912 matches
-
era mai bine, așa că maică-sa a hotărât că se pot întoarce în Springhill. Îmi amintesc ziua în care a venit la magazin să-mi spună. Era una dintre acele dăți când domnul Williams era plecat, iar eu mutam niște sticluțe de șampon dintr-o parte într-alta pe raft, încercând să fac curat. Am auzit ușa închizându-se și pașii care se apropiau pe gresia veche. Era un mers ușor dezordonat, iar eu cunoșteam o singură persoană care să meargă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2063_a_3388]
-
Soro! Soro! (intră o figurantă în soră medicală cu trusa de prim ajutor, dar Efimița o gonește cu un gest) Fugi, nenorocito! Efimița începe să plîngă, își adună forțele, ia paharul, toarnă apă în el, pune un lichid dintr-o sticluță, mai pune, gustă, mai pune zdravăn, apa se colorează, scoate fum. Efimița trage aer mult în piept va urma un moment decisiv. Ridică paharul ca o tragediană. EFIMIȚA (patetic): Hai, mamițo, să te culci și dumneata. (ordonă sieși) Scurt mișcarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
asta frate? LEONIDA: Rezon! E orologiul de la stabiliment bătînd 11 și douăzeci. EFIMIȚA: Oră fatală pentru mine. LEONIDA: Idem. EFIMIȚA: Pardon, dezbracă-te și culcă-te. (se duce spre pat) Nu vii? LEONIDA: Să mai beau un magnet. (scoate o sticluță și bea) EFIMIȚA (din pat): Aide, cocoșelule! 13. Leonida urcă în patul de jos, Efimița e deja în cel de sus. Se pregătesc îndelung pentru somn, foindu-se și ațezînd la îndemîna diverse obiecte. Leonida mai ales pune sub pernă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
am amintit de un terapeut naturist (Brândușa), prezentat la TV, care apărea iarna în studioul de TV, îmbrăcat într-o cămașă cu mânecă scurtă, alături de o crainică îmbrăcată în costum de stofă. Terapeutul gusta din când în când, dintr-o sticluță. Terapeutul spunea că în sticluță are un preparat cu conținut bogat în complexul de vitamine B. De fapt făcea reclamă la preparatul inventat de el și prezenta acțiunea benefică a vitaminelor din complexul B. Nu m-am repezit să comand
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
naturist (Brândușa), prezentat la TV, care apărea iarna în studioul de TV, îmbrăcat într-o cămașă cu mânecă scurtă, alături de o crainică îmbrăcată în costum de stofă. Terapeutul gusta din când în când, dintr-o sticluță. Terapeutul spunea că în sticluță are un preparat cu conținut bogat în complexul de vitamine B. De fapt făcea reclamă la preparatul inventat de el și prezenta acțiunea benefică a vitaminelor din complexul B. Nu m-am repezit să comand preparatul, ci m-am documentat
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
care plesnea de sănătate, mustăcios ca Taras Bulba și veșnic vesel și prietenos. Nu l-am văzut niodată amărât, probabil că-i mergeau afacerile foarte bine. M-a chemat la tejghea și mi-a dat un covrig cald și o sticluță cu limonadă rece, de acelea cu capac de porțelan și cu gumă roșie, care prindea gura sticlei cu un arc din sârmă. Azi nu mai văd așa ceva. M-a mângâiat pe creștet și mi l-a arătat pe tata. Intrarea
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
importanță acestui fapt, dar m-am hotărât să-l pândesc mai îndeaproape. Și într-o recreație, când scriam pentru ora de caligrafie, și fără să mă laud, scriam frumos pe atunci, și când Grigorescu a trecut și mi-a vărsat sticluța cu cerneală pe caiet, am sărit din bancă și l-am luat de gât. Din doi pumni l-am pus jos și am început să-i cărăbănesc pumni pe unde nimeream. O jumătate de clasă era pe bănci și striga
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
și pe George Enescu, care, se știe, era un om foarte popular. Câteodată, când lui Tanti Aneta îi țipa măseaua după un păhărel de vin și n-avea niciun ban, și asta se întâmpla foarte des, eu aduceam câte o sticluță de băbească și o beam împreună cu ea. - Eh, dom profesor, ce m-aș face eu dacă n-ai fi mata? Când mi-e gura mai amară, atunci mă găsești cu câte o atenție, și atunci viața mi se pare iar
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
de vibrație foarte puternică, de parcă aș fi intrat deodată în rezonanță cu cerul însuși. M-am așezat pe scaun, plutind. Și, deodată, în fața ochilor mei închiși, din care șiroiau lacrimi, o nouă nemișcare a apei. Apoi Père Joseph deschise o sticluță, din care îmi turnă un ulei parfumat pe frunte. Atingerea aceasta m-a readus oarecum pe pământ. — Și acum, câteva lucruri practice, spuse Père Joseph, luându-mi dorje-ul din mână și punându-l la loc în bibliotecă. Fă zilnic rugăciunea
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
lumina și mă uitam pe pereți la diafilme (pe care le mai am și acum, pe toate, într-o cutie de pantofi). Albă ca Zăpada, Turtița fermecată, Ridichea cea uriașă... Cărțile stăteau în dulăpiorul de la toaleta cu oglindă mare și sticluțe „aurite“ de parfum a bunicii. Câteva volume de Povești nemuritoare. Restul erau acasă. Printre preferate, Aventurile lui Habarnam, Dodoacă și Biciușcă, Domnița Azaleea, Basmele lui Hauff (moștenire de familie), Peter Pan. Și altele multe, pe care fie le-am uitat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
de pilule Fem Fier, de care speram să am nevoie Într-o bună zi, și un flacon de pudră de corp Love’s Baby Soft. Apoi mai era tubul de spray Soft & Dri - antiperspirantul care nu ustură - și cele două sticluțe de parfum: Woodhue, un cadou de Crăciun destul de enervant de la fratele meu, pe care, prin urmare, nu-l foloseam niciodată, și L’Air du Temps de Nina Ricci („Numai romanticii trebuie să-l poarte“). Mai aveam un tub de decolorant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
părea destul de prietenos și că nu voia nimic fizic de la mine. ― E momentul să-mi iau medicamentele, a spus el după ce am mâncat. Cal, poți să-mi dai, te rog, cutiile cu medicamente? Sunt În bord. Erau cinci sau șase sticluțe diferite. I le-am dat lui Presto, iar el a Încercat să citească etichetele, mijindu-și ochii. ― Ia, spuse el. Ține volanul un minut. M-am aplecat și am apucat volanul, mai aproape de Bob Presto decât Îmi doream să fiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
În capul oaselor, ca o regină, sprijinită de o pernă mare de catifea reiată bej, care purta denumirea de „soț“. Brațele pernei o Înconjurau. Dintr-un buzunar elastic de pe marginea unui braț ieșeau o pompă aspiratoare și două sau trei sticluțe cu medicamente. Desdemona era Îmbrăcată cu o cămașă de noapte albă, cu pătura trasă până la brâu, iar În poală avea un evantai cu atrocitățile turcilor. Nimic din toate astea nu era surprinzător. Ce făcuse Desdemona cu părul ei a fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
și totuși neclintită În hotărârea ei de-a rămâne cu Charlie până la sfârșit. Kitty trânti portiera mașinii și părăsi rulota de parcă ar fi plecat de pe Titanic cu ultima barcă de salvare. Un minut mai târziu, Își dădu seama că uitase sticluța În care Își făcuse nevoile. Se uită pe fereastra din spate și o văzu pe Desert Rose ridicând-o de pe masă și Întinzându-i-o lui Charlie, să ia o gură. 17 Întoarcerea la inocență sau o alunecare din eatc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
are pretenția ca victima să fie proprietatea lui, cercetează rana cu aere de chirug, nu pierde ocazia s-o prindă de talie și să-i maseze spatele, fuge la cutia albă cu cruce roșie pe capac, vine înapoi cu o sticluță nedestupată de rivanol și c-o pungă cu vată, toarnă lichid până când mânuța roz și manșeta albastră a cămășii devin galbene, apasă cu un tampon uriaș și bandajează, în tot timpul ăsta o atinge, o mângâie, îi șoptește la ureche
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
unde mai ajunsesem și până atunci, rar, când eram pedepsit sau când tata era reținut de serviciu în București. De fapt, a fost o perioadă plină de noutăți: am gustat din laptele pe care mama îl strângea uneori într-o sticluță care avea la gură o pară țuguiată de cauciuc cu o găurică în vârf și am rămas cu impresia că bebelușii au niște gusturi dubioase de vreme ce se dau în vânt după un lichid așa amar; am descoperit ceva mai spurcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
onorat o promisiune”. Acasă la fermier aflară lume multă; Unii cumpărători abea sosiră În timp ce alții plecau cu mașinile doldora de produse agricole. Ajutat de Nando, Tony Pavone Împărți unele mărunte cadouri celor trei copii ai fermierului iar nevestei lui o sticluță de parfum franțuzesc urmat de un carton burdușit cu prăjituri. Oarecum impresionat de cadourile primite, fermierul cu nevastă-sa le amenajă o masă sub un șopron invitându-i să se așeze liniștindu-i. „În câteva minute mă voi ocupa numai
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
ai răbdare și să te ocupi...” Nando, surprins de mireasma generatoare de viață, anunță la modul cel mai serios. „Dacă nu vinde-ți măcar un litru să-l ofer soției mele, ei bine...porția mea o voi lua Într’o sticluță...!!” Fermierul se bucură. „Ei bine...O sticlă - două...” Umplând din nou paharele și observând cele doă sticle goale, se ridică dela masă cerând scuze ca după câteva minute să aducă alte două sticle cu vin din aceeași categorie precum și un
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
ci, am fost orânduiți Împrejurul gropii, așteptând ca groparii să pregătească coșciugul pentru a-l introduce În groapa dinainte pregătită. Nu am văzut nici preot ori dascăl cu ustensilele lor dar, am observat atât femeile cât și barbații dintr-o sticluță metalizată la fiecare schimb de cuvinte sorbeau câte o Înghițitură În așa fel Încât ce-i prezenți se Înveseleau proporțional cu golirea containerelor...! Mai mult. O persoană din ce-i prezenți „Șugubăț”, Începu să deruleze bancuri Într-o așa manieră
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Cum nu avusese plăcerea să-l cunoască Îl chemă la telefon și după unele discuții protocolare Îl invită stabilind cu el o Întâlnire la restaurantul Ambasador, În plin centrul capitalei. Venea la această Întâlnire pregătită. Își aduse aminte de o sticluță cu Cianură de Mercur, o amintire din țara ei natală,pe vremea când disperată de necazurile suportate hotărâse să moară...! Iar pentru mai multă șansă de reușită introduse În poșetă un periculos cuțit de vânătoare, deosebit de ascuțit. Mai venea la
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
să aducă prisosul lor de recunoștiință jefuind apsolut tot ce putea fi jefuit...! Așa dar, nemernicii invadatori, Îngrămădi pe masa din sufragerie unele obiecte de fabricație occidentală. Două mici aparate radio, trei fenuri de uscat părul, câteva minicalculatoare electronice, unele sticluțe cu apă de colonie franțuzească, precum și ceva neânsemnate bijuterii ale Atenei. Șeful invadatorilor sub privirile colegilor Însoțitori, rândui obiectele În ordinea lor valorică, pregătind hârtiilee În vederea Întocmirii procesului verbal de confiscare motivând: totul va fi restituit curând, mai bine zis
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
mulțimea cu spectacole ce te determina să lași baltă apsolut orice altă preocupare. Întâlnind o altă surpriză, se priviră contrariați. Fiecare prăvălie cu produse cosmetice, avea expuse În stradă, lateral În fața vitrinei, o masă În care erau așezate sute de sticluțe pline cu apă de colonie și chiar parfum la dispoziția trecătorilor. Cine avea plăcerea să se parfumeze, se parfuma. Din contră, presupusul cumpărător, făcea un sondaj alegându-și parfumul preferat ca apoi să profite din plin, fără a intra În
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
filme într-unul singur. Coen-ii ecranizează romanul de succes al lui Cormac McCarthy, găsind în el subiectul potrivit pentru a fi infuzat cu propria lor viziune. No Country for Old Men e un film despre răul care, odată eliberat din sticluța lui, devine un duh malefic, demonic, pe care nu-l poți opri nici cu o mie de piepteni aruncați în urmă. În peisajul amplu și galben de la granița Statelor Unite cu Mexicul (filmat în format 1:2,35), un bărbat pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
de satin albastru, era o tânără becață, purtând pe cap o pălăriuță roz și îmbrăcată într-o rochie de tafta așa de largă, încât se revărsa peste cele două roți. Într-o gheară cucoana ținea un evantai, în cealaltă o sticluță și o batistă, brodată cu monograma ei și împodobită cu dantelă lată. Lângă ea, pe jumătate îngropat în valurile de tafta, era un huhurez, cu aerul plictisit, cu ochii stinși, cu capul golaș și așa de bătrân, încât ciocul îi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
amintea mormăitul unui urs. Costumul lui de carnaval era ca o piele verde, croșetată din lână, din cap și până în picioare, lăsând vederii liniile și curburile trupului său viril. Ducea, cu grația unei fete, un coș plin de sticle și sticluțe. - Cine mai e și ăsta? întrebase Oleg neliniștit. - Habar nu am, răspunsese Blanca visătoare. - Vând afrodiziace, se prezentase singur necunoscutul. Vă voi arăta cum într-o clipă se poate ridica veselia din om. Luase cu gesturi teatrale un flacon din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]