1,337 matches
-
fi înțeles. Ba chiar am povestit această întâmplare colegei de cameră, o marocană tânără de la Marakesh, care a fost impresionată. Mai avea moș Ilie Chițu pepeni și vie în grădină din care, de asemenea, noi copiii ne înfruptam fără nici o sfială pentru că el ne considera aproape ca și copiii lui. Tatăl meu vorbea în șoaptă uneori cu moș Ilie Chițu, despre băiatul lui, Neculai, care făcuse pușcărie politică datorită unui jurământ făcut partizanilor anticomuniști din munții Vrancei. Elevii de liceu din
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
cele două sensuri de mers ale străzii, ci și așezat Între sensurile rigide ale unei civilizații tehnice și cele ale unei lumi suple și mlădioase, călăuzită de duhul naturaleții. Cuvîntul stingher subliniază acum singurătatea, dezorientarea, stînjeneala mestecenilor În peisajul urban, sfiala cu care solicită mut măcar un pic de Îngrijorare din partea omului. Dacă nu chiar, pentru firile mai empatice, un gen de identificare. Pentru că stinghere În peisaj par și tîlcurile implicite pe care mestecenii Încearcă să le comunice. trafic pe opt
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
dedițeii sînt vestitori ai primăverii, solul, poate mai puțin implusiv, mai reținut, al primăverii pe ducă. Ieșit la gard, stînjenelul privește oarecum stînjenit la primăvara care trece, care se trece... Trecere negrabnică, deplasare, tranziție, dispariție prin preschimbare În altceva. Cu sfială și cu o mută uimire, printre sau peste stinghiile gardului, stînjenelul privește (și pentru noi)... marea și veșnica trecere. stînjenel la gard - trece alene Încă o primăvară Integrîndu-se Într-un fel În aria unui raționalism european, mai flexibil și mai
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
Închis Încă În vechiul vis) gata să plesnească pe cireșul vechi și Încă viguros al natului. Puse În paralel, plasate sub surdina decenței, cele două așteptări se contaminează de o tensiune tăcută. Există În ele o reținere, o șovăială, o sfială În a trece pragul. În a se deschide În floare, În a deschide ochii către o lume nouă, pe cît de tentantă, tot pe atît de plină de necunoscut și de hazard. Și cireșii ce vor Înflori (curînd), și kimono-ul
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
vertebrele trupului tânăr luminează ca niște faruri cosmice și, pe aceste câmpii aeriene, îndrăgostiții aleargă cu mâinile transformate în spițe solare. O stare incantatorie și o aglomerare de suavități inefabile, o beție albă a simțurilor caracterizează aceste „jocuri de-a sfiala”: „spune-mi, dacă te-aș prinde-ntr-o zi/ și ți-aș săruta talpa piciorului / nu-i așa că ai șchiopăta puțin după aceea / de teamă să nu-mi strivești sărutul?”. Cum se vede, S. cultivă, în tradiția lui Eminescu, serafismul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289876_a_291205]
-
a nu pierde trenul care trebuia să-i ducă la oraș, Nicolae Tabără și feciorul său, țărani, sunt bruftuluiți și apostrofați cu dispreț de conductor: „Să vă sculați mai devreme, putregaiule, și nu mocoșiți, fire-ați ai dracului să fiți". Sfiala țăranilor e mai mult un soi de „frică", la contactul cu mediul „civilizat", proprietate a boierilor. „Nu v-ajute Dumnezeu sfântul!" mai apucă să îngăime Nicolae îmbrâncit cu feciorul de pe scara trenului. Precedând pe Arghezi din Flori de mucigai, dar
VIZIUNE GENERALĂ ASUPRA ȚĂRANULUI ÎN OPERELE LUI REBREANU by ANCA CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91620_a_92349]
-
care se grăbesc s-o îndeplinească, încălcând orice reguli, sfidând statul de drept și Constituția în cele mai „tari” puncte ale sale, anume în libertățile cetățenești, dobândite și legiferate, după 1989, și în Moldova. Felul în care au trecut, fără sfială, la demolarea sistemului autonomiei locale și împărțirii teritorial-administrative constituie doar una din dovezile acestui comportament scandalos. Nici una dintre guvernările de până acum în Basarabia nu a orbecăit atât de penibil - mereu obligată să retracteze declarații, să anuleze decrete prost întocmite
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
artificial nicăieri, iar încheierea vine când toate faptele sunt coapte spre a-și da rodul. Uciderea însăși a lui Hubăr de către Bandi se îndreptățește prin ereditate, căci Bandi e copilul unei nebune, el însuși cu simptomele de demență treptat indicate (sfiala, domesticitatea excesivă pe lângă cineva, crize epileptiforme cu mușcături) și omorul nu e decât ultimul act al izbucnirii nebuniei"129. În același spirit, dar cu alte instrumente, cele ale psihanalizei, va aborda și George Munteanu, aproape treizeci de ani mai târziu
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
că peste ea și voința ei nu va putea trece. Ajutată de Bandi care l-a mușcat de umăr, ea s-a repezit asupra bărbatului în încercarea de a pune capăt ravagiului început de acesta. Uite! zise ea ridicând fără sfială cămașa, ca să arate vânătăile de pe pulpe. Așa mi-e tot trupul. Marta și Sultana, fiica acesteia de numai unsprezece ani, sunt martore fără voie ale acestui moment pe care Trică îl percepe ca fiind cel puțin umilitor. Pe de o
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
mare păcat să ne spovedim În grabă. Păcatele pe care nu le spunem la spovedanie nu numai că nu se iartă, ci aduc osândă celor care le-au ascuns. Cum spune și rugăciunea de la molitfa dinainte de spovedanie: “spuneți fără de sfială toate câte le-ați greșit; iar de veți ascunde ceva, să știți că toate păcatele de două ori mai mari le veți avea”. În cazul În care cineva se Împărtășește fără să-și fi spus, În mod intenționat, toate păcatele
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Gabriela Stoica () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92296]
-
o prezentare banală a atmosferei din orașul aflat sub bombardament, mai apoi proiectarea într-un timp cosmic, apocaliptic se dovedește a fi o soluție salvatoare pentru un asemenea poem: "S-au oprit toate ceasornicele,/ până la marginea Somnului,/ răsună prelung cu sfială,/ teama nemaisimțită și bucuria și zbuciumul/ și împăcarea,// cu pași de abur se apropie și trec peste// doi metri pe doi,/ Tăcerea au tăiat-o spaimele". Chiar și volumul din 1946, Ultimul peisaj din Orașul Cenușiu, surprinde printr-o serie
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
au dzis, așé va, așé poruncește, aievea arată că nu ce mai de folos, ce ce mai plăcut le ieste, acéia să și aleagă. Și așé, voroava mea nu de ascuțite, ce de căptușite urechi ar fi lovit"43. Aparenta sfială a personajului ascunde, de fapt, orgoliul celui care se știe superior, prin puterea minții, celorlalți; Lupul gustă în intimitate savoarea de a fi singurul capabil să dezlege corect enigma care îi frământă atâta pe cei mulți, față de care manifestă și
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
Era frumoasă de nespus în portu-i de la țară... Căta la noi așa de blând, Senină și tăcută; Doar suspina din când în când La amintirea vreunui gând Din viața ei trecută. De câte ori priveam la ea, Cu dor mi-aduc aminte Sfiala ce mă cuprindea, Asemuind-o-n mintea mea Duminicii preasfinte...” (Șt.O. Iosif, „Bunica”) Pentru Nechifor Crainic, susținător al tradiționalismului, mama simbolizează o îndepărtată lume de altădată, o lume a purității, pe care nu o 9poate uita, de care nu
Femeia în viziunea creştină by pr. Ioan Cârciuleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1163_a_1936]
-
existat dezamăgiri prilejuite nu doar de mărunții slujbași ai credinței, ci și de ierarhii lor. Patriarhul României a fost contestat vehement imediat după prăbușirea regimului Ceaușescu, motiv pentru care s-a și retras o vreme, dar apoi a revenit fără sfială în fruntea Bisericii Ortodoxe, fiind creditat de subordonații săi. Nu a fost prezentată nici o scuză legată de prestația lamentabilă a patriarhului în vremea regimului Ceaușescu (mai ales în ultima parte a respectivului regim), când bisericile erau demolate cu asupra de
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
Câinele mai stătu ce mai stătu și dădu să plece. Stai, mă, stai că mai am ceva pentru tine, Îi zise bătrânul, mângâind dulăul pe frunte și mai scoase din sacoșă lui o bucată de șuncă. Dulăul o luă cu sfială și se depărtă de masă ca să-și mănânce În tihnă ultimul dar, apoi plecă după ce mai privi o dată În ochii bătrânului. Cine știe de când n-o fi mâncat, bietul de el! Îl căină bătrânul. Am Încercat apoi să leg vorbă
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
bunătatea Lui, despre facerea lumii, au răspuns ei. Dar voi L-ați văzut pe Dumnezeu? Copiii, cu oarecare neliniște, răspund: Nu, nu L-am văzut! Atunci, trage concluzia inspectorul, există Dumnezeu dacă nu-L vedem? Copiii șovăie și răspund cu sfială, pe șoptite și mirânduse: Nu este Dumnezeu!!! Așa, copii, întărește inspectorul. Dumnezeu nu este, nu există, iar voi învățați la religie lucruri neadevărate. Copiii, nedumeriți, privesc la profesoara lor. Aceasta se adresează clasei tot cu o întrebare: Copii, voi îl
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
sfințenie, nu cu perversitate, cu înșelăciune, cu întinare și cu batjocorirea intenției sfinte pe care El o are spre preamărirea noastră. Iubite frate mai tânăr, dacă ai înțeles cât de cât acest cuvânt, pe care l-am pus cu toată sfiala înaintea lui Dumnezeu și a sufletului tău, ia aminte, căci cu toții am păcătuit, toți suntem ușor de înșelat și ne supunem păcatului. Cei pe care-i cinstim și-i numim Sfinți - și sunt, căci i-a confirmat Dumnezeu prin semne
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
învățături? Au venit niște predicatori unguri în sat și ne-au învățat. Și sunteți mulți? Nu, că am rămas doar eu. Zici că cunoști poruncile. Știi să-mi spui ce zice porunca a cincea? Da, a zis el, cu oarecare sfială. „Ascultă pe tatăl tău și pe mama ta”... Spune-o toată! „... ca să-ți fie bine și să trăiești ani mulți și fericiți pe pământ”... Așa! Deci după cinstirea și ascultarea de Dumnezeu, tot El ne zice să cinstim și să
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
descifrându-i notele specifice tocmai în trăsăturile latine ale spiritului nostru, B. observă astfel, în substanța aparent umoristică a manifestărilor culturii populare - în nastratinism, cu un cuvânt - precum și în esopismul arghezian sau în hazul de necaz al lui Creangă, „o sfială, o tristețe sau un gând”, „un anume râs” ce provine tocmai din zona de amestec a râsului cu plânsul. Într-un alt eseu, Marsyas - un epilog, poate chiar partea de concluzii a breviarului său de istorie literară, autorul aduce în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285964_a_287293]
-
relatări despre familia sa (tatăl, o fire problematică, se ocupa cu tranzacțiuni comerciale, iar mama ținuse un atelier de modă pentru copii), despre formația ei (a urmat cursurile unei școli de comerț), ca și despre participarea ei, ca novice, cu sfiala caracteristică și deplin entuziasm, la viața literară pragheză, în apropierea lui Franz Kafka, în contact cu Franz Werfel , Willy Hass și Paul Kornfeld, în zona de influență a lui Rainer Maria Rilke, modelul de neegalat al încercărilor ei poetice. În urma
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287721_a_289050]
-
de monolog sau dialog, lungi solilocvii în care autoscrutarea nu contrazice darul de a privi iscoditor în jur închipuie o partitură adecvată pentru eroii săi contemplativi ori pentru eroine ce despică firu-n patru, disimulându-și, sub un aer de bravadă, sfiala, vulnerabilitatea. Stigmatizați de boală sau de nenoroc, adolescenți febrili ori purtați de reverie, introvertiți și imaginativi, îi întorc chipul de enfant prodigue printre reflexele oglinzii mate, tulburi. Statice aparent, mai toate povestirile sfârșesc prin a focaliza incertitudinea, impasul, entropia; exorcizarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286957_a_288286]
-
unde trebuie. În zadar un avocat ar nădăjdui să cîștige inimile judecătorilor, dacă toată elocvența sa de tribunal ar socoti-o numai în niște țesături încurcate și în niște strigări netrebnice și vrednice de osîndă într-un lăcaș însuflător de sfială și icoană a tribunalului ceresc. In zadar un general s-ar încerca să învierșuneze duhurile și inimile soldaților săi arătîndu-le pe vrăjmaș, dacă mișcările sale cele de Tersit nu vor putea să meargă în același paralel cu ale viteazului care
REVISTE LITERARE DIN PRIMA JUMĂTATE A SECOLULUI AL XIX-LEA by Brinduşa – Georgiana Popa [Corola-publishinghouse/Science/91761_a_92854]
-
în sandale. Mișcarea suplă prin care se ridica în picioare, din poziția ghemuită, în perfect echilibru, pe paralele din sala de gimnastică. Senzația mâinilor ei puternice, prin pânza cămășii, când îmi strângea umerii. Ne mângâiam, unul pe celălalt, fără nici o sfială. Dar tinerețea noastră arzătoare se supunea, docilă, cavalerismului pasiunii pure. Eram pregătiți să așteptăm. Vai, vai! Niciodată, de atunci încolo, nu am simțit cu atâta puritate și duioșie, dar și cu atâta intensitate, acest jind sacru și absolut al trupului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
oarecare nedumerire. „ - Mă duc eu, Căpitane..!”. Baltă îl privi oarecum surprins, și, rămase câteava clipe ochi în ochi cu el... farurile din coșmar, revenindu-i în minte. „ - Eu am o mătușă în Bălan... m-ași duce eu !”, se oferi, cu sfială, Sofronie. „ - Bine, „Profesore”... du-te !.. hotărâ căpitanul după o clipă de chibzuință... Și, fii cu mare băgare de seamă, iar la întoarcere... să urci pe coasta nordică, înțelegi... de ce !” Sofronie fără a mai sta mult pe gânduri, își dădu drumul
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
și un ilustru profesor de limba și literatura română al Liceului Codreanu și al Liceului Pedogogic din Bârlad. * * * De la Vaslui am plecat cu trenul (desigur ... pe blat) direct la Iași ... unde peste două zile era anunțat bacalaureatul. Am coborât cu sfială în gara acestui renumit ... dar pentru mine necunoscut oraș ... cu întrebarea imperioasă că eu ... un nimeni și cu buzunarele complet goale ... unde mă voi aciua pentru zilele acestui "examen între examene". Urcând pe strada din spatele gării, printre clădiri ruinate în timpul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]