686 matches
-
sau mandate necesită prezența lor. După o bună distanță intrăm într-o mică localitate în care e o foarte modestă școală primară. Ce ne surprinde e curtea școlii înconjurată cu sârmă ghimpată, plină cu cai de călărie. Copiii sunt în recreație. Învățătorul ne primește și ne arată mica lui instituție. Are în total 40 de elevi, din toate clasele. Școala are doar o clasă și un mic hol. E construită din scânduri cu pereți dubli. De tavanul holului atârnă două burdufe
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
chiar mi-ați face plăcere amândoi, aș fi fericită... O să vă primesc în capoțel! Cu dulceață! Hahaha! Da, veniți împreună, hahaha... zici că e cu cinci ani mai mare ca tine? Și a dispărut după colțul coridorului, cu catalogul subsuoară. Recreația continua nesfârșită... Pe vărul meu l-am convins destul de ușor, descriindu-i profa și obiceiurile ei... Devenise agitat, vroia să nu scăpăm cumva ocazia. Să nu se răzgândească! Noaptea nu puteam dormi, plănuiam în șoaptă fel de fel posibilități de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
și duceți-vă la istalant, cel cu fes, pe coclaurile Anatoliei: acolo scoateți-vă ochii, schilodiți-vă În de voi și nu vă opriți până la Judecata de Apoi, când a’ să se-arate pădurarul și-a’ să vă trimeată-acasă, că recreația s-a terminat, marș la făcut lecțiile pe mâine!» - Să fii tu pădurar... Cum ai mai face istoria ceea... - Cu rigla la palmă, cu varga, cu bățul aș face-o! - ce, n-ar fi bună istoria mea? - Și ce i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
adevărată - soluție: să continue; să nu se oprească. Dacă părinții erau acasă, ieșeau În calidor și ei. Dacă În acele momente se aflau prin apropiere oameni, se lipeau de gard și priveau. Dacă, din Întâmplare, erau clase, atunci se dădea recreație și copiii năvăleau la ferestre (de obicei bătrânul tănțuia când nu erau cursuri, dar se mai Înșela și el...). Eu, din calidorul meu, știam că Moș Iacob pentru mine face ce face. Și, În felul meu, Îl ajutam să ție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
mușcat ori Înțepat ori pișcat ori otrăvit ori schilodit ori Înecat ori... - Da se poate, doamnă...? La urma urmei, mama Își turuia fără convingere rolul de mamă și de Învățătoare - fiindcă, unde eram eu toată vremea, În afara claselor și a recreațiilor la Moș Iacob În ogradă - dacă nu „pe câlburi”: pe islaz, la gârlă, În pădure...? Dar aceasta fiind menirea mamei, menirea mea era s-o ascult (cu urechile, se-nțelege...). O porneam de-acasă cuminți și echipați, adică Încălțați. De cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
ne-ndepărtăm degrabă ca să nu ne mai frigă la inimă. Pornim. Țaca-țaca. Alarmaerian’. Oprim. Facem ce nu se face În vagon, pe timpul stării vagonului. Urcăm, țaca-țaca, țaca-țaca și când prinde să ne doară pântecele de-atâta țaca-țaca, uite că vine recreația cu alarmaeriana; locomotiva fâssssâie, frânele frrrânâe și Toată-lumea-jos-din-vagoa’-c-alarmaeria’; și, cică, linia bombardată În față. Însă data viitoare, linia e Îndărăt bombardată, dar noi tot nu ne mișcăm - nu știu de ce, nici nu-mi pasă de ce e lumea asta de-a-ndoaselea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
începea să se rarefieze tras de gura ușii de la balcon, lăsată deschisă. Sau Lilica, mai spuse profesorul de sport, ce zici, cu vocea aia a ei pițigăiată, vrând să afle dintr-o suflare totul, cine, cine, o auzi întrebând în recreații, cine, cine, unde, unde, cum? Glasul lui imita sacadând caraghios tonalitatea de pasăre alarmată de furtună. Cine, cine, unde, unde, cum, când? Se opri obosit, se adânci în canapea, avu câteva mișcări dezordonate cu degetele. Îl furnicau brațele, puncte fierbinți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
grijă sensibilitatea, să-i insuflați încredere în sine, curaj. Ca elevă este liniștită, conștiincioasă, iar notele, notele, hm, nu reflectă mereu calitatea elevului. Acum în ultimul an elevii pun accent pe obiectele care se dau la bacalaureat. Se sunase de recreație, profesorii intrau și ieșeau cu cataloagele în mână, era gălăgie, agitație, oboseală. Bărbatul plecă puțin amețit, fără să poată concluziona ceva. Un singur lucru i se întipărise bine în minte: Carmina trebuia împinsă de la spate, nu trebuia lăsată să viseze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
c-o face din plictiseală. Spre seară își făcuse în pripă valiza, una micuță, îndemânatică, folosită atunci când pleca în delegații. A ieșit trântind ușa. Puțin mai târziu l-a auzit cum pornește mașina. Bănuia că pleacă să-și creeze o recreație, îi plăceau călătoriile neașteptate, când trebuia să te adaptezi condițiilor care ți se ofereau, avea o adevărată slăbiciune pentru micile confruntări cu neprevăzutul. Spera că o să se întoarcă a doua zi calmat, va ști să vorbească frumos, să promită, s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
două situații, ar fi observat că numărul de cuvinte era cam același. De la fereastra clădirii priveai în curtea unui liceu. Se auzea mersul cadențat al elevilor la ora de instruire, vedeai figurile lor vesele, îmbujorate încă după jocul nebun din recreație, ropotul pasului lor de defilare strivea ceva din jovialitatea aceea, se auzea strigătul răstit al instructorului: Stângul, stângul, răzbătând dincolo de ritmul cadenței. Mă, acela, păstrează distanța, stânga împrejur. Grupul albastru de elevi mergând în susul și-n josul aleii, printre sălciile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
Ei, chestia cu veceul e, zic eu, destul de interpretabilă. În Primăvara neagră, Henry Miller are pagini fermecătoare, la capitolul „O după-amiază de sâmbătă“, despre closete, veceuri, toalete, vespasiene... ceva feeric aproape. Face un elogiu de neuitat cititului în toaletă, în recreații... Nu dau citatele care-s voluptuoase... acolo i-a înțeles, scrie el, pe Boccacio, pe Rabelais, pe Petroniu... etc. Se ajunge până la Hemingway, Dos Passos... „Vreau o puritate clasică unde căcatul e căcat și îngerii sunt îngeri.“ Iar baloanele făcute
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
ar trebui să te mai schimbi, să te mai dai după ei. În fond, trăiești în mijlocul lor” “Cu alte cuvinte, mă sfătuiești să renunț la cercetare, să renunț la scris, să renunț la citit, la documentare, la informare, iar, în recreații, să particip la prezentarea buletinului de știri al târgului, cine cu cine s-a mai certat, cine-a mai murit, cine-a mai divorțat... După aceea, sfaturi practice: cum se scot petele de pe șosete, care-i rețeta nu-mai-știu-cărui fel de
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
multe a-și spune și râzând din nimicuri, pe înfundate. Nu semănau totuși defel, Sia cu părul mai castaniu, strâns într-un conci mare la ceafă, cu fața lată, cu obraji grași, plini de o pastă fără culoare, căci dacă recreațiile le avusese în plin aer, apoi restul timpului stase închisă prin locuințe insalubre, până când să ajungă în casa nouă a Rimilor. Sia avea ochi negri, mici, dar nu vioi ca ai lui Lică, gura lăsată puțin în jos la colțuri
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
înghesuit și mototolit undeva între bluză și gât. Partea cea mai proastă cu Liliana era că învățam amândoi în aceeași clasă și ne vedeam tot timpul. Asta implica și schimbul de bilețele penibil, care se producea aproape la fiecare oră, recreațiile fiind petrecute separat, fiecare cu gașca, eu cu băieții, ea cu cele mai bune două prietene ale ei, niște fete extraordinare, dar pe care la vremea aceea le vedeam niște scorpii. Toată clasa era la curent cu relația noastră și
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
am spus, eram în aceeași clasă. 15 septembrie 1973. Clădirea liceului era învăluită în culorile de toamnă ale bulevardului. Așteptam să apară. Nu-mi venea să cred că începe prima oră din noul an și ea nu apare. În prima recreație, m-am dus să le trag de limbă pe nesuferitele alea de prietene ale ei, dar n-am reușit să aflu mai nimic, pentru că nici ele nu știau mare lucru, în plus păreau sincere și la fel de surprinse ca și mine
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
izolarea ar afecta-o din alte puncte de vedere. Așa că nu ne rămâne altceva de făcut decât să mergem în pas cu lumea, cu vremea și cu vremurile... Dar cu educatoarea va trebui totuși să discutăm despre supravegherea copiilor în recreații... Se pare că acolo micuții se bucură de prea multă libertate și își povestesc vrute și nevrute, sau, mai bine zis, dorite și nedorite... pe moment, parcă și-a amintit de ceva foarte important și, cuprinsă de sentimentul apăsător al responsabilității, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
orelor, încercând să facă glume și unele gesturi care să ducă spre o atmosferă de glume, de râs și voie bună și că eu le spuneam că vom glumi după ce termin lecțiile - care se terminau cronometrat la sunetul clopoțelului pentru recreație. Își aducea astfel aminte de seriozitatea și simțul de răspundere pentru disciplina predată. Vizita inginerului cu spovedania de care a fost vorba s-a prelungit două ore, apoi m-a însoțit cu drag până la localul poștei unde urma să expediez
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
poftească toți Popeștii la lecție! Și atunci, din diferite părți ale clasei începură să se ridice o sumedenie de băieți, toți deodată, de n-ai fi zis că ies la lecție, ci că a sunat și vor să iasă în recreație! Trist a fost faptul că toți Popeștii la un loc, în acea memorabilă zi, deși eram în număr de zece, am obținut împreună, bineînțeles, nota 26! Domnul pedagog terminase de tăcut apelul și numerotarea elevilor. Se proțăpi bine pe picioarele
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
să-l luăm, decât să mergem la sigur și să ne facem de râs. ― Bine, nea Ghiță! ― Așa că la prânz, nimeni nu se mai duce la masă acasă; toată lumea mănâncă după meci. S-a înțeles? ― Ce mai?! ― Și vedeți, în recreație stați în bănci, să nu vă cheltuiți toată energia aiurea; ca să fiți în formă la meci. Dacă-l câștigăm și pe ăsta, și luăm cupa, Barbă e al nostru! Jucătorii erau numai arc toți, unul și unul, aleși pe sprînceană
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
pe dinafară și acum făceam repetițiile fără text. Dar la una din repetiții s-a petrecut un fapt care avea să-mi sporească faima cum nu mă așteptam, în tot liceul! Printre alte năzbâtii cu care îmi distram colegii în recreații sau în orele libere, când lipsea vreun dascăl, era și "imitatul". Imitam, în special, o serie întreagă de actori de la Național, și-i imitam, mai ales, cu o vervă îndrăcită ― cum ar spune un cronicar dramatic ― pe profesorii noștri. " Imitațiile
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
Dar, în urma acestei mici reprezentații, mi-a fost dat să trec prin multe și grele încercări, până la serbare! Mai făcuserăm vreo două repetiții în clasă, când Todor Avram, ne anunță că viitoarea repetiție va avea loc la Cancelaria profesorilor, în recreația mare dintre ora a doua și a treia, pentru că voiau să-și dea seama toți de interpretarea noastră și să ne facă eventuale oobservații. ― Alta acum! comentam noi, nu fără puțină emoție. Ce le-a venit să ne ducă-n
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
și ceilalți profesori ale căror materii erau ceva mai grele și mai importante... și nu mi-ar fi convenit deloc să sufăr, pentru că avusesem deosebita amabilitate de a-i distra pe dascălii noștri ― culmea curajului ― chiar în vizuina lor! În recreație m-am dus la Barbă și m-am plâns de Fischer. Barbă, om superior și înțelegător al situației, m-a asigurat că, începînd din acea clipă, nu voi mai suferi nici o neplăcere din partea nimănui ― din acel punct de vedere, bineînțeles
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
3.785.000.000 de kilometri! Noi: Psss! Țî, țî, țî!... Extraordinar! Tînărul: Ă, ă, ă, nu vă mirați, tinere, sânt ă, ă, ă, date precise! Dragu Henry (cu multă naivitate): De multe ori avea obicei să ne răpească din recreație, furat de explicație. Suna, și el nici nu se gândea să plece. Atunci unul dintre noi striga: ― A sunat! La care altul răspundea: ― Și ce dac-a sunat? Stăm și recreația! De astă dată, profesorul se sesiza și ne răspundea
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
De multe ori avea obicei să ne răpească din recreație, furat de explicație. Suna, și el nici nu se gândea să plece. Atunci unul dintre noi striga: ― A sunat! La care altul răspundea: ― Și ce dac-a sunat? Stăm și recreația! De astă dată, profesorul se sesiza și ne răspundea imediat: ― Ă, ă, ă, nu... tinere, nu vă țin și recreația: vă dau drumul numaidecît! Ba odată, ca să-l scoatem mai devreme din clasă, am pus un ceasornic deșteptător să sune
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
să plece. Atunci unul dintre noi striga: ― A sunat! La care altul răspundea: ― Și ce dac-a sunat? Stăm și recreația! De astă dată, profesorul se sesiza și ne răspundea imediat: ― Ă, ă, ă, nu... tinere, nu vă țin și recreația: vă dau drumul numaidecît! Ba odată, ca să-l scoatem mai devreme din clasă, am pus un ceasornic deșteptător să sune cu zece minute înainte! Ce-o fi făcut la Cancelarie, când s-a văzut singur, când a auzit că sună
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]