1,363 matches
-
câteva clipe singură și să se gândească la John Robert. Pearl rămase în hol, strângând încă în mână clanța ușii. Apoi ieși deodată afară în ploaie, fără o haină pe umeri, fără pălărie. Alergă printre copacii din dumbravă, acolo unde sălășluia vulpița, și își lipi fruntea de scoarța netedă și udă a unui fag tânăr. Între timp, John Robert trecuse pe lângă garaj și o luase pe poteca de lângă casă înspre poarta din față de la Belmont. Portalul avea o înfățișare mai curând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
lumea oamenilor, dar nu planeta Pământ: nu riscăm să-i vedem apărând la colțul unei străzi sau în piața publică. Cosmogonia epicuriană presupune lumi infinite, cu variații calitative și cantitative ale materiei: între aceste lumi se află zeii. Materiali, ei sălășluiesc în interlumi, în punctele de joncțiune ale unor universuri învecinate; fără forme particulare, făcuți din atomi specifici, ei se bucură de pura plăcere de a exista și, adevărate entități plasate acolo spre aducere aminte, ne arată direcția în cazul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
Melania G. Mazzucco O zi perfectă Traducere de Cristian și Alina Huțan Familia e locul În care sălășluiesc speranțele țării noastre, locul care dă aripi viselor. George W. Bush, Discurs despre starea națiunii, 2004 Oh it’s such a perfect day I’m glad I spent it with you. Oh such a perfect day You just keep me
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
străzi odată cu jurnalele de dimineață (asta înainte de război), din centru până în mahalalele desfundate și noroioase și de aici în portul altădată cosmopolit. O lume anunțând porțile Levantului. Optasem pentru profesiunea de magistrat, fără vreo înclinație specială, cred, decât instinctul ce sălășluiește în fiecare din noi pentru înfăptuirea ideii de dreptate, a marelui echilibru după care tânjește orice societate. Simțeam, în schimb, nelămuriri ce se cereau scoase la iveală - dar ce împrejurări puteau fi acelea care să le determine și să hotărască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
să se închege, apoi nimic. Curios însă că după cele câteva luni de când o văzusem în compartimentul de tren și până acum, timp în care nici nu gândisem la ea, revăzând-o acum, descoperii cu surprindere, prin emoția revederii, că sălășluise în adâncul memoriei deși îmi era uitată, căci imaginea venea dinspre mine în afară și nu invers. Poate și cu ea se întâmpla același lucru. Cert este că în noaptea aceea îmi fu cel mai apropiat conviv. Era însă vizibil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
ești, de aici se vede tot, pot să-ți fiu alături oricând, dar altfel decât odinioară, tu nu știi, și de asta mă cauți și acum pe toate căile lumii, uneori mai aproape de adevăr, mă cauți și în tine, acolo sălășluiesc, numai că nu poți să-mi simți prezența ca altădată, și de asta ești derutat, te crezi uitat. Te înțeleg. Mi-e de atâtea ori milă de tine pentru singurătatea în care te afli”. Ne îmbrățișarăm pentru a doua oară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
fi adevărate sau că puteau lua chip aievea În Întunecimea Văii. Fără să vrea, grăbiră pașii din ce În ce, până o luară de-a dreptul la goană, fără să le pese că stârneau cu zgomotele lor toate jivinele ce sălășluiau pe acolo. Nu le păsa că se târmoceau În noroiul Împuțit de pe marginea pârâului, că-și bășicau mâinile și obrajii În urzici, că se zgâriau și lăsau ațe și petice de țoale În spini. Răvășită, Valea se burzuluia În jurul lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
zăcea Eleșteul. Pe vremuri, fusese săpat după voința unui boier cu destul noroc În viață - plecase În străinătate cu puțin Înainte de a nu mai putea să plece. La Început era adânc, cu malurile tăiate drept, și-n apele lui verzui sălășluiau crapi și carași pe care boierul, ca să-și bucure musafirii, Îi pescuia cu undițe În cârligele cărora Înfigea gogoloaie de mămăligă iar nu râme, căci oaspeților le făcea scârbă zeama galbenă ce curgea din ele când erau Înțepate. Conacul de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
de-și pierd gustul toate câte se pun Înăuntru: gogonele, prune, castraveți, gogoșari, gutui, pere, conopidă, varză roșie și sfeclă - și făcea parte din zestrea mamii, a bunicii, a bâtei. Dincolo de valoarea sentimentală care nu poate fi prețuită În bani, sălășluie cea de obiect istoric și de artă: cu acel vas anticii noștri strămoși cărau spre capitala lor vinuri dulci grecești și uleiuri de măsline. Cioburile le voi dona Muzeului Județean, după ce mă voi declara de acord cu suma ce mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
puteți deveni părtași - mă refer la partea masculină a cirezii - dacă veți fi În stare să arătați calități combative. Vă amintesc, deci, că dovada de netăgăduit a faptului că strămoșul nostru, Întemeietorul, și-a așezat și statornicit pe locurile unde sălășluim noi astăzi Întreaga ceată de hămesiți a fost dezgropată de acea alunecare de teren care s-a produs În Împrejurări de acum bine cunoscute. Nu vom insista asupra amănuntelor, Însă vă pun În vedere că târziu, mult mai târziu, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
neguros către casa lui Foiște. În timp ce cobora coasta dinspre Dunăre a satului, mormăia În barbă vorbele grele pe care avea de gând să le azvârle nemernicului. Se răstise la tușa Tinca, mama poetului, și se repezise spre odaia În care sălășluia monstrul, odaie botezată birou de lucru, trudă, chin. Primul obiect de care dăduse cu ochii după ce Împinsese cu umărul ușa fusese vârful de pin proptit Într-un colț. În ramurile lui atârnau, legate cu firicele de sfoară de cânepă, covrigi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
repede și pe nepregătitelea. Trupul nu i-a fost găsit nicicând, iar câte unii erau Încredințați că Nae, beat, fusese ucis și ros până la ultimul oscior de o haită de câini sălbăticiți care vâna În Împrejurimile Satului cu Sfinți și sălășluia Într-un afund de pădure. Nicu Fieraru, ultimul prieten În viață al Însinguratului Nae, Îi făcuse o cruce zdravănă din fier, o Înfipsese Într-un soclu de beton și sub ea Îngropase o valiză de lemn - cu care Nae plecase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
cred că ne-am opinti nițel. De obicei ne place să spunem că explicația ne stă pe vărful limbii, adică plutește pe undeva prin oceanul minții, însă, imediat ce se apropie de plasele conceptualizării, este absorbită de o misterioasă forță ce sălășluiește în centrul de unde a plecat. Evident, dacă lăsăm la o parte artificiile literare de genul „e un fapt demn de a fi menționat” etc., ne dăm seama că acest concept, „demnitatea”, se referă doar la ființa umană. Nu ne prea
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Elena Bărbulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2306]
-
numi însă principiul concentric de organizare a conținuturilor, Papadopol îl recomandă intuitiv: „unele noțiuni, odată câștigate, vor fi aplicate, mai departe, în fiecare bucată, căutîndu-se în felul acesta, să se clasifice, să se întăriască, să se completeze și să se sălășluiască definitiv în mintea copiilor.” Atunci când vorbește de „compozițiuni”, Papadopol explică exact cum se va proceda fără a utiliza denumiri de metode, și anume „vom începe prin exercițiul oral: vom trata, din acest punct de vedere, bucățile din carte, accentuînd că
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
gardienii de la Jilava i-am întâlnit la Canal, cu grade de ofițeri superiori - și, bineînțeles, nu au uitat școala de la Jilava. Experiența de la Jilava nu o pot uita. Acolo, într-adevăr, în același spațiu proscris și în același timp nefast sălășluiau sfântul și criminalul, savantul și analfabetul, omul și contrariul său. După două luni am fost transferat la Pitești. A.N.: Când a fost asta? N.I.: În aprilie 1950. A.N.: La Pitești începuse deja...? N.I.: Da, experimentul începuse la 6
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
trebuie să se oprească; altminteri mă ucide” (II, 63). La un moment dat, bolnav de gripă, scuturat de friguri, Cioran își spune: „N-am fost nicicând așa de aproape de a mă sinucide de groaza propriilor mele beteșuguri. De-aș putea sălășlui în alt trup!” (I, 199). Cum să sălășluiască în alt trup din moment ce, cum vom vedea, Cioran e convins că este chiar acest trup și nimic altceva? Oricum, sinuciderea rămâne o soluție tocmai pentru salvarea de beteșuguri. Că alege legumele în
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
63). La un moment dat, bolnav de gripă, scuturat de friguri, Cioran își spune: „N-am fost nicicând așa de aproape de a mă sinucide de groaza propriilor mele beteșuguri. De-aș putea sălășlui în alt trup!” (I, 199). Cum să sălășluiască în alt trup din moment ce, cum vom vedea, Cioran e convins că este chiar acest trup și nimic altceva? Oricum, sinuciderea rămâne o soluție tocmai pentru salvarea de beteșuguri. Că alege legumele în apă e altceva. Își spune: „Dar într-o
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
și, pe legea mea, am izbutit” (III, 21). Nu ne întrebăm aici cât de iluzorii sunt faptele pe care se întemeiază o astfel de convingere. Cert este că, dincolo de urmele de nostalgie, Cioran își abjură trecutul în care nu el sălășluiește, ci un altul. În fine, dacă Cioran pare să se fi vindecat de nostalgia energetismului, el nu s-a vindecat și de boala propriei țări. Neputința de a se rupe de trecut și de propria țară se întemeiază pe o
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
Niță Nicodin Iancu și săteni Ulei pe pânză, 1973 „Acest om știa să se bucure, să creadă în vraja culorii, a nuanțelor și a liniilor care delimitau dezinvolt planuri, dar mai presus de toate știa săși asculte sufletul în care sălășluia vibrând o întreagă lume, aceea a satului său și un întreg univers spiritual.”( Ioan Meițoiu - Stare de dor. Poeți și pictori țărani, Ed. Sport - Turism, București 1983, pag. 245) Nicodin Rodica 1954 Pictor „Nici nu știu prea bine cum să
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
Înghețat și pare a fi un iaz de oglindă. Pe câmpul de cristal zeci de copii alunecă la vale pe sănii, Însoțite de chiotele lor. Pădurea cu copacii Îmbrăcați ca de sărbătoare, pare a fi un palat de cristal unde sălășluiesc numai zâne bune. Brazii veșnic verzi și-au pus căciuli uriașe de zăpadă ce-i fac să fie aidoma unor fantome În noaptea Înstelată de iarnă. Crăiasa nopții, regina cerurilor, doamna doamnelor - Luna - privește cu lumina ei palidă frumusețile pământului
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
în lumea sensibilă, ceilalți evoluează deja în universul inteligibil încă din timpul vieții, pe acest pământ material. Hilicii sunt limitați la trupul lor; psihicii dispun de un suflet bine definit, asemeni unei părticele a focului care strălucește pe cerul unde sălășluiesc divinitățile, printre care și prima dintre ele; pneumaticii, deși dispun și ei de un trup, nu mai sunt dependenți de el. Despovărați la maximum, ei sunt parte efectivă a adevărului inteligibil. Ei sunt persecutați cu adevărat odată cu preluarea puterii de către
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Acest trup nu este purtător de nemurire. Sufletul, dacă există, este numele a ceea ce scapă rațiunii raționale și care judecă. Nimic, în Eseuri care să permită imaginarea unui spirit eterat destinat paradisului sau infernului. Acest suflet despre care vorbește Montaigne sălășluiește în creier - recurge la ceva mai puțin localizat și mai puțin material, ca definiție, atunci când ești preocupat de ortodoxie! în plus acest trup evoluează în timp, este supus entropiei, destinat ca tot ce este pe lumea asta să nu existe
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
lumea oamenilor, dar nu planeta Pământ: nu riscăm să-i vedem apărând la colțul unei străzi sau în piața publică. Cosmogonia epicuriană presupune lumi infinite, cu variații calitative și cantitative ale materiei: între aceste lumi se află zeii. Materiali, ei sălășluiesc în interlumi, în punctele de joncțiune ale unor universuri învecinate; fără forme particulare, făcuți din atomi specifici, ei se bucură de pura plăcere de a exista și, adevărate entități plasate acolo spre aducere aminte, ne arată direcția în cazul în
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
26), este capacitatea de a imagina simultan două idei, concepte sau imagini opuse sau contradictorii. Când se păstrează în minte două idei opuse, gândirea se suspendă și se mută pe un alt nivel. Din contrastul celor două idei opuse, care sălășluiesc simultan în minte, se creează condițiile prielnice pentru un nou punct de vedere. Geniile recurg frecvent la acest mod de gândire atunci când fac descoperiri originale. Fizicianul Niels Bohr a ajuns să descopere principiul complementarității, menținând ideile opuse că lumina este
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
Blecher de Mann, este modul în care atât Emanuel, cât și Hans Castorp gândesc ființarea ca simplu prezență. Momentul acesta coincide cu intrarea ambilor în sanatoriu. Acest loc va face parte din lumea personajelor, va deveni însuși ,,faptul de a sălășlui în"270. Modelul ființei, așa cum este proiectat de Heidegger, se poate aplica textului blecherian și nu numai. Astfel, personajele blecheriene ajung în ,,faza de deschidere" în momentul în care conștientizeză boala și implicit moartea. Emanuel va constata trist, după conversația
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]