1,398 matches
-
instinctuale și temperamentale Înnăscute ale individului. Se poate opune astfel instinctelor Împiedicând transformarea lor În vicii cum ar fi; consumul de alcool sau drogurica o deturnare a instinctului de nutriție, cupiditatea sau lăcomia ca o deturnare a instinctului de proprietate, trufia și orgoliul ca deturnare a instictului de dominație și subordonare și libertinajul ca deturnare a instinctului de reproducere. Pentru că toate aceste devieri creiază prin ele Însele o stare conflictuală ce se poate constitui oricând În sursă de conflict, atât În
Medicină şi societate by Valeriu Lupu, Valeriu Vasile Lupu () [Corola-publishinghouse/Science/1587_a_2935]
-
și mai ales interpreții de la Palatul Copiilor, generală 6 și Biblioteca județeană... Ați văzut ce B+RZOI este Marius Bârzoi la tobe? Ați revăzut-o ce serios a progresat Denisa Ciobanu ? Leați văzut pe Georgeta Neagoe, Anca Elena Lungu, Andrada Trufia, Denisa Cobzaru sau pe Marian țicu, Cătălin Nistoroschi (copilul din afișul electoral 2000), pe Alexandru Cantea, Sergiu Leonte... în redacție a intrat dl. prof. Vasile Negură pe carel felicit și acum și aici pentru FANTASIA, corala care a evoluat pe
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
ai băut din cană în loc să bei din pahar.” (M. Eliade, Dionis, 21) • o caracteristică sau identitatea „obiectului”-subiect într-un raport de opoziție cu o însușire exprimată prin: - numele predicativ: „Dacă omul este, cel mai adesea, în manifestările lui, expresia trufiei, la o coadă lungă se poate spune că este întruchiparea însăși a răbdării și a supunerii.” (M. Preda, Cel mai iubit..., III, 171) - complement predicativ: În loc să-l văd bucuros de venirea mea l-am ghicit imediat foarte nemulțumit. • acțiunea (starea
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
de a asemui turnurile cetății cu munții, a turlei bisericii sau a turnului principal al unui palat cu muntele central al universului este ispititoare. Aici e locul de unde priveau babilonienii cerul, e locul răzvrătirii omului în fața lui Dumnezeu, locul de unde trufia semeață a spiritului omului demonstrează libera lui gândire. Turnul însă rămâne calea de comunicare a omului cu Dumnezeu, fântâna prin care se poate pătrunde într-alt cer, alt clopot. La fel ca și scara, turnul este un simbol ascensional și
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
zorile, sfârtecând întunericul cu cântecul său, lăsând să pătrundă lumina. Sculptura sa are luminozitate și spiritualitate, artistul manifestând repulsie față de tot ce e concret, trupesc, apropiat de realitate. El stilizează, vizând esența formei, esența structurii. Arta sa nu are monumentalitatea, trufia și orgoliul faraonilor egipteni, ci modestia și propensiunea spre frumos și spre lumină a unui țăran daco-român, conștient că lumea e pieritoare și trecătoare. Oltean, Brâncuși nu e povestitor ca moldovenii, ci se exprimă scurt, aforistic, prin parabole și simboluri
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
propria mea gândire crescută dintr-o combinație de aspirații, o experiență inevitabil parțială și o analiză sociologic educată. Alegerea de a publica această carte mi-a prilejuit o trăire apropiată de cea religioasă. Mărturisesc, cu un sentiment sincer de căință, trufia mea omenească de a-mi exprima certitudinile subiective în fața Dumnezeului Meu, ce îmi cere o certitudine la care noi, oamenii, nu avem acces. Singura justificare pe care mi-o acord este actul de a le cere sincer iertare pentru greșelile
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
priză continuă”, preocupat și acasă de problemele și sarcinile de muncă, cărora se străduiește să le găsească soluții de optimizare. Problema morală este aceea de a se găsi modalitățile de recompensare corectă a „lucrului peste program.” Nu În ultimul rând, trufia organizațiilor bazate pe cunoaștere de a considera că spiritul liber, creator, poate Împinge limitele permise ale cunoașterii oricât de mult, face ca laboratoarele de cercetări ale acestor organizații să se preocupe de a găsi soluții la Întrebări ce poate nici
Peripatethice by Sorin-Tudor Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/1800_a_3164]
-
e condamnat și el să alunece în sarcasm, ceea ce e omenește dar distructiv. Trebuie să îmbraci haina unui personaj răbdător și bineintenționat care desface ceapa din foi. Trebuie să desfaci una câte una, cu răbdare și grijă, veșmintele ignoranței, ale trufiei adolescentine, ale obrăzniciei, ale orbirii, acolo unde ele fac paradă tropăitoare. Asta prin întrebări. Fiecare întrebare să țintească o falsă valoare. Pentru asta însă e necesar ca tu însuți, profesore, să crezi în valori adică în toleranță, în modestie, în
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
de care ostatecii sloboziți din captivitate au trebuință pentru a se înapoia teferi în țară. Fragilitatea părelnică a lui Vlaicu, docilitatea lui pusilanimă, măgulelile, la care nu se zgârcește, reușesc să înșele într-o măsură vigilența Doamnei Clara, a cărei trufie, congestionată în egolatrie delirantă, o face să-și piardă din când în când simțul realității. Agresivitatea insolentă a teribilei femei, maghiară de origine și catolică fanatică, nu e doar urmarea unor prezumțioase veleități politice, exacerbate de o beție a puterii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286707_a_288036]
-
o sinteză a celor șapte păcate capitale sau a celor opt gânduri ale răutății, am ajunge la trei: iubirea de arginți, iubirea de plăcere și iubirea de mărire: „pentru că tot ceea ce este din lume, adică pofta trupului, pofta ochilor și trufia vieții, nu sunt de la Tatăl, ci sunt din lume“, după cum spune Sfântul Ioan Teologul în întâia sa epistolă (I Ioan 2, 16). Împotriva acestor trei păcate luptă virtuțile, care constituie votul monahal, și anume: legământul sărăciei, al castității și al
Ispitele şi păcatele în învăţătura Părinţilor filocalici by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/148_a_263]
-
un om îmbrăcat cu robă albă de in, care strălucea ca un luceafăr. Ridică mâna vorbind. Toți cei de jos au îngenunchiat, rugându-se și cerând iertare. Belzebut îngheță de frică. -Sunt Mihail. Am venit să vă ajut. Belzebut pentru trufia și îndrăzneala ta vei fi legat în lanțuri și trimis în iad pentru eternitate. Fostul preot Machedon te va urma, îți ordon să-l iei cu tine. Cei care i-au lovit pe prelații bisericii nu vor mai intra în
Infern in paradis by Gabriel Cristian () [Corola-publishinghouse/Science/1178_a_2136]
-
ales că ele sînt rezultatele unui travaliu laborios, scrupulos și cu deosebire Îndelungat. Opera preia astfel servil caracteristicile copleșitoare ale acelor lucruri și lucrări care se impun de fapt și În realitatea materială: masivitatea ciclopică, dimensiunile zdrobitor megalitice. Gigantismul și trufia piramidelor. Astăzi Însă, nici sublimul și nici desăvîrșirea nu mai sînt grevate unor predjudecăți atît de rigide. Esteticul nu mai respinge pudic florile răului, bubele sau mucegaiul. Operelor nu li se mai cere o perfecțiune Închisă, completitudinea cumulardă nu mai
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
autorul Eseurilor se "ascundea de lume" și se putea consacră "lui însuși". Mansarda, necesară lui Cioran ca să trăiască "fără a exersă o profesiune", are sensuri cu mult mai profunde, locatarul transformându-se "într-un observator detașat, situat, cu o inevitabilă trufie, deasupra oamenilor și lucrurilor", cum spune Vartic 100. Că și Hesse, mai tarziu, care se uită prin lucarna îngustă, cu sentimentul de orgoliu al observatorului care privește de la înălțime. Deși spre sfârșitul vieții Cioran îi mărturisește lui Liiceanu că a
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
Stepan Razin, pref. Eugen Schileru, București, 1954 (în colaborare cu Andrei Ivanovschi); Kiss László, Kovács László, Furtună în munți, București, 1954 (în colaborare); A.V. Suhovo- Kobâlin, Trilogie, București, 1956 (în colaborare cu Sonia Filip și Tatiana Berindei); Georges Soria, Trufia și norul, București, 1957; Ferenc László, Vânător de zestre, București, 1957; Molière, Avarul, în Molière, Opere, IV, București, 1958. Repere bibliografice: T.A. [Tudor Arghezi], „Învinșii”, „Seara”, 1914, 1434; Emil D. Fagure, „Învinșii”, ADV, 1914, 8740; Lovinescu, Scrieri, VI, 353
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287715_a_289044]
-
este cu putință să îi aparțină unui autor, singur. Cred că ar fi mai potrivit să spunem că autorul este cel care știe, poate, să dea glas cugetărilor noastre și să aprofundeze ori să nuanțeze ceea ce s-a făurit împreună. Trufia auctorială se regăsește numai acolo unde adevăratele întâlniri nu-și mai au locul, iar recunoștința e trecută de mult sub tăcere. Doresc, de aceea, să le mulțumesc oamenilor și locurilor lângă care am descoperit noi înțelesuri și am primit învățătură
Despre ierarhiile divine: fascinaţia Unului şi lumile din noi – temeiuri pentru pacea religiilor by Madeea Axinciuc () [Corola-publishinghouse/Science/1359_a_2887]
-
pragmatice."119 După încheierea războiului din Irak, Irwin Stelzer, un conservator american care trăiește în Londra, vorbea despre "o erodare a susținerii Statelor Unite din partea unor prieteni britanici care, însă, nu pot trece drept antiamericani nici în imaginația cea mai bogată. Trufia Departamentului pentru Apărare al Statelor Unite îi determină să dea crezare acuzațiilor că există o putere americană nelimitată, care poate fi angajată într-o așa manieră încât să ducă la periclitarea securității aliaților Americii."120 Un reporter a remarcat că, în cadrul
by Joseph S. Nye, jr. [Corola-publishinghouse/Science/1027_a_2535]
-
vodă en zale șin fier / Și zalelei zuruie crunte, / Gigantică poarto cupolă pe frunte, / Și vorbai e tunet, răsufletul ger, / Iar barba din stângai ajunge la cer, / Și vodăi un munte. (G. Coșbuc); Nimeni navea ceea ce el avea:/superba lui trufie/și elefanții / și labele lor sfă râ mând vertebrele / acestor Alpi albiți de spaimă // Călca, deabia să se audă peste stânci / și sauzea în lună (E. Jebeleanu); Se simțea mic și slab, cât un vierme pe carel calci în picioare
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
7. Epitetul din sintagma apele eterne actualizează mitul Sfintelor Ape, sugerând ideea că umanitatea renaște cu fiecare generație, trăgându și forța perpetuării din apele primor diale. Personificarea (realizată prin epitet personificator) grandioaselor palate prin sintagma săli orgolioase pune în evidență trufia omenirii care a durat monumente ce sfidează timpul. Potențată prin antiteza cu umedele caverne, sintagma personificatoare surprinde și progresul umanității, forța sa creatoare. 8. Din punctul meu de vedere, poezia lui Ion Barbu (care este inclusă în etapa parnasiană) poate
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
este definit în următorii termeni: „Unii l-ar numi poate «naționalism». Cuvântul nu sună bine; pare că-ți răsar înaintea ochilor discursuri iredentiste în atenee de provincie”; cuvântul preferat de Iorga este „românesc cu un singur r și fără nici o trufie” (Curentul nou, 15/1904). În pofida bunelor intenții declarate, revista nu poate ocoli anumite accente antidemocratice, datorate naționalismului mai puțin temperat al unor colaboratori influenți, cum este A.C. Cuza. Despre felul în care sentimentul național este potențat de „curentul popular” vorbește
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286969_a_288298]
-
ce ar fi trebuit să fie ofrandă și laudă Dumnezeirii - în transcrieri vehemente ale suferinței și derelicțiunii: „Tare sunt singur, Doamne, și pieziș!” Așteptarea răzvrătită, reproșul aduc Psalmii aproape de amarele tânguiri ale lui Iov. Specific argheziene sunt și accentele de trufie provocatoare, rivalitatea cu Atotputernicul: „Cercasem eu, cu arcul meu,/ Să te răstorn pe tine, Dumnezeu!” Totuși, ieșirea din seria comună a ispitelor „ușoare și blajine”, spre încercarea ultimă, este aleasă pentru a da o forță de șoc mai mare supunerii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285438_a_286767]
-
maniheienii, scriind tratatul Moravurile Bisericii catolice (De moribus Ecclesiae catholicae), care este adevărata mamă a tuturor creștinilor și cuprinde atât Vechiul, cât și Noul Testament; a urmat dialogul despre Moravurile maniheienilor (De moribus Manichaeorum), în care polemizează cu ereticii care, în trufia lor, considerându-se puri și aleși, disprețuiesc comportamentul creștinilor; a început să discute iarăși din punct de vedere filosofic problema imaterialității sufletului în Mărimea sufletului (De quantitate animae), un dialog cu prietenul său Evodius. Bibliografie. Texte: BA 1, 1949 (De
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
din lipsă de spațiu. Predicile dedicate textului Sfântului Ioan sunt foarte importante pentru modul cum Augustin aprofundează doctrina iubirii lui Dumnezeu și a lui Cristos ca mediator între Dumnezeu și om. Crucea lui Cristos este simbolul umilinței care se opune trufiei filosofilor, dar este și unicul instrument care ne permite să parcurgem drumul până la Dumnezeu. (Firește, chiar dacă le-am menționat în acest context pentru a respecta criteriul contiguității de conținut, aceste omilii au un loc bine stabilit în activitatea lui Augustin
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
lui Seneca. Aceste tratate puteau să fie destinate și laicilor; mai specifice vieții religioase creștine sunt unele opuscule în care el preia multe idei din Ioan Cassian cum sunt considerațiile din Pentru respingerea mândriei deșarte (Pro repellenda iactantia), din Despre trufie (De superbia) sau Îndemnul la umilință (Exhortatio humilitatis): aceste scrieri, deși nu sunt foarte elaborate, încearcă totuși să se mențină la un nivel acceptabil de corectitudine. O altă scriere, tot cu finalitate practică și morală, e mai interesantă nu atât
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
de exemplu în luptele cu necuratul ale lui Natanael (c. 16), Macarie din Alexandria (c. 18) sau Moise (c. 19). Palladius, pe de altă parte, nu se ferește să critice defectele pe care le poate stimula uneori asceza, înainte de toate trufia, cum este cazul în povestea lui Velens din capitolul 25. S-a discutat mult în privința valorii istorice a acestei opere; lăsând la o parte unele erori de cronologie și de detaliu, credibilitatea lui Palladius este în general evaluată pozitiv și
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
puhoiul turcesc, venit "în sunet de fanfare" ca să întunece "pământul la Rovine, în câmpii" și oastea românească ascunsă undeva, în codru ("Numa-n zarea depărtată sună codrul de stejari"). Un scurt dialog între sultan și solul român evidențiază opoziția dintre trufia turcului și diplomația românului. Baiazid, îngâmfat, se laudă cu victoriile anterioare și îl privește disprețuitor pe Mircea cel Bătrân, numindu-l "ciot" și "moșneag". Acesta din urmă propune o altă viziune a istoriei, amintind că este "domnul Țării Românești", vorbește
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]