1,389 matches
-
roiuri stelare - "aglomerări de stele" și galaxii. Se mai pot vedea ploi de meteori, petele solare, grupuri de planete (conjuncții), Luna. Mulți astronomi amatori fotografiază cu succes corpurile cerești din Sistemul Solar sau din galaxie. Astronomii profesioniști au acces la telescoape puternice, detectoare, și calculatoare. Întâi, astronomii colectează informații cu ajutorul acestor instrumente, apoi analizează informațiile și apoi le compară cu teoriile existente. Cea mai importantă parte a astronomiei este astronomia computerizată, unde astronomii se folosesc de datele pe care le au
Astronomie () [Corola-website/Science/296524_a_297853]
-
mai este numit și Centrul Național de Astronomie și Ionosfera (în , NAIC), desi ultima denumire se referă atât la observator cât și la personalul care-l operează,ambele denumiri fiind utilizate oficial. Până în 2016 acest radiotelescop era cel mai mare telescop simplu construit vreodată. El colectează date radioastronomice, de aeronomie terestră și date radar planetare pentru oamenii de știință din lumea întrega. Utilizarea telescopului se face după supunerea de propuneri unui comitet independent. Radiotelescopul este folosit îndeosebi pentru observarea obiectelor stelare
Observatorul Arecibo () [Corola-website/Science/326474_a_327803]
-
personalul care-l operează,ambele denumiri fiind utilizate oficial. Până în 2016 acest radiotelescop era cel mai mare telescop simplu construit vreodată. El colectează date radioastronomice, de aeronomie terestră și date radar planetare pentru oamenii de știință din lumea întrega. Utilizarea telescopului se face după supunerea de propuneri unui comitet independent. Radiotelescopul este folosit îndeosebi pentru observarea obiectelor stelare.
Observatorul Arecibo () [Corola-website/Science/326474_a_327803]
-
sau nebuloasa Ochiul-Pisicii (NGC 6543) este o nebuloasă planetară din constelația Dragonul. Din punct de vedere structural, este una dintre cele mai complexe nebuloase cunoscute, iar observații de înaltă rezoluție realizate cu Telescopul Spațial Hubble dezvăluie structuri remarcabile, cum ar fi noduri, jeturi de material, bule și structuri în formă de arc. În centrul nebuloasei se află o stea luminoasă și fierbinte; acum aproximativ 1000 de ani, această stea și-a pierdut învelișul
Nebuloasa Ochi de Pisică () [Corola-website/Science/332852_a_334181]
-
prezent evidențe directe cum că steaua centrală ar avea un companion. De asemenea, măsurătorile abundenței elementelor chimice, obținute prin diferite metode, prezintă o discrepanță importantă, indicând faptul că există unele aspecte legate de această nebuloasă rămân încă fără înțeles. Observațiile Telescopului Hubble a demonstrat un număr de inele fade în jurul Ochiului, care sunt straturi sferice rămase în urma ejecțiilor; totuși, mecanismul lor este neclar. NGC 6543 este o nebuloasă planetară foarte studiată. Este relativ luminoasă cu o magnitudine aparentă de 8,1
Nebuloasa Ochi de Pisică () [Corola-website/Science/332852_a_334181]
-
magnitudine aparentă de 8,1, și de asemenea prezintă o luminozitate de suprafață ridicată. Este situată la o ascensie dreaptă de și la declinația . Declinația sa mare reprezintă faptul că este mai ușor de observat din emisfera nordică, de unde majoritatea telescoapelor mari au studiat-o. Întâmplător, NGC 6543 se află pe cer aproape în poziția aparentă polului nordic a eclipticei. Deși nebuloasa luminoasă internă este destul de mică — axa majoră a elipsei interne este de 16,1 secunde de arc, iar distanța
Nebuloasa Ochi de Pisică () [Corola-website/Science/332852_a_334181]
-
secundă. Viteza acestui vânt de particule este de 1900 km/s. Calculele indică faptul că steaua centrală conține actualmente doar o masă solară, dar teoretic, calculele de evoluție sugerează că inițial ar fi avut cam 5 mase solare. În 1994, telescopul Hubble e relevat pentru prima dată structurile impresionant de complexe ale nebuloasei NGC 6543, printre care se numără straturile concentrice de gaze, jeturile de gaze și nodurile neobișnuite de gaze. Nebuloasa a fost descoperită de William Herschel pe 15 februarie
Nebuloasa Ochi de Pisică () [Corola-website/Science/332852_a_334181]
-
în lungimi de undă ultraviolete și optice. Observațiile spectroscopice la aceste lungimi de undă sunt utilizate pentru determinarea abundenței, în timp ce imaginile realizate în aceste lungimi de undă au fost folosite pentru dezvăluirea structurii complexe a nebuloasei. Imaginile false realizate cu ajutorul Telescopului Spațial Hubble sunt destinate să evidențieze regiunile de înaltă și slabă ionizare. Aceste imagini au fost făcute în filtre care izolează lumina emisă pentru ionii de hidrogen la 656,3 nm, azot la 658,4 nm și oxigen dublu ionizat
Nebuloasa Ochi de Pisică () [Corola-website/Science/332852_a_334181]
-
realizate de Observatorul de raze X Chandra a dezvăluit prezența unor gaze extrem de fierbinți în cadrul nebuloasei, cu o temperatură de 1,7 K. Imaginea din partea de sus a articolului este o combinație de imagini optice realizate de Observatorul Chandra și Telescopul Spațial Hubble. Se crede că acele gaze fierbinți au rezultat în urma interacțiunii violente dintre un vând stelar rapid și materialul ejectat anterior. Această interacție a îndepărtat bula interioară a nebuloasei. Observațiile realizate de Chandra au arătat, de asemenea, că sursa
Nebuloasa Ochi de Pisică () [Corola-website/Science/332852_a_334181]
-
impediment în cadrul studiului nebuloaselor planetare este reprezentat de distanțele acestora, care sunt de obicei neclare. Multe metode pentru estimarea distanțelor până la unele nebuloase planetare are la bază lansarea unor ipoteze, ceea ce conferă inexactitate. Totuși, în perioadele recente, observațiile realizate utilizând Telescopul Spațial Hubble au permis utilizarea unor noi metode de determinare a distanțelor. Toate nebuloasele planetare se extind, iar cu observații realizate în mulți ani și cu destulă rezoluție spațială (angulară), se poate calcula creșterea nebuloasei în raport cu planul celest. Aceasta ar
Nebuloasa Ochi de Pisică () [Corola-website/Science/332852_a_334181]
-
puțin. Observațiile spectroscopice pot dezvălui viteza de expansiune a unei nebuloase de-a lungul liniei de vedere, folosindu-se de efectul Doppler. Apoi, comparând expansiunea angulară cu viteza cunoscută de expansiune, distanța până la nebuloasă poate fi calculată. Observațiile realizate de Telescopul Spațial Hubble asupra NGC 6543, pe durata mai multor ani, au fost utilizate pentru calcularea distanței. Rata de expansiune angulară este de 3,457 milisecunde de arc per an, în timp ce viteza de expansiune de-a lungul liniei de vedere este
Nebuloasa Ochi de Pisică () [Corola-website/Science/332852_a_334181]
-
mici. Compoziția exactă poate fi determinată cu ajutorul observațiilor spectroscopice. Abundențele sunt în general exprimate în raport cu hidrogenul, cel mai răspândit element. Studiile diferite găsesc de cele mai multe ori valori variate pentru abundența elementelor. Aceasta este de obicei din cauza faptului că spectrografele atașate telescoapelor nu pot colecta toată lumina care provine de la obiectele observate, ci colectează lumina de la o apertură mică. Prin urmare, diversele observații pot surprinde diverse părți din nebuloasă. Totuși, rezultatele pentru NGC 6543 în linii mari sunt de acord că, în raport cu
Nebuloasa Ochi de Pisică () [Corola-website/Science/332852_a_334181]
-
2016, existența Proxima Centauri b a fost confirmată de o echipă a Observatorului European de Sud, condusă de Guillem Anglada-Escudé de la . Descoperirea a fost comunicată în "Nature". Măsurătorile au fost efectuate cu ajutorul a două spectrografe, HARPS pe de la și UVES Telescop Foarte Mare de 8 metri. Vârful vitezei radiale al stelei gazdă, combinat cu perioada orbitală a permis să fie calculată masa minimă a exoplanetei. Statistica fals pozitivă este mai mică decât unu la zece milioane. Știrea descoperirii de la ESO a
Proxima Centauri b () [Corola-website/Science/336716_a_338045]
-
radiotelescopul Arecibo, din Puerto Rico, pe care este implementat SERENDIP, o tehnică pentru piggybacking a antenei secundare. Cînd antena principală urmărește un punct fix pe cer, antena secundară traversează un arc de cerc care acoperă banda întreagă de cer vizibilă spre telescop. Datele semnalului captat sunt divizate în unități de lucru de dimensiuni fixe care sunt distribuite, prin intermediul Internetului, în programul client care rulează pe mai multe calculatoare. Programul client calculează rezultatul, se întoarce la server, și devine o altă unitate de
SETI@home () [Corola-website/Science/337470_a_338799]
-
care a fost artiști și inventator, a proiectat schițe pentru construirea unor aparate de zbor, aeroplane, elicoptere, submarine și vehicule blindate. Galileo Galilei, inspirat după teoria lui Copernicus că Pământul se rotește în jurul Soarelui, în 1615, a inventat termometre și telescoape și și-a expus ideile în domeniile graviatiei, astronomiei și matematicii, intrând în conflict cu biserică. Primul ceas mecanic a fost inventat în 1504, iar în 1590-croscopul. Ticho Brahe a studiat și înregistrat pozițiile a 777 de stele. A fost
Istoria lumii () [Corola-website/Science/314038_a_315367]
-
desfășura cercetări și a publică descoperirile lor. Medicamente noi au fost aduse din ținuturile îndepărtate. Doctorii disecau corpurile pentru a studia organismul uman, iar botaniștii colecționau plante și le clasificau, pe când chimiștii făceau experimente cu compuși noi. Au fost inventate telescoape mai performanțe, barometre, ceasuri cu pendul, mașinile de calculat și pompele cu aer. În 1675 a fost fondat Observatorul regal de la Greenwich. Sir Issac Newton a realizat un telescop cu reflexie cu ajutorul căruia imaginile stelelor îndepărtate se vedeau mai clar
Istoria lumii () [Corola-website/Science/314038_a_315367]
-
clasificau, pe când chimiștii făceau experimente cu compuși noi. Au fost inventate telescoape mai performanțe, barometre, ceasuri cu pendul, mașinile de calculat și pompele cu aer. În 1675 a fost fondat Observatorul regal de la Greenwich. Sir Issac Newton a realizat un telescop cu reflexie cu ajutorul căruia imaginile stelelor îndepărtate se vedeau mai clar și mărite și a studiat gravitația. Leibniz și René Descartes au elaborat lucrări în domeniul geometriei, Johannes Kepler s-a preocupat de mișcările planetelor, Tycho Brahe a catalogat stelele
Istoria lumii () [Corola-website/Science/314038_a_315367]
-
pentru omenire"", citat devenit ulterior celebru. La aselenizare a participat și astronautul Buzz Aldrin. Evenimentul a fost urmărit de milioane de oameni din întreaga lume. În anii 70, SUA a lansat două misiuni spațiale Voyager, iar în 1990, a lansat telescopul Hubble. În 1998, s-a lansat Stația Spațială Internațională. Războiul Rece s-a încheiat odată cu prăbușirea regimurilor comuniste din Europa Centrală și de Est, urmată doi ani mai târziu și de destrămarea Uniunii Sovietice. Zidul Berlinului , un simbol al Războiului
Istoria lumii () [Corola-website/Science/314038_a_315367]
-
artificială depășește inteligența umană, nu este departe. Explorarea spațială rămâne încă o prioritate. În anul 1998, a fost lansată realizarea unei stații spațiale multinaționale. Deși din 1972 n-a mai avut loc o aselenizare pe Luna și sunt trimise sonde, telescoape și stații fără echipaj uman pe orbită planetei sau în sistemul solar, agențiile spațiale au intrat din nou în concurență și plănuiesc să lanseze trimită primul echipaj uman pe Marte. Dacă acum 200 000 de ani, oamenii pășeau neputincioși prin
Istoria lumii () [Corola-website/Science/314038_a_315367]
-
este cea mai prestigioasă recompensă emisă de această societate astronomică din Anglia. A început să fie emisă începând din 1824. Medalia reproduce imaginea telescopului de 40 de picioare construit de astronomul William Herschel. Circular, în partea de sus este gravat textul latin (în traducere: „Tot ce strălucește trebuie observat”). În exerga medaliei este gravat numele laureatului și anul atribuirii. La început, se întâmpla adesea
Medalia de Aur a Royal Astronomical Society () [Corola-website/Science/333070_a_334399]
-
fi vizibilă ca un disc, și nu ca un punct. Masa totală a unei stele este o caracteristică importantă, care decide asupra evoluției și sorții ei finale. Cu ochiul liber se pot observa aproape 6.000 de stele. Folosind un telescop se pot observa deja sute de mii de stele din Calea Lactee (galaxia noastră). Cu un radiotelescop se pot cerceta chiar milioane de galaxii din univers (numărul stelelor fiind extrem de mare, circa 7•10). În galaxia noastră, care poartă numele de
Stea () [Corola-website/Science/297467_a_298796]
-
pentru o stea de 30 de ori mai masivă, în numai 6 milioane de ani. Stelele cele mai grele la "naștere" sunt și cele mai luminoase. Din cauza distanțelor enorme, mișcarea stelelor nu se poate constata direct, cu ochiul liber sau telescoape, dar de fapt ele se pot deplasa cu viteze chiar foarte mari, relativ la poziția Pământului. Astronomii pot calcula viteza cu care acestea se deplasează prin studierea spectrului lor. Studiind stelele din apropierea sistemului nostru solar, astronomii au ajuns la concluzia ca
Stea () [Corola-website/Science/297467_a_298796]
-
distanță de de ani-lumină de Terra, aproape de centrul Galaxiei Noastre. Are o luminozitate echivalentă a 5 milioane de Sori și consumă în șase secunde atâta energie cât steaua noastră într-un an. Cu toate acestea, steaua Pistol este invizibilă cu telescopul optic, doar instrumentele cu infraroșu pot să o observe, din cauza puternicei prezențe a prafului interstelar din vecinătatea sa. Studii ale luminozității stelei Pistol au arătat că este una dintre cele mai masive observate vreodată. A fost comparată cu o altă
Pistol (stea) () [Corola-website/Science/333415_a_334744]
-
36,9″. Cu o magnitudine aparentă de 5,8, acesta este abia vizibil cu ochiul liber pe o noapte fără turbulențe atmosferice și fără Lună. Diametrul său este de aproximativ 23 de minute de arc și este ușor vizibilă cu telescoape mici. <br>În apropiere este NGC 6207, o galaxie cu magnitudinea 12, cu o magnitudine de 12, la 28 de minute de arc spre nord-est. O galaxie mică, IC 4617, se află la jumătatea distanței dintre NGC 6207 și M13
Messier 13 () [Corola-website/Science/311969_a_313298]
-
și a oricăror surse artificiale de lumină, se poate distinge cu ochiul liber. Cu un binoclu de 7x30 sau de 10x50, se obține o pată flu, dar șansele de a observa stele constitutive sunt slabe. Rezolvarea în stele începe cu telescoape mici (de exemplu: 114/900); cu un telescop având obiectivul cu diametrul de 200 mm, se pot observa, cu ușurință, zeci de stele diferite, cu magnitudinea de până la 14, iar roiul este rezolvat. Căutarea este foarte ușoară. Constelația Hercule formează
Messier 13 () [Corola-website/Science/311969_a_313298]