1,471 matches
-
perspectiva unor vieți paralele ale poetului, pe de-o parte, în contemporaneitatea lui, când mitul eminescu tocmai începea să se coaguleze ("Crezi că e ușor să fii în locul meu, domnule Eminescu? îi explică, la un moment dat, Titu Maiorescu Să scrutezi timpul? Și să înțelegi ce e mai bine din perspectiva eternității și, fără ezitare, să acționezi în consecință? Să-ți dai seama că prezentul numește lipsă de milă și de sensibilitate ceea ce perspectiva eternității numește viziune și certitudine profetică? Că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
vremei (1923), până la descălecat, spre a descifra arborele genealogic al familiei sale, sau, mai aproape, precum în Acum o sută de ani (I-II, 1935), pentru a susține cronica principalelor evenimente petrecute între 1834 și 1835 în Țările Române. Privirea scrutează mai întotdeauna relieful uman, ca în Dincolo de zbuciumul veacului (1939), unde autorul selectează din învolburatul Ev Mediu românesc destine grandioase și tragice, așa cum îl reînviase și pe cel al lui Despot (Farmece, 1933). Se oprește de preferință asupra personalităților feminine
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287164_a_288493]
-
mult se înrăutățește. Era greu să îți 282 faci un rost în viață dacă nu aveai un capital să îți deschizi o afacere. Carlina urmărea ca fii ei să nu lucreze la privați, să fie ei însăși patroni. Pentru aceasta scruta străinătatea căutând soluțiile cele mai bune. Toți trei se aflau în câte o barca a vieții vâslind fiecare în direcții diferite. Nicky plecase afară din țară fără să mai anunțe pe cineva. Vorbise scurt la telefon cu Carmen, informând-o
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
pentru a începe o afacere profitabilă, dar în mai puțin de douăzeci și patru de ore îi pierduse la jocuri de noroc. Plecase din nou de acasă, iar acum nu mai primea vești de la el. Se aplecă peste fereastra din bucătărie și scrută din ochi tot învălmășagul străzii. În fața acelei priveliști lăsă să-i scape un oftat puternic. Ar fi vrut să îi atingă umărul când plecase de acasă sau să îl fi văzut printre cei care mergeau în sensuri opuse pe strada
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
pe culmea dealului, iar la lumina lui, o clipă, prin perdeaua deasă a ploii, zăriră turlele Sucevei. Și caii, singuri, gâfâind din greu, îndemnară mai cu nădejde galopul... Străjerul din turn, ciuciulete, cu o velință în cap, se nevoia să scruteze zarea prin ploaie și negură, de unde se apropia în galop un pâlc de călăreți. Un corn mugi răgușit în turn, dând de veste că Domnul se apropie. Lanțurile zornăiră și podul scârțâind coborî cu zgomot, deschizând peste șanț drum spre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
căutat. Nu-mi rămâne decât să întind mâna pentru a culege boabele de idei și idealuri ca pe fructele din pom. Și starea care mă cuprinde continuă. Cu febrile căutături încă vom descoperi atrăgătoare spații din microuniversul ieșean dar putem scruta și în spatele acestor realități și revelații. Dincolo de zare se ascund inefabile tărâmuri pline de enigme, plăsmuiri devenite cu timpul certitudini. Privim peste atmosfera burgului vechi și o mulțime de gânduri ne poartă cu înfrigurare spre simboluri și esențe, dând năvalnic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
calitatea membrilor din serviciul diplomatic, despre profesionalismul acestora, se regăsește în actele de politică externă ale României valoarea și gradul de implicare în promovarea intereselor naționale, pe care ei le-au îndeplinit și în modul cum acestea au fost evaluate. Scrutând situația printre cei care încă mai supraviețuiesc cel puțin la nivelul Asociației noastre, tabloul poate fi creionat în următorii termeni: un număr important dintre ambasadorii care nu mai sunt în prezent în activitate, au obținut la vremea respectivă, titluri științifice
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
albumului, Aură Popescu, atașează câteva ilustrate de epocă ale târgului Huși, reconstituind figurativ atmosferă elevat patriarhala în care s-a format artistul. Hușenii încă își mai amintesc de omul pasionat de pictură, robust, cu barbă în dezordine, cu ochii vioi scrutând coroană copacilor, strada șerpuind spre gară, dantelăriile zării, dealurile molcome, privind prin oameni și dincolo de ei, ieșit la o răscruce a străzilor cu învechitul șevalet portativ și pictând, îndeosebi toamnă, sub privirile curioase ale copiilor și ale trecătorilor. De-ar
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
cu calmul și perspicacitatea pe care ți-o dau momentele grave, de absolută singurătate, În care nu mai poți „ocoli” lucrurile, acele „lucruri” În care este amestecată și propria ta ființă, de a privi „cu ochiul dinlăuntru”, de a te scruta, urmări, „bănui”, „suspecta” și „vâna” În cele din urmă, cum o face un singuratec și Înfometat vânător cu un animal ce devine, deodată, singura sa salvare. În acele momente când orizontul, altfel larg, deschis și mereu schimbător al omului se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
în lături (jenă, tic?), uzitatele comparații statistice: în ’46 economia era de 33 de ori mai mică decît în prezent, erau numeroși analfabeți etc. etc. În timp ce „partida suflătorilor” își făcea numărul, m-am întrebat cîți din participanții la festivitate își scrutează cu nemulțumire conștiințele și se mustră pentru compromisurile făcute: poate Nancu, poate încă vreo doi. O aniversare în care n ai motive să evoci cu mîndrie trecutul profesional ori să aștepți cu intensitate viitorul e un popas fără semnificație. Reflecția
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
remarc că e dintre cele mai pline de conținut sufletesc. Evocă un răsărit al speranțelor, întărește și liniștește. Mă gîndesc tot mai serios la greșelile mele. Nu cumva insuccesele reprezintă prețul pe care îl plătesc pentru ele? Cînd mi-o scrutez, constat că viața mea nu are coerența dorită. Mereu sînt hărțuit, împins într-o parte sau alta, deviat de la ceea ce-mi pro pun să fac. Tracasări dintre cele mai diverse îmi macină timpul; timpul meu e mărunțit ca nisipul
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
făcând deosebirea între omul interior și omul exterior, optau în chip necesar pentru cel dintâi; cel de al doilea, ființa cuprinsă în timp, mai exact în societate, revenea de drept moraliștilor, pe el îl au în vedere, pe el îl scrutează și îl de nunță, fără să le pese dacă are sau nu vreo dimensiune atem porală. Constantele pe care le descoperă în el sunt cele care decurg din decăderea lui, nu acelea care l-ar putea ajuta să o biruie
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
Să recunoaștem: se stră du iește din răsputeri. Câtă pripă nu pune ca să ducă de râpă ideea pe care filozofii au ticluit-o despre el. Le desfide sistemele, spre bucuria amară a moraliștilor, cărora le revine grija specifică de a scruta și de a judeca omul din clipa în care filozofia se dezinteresează de el și fuge de el de teamă să-l înfrunte. Mai curajoși, moraliștii îl ac cep tă, cu moar tea în suflet, e drept, pentru că îl știu
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
luminile, ci obscuritatea : (...) le contemporain est celui qui fixe le regard sur son temps pour en percevoir non les lumières, mais l’obscurité. Tous les temps sont obscurs pour ceux qui en éprouvent la contemporanéité”. „(...) contemporan este cel care își scrutează epoca nu numai pentru a-i percepe strălucirea, ci și obscuritatea. Toate epocile sunt obscure pentru cei care suportă rigorile con- temporaneității.”(trad. mea, A.M.) Sau altfel spus, conferind o turnură poetică frazei : „Le contemporain est donc celui qui sait
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
repulsie.” (trad. mea, A.M.) În afirmația ei, esențială rămân asocierea fascinului și a repulsivului deopotrivă, mărci ale unui interes care iese din sfera anecdoticului pentru a ne oferi datele unei „sărbători crude” ăfête cruelleă în termenii lui Furio Jesi. Naratorul scrutează această obscuritate prin intermediul unei nopți petrecute la un hotel de provincie. Indigenul a devenit un străin, alienat total față de orice formă de originaritate, dar și față de ceea ce constituie cea mai puternică formă de prezentificare, coincidența cu cen- trul de cultură
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
varianta sa exorbitată „Boborul” repre- zintă agentul catalizator, fermentul revoluționar ; toate dictaturile îl vor invoca, în numele lui vor fi comise masacre. Caragiale îl invită deocamdată la o petrecere după care, cum anunță dramaturgul într-un alt articol unde privirea sa scrutează o nouă epocă, nimeni nu va mai râde. L & M Lache și Mache funcționează după aceeași logică a personajului degeminat într-un cuplu de forțe, un coleric și un flegmatic, un belicos și un împăciuitorist, un fel de oximoron ontologic
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
luată în calcul, iar a doua o constituie excep- țiile, oamenii excepționali care s-au desfăcut din acest dat al secundarului, al perifericului, cei pe care definiția dată contemporaneității de către Giorgio Agamben îi plasează în răspăr cu epoca, în afara ei, scrutându-i obscuritatea. Din start, conchide Dragomir, marginalul nu este decât un reflex, o „deformare” similară transpunerii inexacte a Ideii în spațiul de iradiere. Expresia estetică a acestei deformări, în opinia filozofului, o constituie caricatura care se plasează deopotrivă în spațiul
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
secunde a tranșat o problemă prin care ne-a hotărât soarta aruncându-ne în marasmul comunist pentru cel puțin 50 de ani. Aproape 50 de ani de acuma încolo, bieții țărani din Cârțișoara, ca de altfel din toată România vor scruta cerul întrebându-se: «Când vin americanii?». Americanii, o nație, un popor din care 99 de locuitori dintr-o sută, nu știau atunci, după cum nici astăzi nu știu că undeva în această lume există o țară cu numele de România. 2
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
toate acestea confruntându-se la sânge însă cu dorința de a oferi, prin cele scrise, atât exemple, modele de urmat, cât și soluții. Cu siguranță că cititorii vor urma același traseu pe care l-am urmat și eu, și anume, scrutând printre valurile vieții și ale experiențelor relatate, un scop. Se vede foarte clar că scopul acestor relatări nu este denigrarea unei biserici sau a unor pastori, și nici lauda de sine. Autorul a dus cu tenacitate o luptă care nu
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]
-
locuința prietenului său se dovedi neîncăpătoare pentru mulțimea de oameni care se adunase. Veni și oaspetele care era așteptat. Era un om micuț de statură - cel puțin în comparație cu tânărul nostru - cu o privire vioaie și un zâmbet plăcut. Tânărul îl scrută cu privirea și nu i se păru nimic în neregulă cu el. Ba mai mult, își zise în sinea lui: “Este un om de treabă!” După ce s-au făcut prezentările, urmă un potop de întrebări din toate părțile la care
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]
-
murdare și cu unghiile rupte, chipul brăzdat de o cicatrice făcută de o tăietură, un cuțit, la cingătoare (de fapt, o scurtă sabie de abordaj), îmbrăcămintea unui pirat clasic (haină albastră, peticită, tricorn), un cufăr și un ochean cu care scrutează zarea, dependența de rom, obiceiul de-a fredona un vechi cântec marinăresc și de-a spune povești îngrozitoare, la beție. În delirul său se amestecă, adesea, incoerent, Insula Tortuga și Indiile de Vest și, mai presus de toate, pare că
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
etc. Pictorul Costache Agafiței s-a impus atenției publice și ca un remarcabil portretist. Oamenii, ca subiecte ale picturii, l-au interesat întotdeauna pentru bogăția lor inepuizabilă de expresii, pentru sensurile adânci întipărite în fizionomiile lor, pe care le-a scrutat, le-a deslușit și le-a transpus pe pânză cu același adevăr și cu aceeași franchețe caracteristice artei sale în general. De la oamenii cei mai simpli până la savanții și artiștii cei mai reputați ,oriunde a întâlnit omenia, în ceea ce are
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
22 Iunie, prima zi de război și prima misiune. O misiune de acoperire în sectorul de nord al Moldovei... Plin de avânt și tinerețe, entuziasm și spirit de luptător, șef de celulă în patrula comandantului escadrilei, sublocotenentul aviator Catrina Constantin scrutează cu toată atenția zările întru căutarea dușmanului. Patrula revine la bază fără incident și ia parte la încă două misiuni, în aceeași zi, fără nimic însemnat de semnalat. Pe acest prim teren de război, rămânem până la sfârșitul lunei, executând diferite
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
în stradă și îmi ofeream mie însămi iluzia inconștientă de a scăpa de încercuire, de situația de așteptare în care mă aflam pentru anii ce aveau să urmeze. De fapt, trăiam pe două planuri, ținând, în taină, urechea ciulită și scrutând ceața care mă înconjura. N-aveam nici o veste de la Vlad. Cererile mele, adresate Ministerului de Interne, procurorului general, Direcției Generale a Penitenciarelor, președintelui Marii Adunări Naționale, prin care ceream o reducere a pedepsei pentru deținutul V.S., rămâneau literă moartă. Nu
Sã nu plecãm toți odatã: amintiri din România anilor ’50 by Sanda Stolojan,Vlad Stolojan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1378_a_2706]
-
Am avut dintotdeauna o mare atracție pentru istorie, iar dacă nu i-am urmat calea, a fost numai pentru că am fost mai atașat de altceva. Dar pasiunea a rămas și mi-a prins bine: acceptând evoluția În toate, se poate scruta viitorul numai dacă pe lângă punctul reprezentat de prezent se adaugă un altul, situat În trecut, deci cunoscut. Cititorul atent a observat desigur că apelez adesea la această concepție și, pentru el, capitolul anterior devine acum preambulul unei serii În care
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]