662 matches
-
victime în America. Pe vremea aceea, dr. Jihn Henry Tilden din Denver, Colorado, care era specializat în pneumonie și a tratat mai mulți pacienți cu această boală decât orice alt medic, nu a pierdut nici un pacient în fața acestei boli de temut. El a atins acest record remarcabil bazându-se în totalitate pe post și irigări colonice, urmate de regimuri alimentare stricte, cu alimente naturale crude. În ziua de azi, pneumonia încă mai face multe victime în rândul bătrânilor și al persoanelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
dis-de-dimineață, dacă nu cumva chiar de azi-noapte. Terasa acoperită a cabanei fusese cândva, În după amiezile lungi și călduroase de vară dar și În cele ploioase, gazda nesfârșitelor partide de șah dintre Coriolan și Grațian. Acesta devenise un adversar de temut pentru toți șahiștii amatori În trecere pe acolo, mai ales după ce căzuse la examenul de admitere la regie. Câștiga cu o asemenea viteză și cruzime partidele, Încât toată lumea se Întreba cum un talent ca al lui nu fusese apreciat cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
hotărăsc. Hamor nu-și amintea să mai fi fost vreodată tratat așa de prost. Dar în ciuda acestui lucru, încă avea bunăvoință față de Iacob. - Un aliat bun, cred, i-a spus el lui Shalem a doua zi. Și un dușman de temut. E un om foarte mândru. Nu-i place să nu mai aibă control asupra sorții familiei lui. E ciudat că n-a înțeles că oricum copiii nu mai sunt la dispoziția părinților o dată ce au crescut. Nici chiar fiicele. Dar Shalem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
ezitare și-ți smulge altul pușca din mână; apoi te împinge înainte și-ți lipește țeava de ceafă. Îmi venea să strig acum: „Mulțumesc, Dinule, că mă ajuți să mă scutur de ultimele sentimente. Complet fără inimă, voi fi de temut”. Deodată, am încremenit. În ochiul de apă noroioasă, aproape de urechea mea stângă apăruse o gaură neagră, metalică. Prin urmare, viața mă confirma pe loc! Întotdeauna un vânător ne urmărește. În spatele lui e un alt vânător și așa, la nesfârșit, fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
strigînd: - Auta!... Tu ești, Auta? Auta abia putu rosti de bucurie și tulburare: - Iahuben, prietenul meu drag! Dar Iahuben numaidecât se desfăcu din îmbrățișare: își adusese aminte de ceea ce a săvârșit. De față cu lumea și mai ales în ochii temutului Tefnaht a îmbrățișat un sclav în loc să-l ia între suliți. Dar era prea târziu, și nici după toate câte le-a trăit și a văzut în vremea din urmă, n-ar mai fi fost în stare să-l ia între
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
sculă, atât de înfrigurată în pătură, era dimineață rece, ca de gheață. Se îmbrăcă în timp ce în fond se auzeau urletele descreierate ale vecinilor de sus. Nu, nu erau neînțeleși de nimeni, ci doar oameni bătuți în cap. În realitate, de temut este odoarea împuțită a dezordinii totale ale ei atmosferă în care oamenii se vor nimici, măcelări până la ultimul. Ceea ce e mai sus e un vis frumos al cuiva ce era fericit. Ea trăia. Sau se va păstra urma a ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
dandy; Thomas-Henry Lister, autorul de romane fashionable, Între care, inspirat de Brummell, cunoscutul Granby; Paul Gaschon de Molènes, ofițer de carieră și prozator minor, citat de Baudelaire pentru dandysmul său; Nestor Roqueplan, soupeur și dandy renumit la Paris, ziarist de temut și director la teatrul Variétés; Charles-Guillaume Boson de Talleyrand-Périgord, prinț de Sagan, adulat de toți dandy-i din a doua jumătate a veacului al XIX-lea pentru extraordinara sa eleganță; Davies Scrope, far - alături de Brummell - al lumii bune din timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
se lăsa în grija Ziditorului sau pentru a observa zborul unei păsări de pradă. Următoarea noastră etapă a fost în munții Ziz, numiți astfel deoarece un râu cu acest nume izvorăște de acolo. Locuitorii regiunii aparțin unui trib berber de temut, Zanaga. Sunt oameni robuști; poartă o tunică din lână pusă direct pe piele și își înfășoară în jurul gambelor niște cârpe care le servesc drept nădragi; și vara, și iarna umblă cu capul descoperit. Nu-i pot totuși descrie pe acești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
deșertică, Arabia preafericită, Arabia pietroasă, cât și în Egipt. Mâine, el va fi stăpân peste Berberia, peste Andaluzia, poate și peste Sicilia. Toți musulmanii ar fi iarăși reuniți, ca pe vremea Omeiazilor, în sânul unui singur califat înfloritor și de temut, care și-ar impune legea peste neamurile necredincioase. Aveam să mă pun oare în slujba acestui imperiu, vis al viselor mele, nădejde a nădejdilor mele? Aveam să contribui la ridicarea lui? Nicidecum. Eram condamnat să lupt împotriva lui sau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
acoperit de un văl, hrănindu-mă cu bazin, iar uneori chiar cu bessis, ajungând chiar să înghit un dăunător preparat numit el-haschisch, amestec de drog și zahăr, care dă beție, veselie și poftă de mâncare. Este și un afrodisiac de temut, foarte apreciat de Abu-Abdallah, suveranul de la Tunis. Datorită lui Harun, care avea relații solide în oraș, printre care mizwar-ul, comandantul-șef al armatei, putusem găsi lesne o casă în cartierul Bab-el-Bahr și am început să intru în contact cu câțiva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
care răposatul papă Leon n-a găsit niciodată prilejul să ți-l dezvăluie. A sosit momentul astăzi. Guicciardini tăcu, iar Clement continuă, ca și cum ar fi recitat amândoi același text: — Să privim lumea în care trăim. La răsărit, un imperiu de temut, însuflețit de o credință care nu e și a noastră, un imperiu clădit pe ordine și pe disciplina oarbă, iscusit în fabricarea de tunuri și în înarmarea flotelor. Trupele lui înaintează spre centrul Europei. Buda și Pesta sunt amenințate, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
de povești aiuritoare despre viața secretă a abatelui, despre comoara pe care o găsise fericitul restaurator al bisericii, făcând din el un om putred de bogat, și despre pergamentele misterioase care Îl transformaseră Într-un personaj extrem de puternic și de temut, de la Rennes-le-Château la Roma și retur. Într-o comunitate rurală restrânsă, nu există loc mai potrivit pentru vânturarea aprigă și cu folos a vorbelor decât un hotel - mai vine unul, mai pleacă altul, o gustărică, o băuturică, o parolă, voie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
20-’40, să spunem -, contra două secole de capitalism, netulburate de fenomene adverse majore. Și totuși, Rusia a reușit să Înregistreze rezultate comparabile cu ale adversarilor În domeniul industriei de război, edificându-și un arsenal militar gigantic, performant și de temut (a devenit putere nucleară doar cu un an În urma americanilor), și i-a depășit clar În materie de tehnologie spațială. Timp de vreo zece ani, cosmosul a fost, la vârf, o chestiune exclusiv rusească. În aparență, o investiție bună, generatoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
printre alții, foști criminali eliberați după instaurarea republicii și deveniți apărătorii noului regim. Toți alcătuiau un corp de elită la dispoziția lui Afonso Costa și exercitau cea mai severă teroare. Antonio José de Almeida își pierdea popularitatea văzând cu ochii. Temutul revoluționar se transformase într-un moderat guvernamental, apărător al ordinii și al instituțiilor. Făgăduise atât de multe lucruri și atât de precise în timpul agitație antimonarhice, încît se afla acum într-o serioasă încurcătură. Pe vremuri, vorbind studenților din Coimbra, spusese
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
dovedea o neîncredere și suspiciune reciprocă: garnizoanele să nu-și părăsească reședințele și să păstreze, "deocamdată", neutralitatea. Nu se înțelegea prea bine ce însemna această "neutralitate". Între timp, profitând de paralizarea oricărui spirit de inițiativă din partea celor două forțe de temut - armata și monarhiștii - adversarii regimului lui Sidonio Paes încep să se organizeze. Alfonso Costa, de la Paris, trimite ordine. Se întorc în țară șefii activi ai democrației. Sunt eliberați deținuții politici și sunt înarmați vechii membri ai organizațiilor secrete. Guvernul păstrează
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
automobilele și camioanele nu se zărea nici un suflet, nici măcar unul, îmbrăcat civil. În ce privește restul orașului, informațiile primite în mod continuu nu variau, nici un grup, nici o mișcare suspectă, noctambulii care se întorceau acasă sau plecaseră de acasă nu păreau oameni de temut, nu aveau steaguri pe umăr, nici nu ascundeau sticle cu benzină cu capătul unei cârpe ieșind din gât, nu făceau moriști cu măciuci sau lanțuri de bicicletă, și dacă despre unul se putea jura că nu mergea pe drumul care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
se afla la vedere și la îndemână și, cine știe, sedusă de generosul ingredient de aventură cinematografică constând într-o traversare clandestină a blocajului, târându-se cu pumnalul la brâu pe sub sârma ghimpată, păcălind cu desensibilizatoare magnetice senzorii electronici de temut și apărând de cealaltă parte, pe terenul inamic, în direcția obiectivului, ca niște cârtițe dotate cu agilitate de pisică și ochi cu vedere nocturnă. Cunoscându-l pe ministrul de interne atât de bine cum îl cunoștea, ceva mai puțin sângeros
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
să-i unesc prin gândul, vorbele și faptele mele bune, reușise să-i unească, cum nu se poate mai bine, invidia pentru succesul meu mult meritat. Da! Meditând acum, îmi dau seama că dintotdeauna invidia a fost un dușman de temut al omului și cel mai agresiv agent de distrugere al progresului, care este specifică doar sufletelor mărunte și nedemne, căci invidia este modalitatea prin care ura omului față de adevărata valoare se manifestă, iar sufletele în care aceasta își găsește locul
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
pus în cătușe și m-a dus direct la secția de poliție. Însă lucrul cel mai de mirare este că, deși chiar mă căiam, în sinea mea, pentru ceea ce săvârșisem, nu mă simțeam deloc apăsat și hărțuit de conștiința de temut a remușcărilor. Dimpotrivă, mă bucuram că fusesem arestat și că voi fi judecat pentru fapta mea, căci nu există o desfătare mai mare pentru omul cinstit, decât aceea de a fi pedepsit pentru greșelile sale! După mai multe zile grele
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
ea, oare, îndelungă vreme, dovedind doar bravură și indiferență neclintite? Niciodată! Să-ți plăsmuiești fiul direct în seraiul oamenilor de vază ai lumii întregi, ca apoi să-l vezi dintr-odată cum se îndreaptă, în cădere liberă, spre mocirla de temut a celor săraci și anonimi, este sfâșietor. Mamă fiind, vezi cum se zbate în ea, parcă dorind să nu se înece, dar, totodată, îți refuză mâna pe care i-ai întins-o spre a-l salva, într-o dovadă a
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
Totuși, stând și gândindu-mă, îmi dau seama că deseori mi se întâmplă să merg pe stradă și să văd, peste tot în jurul meu, mulți oameni zâmbind. Sunt mulți copii luminoși, care se vede că nu poartă deloc povara de temut a grijilor, mulți îndrăgostiți fericiți în compania apropiată a perechii lor mult-iubite și nenumărați alții, care zâmbesc doar pentru ei înșiși, pur și simplu. Râd pentru că pot, râd pentru că vor, râd pentru că simt; iar bucuria lor se vede că este
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
aceea a lui Gacel, pierdute la hotarele deșertului, dar nu mai erau formate din grupuri de războinici mândri și trufași, ci din oameni ce continuau să se răzvrătească în sinea lor, știind cu siguranță că niciodată nu aveau mai fie temutul „Popor al Vălului“ „al Spadei“ sau al „Lăncii“. Cu toate acestea, poporul imohag era în continuare stăpânul deșertului, de la hamada până la erg sau munții cei înalți biciuiți de vânt, căci adevăratul deșert nu însemna puțurile presărate pe întinderea lui, ci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
ambarcațiune, cusuta dintr-o mie de bucăți de lemn, alunecă împinsă de vântul persistent care sufla dinspre sud-est, ce avea să sufle în același fel și atunci când se vor hotărî să pornească înapoi. Știau că acest vânt, acest alizeu constant, temutul Mara’amú, atât de folositor câteodată, îi va îndepărta de căminele lor până când din ele nu va mai rămâne decât o amintire vagă în memorie, care este singura parte a omului care nu se stinge niciodată. Nu priviți înapoi! ordonase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
în tinerii navigatori un neașteptat izvor de distracție pentru timpul nopții. Totuși se văzură nevoiți să-și amâne satisfacerea dorințelor, căci un scheletic și mohorât Tahúa hotărî că trebuia să aibă loc, cât mai curând, complicată ceremonie de alungare a temutului zeu Kauhúhu. Nici Tapú Tetuanúi și nici prietenii lui nu mai văzuseră vreodată un Mare Preot atât de înfumurat, plictisitor și ceremonios, căci oficie sacrificiile cu atâta sobrietate și cu atâta încetineala, încât la jumatatea ceremoniei cea mai mare parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
într-acolo cu speranță nebunească de a găsi, într-un atât de mare car cu fan, acul pe care salășluiau sălbaticii care maturaseră Bora Bora, deși își dădeau seama că atât carul, cât și acul se găseau în așa de temutul Al Cincilea Cerc. De aceea, într-o dimineață, pe când marea părea acoperită cu ulei, iar căldură primelor ore anunță o zi sufocanta, în care soarele avea să transforme puntea catamaranului într-o plita de sobă, Miti Matái își strânse oamenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]