812 matches
-
altfel, nu aflăm în această corpolentă corespondență nici opiniile sale despre Germania hitleristă. S-a ferit să le formuleze sau viitoarea sa soție le-a expurgat? Să ne gîndim că aproape în aceeași perioadă Cioran era bursier în Germania și trimetea acasă, pentru revista Vremea, articole entuziaste despre Hitler și sistemul său nazist care, atunci, se constituia. Golopenția, fire cumpănită de bănățean, își vedea de rosturile doctoratului pe care îl pregătea, ferindu-se să comunice opinii despre Germania hitleristă în care
Corespondența lui Anton Golopenția by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16631_a_17956]
-
În aceste vremuri rele Voi continua-n lumină Drumul meu croit spre stele Cu iubire și speranță Să trec de-ale lumii meandre Culegându-mi dimineață De pe boltă raze tandre Un mănunchi de bucurie Îl voi depăna în gheme Să trimet spre zări solie Îngerilor diademe
De n-a? ?ti by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83306_a_84631]
-
smerenie crucea răstignirii pe al său creștet, înfiptă în fața latelor sale coarne. Pe întîiul plan se află vînătorul cu calul și cu cînii săi; el a descălicat și a dat în genunchi, privind cu o cuvioasă mirare vedenia ce-i trimete cerul. Toate părticelele acestei compuneri sunt lucrate, ca toate operile lui Albert Dürer, cu o scrupuloasă acurateță; totul e exact, dar nimic în particular nu are o formă care să placă mai mult decît simpla și reala natură. Stînci, copaci
Estet până la capăt by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/7434_a_8759]
-
și ieșea o rază de foc, care brăzda cerul și aprindea câte o gospodărie.Unde cădea câte un fulger, acolo era pârjol.Soarele ardea atât de tare, dogorea atât de strașnic Încât fiebea apa ce mai rămase În pâraie.Foca trimetea câte un fulger vrând să-i pedepsească pe oameni cu foc, făcându-i din nou curați, buni, și Înțelepți, determinându-i să se lepede de viața mizeră pe care o duseseră până atunci. OMUL Zeii erau În mare petrecere, căci
Legendele copilăriei by Lenuţa Rusu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1691_a_3048]
-
alguazililor, poterașilor, creditorilor, poeților, amicilor În căutare de bani și a altor soiuri de nepoftiți. În ce-l privește pe Diego Alatriste, masa pe care i-o rezerva Caridad Lebrijana lângă ușă era comodă și Însorită; uneori, stăpâna localului Îi trimetea de la bucătărie o plăcintă cu carne sau niște cârnați, ca să alunece vinul mai cu spor. Din tinerețea lui despre care nu vorbea niciodată, nici puțin, nici mult, căpitanul păstrase o anumită Înclinație spre lectură; și nu era lucru neobișnuit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
însemna a deschide calea unei mari și neprevăzute dezvoltări. [10 iulie 1882] ["LA 15 IULIE CONFERENȚA DIN CONSTANTINOPOL... "] La 15 iulie conferența din Constantinopol a celor șase puteri a hotărât în fine a invita pe Turcia prin notă colectivă să trimeață trupe în Egipet. Această notă proclamă în principiu oportunitatea unei interveniri otomane, arată cât ar fi urgent de-a pune capăt unei crize dezastroase pentru populațiunile din valea Nilului, pline de pericole pentru Europa, și propune sultanului de-a se
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
a destinului, tocmai în momentul când d. Rosetti ne făcea un tablou încîntător al veacului de aur ce ne așteaptă când vom avea numa colegii numeroase, tocmai a doua zi după apelul ce face alegătorilor coleg. [al] IV-lea ca să trimeață țărani în sânul Adunării legiuitoare, colegiul cel mai numeros, colegiul țăranilor, colegiul celor patru milioane de săteni, stâlpul și temelia casei românești trimite în Cameră pe d. Ștefănică Belio la Teleorman, pe d. P. Grădișteanu la Tecuci, cum trimisese odinioară
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
aruncam milioanele în față!" Moșul, complet chel, cu vine ca niște varice ieșite pe țeastă, cu ochii holbați fioros și fălcile edentate în veșnic freamăt, își trăgea o clipă sufletul și relua cu aceeași vehemență senilă, scuipîndu-ne în timp ce perora: "Îmi trimeteau femei să mă corupă, curtezane, cocote de lux... Au trecut pe la mine, pe la ziar, cine cu gândul nu gîndești: uite-aici, pe genunchii mei, au stat și Debora Zilberștain, și Angelica Du-cote (aia de la grădina Oteteleșanu), și Mioara Mironescu de la
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
grădinile din oraș, Gagel, Rașca sad Alcazar, unde era cunoscut și i se făcea credit, decât să se-nece-n praful Herăstrăului sau să plătească treizeci de bani micul la Avedic sau Sans-Souci. Solda nu era mare: cu ce-i trimetea Mariei la Tîntava, cu ce-l costau birturile și Frosica, bașca tabacuț și cîte-o podăreasă din vreme-n vreme, se ducea totul pe apa sâmbetei. Noroc că ordonanța i-o dădea garnizoana, căci altfel nu și-ar fi permis un
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ca creieri de munți, ei răsuflau în fulgere și esprimau în tunete ideile furate de la străbunii Romei. Toți munții era înviați, numai dasupra tuturor sta sura lor diademă, împăratul Carpaților, mut, rece, mort ca eternitatea. Ce-a decis părinții? Să trimeață sufletul tatălui lor Mart să-nvie stînca-împărat. Vorbit, făcut. Luna scoase din negrii nouri galbena-i față și zugrăvi în creștetul stîncei diademă de aur... Stânca trăia... Vulturii-ncongiurară, crezând că-i împăratul lumilor Joe cu fulgerile-n vârful Olimpului... era Mihai
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
se pleacă la gura polobocului și strigă) Diogen! DIOGEN (se târâie în brânci somnoros și-și freacă ochii) Cine mă cheamă? ALEXANDRU Eu, Alexandru. DIOGEN (ridicîndu-se încet) Ce dorești? ALEXANDRU De ce n-ai vrut să vii la mine când am trimes să te cheme? DIOGEN Pentru că de la palatul tău pîn' la polobocul meu e tot atât de departe cât de la poloboc pân-la palat. ALEXANDRU Dar eu sunt Alexandru. DIOGEN Și eu sunt Diogen. ALEXANDRU Eu sunt rege. DIOGEN Eu, filozof. Cine vrea să
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Însă se amăgea, văzu înainte-i un june vâslaș care, fără să-i zică vreo vorbă, îi dete o scrisoare și o pungă. Deschise hârtia cu mirare, o, fericire! o, bucurie a cerului! era un bilet de la Henrietta!... Ea îi trimetea cu o grație îngerească câțiva bani ce zicea că îi era datoare pentru lecțiile de cântare ce îi dădese la Roma. Pergoleze rugă pe micul vâslaș să spuie din parte-i la mis Henrietta că lui îi era destul aducerea
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
ca să am timp să mă întorc acasă cu tramvaiul. Era fabulos. Portarul încuia poarta, își lua bâta și o porneam. El înainte, eu în urmă, aproape fără să scoatem o vorbă. Intram pe scenă. Lumina palidă a avertizoarelor de foc trimetea la vedere toate umbrele spectacolelor care se ținuseră acolo. Pe unele le știam, altele îmi erau cu desăvârșire necunoscute, le simțeam vibrația, mi se părea că mă ating intenționat, ca pe unul cu care voiau să se joace. Stăteam așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
primele Împușcături din Decembrie ’89. Mai departe nu public deocamdată, sunt și pauze - n-am putut nota atunci, nu vreau să „reconstitui” acum- și din ’90 sunt În Apus. În fine, om vedea! Date suplimentare pentru Compendiu poți să-mi trimeți direct la Cluj, unde le voi prelucra cu colaboratorii mei. Nu e necesară o bibliografie critică exhaustivă, o dăm peste tot selectivă, altfel nu ne-ar ajunge spațiul. Mulțumesc anticipat. Aștept vești, te Îmbrățișez, Mircea Zaciu (Familia, nr. 10/2001
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
era metalică. Era o voce de bărbat întreg, ți-l puteai imagina cântând pe Humphrey Bogart. Doar textul era ușor siropos, dar prin aceasta contrasta fermecător cu vocea prea aspră, gravă și reținută: "Ți-aduci aminte Ce dulci cuvinte Ne trimeteam în scrisori? Odinioară Pe dinafară Le știam uneori. Scăldate-n lacrimi noi le citeam Și-apoi le sărutam. Visul se curmă Și-n cea din urmă Eu nu știu ce să-ți mai scriu..." 313 Când mama mă alinta, în copilărie, nu
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
destul de bine. Dacă Încerca să argumenteze la cel mai scăzut nivel, Carla respingea toate Încercările lui de a se apăra, iar supărarea se declanșa, din te miri ce. De aceea i’o reteză scurt. „Tu Înțelegi...? Mie foame...Te rog, trimete tigaia la datorie, Între timp eu, Încep să pregătesc mujdeiul de usturoi... „Bine, bine... nesuferitule. Ai mare noroc, după cum ști-i foarte bine, eu te iubesc...!” Peștele Însă, holbă ochii la Carla dându-i de Înțeles, În mod sigur, nu
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
presupun motivul...!” „Motivul...? Pentru noi e da mare importanță. Va trebui să depuneți reclamația la poliția din raza căreia se află magazinul. Îmi pare rău...!” „Ați făcut aluzie la acel laborator În baza căreia ne-am bucurat, iar acum ne trimeteți În altă parte. Dece...? Domnule maior vă rog, priviți mai cu atenție la mine...! Încă se mai pot observa urmele gravei intoxicații...! Pentrucă eu locuiesc În raza acestei Poliții, nu se poate face o excepție? Pot merge eu să-l
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
armata germană! „Este adevărat...! Dar eu sunt german, iar În momentul când țara mea a fost nevoită să depună armele eu mă aflam În Africa, mai precis În Libia cu fosta armata a mareșalului Rommel Erwin (1891-1944) care ulterior fost trimes În Franța să stopeze debarcarea trupelor anglo-americane dar n-a reușit. A participat la complotul generalilor pentru a-l Înlătura pe Hitler Adolf Schicklgruber dela putere (1889-1945) din anul 1934 Fuhrer al statului german, complot nereușit și atunci Rommel s-
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
când ajunse cu curcanii la Carla, de Întâlnirea la care el Încă nu se hotărâse dacă să se prezinte ori nu. Cele trei zile trecuse extrem de repede iar el nu avusese timp să ia o hotărâre... Cel puțin dacă-i trimetea vorbă să nu mai vină, dar așa...! Om cu bune maniere, n’o putea lăsa pe fată să aștepte cine știe câtă vreme mai ales În schimbările atmosferice ce variau dela o oră la cealaltă vremea fiind destul de capricioasă. Deci, ca să poată
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
de executat, iar În ce privește distanța de peste patru sute Km., constitue un obstacol de care trebue să se țină seama. Îmi pare rău, În altă situație...” Moșierul argumentă. „Sunt foarte bine informat: Dispune-ți de peste patru sute de lucrători, iar dacă a’ți trimete o echipă compusă din ce-l puțin douăzeci de meseriași sunt sigur, producția care urmează să fie realizată, nu va fi afectată prea mult datorită acestei concesii...!! Muncitorii vor fi cazați la hotelul orașului iar un autobuz le va sta
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
camera de gardă a spitalului. Numai așa pot realiza ce diagnostic și tratament să-ți prescriu...!” Profund impresionat de gradul major al omeniei oferit de doctoriță, Îi fulgeră prin minte să-i ofere un frumos cadou ori de ce nu, să trimeată superiorilor fetei o scrisoare de mulțumire. Nu mică Îi fu mirarea Însă când, la următoarea fază a radioactivității se prezentă la spital aproape leșinat dar, doctora Îl respinse cu brutalitate. „Dă-mi pace omule! Pleacă repede, să nu te mai
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
unul ca În final să solicite o Întreagă sticlă. Astfel, cufundat În adâncă meditație nu observă agitația noilor consumatori unde localul Își primea clienții, În timp ce orchestra Îi Întâmpina cu șlagăre de muzică ușoară, În timp ce el privea absent. Gândurile sale Îl trimeteau În urmă atunci când Înainte de-a părăsi țara oferise prietenilor În acest local, un „Banchet” de adio, iar solista localului le ținuse companie până la ziuă, o dovadă În plus, după părerea lui, fata spera mai mult, Însă În cele din
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
orice relație mai intimă, oferindu-i fetei ceva bănuți cu promisiunea de-a se revedea neapărat În zilele următoare, el fiind convins de contrariu. Portarul Își făcu apariția, exclamând. „Tot singur domn’inginer? Dacă apare vreo porumbiță, să v-o trimet pentru a vă delecta Împreună...?” „De știu eu? Nu sunt hotărât, dar dacă, ai grijă cum o selectezi...! Îți mai amintești? Fata care ai garantat pentru ea, m’a fericit cu o disgrațioasă maladie venerică...!” Amândoi râseră la amintirea pățăniei
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
de emoție. De acord. Mâine dimineață aduc o parte din bani iar la primirea barăcilor restul...! Ai altă propunere...?” „Mai Încape discuție? Întodeuna am avut Încredere În cuvântul tău...Cum primesc banii, putem ridica marfa. Să-i spun să le trimeată pe calea ferată ori trimeți tu camioanele...?” „Trimet basculantele...” Evident Îngrijorat de suma astronomică ce urma s’o investească În favoarea Statului Comunist din propiul buzunar, păși În curtea șantierului unde era așteptat de multă lume cu diferite interese.Având de
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
dimineață aduc o parte din bani iar la primirea barăcilor restul...! Ai altă propunere...?” „Mai Încape discuție? Întodeuna am avut Încredere În cuvântul tău...Cum primesc banii, putem ridica marfa. Să-i spun să le trimeată pe calea ferată ori trimeți tu camioanele...?” „Trimet basculantele...” Evident Îngrijorat de suma astronomică ce urma s’o investească În favoarea Statului Comunist din propiul buzunar, păși În curtea șantierului unde era așteptat de multă lume cu diferite interese.Având de rezolvat o sumedenie de situații
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]