754 matches
-
Se poate spune că suferă de complexul mîntuitorului. Pierce iubește femeile frumoase. Îi place să le manipuleze și să facă bani prin intermediul lor, dar are pentru ele o afecțiune autentică. CÎnd am făcut cunoștință cu el, i-am spus că surioara mea a fost ucisă de un șofer beat. Pierce a plîns de-a dreptul. Este un om de afaceri dur și, Într-adevăr, are o afacere cu dame de companie. Dar este un om bun. Abordare directă. — Ce alte Îndeletniciri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
astea, doamna era mereu grăbită și n-avea timp de așa ceva. Bertha și cu mine am fost ca niște mame pentru copiii ăștia mai ales de cînd s-a prăpădit domnul... „Vino, Cinthia, odihnește-te, puțin, vino, Julius, stai lîngă surioara ta“... El era aproape și o privea lung. Și era chipeș metisul, pe jumătate alb și fercheș. Pesemne că sosiseră toți și nu mai trebuia să aștepte ca să deschidă ușa ori de cîte ori se auzea soneria. Toți erau acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
cu „lezanfan“. Erau o mulțime de fete care nu puteau alerga În timpul recreației fiindcă aveau astm și erau foarte palide. Julius intră În vorbă cu ele și le povesti că mama lui este În Europa cu frații mai mari, fiindcă surioara lui, Cinthia, murise. Apoi le spuse că de asta se uita el cu ochii puțin Încrucișați și că se va face bine la Chosica, că de asta venise, le lăsă cu gura căscată pe toate. Își făcuseră apariția și cîteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
atît de drăguță Cecilia cînd vorbea cu puștiul, ce fericită era, se destindea complet și era grozav cînd se așezau toți trei alături, departe de cei din cartier și stăteau de vorbă și-l ascultau pe puști vorbind de o surioară, Cinthia, care acum nu mai era și de o mulțime de alte lucruri, unele foarte ciudate, dar puștiul era milionar și totul era posibil, foarte posibil de altfel și fiindcă puștiul, cum spunea Cecilia era foarte sensibil, tremura de frig
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
îi găsești în bucătărie la ora șase și jumătate sâmbătă dimineața, ciocnind oale și castroane cu îndârjire. În această dimineață erau la capitolul dat iama în oale. Clodagh descoperise ulterior că Craig, care avea cinci ani, îi arăta lui Molly, surioara lui de doi ani și jumătate, cum se face omleta. Din făină, apă, ulei de măsline, ketchup, sos, oțet, cacao, lumânări pentru tort și, bineînțeles, ouă. Nouă la număr, cu tot cu coji. Clodagh știa din felul în care se propaga gălăgia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
mult Încît nu doreau să se despartă seara. Mă Întrebam cum izbuteau copiii să intre În burta mamei Înainte să iasă de acolo. Îmi puneam Întrebarea asta de fiecare dată cînd mama ne vestea viitoarea naștere a unui frățior sau surioare - mă rugam să fie o surioară și trebuie să spun că am avut noroc. Nașterea unui frate ar fi fost o catastrofă. Toată lumea s-ar fi ocupat de el. L-ar fi pus În odaia mea. Ultima dată cînd mama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
despartă seara. Mă Întrebam cum izbuteau copiii să intre În burta mamei Înainte să iasă de acolo. Îmi puneam Întrebarea asta de fiecare dată cînd mama ne vestea viitoarea naștere a unui frățior sau surioare - mă rugam să fie o surioară și trebuie să spun că am avut noroc. Nașterea unui frate ar fi fost o catastrofă. Toată lumea s-ar fi ocupat de el. L-ar fi pus În odaia mea. Ultima dată cînd mama a fost Însărcinată, a declarat În fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
în primul rând pentru că nu veți fi singur, ci, cum să vă zic, în sânul unei familii și, după cum arătați, nu e bine să vă pomeniți singur într-o asemenea capitală, cum e Petersburgul. Nina Alexandrovna, mama, și Varvara Ardalionovna, surioara lui Gavrila Ardalionovici, sunt persoane pe care eu le respect nespus de mult. Nina Alexandrovna este soția lui Ardalion Alexandrovici, general în retragere, care cândva, pe când eram în primul meu serviciu, mi-a fost coleg, dar cu care, din anumite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
și ce anume am observat la ele. Vă spun cu mare plăcere. Dumneavoastră, Adelaida Ivanovna, aveți fața fericită, cea mai simpatică din toate trei. Pe lângă asta, sunteți foarte frumoasă, se uită omul la dumneavoastră și își zice: „Are chipul unei surioare bune“. Pe ceilalți îi tratați cu simplitate și veselie, însă vă pricepeți și inima s-o ghiciți de îndată. Așa cred că e fața dumneavoastră. Alexandra Ivanovna, fața vă e și ea minunată și foarte drăguță, dar, poate, aveți o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
întrebări, nici reproșuri, dar iată că au și început! Mai bine să renunțăm; zău, hai să renunțăm; măcar ai fost bine intenționată... Niciodată și pentru nimic în lume nu vă voi părăsi; altul, în locul meu, cel puțin de-o așa surioară ar fugi mâncând pământul - uite-o cum mă privește acum! Să terminăm cu asta! Chiar că începusem să mă bucur... Și, mă rog, de unde știi că o înșel pe Nastasia Filippovna? Varia n-are decât să creadă ce vrea, eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
dea afară pe nerușinata asta? strigă Varia, tremurând toată de furie. — Mie mi se zice nerușinată! pară Nastasia Filippovna cu veselie disprețuitoare. Iar eu, ca o proastă, am venit să-i invit seara asta la mine! Uite cum mă desconsideră surioara dumitale, Gavrila Ardalionovici! Câtva timp Ganea rămase ca trăsnit, uimit peste poate de ieșirea surorii lui; dar, văzând că Nastasia Filippovna pleacă într-adevăr, se repezi ca smintit la Varia și o înșfăcă de mână. — Ce-ai făcut? strigă el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
lupu-i la ușă. Știam că va veni: e o ființă distinsă, deși cu unele cusururi. Tu n-ai ce căuta aici, îl luă la rost Varia, din prag, pe Kolea. Du-te la tata. Vă plictisește, prințe? — Deloc, dimpotrivă. — Așa, surioară, ia-te de mine! Uite, tocmai asta-i urât la ea. De fapt, m-am gândit că negreșit tata o să plece cu Rogojin. Sunt sigur că acum îi pare rău. Cred că ar trebui să văd ce e cu el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
dar e și el sclavul anumitor prejudecăți. Spui că are ftizie? — Așa mi se pare și poate c-ar fi mai bine să moară. În locul lui, negreșit mi-aș dori moartea. Îi e milă de cei mici, de frățiorii și surioarele lui. Dacă ar fi posibil și am avea bani, am închiria împreună un apartament și ne-am lăsa păgubași de familiile noastre. Este visul nostru. Și, știți, adineaori, când i-am povestit pățania dumneavoastră, s-a enervat și a spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
erau furioase, într-o oarecare măsură, pentru sperietura exagerată și fuga pe față a mamei lor, totuși fetele, în primele momente de zăpăceală, nu îndrăzneau s-o deranjeze cu întrebările lor. Pe lângă aceasta, cine știe de ce, li se părea că surioara lor Aglaia știe poate mai multe în legătură cu această problemă decât ele două și mama lor la un loc. Și prințul Ș. era negru la față ca noaptea, foarte îngândurat. Lizaveta Prokofievna nu-i spusese tot drumul nici o vorbă, iar el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
acesta știa încă din copilărie că nu va fi niciodată un Rotschild. În schimb, pentru nimic în lume natura nu va merge mai departe de cele patru case, care vor reprezenta apogeul lui Ptițân. O cu totul altă persoană era surioara lui Gavrila Ardalionovici. Și ea avea dorințe puternice, dar mai degrabă perseverente decât năvalnice. Avea în ea multă prudență când lucrurile ajungeau până la ultima limită, dar prudența n-o părăsea nici înainte de ultima limită. Ce-i drept, și ea făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
vreau să te despart de mama ta și de aceea nu te iau cu mine! mi-a spus el în ziua retragerii. Dar aș dori să fac ceva pentru tine.“ Urca deja în șa. „Scrieți ceva, ca amintire, în albumul surioarei mele“, i-am spus eu, cu sfială, deoarece era foarte indispus și întunecat la față. El s-a întors, a cerut o pană, a luat albumul. „Câți ani are sora ta?“ m-a întrebat el cu pana în mână. „Trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Cum vine asta că ba știați, ba nu știați? Spuneți: „să nu mai vorbim“? Ba nu, nu mai fiți atât de încrezător! Mai ales dacă nu știți nimic. Dar știți ce socoteli și-au făcut aceste două persoane, frățiorul și surioara lui? Asta, poate, bănuiți?... Bine, bine, o las baltă... adăugă el, remarcând gestul nerăbdător al prințului. Dar am venit cu o problemă personală și despre asta vreau... să dau explicații. La naiba, nu poți nicidecum muri fără explicații! Mi-e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
se întâmplă. Mulți o șterg probabil pe furiș. O mai supraveghează o dată cu coada ochiului pe Agrippina. Abia acum observă că și-a albit pielea. Cu alifie de crocodil probabil, singura care are efect. I se face milă de sărmana ei surioară. Numai ea a moștenit tenul oacheș al tatălui lor. Își mută privirea pe stola cu care e îmbrăcată și încremenește. Nu se poate! Niciodată nu i-ar fi trecut prin minte că ar purta așa ceva. Ea, care înainte nu se
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
pachet la Roma, cu copii cu tot. Că mai are trei-patru luni bune până să deșerte sacul. Lângă ea, tânăra tresare spasmodic. Mătăsurile scumpe și grele nu pot să-i ascundă frisoanele. Mânia Vipsaniei se topește pe loc. Sărmana ei surioară! De când se știu, și-au fost reazăm una alteia. Nu te mai frământa fără rost, îi șoptește. Își dă seama că e un sfat banal și prostesc. Dar ceva mai in teligent nu-i vine în cap. Nu mă iubește
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Vipsania pălește. — Nu e treaba noastră, murmură stingherită. — Ba este! bate Agrippina furioasă din picior. Își flutură pletele smulse și șuieră cu ură: — Poate ar trebui să te intereseze că astea două s-au luat de mână cu iubita noastră surioară... Claudia Pulchra? se înfioară Vipsania. Unealta lui Gallus. — ...Și s au dus la vaca aia grasă de Claudia Appia. — Ce importanță are? încearcă să o calmeze Antonia. — Pentru ce crezi că s-au dus? o înfruntă Agrippina cu ochi scăpărători
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
bănci, iar ea mergând În echilibru pe muchia spătarului băncii, cu brațele desfăcute, cumpănindu-și oscilațiile (delicioase extrasistole), fustița fluturându-i ușor În jurul coapselor rozalii. Fiind sus, de neatins. Schiță: În aceeași seară, mama presărând cu talc pielea rozalie a surioarei mele, eu Înterbând când o să-i crească până la urmă cocoșelul, mama făcându-mă să aflu că la fetițe nu le crește cocoșel, ci rămân așa, fără. Eu dintr-odată o revăd pe Mary Lena, cu albul chiloțeilor zărindu-i-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
cred că ar Îndrăzni, rîse Emma. Mă gîndesc că motivul e faptul că le place grozav să fie centrul atenției, cînd vine vorba de gagici. Dan veni În spatele meu și mă cuprinse În brațe. — Ei bine, ce părere ai de surioara mea? SÎnt surioara ta numai pentru că sînt mai mică decît tine, pufni Emma, azvîrlindu-și În gură Încă un pumn de alune. La capitolul maturitate, te bat cu de vreo zece ani. Nu ți-a zis nimeni că fetele se maturirează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
Îndrăzni, rîse Emma. Mă gîndesc că motivul e faptul că le place grozav să fie centrul atenției, cînd vine vorba de gagici. Dan veni În spatele meu și mă cuprinse În brațe. — Ei bine, ce părere ai de surioara mea? SÎnt surioara ta numai pentru că sînt mai mică decît tine, pufni Emma, azvîrlindu-și În gură Încă un pumn de alune. La capitolul maturitate, te bat cu de vreo zece ani. Nu ți-a zis nimeni că fetele se maturirează mai repede decît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
salveze pe Noga din ghearele bolii și pe mine din cele ale tristeții, să fim din nou o familie, întârzii în mod intenționat momentul acesta, al bătăilor lui în ușă, bătăi fine, blânde, de regret și părere de rău, deschide, surioară, soțioara mea, pentru că mintea îmi este plină de frânturi de legende ale nopții, până când încep să se stingă spre surprinderea mea, iar eu mă grăbesc să răsucesc cheia în ușă, poate că s-a răzgândit și a plecat, ochii mei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
păpușa, nici opera-cu? Dar ce vreau? - Să mor! Mă duc În pădure și vin Rușii și mă mănâncă - și gata! Ea plânge. Că ea nu vrea mâncată. Că ea e orfană și vrea acasă, la mamițica ei. Și la surioara ei cea dragă! - Și la abricoasele tale!, zic. Ea face pe neștiutoarea: - Ce-i cu abricoasele? N-am chef de discuții cu copiii mici. O ocolesc și o iau Încolo, unde-o fi. Merg ce merg și dau Într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]