă): Ei? RICĂ (banuitor): Jupîne?! EFIMIȚA: Ei aș! (rîde) R ICĂ: Jupîne! Eu sînt! EFIMIȚA: Parol? (chicotește) Spui drept? R ICĂ: Jupîneeee! EFIMIȚA: Ce'ești copil? (închide pufnind de rîs) LEONIDA: Cine să fi fost? EFIMIȚA (izbucnind în rîs): Galibardi, soro! Rică formează iar numărul nervos. Telefonul sună pe cu totul alt ton. EFIMIȚA (ridică, enervată): O să te căiești! Mitocane! R ICĂ: Jupîne, eu sînt. EFIMIȚA: Aoleu! Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
Hannah a fost fugărită de la școală până acasă de-o gașcă de derbedei bănuiți a fi huligani antisemiți. Părinții mei erau înnebuniți de spaimă. Când unchiului Hymie i-au ajuns însă la urechi aceste întâmplări, mai că nu l-a pufnit râsul: — Vă mai mirați de chestiile astea? Trăiți înconjurați din toate părțile de goimi și încă vă mai mirați? Singurul loc unde ar trebui să trăiască un evreu este între evrei, mai ales, zicea el apăsat și sensul sublinierii lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
rasa asta umană atât de superficială și găunoasă, care nu știe decât să bea, să divorțeze și să se bată cu pumnii. Imbecilii ăștia mâncători de spurcăciuni nu știu decât să se bată cu pumnul în piept, să insulte, să pufnească din nas disprețuitori și, mai devreme sau mai târziu, să lovească. Ah, și mai știu, geniile astea, să iasă la pădure înarmați cu o pușcă, să răpună căprioarele nevinovate, căprioarele care noșn3 liniștite cu poame și cu iarbă, iar apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
împrietenesc cu o tânără cu ochii verzi și pielea smeadă, care-i locotenentă în armata israeliană. Locotenenta mă duce la un bar de noapte din zona portului. Clienții, îmi explică ea, sunt în marea lor majoritate docheri. Docheri evrei? Da. Pufnesc în râs și ea mă întreabă ce mi se pare așa de nostim. Mă excită silueta ei minionă, voluptoasă, cu mijlocul ferm încins de centura lată, kaki. Dar ce fătucă hotărâtă, stăpână pe sine și lipsită de simțul umorului! Nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
Nici nu știu dacă mi-ar îngădui să comand și pentru ea, chiar dacă i-aș vorbi limba. Ce preferi, mă întreabă ea după ce amândoi am dat pe gât câte o sticlă de bere evreiască, tractoarele, buldozerele sau tancurile? și iar pufnesc în râs. O invit la mine la hotel. Ajunși în cameră, o dăm pe mozoleală, pipăială, începem să ne dezbrăcăm și, prompt, îmi dispare erecția. — Vezi, îmi spune locotenenta, confirmându-și parcă bănuielile, nu mă placi. Deloc. — O, ba da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
mea, tare mult m-ai chinuit, dar acum, când te privesc, am uitat de toate. - O să-i spunem și Eva - fiindcă e frumoasă, spune tatăl. Ființa aceasta mică pusese toată casa în mișcare și a făcut-o pe Maia să pufnească în râs fericită. A strâns-o cu dragoste mare în brațe. În salonașul cu vedere spre grădină, tata, bunicul, bunica și preotul Mladin venit cu Crăciunul, cinsteau venirea pe lume a acelei fetițe atât de drăgălașe ce umpluse casa de
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93396]
-
trebuit să le dea nas, să le bage-n seamă mai mult decât merită, uite-le cât de obraznice și cum își bat joc, cum îl socotesc demn de milă și dispreț, păi, de la ce dracu’ să ne mai salveze? pufnea o blondă plinuță, am scăpat doar de Ceaușescu, dar uite că pe Geta o ducea cât de cât mintea ca să învârtă politica, dragă, parcă numai Ceaușescu? Ești proastă? Câți n-or fi rămas în urma lui Ceaușescu? și nu mă face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
și rânjind colții, mârâind înfundat. Parcă s-ar fi dezvinovățit. Adevărul e că n-are nici o vină... — Lasă-l, mami, nu-l mai întărâta. O să te muște. Atâta-i trebuie! replică Sabina, întărâtată și ea. — Fir-aș al dracului, mami, pufni Milică într-un avânt moralizator masochist. Ce tâmpit pot să fiu! N-am să pricep vreodată ce plăcere ai să te pui la mintea unui biet animal. Ie păcat de Dumnezeu să ne batem joc. Atâta balamuc, pentru ce? Ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
murit..." Privește în sus la coroana copacului ce umbrește geamul camerei. Prin frunzișul proaspăt, se aude ciripitul cristalin și vioi al vrăbiilor. Traversează strada cu repeziciune și slalomul lui rapid printre mașini lasă în urmă un cor de claxoane revoltate. Pufnește în râs la auzul tonalităților diferite. Unele sunt soprane, ca niște pahare de cristal care se ating, altele prezintă basul adânc al unui clopot obosit. Intră la cofetăria "Aida", discret ascunsă în spatele unei curți grădină, care vara este folosită ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Mi-aduce aminte de serile petrecute împreună la Mangalia. Mare, valuri, bărci cu lampioane... Șprițuri la gheață ... zâmbește Marius, in timp ce face semn unui ospătar rotofei și cu mustață subțire. Uite așa se duce romantismul! Țuguiind ostentativ buzele, Smaranda pufnește înciudată și pentru câteva clipe chipul ei capătă expresia drăgălașă a unei fetițe bosumflate, lucru care o prinde de minune. Steak de vițel, salată, rose de Murfatlar, iar desert ruladă de ciocolată. Fără ciocolată pentru mine, intervine grăbit Smaranda. Mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
prin care individul despre care înainte nu știai nimic devine cel mai înverșunat dușman al tău. Aha, ideologia asta e ca un fel de curvă, iar demagogia tot o curvă, dar ipocrită? Da, spune Nicky, descrierea e destul de apropiată adevărului. Pufnește în râs, alăturându-se hohotelor vesele și corului de "Așa-i!...Așa-i!" care întâmpină vorbele lui Ghiță. Între timp, Marius repartizează noii veniți în cele două grupe ale plutonului său. La apelul de seară, când căpitanul Apostol își face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
dormea în sufragerie. Mereu adoarme în sufragerie și mă lasă pe mine la calculator spunându-mi că mă așteaptă. Ce să aștepte? Adică faptul că stă cu mine în loc să meargă în dormitor e o așteptare. Nu sforăie și nici nu pufnește, și asta e foarte bine, pentru că știu o groază de fete care fac așa. Acum era despărțită de mine prin două uși și un hol, așa că nu m-am grăbit și nici n-am procedat în liniște ca să n-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
au dus toți. Kjus așează paharul pe măsuță. A atins și limita alcoolului. Se lasă pe spătarul căptușit cu un material moale și se uită liniștit la mulțimea care și-a reluat agitația. Ultimii ascultători ajunși pe ring nu mai pufnesc a dezaprobare și nici nu mai clatină din cap, își văd de ale lor, l-au uitat, iar Kjus a rămas tot pe scaun, moțăind. Dimineața vor veni părinții, îl vor trezi și-l vor băga în elicopter ca să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
pur și simplu, se mai întâmplă. Victor s-a ridicat morocănos în picioare. Era îmbrăcat cu o salopetă murdară de ulei de motor și avea pe cap o șapcă verde cu NIKE. Avea bocanci negri și un pulover albastru. A pufnit spre mine și mi s-a părut că mormăie o înjurătură. - Și udă și buretele, am adăugat destul de enervat. Rușine să-mi fie, îmi ziceam, rușine. Oare nu învățasem nimic din lecția Cristinei? Așa sunt oamenii, nu învață nimic din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
un deget la bărbie și sprâncenele ridicate, se apleca din când în când într-o parte privindu-l ghiduș pe vorbitor. Treptat, figurile intelectualilor din sală prinseră viață: o ochelaristă începu să încuviințeze din cap, un bărbos pozând în sceptic pufni spiritual și ușurel la cuvintele cheie, iar două doamne din spate, care ajunseseră prea târziu, prinseră a zâmbi fericite. Poate singurii indiferenți la vorbe erau fotografii și cameramanii. Aceștia din urmă schimbau semne și priviri cu câte un reporter din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
un lacheu. Omul care, prin vorbe, gesturi, fapte mărunte, își descarcă necontenit sentimentele, în măsura în care ele apar, e tot așa de impropriu pentru acțiune sistematică, grea și lungă ca și, pentru tracțiune intensă, o locomotivă care și-ar pierde necontenit vaporii, pufnind prin toate deschizăturile. Când cineva persiflează morala, toate probabilitățile sunt că e un om de treabă. Când cineva predică necontenit morala, toate probabilitățile sunt că e un om plin de păcate. Nu poate fi o mai mare ofensă pentru un
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
iubească cele două fete. Ne apuca noaptea acolo și ne întorceam cu fața în sus și priveam cerul înstelat. Ne gândeam, ce-ar fi să ne călătorim pe o stea? Dar ce-am face noi acolo fără ele? Și ne pufnea râsul pe amândoi. Fiecare gest al lor, cât de mic, de mărunt, ni se părea că ne aparține, orice căutătură a ochilor de codane, pentru noi era egal cu o împărăție. Eram în leagănul fericirii supreme când, a doua zi
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
Prinsese un pește și nu știa ce-i. Am fugit până la el și i-am spus: - Domnule, aveți o mreană! Era așa de mânjită de nisip încât n-am văzut decât perechea de musteți și botul lat, dar m-a pufnit râsul, așa un om în vârstă, cu părul alb, să nu recunoască o mreană de un somotel sau un clean. Mai târziu am făcut un calcul și am ajuns la concluzia că nu avea decât șaizeci și trei de ani
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
ați luat calul după voi ? Gravi, mărunțeii păstrară tăcere. Unul lepădă sumanul, rămânând într-o flanea groasă cu curea bătută în nasturi de alamă. Celălalt se sui în sanie și opinti un sac pântecos în cârca celuilalt. Mărunțelul se holbă pufnind, și, roșu, îndoit din șale, trepădă crăcănat spre moară. Pe celălalt mal al gârlei, într-un ogor cu ciocleji ieșiți din omăt, se fugăreau doi câini. Glasurile care îl treziseră pe Zalomir se auzeau din poarta casei, de sub un mesteacăn
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
dar artiștii ăștia de pe afișe sunt oameni lipsiți de alte posibilități de subzistență, la fel ca mine. De ce să le luăm pâinea de la gură ? Și apoi, dacă își găsesc public, la ce bun să ne împotrivim ? — Niște pigmei cu toții, am pufnit eu plină de dispreț. Actorul trebuie să fie crud și neiertător cu el însuși, cu propriile sale slăbiciuni. Tu vrei să fim toți Antonin Artaud. Dar tocmai asta e frumusețea, că fiecare e diferit. Ești fascistă, asta e problema ta
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
necunoscute. Eram acasă, în Univers. — Eu cred că avem deja toate datele problemei și suntem toți trei suficient de inteligenți ca să depășim obstacolele mentale și pentru a face din relația noastră ceva ieșit din comun, a continuat el. M-a pufnit râsul. — Je t’aime, bête ! Eu nu socotisem niciodată trei, nu știam cum vrea Jean-Claude să facă iubirea noastră funcțională, iar acum, la drept vorbind, era puțin ciudat să mă gândesc la nevastă-sa în timp ce mă gândeam la noi doi
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
Brunello di montalcino din 1945 și un montrachet din 1978. Un astfel de vin este cotat la câteva zeci de mii de dolari sticla de 750 de mililitri - mă informează Jean-Claude atât de serios și plin de importanță, încât mă pufnește râsul. Un băiețel răzgâiat care îmi arată colecția sa de mașinuțe. Jacqueline poartă astă-seară o bluză bleu care îi dă un aer diafan. Cu mișcări agile și îndemânatice scoate dintr-o oală uriașă trei homari aburinzi pe care îi așază
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
Europa spre indii, pe la Polul Nord, spuse martine. Acești gentlemeni au adus cu dânșii o mulțime de belele, printre care viruși și bacterii care au decimat populația locală. Apoi au venit iezuiții, a căror evanghelizare forțată preceda întotdeauna comerțul cu piei ! pufni martine, apărătoare vajnică a purității ținuturilor nordice. Martine nu pierdea nici un prilej pentru a-și arăta revolta legată de tratamentul pe care îl aplicaseră confrații săi albi locuitorilor Nordului. Activistă înrăită, încă din seara precedentă ne adusese plină de mândrie
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
fie Allah Mărit fie Allah Mărit fie Allah. Millie Little voia gumă. Între timp, la etaj, cu obrajii fierbinți de la aerul care ieșea pe gura de Încălzire, Desdemona opunea rezistență la noua Întorsătură din firul poveștii. ― Diavoli? Toți oamenii albi? Pufni din nas. Se ridică de pe jos, scuturându-se de praf. ― Ajunge! Nu mai ascult ce spune dementul ăsta. Eu lucrez. Ei mă plătesc. Asta-i tot. Dar a doua zi dimineața era Înapoi la templu. La ora unu vocea Începea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]