885 matches
-
învățat poate fi, la o extremă un corpus de cunoștiințe elaborat pentru preluare, iar la cealaltă extremă enunțul unui proiect, pentru realizarea căruia elevii trebuie să adune informații, să le analizeze, să tragă concluzii, să redacteze. Utilizarea TIC determină o regândire holistică a educației începând chiar cu punerea sub semnul întrebării a modului în care sunt elaborate finalitățile ei, a modului în care este conceput curriculum, a modului în care se desfășoară interacțiunea dintre elev și curriculum precum și a modului în
SIMPOZIONUL NAŢIONAL „BRÂNCUŞI – SPIRIT ŞI CREAŢIE” ediţia a II-a by Cristina Hîncu, Agachi Luminiţa () [Corola-publishinghouse/Science/569_a_900]
-
La acest Colegiu se vor face precizări privind modul în care vor funcționa facultățile/departamentele actuale până la alegeri. Aceste precizări vor fi discutate și adoptate în Senatul din 19 iulie a.c. Poziția Facultății de Fizică asupra PROIECTULUI privind strategia de regândire instituțională la nivelul Universității „Al. I. Cuza” din Iași Membrii corpului academic de la Facultatea de Fizică au studiat cu atenție proiectul propus de Biroul Senat. Toată lumea a fost de acord că este un proiect îndrăzneț care se înscrie pe direcția
Din viaţa, activitatea şi gândurile unui profesor by Mihai TOMA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101007_a_102299]
-
scientist (axat pe procedeul explicării numai sub specia cauzalului) și resemnifică tradiția gândirii dialecticii clasice într-un triplu proiect în reconstrucție: în logică și metodologie; în ontologia umanului (și a creației umane); în teoria modernă a limbajului (cu acțiune în regândirea problematicii retoricii, poeticii, stilisticii, chiar semioticii)”. Narațiunea a continuat totuși să supraviețuiască în cultura istorică înțeleasă ca „povestire” sau „poveste” pură. în ciuda invadării tuturor câmpurilor producțiilor intelectuale de către jargonul ceaușist, chiar activiști culturali au resimțit că istoria, atunci când trebuie explicată
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
deconstrui cunoștințe devine esențială în cazul NTIC” (Philipbert, 2001). Contrar așteptărilor, calculatorul poate conduce la o relativizare, la o de-centrare a structurilor cunoașterii pe care învățarea școlară trebuie s-o ia în seamă. NTIC îl obligă pe profesor la regândirea relației lui față de cunoaștere în raport cu publicul vizat - elevii. El nu mai este singurul depozitar și emitent al cunoașterii. Poate fi eclipsat în fața universului informațional ce îi devine concurent. În acest sens, profesorul se poate dedica adevăratelor chestiuni didactice, mai degrabă
[Corola-publishinghouse/Science/2324_a_3649]
-
părăsirii exigenței acumulării în beneficiul putinței operării. Metodele pedagogice moderne dau satisfacție într-o măsură mai mare competențelor de bază, de generare a cunoașterii, și nu de achiziționare, de stocare a ei. Complexitatea crescândă a cunoașterii și extensiunea ei impun regândirea priorităților și a obiectivelor învățării. Astăzi, analfabet este nu cel care nu cunoaște, ci acela care nu știe cum să intre în posesia cunoașterii. Dacă altădată școala își fixa obiective foarte precise, redate în termeni de achiziție, de acumulare, acum
[Corola-publishinghouse/Science/2324_a_3649]
-
după cum telefonul nu a făcut dispărută scrisoarea. Fiecare tehnologie dilată și nuanțează ecosistemul social, relațional, formativ. Nimic nu se pierde, ci totul se filtrează, se reașează, chiar dacă în proporții și poziționări diferite. De pildă, transpuse în educație, NTIC conduc la regândirea unor statute și roluri, obligă la spargerea vechiului binom al învățării (profesor-elev), făcând loc unei alterități tehnice (computerul), dar și altor actori perișcolari, cu funcții bine precizate (tutori, consilieri, administratori, experți). Clasa de elevi este altceva decât un spațiu izolat
[Corola-publishinghouse/Science/2324_a_3649]
-
și o altă ipostază a acestuia - cea virtuală. E lucru știut că existăm ca indivizi și societate prin comunicare și comuniune, prin transmitere de sentimente, de cunoștințe, de semnale comune. Tehnicile și situațiile de comunicare contemporane conduc însă la o regândire a ceea ce la un moment dat este comunitatea. Existența în comun va fi afectată cu siguranță de felul cum intrăm în legătură unul cu altul. Definită altădată și pe linia unei constante spațio-temporale, a unei identificări destul de exacte din punct
[Corola-publishinghouse/Science/2324_a_3649]
-
asamblează și compatibilizează principii ce vin dinspre psihopedagogie, teoria informației, teoria comunicării, managementul cunoașterii. Este un sistem care facilitează ca informația și cunoașterea să vină spre cei ce au nevoie, când, unde și cât au nevoie. El obligă la o regândire a educației și la o reașezare a ei în consens cu noile presiuni ale globalizării și tehnologizării. Se pare că noile tehnologii nu funcționează doar ca suporturi sau situații pentru transmiterea cunoașterii, ci generează un plus de cunoaștere, amplificând și
[Corola-publishinghouse/Science/2324_a_3649]
-
faptul că aceste servicii sunt determinate și permisive la noile dispozitive electronice, este de așteptat ca din ce în ce mai multe trasee de formare (reconversie profesională, stagii de perfecționare, obligații profesionale stricte) să se realizeze numai prin intermediul acestor formule. Noile orientări obligă la regândirea unor componente sau principii pedagogice, la un anumit tip de abordare a conținuturilor (acestea pot fi preluate și convertite de profesor din spațiul cultural virtual), la noi modalități de pregătire a formatorilor, la noi politici educative creionate la un moment
[Corola-publishinghouse/Science/2324_a_3649]
-
realității sunt atinse atunci când dăm peste antinomii", Hegel crede că rațiunea poate trece dincolo de aceste limite, poate găsi o cale de a depăși contradicția, pentru atingerea adevărului absolut. Această cale va fi tocmai asimilarea contradicției. Punctul de plecare în această regândire a statutului contradicției în cunoașterea filosofică este chiar concepția lui Kant despre antinomii. Mai exact, este vorba de faptul că, pentru Kant, antinomiile nu sunt rătăciri întâmplătoare, consecințe ale unor greșeli subiective de deducție sau raționare, ci "stă în natura
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
cât și cunoașterea în sens extins se supun regulilor logicii clasice a noncontradicției. Hegel a încercat să treacă dincolo de acest punct critic al gândirii kantiene tocmai prin integrarea antinomiilor în cunoașterea metafizică. Dar lucrul acesta se va face printr-o regândire a cunoașterii, a facultăților de cunoaștere și a logicii care o guvernează. Pe scurt, scopul sau finalitatea cunoașterii este cunoașterea absolută, facultățile de cunoaștere devin momente în cadrul procesului de cunoaștere, iar logica cunoașterii este logica dialectică, una a concretului, care
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
Ea apare în interiorul grupurilor de oameni care, dintotdeauna, au fost obsedate de ideea unei cauze ultime, primordiale, care trebuie să fie o forță creatoare a lumii 534. Aplicând schemele logicii dinamice a contradictoriului, filosoful francez de origine română reușește o regândire a tipurilor de religie 535. Religiile monoteiste se datorează unei logici omogenizante. Ele apar printr-o actualizare a eterogenității individuale și sociale a oamenilor, geografiei și istoriei lor, care furnizează conștiinței ca potențialitate ideea fuziunii tuturor ființelor și lucrurilor într-
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
epocă. În spațiul românesc, exact în aceeași perioadă, D.D. Roșca încerca și el o nouă formă de raționalism, una bazată tocmai pe conștiința tragică a prezenței masive și inevitabile a iraționalului în structura existenței. În a doua parte a secolului, regândirea raționalismului clasic va fi prezentă la Mircea Florian, punctul de plecare al demersului acestuia fiind aceeași opoziție raționalism-antiraționalism de la începutul secolului al XX-lea680. În alte spații culturale, ideea iraționalității existenței era destul de frecventată, fiind prezentă la filosofii germani ai "vieții
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
pe tot eșichierul reflecției și chiar în domeniile cele mai tari ale cunoașterii, în matematică, fizică și logică. Este privit ca obstacol și motiv de renunțare la rațiune, dar și ca refugiu sau punct de spijin. Prilejuiește rezolvări de probleme, regândiri ale structurilor logice, dar și atitudini antiraționaliste și chiar mistice 695. Lucian Blaga ar putea fi privit în această perspectivă a tematizării iraționalului și așezat într-unul dintre sertarele acestei secțiuni a filosofiei secolului al XX-lea. Probabil că, într-
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
formă îi este neadecvată și trebuie să se prăbușească de la sine, lăsând în urma ei, prin distrugerea sa, pura claritate a prezenței cuprinzătorului"704. În această ipostază, cuprinzătorul este ceea ce se numește transcendență. În sfârșit, "metafizica problemelor" este o direcție de regândire a metafizicii pe care Mircea Florian o detectează la Nicolai Hartmann, Benedetto Croce și Robert Reininger. Ceea ce întreprinde Hartmann, observă Florian, este o "ontologie critică" susținută de o severă analiză logică. El repudiază vechea metafizică, considerând-o o "metafizică a
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
cu descoperiri și teoretizări ce angajau contradicții, punând în dificultate rațiunea științifică clasică. Criza din fizică legată de descoperirea dualității undă-corpuscul și de formularea unor teorii care acceptau structura antinomică a luminii era pentru Lucian Blaga un motiv serios de regândire a teoriei cunoașterii. El va recunoaște mai târziu acest lucru, într-o autoprezentare filosofică, spunând că a văzut în aceste situații din știința timpului o reactualizare a gândirii dogmatice, fapt ce l-a determinat o dată în plus să urmărească sensul
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
mai largă de idei filosofice oarecum similare, ce traversează întreg secolul XX și în care există o convergență către o transformare fundamentală a modului de gândire, către o nouă paradigmă. Această mișcarea de idei se compune din variate încercări de regândire a condițiilor cunoașterii și gândirii, de elaborare a unor noi perspective logice, gnoseologice, metodologice și ontologice, în care presupozițiile clasice ale gândirii sunt puse în discuție. În interiorul acestei mișcări, resemnificarea și integrarea contradicției, a antinomiei, a paradoxului, sintezele ori asocierile
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
cealaltă angajând contradicția acestora. 5.3.2. Dialectica noului spirit științific și ideea raționalismului deschis Știința secolului al XX-lea debutează sub semnul unor transformări majore, care vor duce la punerea în discuție a conceptului clasic de științificitate și la regândirea ideii de raționalitate. Unul dintre filosofii care vor urmări îndeaproape aceste transformări din cunoașterea științifică a primei părți a secolului, angajându-se de timpuriu în resemnificări filosofice novatoare, este Gaston Bachelard. În acest sens, el vorbea în 1934, exact în
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
teoriile netriviale sunt consistente și că există teorii inconsistente (care conțin cel puțin o contradicție) dar netriviale (din care nu se poate deriva orice)806. Teoriile de acest fel au fost numite paraconsistente. Existența unor astfel de teorii a determinat regândirea ideii de contradicție. Teoreticienii paraconsistenței vor face acest lucru pornind de la distingerea mai multor tipuri de negație, în ideea că "existând mai multe tipuri de negație vor exista, a fortiori, mai multe tipuri de contradicție și s-ar putea întâmpla
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
Din octombrie 2003 editorialele sunt scrise de redactorul-șef Gabriela Gavril care, fără a abandona problematica socială, dominantă la Liviu Antonesei, reușește să impună altă viziune asupra spiritului critic, ca în Generația tranziției, Imaginea șifonată a revistelor culturale sau în Regândirea „provincialității”, posibile exemple de deconstrucții bine articulate ale unor concepte, concepții sau teorii vehiculate în România postceaușistă. Alți colaboratori: Michael Astner, Alexandru- Florin Platon, Șerban Axinte (secretar general de redacție), Doris Mironescu, Gabriela Haja, Cerasela Nistor, Cristian Pătrășconiu, Bogdan Suceavă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290180_a_291509]
-
articol publicat pe 3.05.2015 pe www.sisa.ro 22 Neacșu Steluța Mădălina (fondator Agrointelligence SISA), Cine ne va hrăni?, articol publicat pe 3.05.2015 pe www.sisa.ro 23 Idem. 24 E. Carr, Conceptualizare postmodernă, aplicații moderniste: Regândirea rolului societății în securitatea alimentară, politica alimentară, 31 (2006), pp. 14-29. 25 FAO, Declarația de la Roma privind securitatea alimentară mondială și Planul de acțiune WFS. Summit-ul Mondial alimentation, 13-17 noiembrie 1996, Roma. 26 S. Broca, Insecuritate alimentară, Sărăcie și
[Corola-publishinghouse/Science/84938_a_85723]
-
sunt răsturnate, ceea ce face ca elementele menționate să treacă în subsidiar. Reprezintă un aspect deja subliniat faptul că simpla reformă curriculară, înregistrată la nivelul școlii românești, devine insuficientă fără dublarea sa de o reformă a instituției școlare, ceea ce obligă la regândirea, reevaluarea aspectelor ce necesită reașezări la nivel instituțional. Din acest considerent ne propunem să analizăm cele mai importante direcții de promovare a schimbării organizației școlare, încercând să trasăm câteva repere în vederea dezvoltării lor. Deși literatura de specialitate detaliază doar dimensiunile
by VALERICA ANGHELACHE [Corola-publishinghouse/Science/992_a_2500]
-
misiune fundamentală: promovarea schimbării în educație. Denumite sugestiv "resurse calde", acestea favorizează în condițiile actuale impunerea unei noi preocupări la nivelul managementului școlar, și anume managementul resurselor umane. Dobândirea autonomiei funcționale a școlii, ca urmare a reformei instituționale, obligă la regândirea politicii de personal, managerul școlar fiind obligat să răspundă unor noi cerințe și provocări în acest sens. Nu cantitatea resursei umane trebuie să primeze, ci calitatea acesteia, performanța organizației școlare fiind asigurată de performanța personalului didactic. În acest sens, este
by VALERICA ANGHELACHE [Corola-publishinghouse/Science/992_a_2500]
-
țări rata șomajului a atins cote alarmante, adâncindu-se astfel tot mai mult decalajul între diferitele categorii de populație sau între state. Progresul economic a atras după sine, în unele zone, o creștere demografică substanțială, ceea ce obligă autoritățile la o regândire a politicilor sociale și educaționale la nivelul țărilor respective, înregistrându-se în același timp o scădere a populației în zone mai puțin favorizate economic. Situația este oarecum bizară în unele cazuri, deoarece există și statistici care subliniază o încetinire a
by VALERICA ANGHELACHE [Corola-publishinghouse/Science/992_a_2500]
-
de interes imediat cu cele pe termen lung. În acest sens este nevoie de adoptarea unor politici educaționale fundamentate pe elemente strategice pe termen lung; * tensiuni între competiție și egalizarea șanselor: cele două concepte ar trebui să stea la baza regândirii educației. Competiția nu trebuie văzută ca un scop în sine, ceea ce ar periclita egalizarea șanselor. În fapt este vorba de a facilita fiecărui individ ocaziile de a-și valoriza propriul potențial, dar și de a promova cooperarea; * tensiuni între explozia
by VALERICA ANGHELACHE [Corola-publishinghouse/Science/992_a_2500]