1,973 matches
-
viață pentru adulter. Ioana de Burgundia a fost închisă timp de un an. Reputația Isabelei în Franța suferit oarecum ca urmare a rolului său perceput în această afacere. În nordul Angliei situația s-a înrăutățit. Edward a încercat să-i reprime pe scoțieni într-o campanie în 1314, care a avut ca rezultat o înfrângere dezastruoasă în Bătălia de la Bannockburn. Edward a fost acuzat de baroni pentru eșecul catastrofal al campaniei. Cu un rege slăbit, Thomas de Lancaster a avut posibilitatea
Isabela a Franței () [Corola-website/Science/315257_a_316586]
-
-lea (în franceză:"Louis VI Le Gros", "l’Éveillé" sau "le Batailleur", 1081 − 1137), urmașul lui Filip I, a domnit între 1108-1137. A consolidat puterea regală pentru totdeauna în Île-de-France, regiune care fusese fieful inițial al Capețienilor. Aici, el a reprimat în mod sistematic orice opoziție feudală împotriva autorității regale. De asemenea, a făcut ca fiul său, viitorul Ludovic VII, să fie crescut la abația Saint-Denis, în nordul Parisului și ca acesta să se căsătorească cu Eleanor, moștenitoarea ducatului Aquitaniei, în
Ludovic al VI-lea al Franței () [Corola-website/Science/311638_a_312967]
-
dinastia conducătoare, pe de o parte, și juriștii și trupele arabe pe de alta s-a menținut încordată. Atunci când el a încercat să desființeze unitățile arabe în 824, încercarea a condus la o mare răscoală la Tunis, care a fost reprimată abia în 836, cu sprijinul berberilor. Ziyadat deja începuse campanii în Italia în încercarea de a abate trupele arabe aflate în stare de permanentă neliniște, și astfel în 827 a început cucerirea Siciliei aflate în stăpânirea bizantinilor, sub conducerea incomodului
Ziyadat Allah I () [Corola-website/Science/324631_a_325960]
-
des privirea spre sine. Activismului evident din primele jurnale i se opune acum tot mai des tentația reflexivă. Căderile într-un trecut mai mult sau mai puțin îndepărtat " mai degrabă, mai îndepărtat " produc accese de melancolie și sentimentalism dificil de reprimat, aproape de neimaginat la pătimașa luptătoare din anii care au premers revoluției. Amintirea mamei și a tatălui, frînturi de imagini din copilăria bucureșteană, evocarea anilor tinereții prilejuită de dispariția cîte unui compagnon de route, îi oferă autoarei șansa de a scrie
Melancolii și decepții by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12751_a_14076]
-
care trebuie să fie apărate? — Păi, eu nu... n-am... — Taci! Am și eu urechi. Știu unde ești și ce faci, chiar dacă nu ies niciodată din camera asta. Hiyoshi se cutremură. Credea spusele tatălui său. Totuși, Yaemon nu-și putea reprima afecțiunea pe care o simțea pentru singurul său fiu. Piciorul și brațul n-aveau să-i mai poată fi niciodată la fel ca înainte, dar credea că, prin intermediul acelui copil, sângele lui urma să mai curgă în vene încă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Hideyoshi, iar acum inima i se umplu de nefericire, prietenie și o compasiune aproape insuportabilă. Știa că trebuia să asiste la moartea lor. Și totuși, de îndată ce primi noile ordine ale lui Nobunaga, răspunse fără șovăire: — Da, stăpâne. Și se retrase. Reprimându-și propriile sentimente, Hideyoshi reveni în provinciile apusene, adâncit în gânduri tot drumul. „Să eviți luptele dificile și să învingi în situațiile ușoare - aceasta e legea firească a strategiei militare,” își spunea el. „Se pare că luarea unei asemenea măsuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
să mă supun voinței Domniei Sale, pe măsură ce boala îmi trece treptat. — Cum?! ce spui? Nobumori își pierdea calmul. Sau, mai bine zis, judecând după culoarea chipului său, răspunsul lui Hanbei îl înfuria așa de tare încât nu mai putea să-și reprime exasperarea, sau să-și descleșteze dinții. Cu un oftat adânc, Hanbei observa calm agitația vizitatorului. — Bine, dar... doar nu cumva...? Pe lângă glasul care abia i se desprindea din gât, ochii nervoși ai lui Nobumori rămâneau ațintiți asupra privirii calme a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
clanului Oda nu cunosc mila. Ce vină i-au putut găsi unui preot fără vedere? Cm ar fi putut avea putere să se împotrivească? Acum, însă, putea cugeta mai profund la propria lui moarte. Își rodea încontinuu buzele și-și reprima valurile care i se rostogoleau prin fundul inimii. „Dacă-mi dau frâu liber mâniei astfel,” medită el, „ar putea crede că sunt descumpănit și până și servitorii din jurul meu se vor simți fcuți de râs.” Existau mulți oameni care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
de spus. Înțelegând exact ce însemna expresia din ochii lui Mitsuhide, continuă să-l dăscălească: Ceea ce am observat din momentul când v-am întâlnit a fost culoarea pielii. Păreți să fiți foarte speriat sau foarte îngrijorat de ceva anume. Vă reprimați furia din ochi, dar îmi dau seama că sunt plini nu numai cu mânie bărbătească, ci și cu lacrimi femeiești. N-ați simțit recent, noaptea, un fior care vă străbate până în vârfurile degetelor de la mâini și de la picioare? Dar un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
pună planul în aplicare. Dar Hideyoshi, în mintea lui, alesese cursul de acțiune. Dacă nu accepta propunerea lui Shonyu, poziția acestuia și cea a lui Nagayoshi ca războinici aveau să devină oneroase. Mai mult, era sigur că, dacă le erau reprimate temperamentele îndărătnice, acestea aveau să se manifeste cumva într-un moment ulterior. Era o situație primejdioasă în materie de comandă militară. Mai mult decât atât, Hideyoshi se temea că, dacă Shonyu ajungea nemulțumit, Ieyasu avea să încerce cu certitudine să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Ieyasu ieși din dormitor, se așeză în camera de audiențe și întrebă: — Ce s-a întâmplat, Tadatsugu? — Seniorul Nobuo s-a întâlnit ieri cu Hideyoshi. Se zvonește că au făcut pace fără să vă consulte, stăpâne. Tadatsugu putu vedea emoția reprimată de pe chipul lui Ieyasu și, pe neașteptate, aceasta îi făcu propriile buzesă tremure. Abia își mai putea stăpâni sentimentele. Îi venea să strige că Nobuo era cel mai mare nătâng. Poate că asta reținea și Ieyasu în inima lui. Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
situația de a te întâlni efectiv cu acel om și de a vorbi cu el. Iar miza întâlnirii este, în fond, câștigarea lui, nu stupoarea, nici uimirea în fața unui profil istoric. Dar se simte, desigur - și nu am cum să reprim așa ceva -, respectul pentru bronzul în care unii dintre ei sunt deja modelați. Nu lipsesc asemenea întâlniri și fiecare are o altă strălucire. Nu timorare, nu expresie redusă, nu autocenzură, ci o altă strălucire. Este, pe de o parte, discuția cu
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
o mică oligarhie de politicieni, lideri militari și oficialități în fapt scutiți de responsabilitate juridică. Confidențialitatea este păstrată prin controlul presei, insuflarea fricii și pedeapsă. Libertățile civile sunt respectate doar când sunt inofensive sau în cadrul mișcărilor politice favorabile; altfel sunt reprimate. Centralizarea puterii prezintă obstacole insurmontabile într-o țară atât de vastă, complexă și variabilă, încât chiar și întreprinderea unui recensământ corect al populației s-a dovedit recent a fi imposibilă. Dimpotrivă, descentralizarea administrației spre provincii a dus la și mai
Corupţia politică : înăuntrul şi în afara statului-naţiune by Robert Harris [Corola-publishinghouse/Administrative/932_a_2440]
-
care le-a recoltat investigația noastră fac parte din această categorie. Chezășia de autenticitate le-o dă nu numai convergența mărturiilor, care confirmă atâtea detalii, ci, mai cu seamă, umanitatea vibrantă a unor experiențe cu neputință de uitat sau de reprimat. Vocile reunite aici au fiecare sunetul lor personal, chiar dacă o lectură sensibilă le poate recunoaște un „aer de familie”. Efortul de a stăpâni emoția, chiar un umor amar, sunt trăsăturile comune pe care le observăm. Cine vrea să descopere - și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2330_a_3655]
-
Cum, doamnă, chiar faptul că în mod firesc ne credem mai buni. Deci cei superiori, ca dumneavoastră, adăugai cu ironie, trebuie să închidă ochii și în fața celor care, crezîndu-se la rândul lor mai buni (în mod firesc), vor să-i reprime pe cei răi. Sau la dumneavoastră firescul acesta e un blazon doar pentru cei detestabili?" Nimeni nu e bun, răspunse ea cu același glas înalt și de astă dată mă privea de sus, și aerul acesta al ei deodată mă
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
și la prima vizită, pe scaun și eu pe pat, cu coatele pe genunchi. Și asta, gândeam despre iritarea mea, numai după câteva minute de conversație. Dar să stai cu ea în casă permanent? Trufia ei te ispitea s-o reprimi, lucru pe care însă nu-l puteai face din pricina unui sentiment obscur care îți șoptea: de fapt era firească, așa era ea, își trăia ideile cu toată ființa, nu vedea ce i se poate reproșa, concepția ei, ca să zic așa
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
de un sentiment de eliberare... Era liber, adică era el însuși, iată, putea râde liniștit de o dramă, dacă avea chef... Știa el de ce râsese, nu trebuia nici să-și explice cuiva reacția și mai ales nici să și-o reprime și cu atât mai puțin să fie pus sub acuzația, de pildă, de cinism, insensibilitate sau alte crime. Cine ar fi putut s-o facă? Matilda, bineînțeles... Matilda, citii eu pe chipul destins al lui Petrică, este acum hăt departe
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
omori... Și ce-ai vrea să fie, gândeam în timp ce ea se supunea fără să i se ceară, se întindea pe patul meu cu aceeași lentoare în mișcări cu care venise, ce altceva decât moarte... Și în clipa când dorința mea reprimată din pădure și care se născuse în mine din clipa când o văzusem se împlini într-adevăr cu o mare brutalitate furioasă, Matilda scoase un țipăt de spaimă, ca și când ar fi fost violată... Acest țipăt în abandon aveam apoi să
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
Ar însemna că ea se va institui nu asupra burghezilor, puțin numeroși, ci asupra poporului, asupra chiar a propriei clase care înfăptuiește revoluția, fiindcă burghezia singură nu poate "unelti"- practic nimic împotriva majorității cetățenilor. Comuna din Paris a putut fi reprimată sălbatic de domnul Thiers pentru că era izolată de restul francezilor, nu de către trupele de la Versailles, ci de ideile neclare ale comunarzilor, care nu erau pe gustul, să zicem, al țăranilor, ca să nu vorbesc de mica burghezie..." "Am înțeles, mă întrerupse
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
deci a fi fost necesară, din moment ce s-a înfăptuit..." "Pe spinarea țăranilor, care în 1907 au arătat cât de necesară a fost coaliția în chestiune. După tine ar trebui ca proletariatul să se revolte fără un țel precis, să fie reprimat sângeros, în genul Griviței, să aștepte un moment istoric favorabil, să-și câștige restul populației, să-și definească mai clar țelul și abia atunci să facă revoluție și să-i pice în gură para mălăiață a puterii..." Nu, zic, să
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
de botez, cu Matilda nu s-ar fi petrecut totuși ceva, și anume apariția unei stări de calm, de tandrețe și chiar de fericire, sentimente care e adevărat că nu-mi erau adresate, dar pe care nu și le mai reprima ca înainte, când mă bucuram că le avea. Ana strânse a doua zi dimineața fără să se mire lucrurile împrăștiate prin dormitor, ca și când ar fi fost normal să le găsească astfel (servitoare de mare tradiție, care nu trăncănea și n-
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
face doamna Clara (eu îi spusesem astfel odată), de ce nu te duci la ea să te consoleze? Bărbatu-său n-ar avea nimic contra, e mai filozof decât tine!" Toate acestea tot tăcere însemnau, nici măcar n-aveam nevoie să-mi reprim vreun răspuns. Tandrețea era pentru sine și pentru cel care se hrănea din sîngele.ei. O vreme am auzit-o râzând singură în dormitor. Chicotea, urma o tăcere, apoi izbucnea deodată într-un râs stăpânit de o mare veselie. Ce-
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
ghidează, fiindcă filozofia lui e activă și n-are un caracter abstract sau utopic. Din nefericire se întîmplă că dacă numele lui nu e pronunțat într-un curs de filozofie, faptul capătă un caracter de vină politică, și vinovatul e reprimat. Da, dar, pe de altă parte, nu e prima oară în istorie când gândirea unui om, sau cuceririle lui, de pildă ale unui Napoleon, produc astfel de fanatisme printre oameni. Monarhiile absolute au fost intangibile atâtea secole. Nesupușii erau spânzurați
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
sentiment de primejdie. Alarmă! Acești securiști nu erau expresia aspirației acelor manifestanți într-o lume mai dreaptă, apăruseră ca o anomalie stranie, ca un virus nociv într-o societate fără experiența revoluțiilor, ci mai mult cu aceea a revoltelor repede reprimate în sânge. Și ce era mai curios erau recrutați chiar dintre ei, dintre oamenii simpli, și se amestecau cu ei prin tramvaie și autobuze, pe stradă și în restaurante, cu aerul cel mai firesc, cu capelele și uniformele lor cu
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
fiindcă știa și ea că sânt nedrepte. Ai să vezi că o să mi le spună și mie, dar trebuie să ne stăpânim. Ea n-o să mai fie", mai adăugai și izbucnii în hohote. Îmi trecui palma peste față și îmi reprimai plânsul care mă turburase în adâncuri, simțind instinctiv în măruntaiele ființei mele că dacă i-ași fi dat drumul nu mă aștepta o eliberare, ci un chin fără soluție. Tata însă nu se lăsă impresionat: "Degeaba zici tu, așa a
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]