1,948 matches
-
opoziției autorităților de atunci. Gestul Vioricăi Agarici nu a fost în zadar. După igienizarea corespunzătoare a vagoanelor și primul ajutor, alte filiale de Cruce Roșie de pe traseul trenului spre Călărași i-au luat exemplul, prinzând curaj să ofere tot sprijinul sărmanilor călători. După această eroică și dreptcreștinească faptă, Viorica Agarici a primit emoționante manifestări de recunoștință dar și reproșuri, gesturi reprobabile, mai puțin cavalerești din partea unor cetățeni ai urbei Roman. Cu amărăciune în suflet, începând cu anul 1943 renunță la șefia
Viorica Agarici () [Corola-website/Science/304144_a_305473]
-
în marile orașe sau reședințe de vilayete. În secolul al XVI-lea, un călător francez care a vizitat Imperiul Otoman sesizează că se găsea un număr relativ mare de școli în sate raportat la Occident. Aceste școli le ofereau copiilor sărmani și orfani bani pentru îmbrăcăminte și încălțăminte. În Iznik din totalul de 46 de școli în actul dotal a trei dintre ele: "Orhan Gazi", "Suleyman-pașa", "Aziz Tekeoglu" se prevedea un ajutor dat în fiecare an copiilor sărmani. Și școala "Hatunie
Medresă () [Corola-website/Science/331926_a_333255]
-
le ofereau copiilor sărmani și orfani bani pentru îmbrăcăminte și încălțăminte. În Iznik din totalul de 46 de școli în actul dotal a trei dintre ele: "Orhan Gazi", "Suleyman-pașa", "Aziz Tekeoglu" se prevedea un ajutor dat în fiecare an copiilor sărmani. Și școala "Hatunie" din Trabzon, construită de mama sultanului Selim I avea prevăzute în actul donativ două mese acordate zilnic școlarilor, iar în zilele de sărbătoare acestora li se dăruiau haine și bani. Primele medrese au fost ridicate în timpul domniei
Medresă () [Corola-website/Science/331926_a_333255]
-
reeducați, un jandarm scoțându-i dinții de aur din gură și, din cauza faptului că bătrânul Pană era un om mare iar coșciugul pregătit pentru el era mai mic... i s-au tăiat picioarele... Fiul său. Ing. Cornel Pană, arată că sărmanul om a murit ca un martir fără a i se putea îndeplini ultima dorință: de a fi incinerat , iar cenușa să-i fie amestecată în pământul Bărăganului iar pe acel loc să se semene grâu... La 24 aprilie 1952, soția
Aurelian Pană () [Corola-website/Science/316006_a_317335]
-
satul. În 1875 are numai 72 de case cu 343 de oameni (181 de bărbați și 162 de femei). În gospodăriile lor mai țin 60 de cai, 160 de vite cornute mari și 20 de oi. Aflăm, însă, că peste sărmanii oameni dă o epidemie de difterită și din 53 de bolnavi 27 își pierd viața. Pămînturile basarabene, însă, îi ademenesc mereu pe ruși și în 1940 le acaparează din nou. La 10 noiembrie 1940 ei găsesc în Mihăileni 909 suflete
Mihăileni, Briceni () [Corola-website/Science/305226_a_306555]
-
și trupele sale au ajuns în tabăra lui Brutus, blocându-i retragerea. Brutus și cu ultimele sale patru legiuni s-au refugiat printre dealurile din apropiere. Temându-se să nu fie prins, s-a sinucis, ultimele sale cuvinte fiind: "„O, sărmană virtute, ai fost numai un nume, și totuși m-am închinat ție de parc-ai fi fost adevărată, dar se pare că nu erai decât sclava norocului.”" S-au mai sinucis și cei care erau de partea sa: fiul lui
Bătălia de la Filippi () [Corola-website/Science/318073_a_319402]
-
colaboratori aflându-se Al. Vlahuță și Anghel Demetriescu. Delavrancea va publica aici, printre altele, două articole semnificative: "Cum suntem guvernați" și "Fiii poporului și sărăcia poporului", fiind prezentată, pe un ton patetic, starea de înapoiere și de mizerie a celor sărmani. Prin dezbaterea acestor probleme rurale, sunt dezvăluite primele note ale pamfletarului și ale politicianului de mai târziu. Continuându-și colaborarea la "Lupta", ziar condus de Gheorghe Panu, gazetarul probează o bună conduită critică. În 1888, Delavrancea se angajează ca redactor
Barbu Ștefănescu Delavrancea () [Corola-website/Science/297619_a_298948]
-
un șir de case stil vagon pe stada Țepeș-Vodă unde erau îngrijiți bătrânii săraci. Curtea mare și generoasă a bisericii a constituit în toată vremea un parc de reculegere duhovnicească,iar biserica a fost în permanență un sprijin pentru cei sărmani și oropsiți. Mai puțină lume știe că în vreme de război, când era bombardat Bucureștiul, în curtea bisericii Hagiu s-a construit un adăpost subteran, unde se refugiau oamenii. Obiceiul, de a ajuta sărmanii din parohie , s-a păstrat ca
Biserica Hagiu () [Corola-website/Science/313977_a_315306]
-
parohia Răuceștii de Sus unde a slujit 15 ani. În anul 1922 a dobândit diploma de învățător și de atunci a slujit și biserica, și școala. El deschsese în casa parohială de la Răuceștii de Sus o școală primară pentru copiii sărmani ai țăranilor din sat. Pe 1 septembrie 1938 preotul Resmeriță a fost transferat ca institutor în orașul Iași la Școala primară Nr.11 Socola, iar ca preot, la biserica „Sf. Ilie” de pe strada V. Alecsandri nr. 9 (a fost demolată
Grigore Resmeriță () [Corola-website/Science/325618_a_326947]
-
năzare în fântâni..." - «Vânătoarea de români», 26 mai 1993, în vol. «Româniada» / PTC, I, 137 sq.), ori a îngrijirii cimitirelor de eroi-români din străinătate (din poemul «Cimitir de români la Haguenau»: "Hei, soldați români fără de rude / Nimeni nu-i așa sărman ca voi, / Dumnezeu din ceruri nu aude / Dorul vostru de-a pleca 'napoi. Nimeni nu vă face parastasul, / Mulți rămân soldați necunoscuți, / Moartea nu vă-ntreabă cât e ceasul / Nici de rangul marilor virtuți. Pentru voi istoria e oarbă... Cu
Adrian Păunescu () [Corola-website/Science/298514_a_299843]
-
sigur în câștig”"! ” , Culegerea "Bustan", este divizată în zece capitole. Deși mai puțin cunoscut, "Bustan" are o mare valoare poetică, fiind scris numai în versuri. Capitolul I "Despre dreptate, guvernare și prevedere" S-a spus de-un om destoinic și sărman" "c-ar fi jignit cândva pe un sultan." Ce adevăr i-o fi ieșit din gură", "de a stârnit în rege-atâta ură", "că omul fu zvârlit în închisoare"? "Așa-ți vădește forța cel mai tare"." " "Capitolul X" "Rugăciuni și
Poezia persană () [Corola-website/Science/333718_a_335047]
-
și spargerea Munților Carpați la Cazane, permițând Dunării să curgă spre Marea Neagră. Conducătorul extratereștrilor, Sa Mohse, a rămas în religia dacilor ca Zamolxe. Studiind folclorul, cercetătorii află că respectivul eveniment a fost păstrat în formă trunchiată în basmul "Trei copii sărmani". Povestirea a apărut în anul 1989 în "Almanahul Anticipația 1990" și a fost republicată în anul 2011 în "Antologiile Millennium. Premiile Galileo 2011". Nuvela a apărut în anul 1989 în revista Magazin. Nuvela a fost inclusă în volumul Cât de
Lista povestirilor lui Romulus Bărbulescu și George Anania () [Corola-website/Science/327012_a_328341]
-
lucruri de nimica, puțin mai avem de înstrăinat, și nu-i departe vremea aceea, pe cât văd eu. Întrebați pe bieții nemernici de săteni, să spuie ei dacă mai cunosc cine le e stăpân. Au rămas ca niște câini ai nimănui, sărmanii oameni! Cine se scoală mai dimineață, acela e mai mare în sat la ei, de-i horopsește și-i țuhăiește mai rău decât pe vite! Ciocoismul și străinii să trăiască, și las' pe dânșii, că ne scot ei la covrigi
Alecu Botez-Forăscu () [Corola-website/Science/335327_a_336656]
-
de pat. Căutarea unei căi de a o face fericită pe mama lui, despre care socotea că era cea mai nefericită ființă din lume, era cea care îl îmboldea înainte. Și cum ar fi putut să facă ceva și pentru sărmana lui soră, care credea că n-avea să se poată mărita nicicând? Avea și propriile lui dorințe. Niciodată nu-și simțea stomacul plin, oricât de mult ar fi mâncat. Văzând conace mari, ar fi vrut să locuiască și el în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Contrastul cu sofisticatul și prosperul domeniu Imagawa era deosebit de frapant. Satul său de baștină, Nakamura, era sărac, cum era și propria lui casă. Ce-avea să se aleagă de Owari? Se gândea că într-o zi, cândva, din țărâna sa sărmană poate avea să crească și ceva de preț. Disprețuia stilul efeminat al celor mari și mici de pe domeniul Imagawa. Maimuțăreau manierele de la curte, practică pe care Hiyoshi o considera de mult timp periculoasă. În ultima vreme, mesagerii soseau tot mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
departe, așa că nu era nefiresc ca soției lui să i se facă adesea dor să-l vadă. Trecând pe la numeroasele cotituri ale coridoarelor și podurilor centrale, ajunse în sfârșit în apartamentele private ale soției sale. În ziua nunții lor, hainele sărmanului ostatic din Mikawa nu se putuseră compara cu luxul și strălucirea îmbrăcăminții Domnișoarei Tsukiyama, o fiică adoptivă a lui Imagawa Yoshimoto. „Omul din Mikawa”, cunoscut după acest epitet, făcea obiectul disprețului din partea clanului Imagawa. Iar ea, trăind cu atâta mândrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
că nu era decât masa altcuiva, Hideyoshi luă repede polonicul de pe capac și amestecă în conținutul cazanului - pilaf brun amestecat cu castane și legume uscate. Alții ar fi râs de mâncarea aceea sărăcăcioasă, dar Hideyoshi se născuse într-o fermă sărmană și, când privea un singur bob de orez, vedea lacrimile mamei lui. Pentru el, nu era subiect de glumă. — Băiautl acela! O să se ardă. Ce păgubos. Și, luând o cârpă, apucă toartele cazanului și-l ridică. — O, vă mulțumesc, domnu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
crească fiul. În timp ce-și dăscălea copilul, știa că acela era sfârșitul și nu-și putu opri o lacrimă nestăpânită. În sfârșit, se ridică și-i ordonă ferm să pornească în direcția lui Kanbei, aproape ca și cum ar fi alungat sărmana făptură. — Iwanosuke, ar trebui să ceri și tu favoarea Seniorului Kanbei. — Fii cât se poate de liniștit, îl încurajă Kanbei, în timp ce lua copilul de mână. Îi ordonă unui servitor să-l ducă înapoi la tabără. Pentru prima oară în noaptea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
la mână... știți, în fine... vă rugăm să ascultați aici... — Vorbește. Păi, ne plătiți un sho de orez și o sută de mon-i pentru fiecare sac de nisip ce-l cărăm, și adevăru-i că noi toți - câteva mii de oameni sărmani - suntem foarte fericiți c-avem de lucru. Da', știți, credem cu toții - și eu cred - că s-ar putea să nu vă țineți de cuvânt, fiindcă oricum nu suntem decât niște muncitori. — Ia să vedem, răspunse Kanbei, de ce și-ar încălca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
provinciei Mino erau neclare. Nu aveau nici o altă soluție, așadar, decât să fugă spre Muntele Ibuki. Când clanul ei era victorios, soția războinicului era cuprinsă de fericire. Dar, odată ce soțul ei pierdea - sau erau alungați din castelul lui, ca fugari - sărmana soție simțea cu siguranță o nefericire pe care nu și-o putea imagina nici un bărbat care lucra la câmp sau își vindea mărfurile în oraș. Din acea zi începând, membrii casei lui Hideyoshi au început să flămânzească, să doarmă în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
elementelor pripășite din țări străine, proclamați egalitatea între român în țara lui și orice venitură din lume și atunci vă lăsăm cu suflet. Să vedem. Poate că de spaimă ne veți da mai mult decât ne trebuie. Ce-i dați sărmanei Alianțe ca să vă lase cu viață? ". Aceasta e atitudinea guvernului patrioților, după cum ne spune "Romînul". Tocmeală dușmănească, fără ca să s-arate ce voiește guvernul. Numai într-un singur rând " Romînul" declară că discursul electoral al d-lui Costinescu e programa
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
trebui să sune dar astfel: "Să vă uniți cu noi mînă-n mână, împrejurul redacției din Ulița Doamnii, să lăsați d-o parte părerile și credințele voastre, pentru ca să ne putem noi descurca sforile. Unire și înfrățire! Luați exemplu de la strămoșii noștri! Sărmanii strămoși romîni! La câte mișelii fanariotice numele lor servește de etichetă! Înainte de a intra în război, toți cei chemați a da sfatul lor M. Sale Domnitorului despre ce era de făcut fuseră de părere că nu trebuie să ne amestecăm
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
O fatalitate grea, păcatele părinților și a strămoșilor poate, păcatele generației actuale, setoase de câștig și lipsite de conștiință, un ce nedefinit ca adâncul Gheenei, incalculabil ca lipsa de caracter, variabil asemenea vecinicului neadevăr apasă asupra acestei țări stoarse și sărmane, acufundate în apatia popoarelor osândite la nefericire. În tradițiile lumei creștine, care crede în venirea lui Antihrist, ezistă legenda că acest dușman al adevărului și al sufletelor se va naște lângă gurile Dunării. Dacă ținem seamă de împrejurarea că există
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
nu izbește un obiect de prima necesitate, ci din contra un rău obicei, un fel de viciu". Acest viciu trecea odată drept mucenic. Astfel de ex. st. marele mucenic Mărculescu își tăbăcise gâtul cu tutunul Regiei, pentru a da învățături sărmanei omeniri ce otrăvuri cată să întrebuințeze contra anghinei. Își răstignise beregata pe altarul omenirii. Un viitor martirologiu al tutulor candidaților academiei de înțelepți de la Mărcuța va păstra cu gratitudine numele tuturor acelor ilustrațiuni cari au vorbit pe atuncea în " Romînul
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
române necesare cântăreților ce vor lua parte la reprezentație s-au și trimis din București. Ar fi îndealtmintrelea de dorit ca d. compozitor să fie față la reprezentare și să dirijeze însuși esecutarea muzicei sale. [18 martie 1879 ] ["ȚĂRANUL ROMÎN, SĂRMANUL ȚĂRAN ROMÎN!... Țăranul român, sărmanul țăran romîn! I-am dat moșie de veci pentru ca să o lase în părăginire; l-am făcut singur stăpân pe sine pentru ca nimeni să nu le mai stea în cale celor ce voiesc să-și facă
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]