2,316 matches
-
care, între timp, îl cam apucaseră dracii. E singura limbă pe care o înțeleg astea! Eu și Adam am luat-o la trap în sus, pe stradă. Strigătele bătrânului nu se mai auzeau așa de tare. —Doamne, am spus eu ușurată când am dat colțul și nu l-am mai auzit. Adam a schițat un zâmbet, numai că atmosfera continua să fie tensionată și inconfortabilă. Am ajuns la sală, iar Adam m-a înscris folosind doar un minimum de cuvinte. M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
bucuri c-ai venit? m-a întrebat el cu o expresie serioasă. Da, i-am răspuns privindu-l în ochi. —Bine, a zis el și a izbucnit în râs. Am început și eu să râd. Slavă Domnului! Eram așa de ușurată că Adam nu mai părea supărat pe mine. Mi-am luat o cafea și m-am așezat lângă el. Eram singurele persoane din cafenea. Era vineri seara și presupun că toți oamenii normali aveau chestii mai bune de făcut. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
la față. — Da, e aici. Cine o caută, vă rog? E Adam. Te caută pe tine, m-a anunțat ea întinzându-mi telefonul cu o față pe care nu se citea nimic. —O, am spus eu luând receptorul, și răsuflând ușurată. Asta așteptasem toată seara fără ca măcar să-mi dau seama. Alo, am zis încântată, dar încercând să-mi ascund satisfacția de mama și de tata. —Claire, a spus Adam cu vocea lui minunată. Ce mai faci? —Bine, am răspuns eu cam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
stricat totul fiindcă n-am nici un pic de răbdare. —Claire, a zis el într-un final părând absolut șocat. Ce naiba tot spui tu acolo? — Știi tu, i-am răspuns. Mă simțeam foarte ridicol, dar mai mult decât atât, mă simțeam ușurată. Nu, mi-a spus el nițel cam rece. Nu știu. —O, am zis îngrozitor de jenată acum. Deci tu crezi că sunt prietenul lui Helen? m-a întrebat el glacial. —Păi, m-am gândit că s-ar putea să fii... am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
telefonul sunând. Era prima oară când suna în ziua aia. Am sărit de pe pat și am coborât scările cu viteza sunetului. Slavă Domnului că nu i-am cerut lui Helen numărul de telefon al lui Adam, m-am felicitat singură ușurată. M-aș fi trădat iremediabil, iar acum nu mai era nevoie să fac asta. Alo, am spus încercând să-mi iau un ton plăcut, rațional și spășit în același timp. Iartă-mă, Adam, n-o să mai fiu niciodată rea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
și sărit muștarul mai devreme - apropo, îmi cer scuze pentru asta -, mi s-a părut că simplul fapt de a fi în contact cu tine te deranjează sau te supără sau ceva de genul ăsta. M-am simțit teribil de ușurată. — Îmi pare rău că am fost dificilă, i-am spus. Dar... Și în punctul ăsta am respirat profund. Îmi asumam un risc foarte mare. Îmi dezvăluiam sentimentele. — Prefer să te văd decât să nu te văd, am reușit, într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
neîncrezătoare. Claire, Claire, ia-o puțin mai încet. Ceva nu-i deloc în regulă. Ei, deci dacă Judy credea că ceva nu era în regulă, atunci însemna că nu mi se părea doar mie. Dar nu știam dacă să fiu ușurată sau nu. —Claire, putem, te rog, s-o luăm de la început? m-a întrebat ea. James a spus că a fost obligat să aibă o aventură fiindcă i-a fost așa de greu să trăiască alături de tine. Am înțeles corect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
pe nenorocit. Nu, Claire, ia-o încet, s-a bâlbâit Judy. —Ei, stai liniștită, Judy, am oftat eu. N-o să-l omor. Dar am să-l fac să sufere rău de tot. —Ei, atunci e în regulă, a zis ea ușurată. Nu merită să ajungi la pușcărie din cauza lui. — Mulțumesc pentru sfatul sincer, am spus. Ai dreptate. Chiar e un plicticos nenorocit, nu? Absolut, a aprobat ea înfocată. —Vorbim curând, am spus. Mult noroc. Pa. Și-acum? M-am gândit că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
furie. — Te rog, i-am răspuns încercând să par amabilă. —James s-a întors la Denise aia? m-a întrebat mama. Din câte știu eu, nu. I-am zâmbit amărâtă încercând s-o consolez. —Slavă Domnului, a exclamat mama răsuflând ușurată. Of, Doamne! Biata mama! Dac-ar fi știut adevărul! Denise nu reprezenta o problemă. În schimb, o problemă exista. O problemă mult mai mare decât Denise. Iar asta spunea multe. Sincer, nu credeți că până în punctul ăla ar fi fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
mieroasă. —Ăăăă... păi, da, a acceptat James. M-a trecut un fior rece când i-am auzit îngrijorarea din voce. —Plec, am spus. —Pleci? a urlat James. De ce dracu’ pleci? Tocmai am lămurit situația. După care a început să râdă ușurat. —Of, Doamne, iartă-mă, a zis, preț de-o secundă... a clătinat din cap minunându-se parcă de propria prostie. Da, sigur că trebuie să te întorci. Trebuie să-ți iei lucrurile și s-o aduci pe Kate. Dar trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
sậmbetele țoalele lor noi, ideile lor prostești, mașinile lor scumpe și prostia care nu doare încă... De asemenea oameni eu nu mă leg sufletește, chiar dacă-mi sunt frați trupește, iar mama a înțeles destul pe patul morții și a răsuflat ușurată cậnd le-am aruncat bezmeticilor acelora tărușii din bătătura casei și mi-a spus: - Bine, mamă, că i-ai pus la punct! Se săturase pậnă peste cap de ei, posesivi și iscoditori, bătậnd zilnic pragul casei, doar-doar vor mai afla
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
tot și că n-o să tragă cu ochiul prin gaura cheii, am făcut ceea ce tânjeam să fac de câteva ore bune - l-am sunat pe Aidan pe mobil. A răspuns direct mesageria, dar, chiar și așa, am fost atât de ușurată să-i aud vocea încât am simțit că mă scurg. —Aidan, am zis. Iubitule, m-am întors la New York. M-am întors acasă, așa că știi unde să mă găsești. Sper că ești bine. Te iubesc. Apoi i-am scris un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
inviți. Așa că a făcut-o, dar am primit o scrisoare drăguță de răspuns, mulțumindu-ne pentru invitație, dar spunând că, dat fiind că nunta avea loc în Irlanda, n-avea să poată veni. N-am știut dacă să mă simt ușurată sau nu. Oricum, n-avea să vină și cu asta basta. Dar n-a fost așa. Pentru că atunci când am intrat pe site-ul cu lista noastră de invitați, am văzut că o anume Janie Sorensen ne cumpărase un cadou. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
Văd Lancôme. Văd până și afuristul de Revlon. Dar nu văd... Cine era? Ar fi putut fi oricare dintre noi. Dar cine ar fi trebuit să fie? —...Visage. Biata Wendell. Ne-am plecat cu toții privirile, stânjeniți, dar, oh, atât de ușurați că nu era vorba de noi. — Vrei să-mi vorbești despre asta, Wendell? a întrebat Ariella. Despre cea mai scumpă campanie pe care am organizat-o vreodată? Unde le-am plimbat pe căpușele alea de la revistele de modă? Poți să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
Ideea morții pândea constant la hotarul conștiinței mele. Nu în sensul că mi-aș fi făcut vreun plan la propriu, dar era cu siguranță prezentă. Da, bănuiesc că da. — Oh, atunci e bine. Mă bucur să aud asta. Era vădit ușurată. —Slavă Domnului. —Haiii mare barrrosan! Auzi, n-ai vrea să-ți dau niște dopuri de urechi? — E în regulă, mersi. —Zzzdă-mi zile de la tiiine să toci un bănuț cu miiine. BambambabambamBAM! —O, Doamne, am plecat. Hai să luăm cina împreună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
el eram complici în chestia asta. Noi doi i-am speriat. Numai Dumnezeu știe ce făcuseră apoi: n-am mai stat să văd. Cu brațele încărcate de lumânări parfumate - absolut toți îmi făcuseră cadou câte una - o ștersesem pe furiș, ușurată că am evitat o scenă de genul „Femeia îndoliată pleacă devreme“. Era prea curând ca să pot suna pe cineva și să aflu ce-am pierdut așa că m-am culcat la loc - un eveniment foarte, foarte rar, n-ar strica să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
zis că aveam de gând să-mi petrec ziua la un complex spa, ceea ce a părut s-o mulțumească. —Dar, data viitoare, spune-mi mie sau lui Jacqui și una din noi o să vină cu tine. Splendid, splendid, am zis, ușurată că am scăpat. Nicholas aștepta deja pe hol. De data asta, pe tricoul lui scria Dog este copilotul meu. Citea o carte numită Misterul de pe Sirius și m-a pus naiba să-l întreb despre ce e vorba. Acum cinci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
o furtună. Am fost așa de copleșită că a trebuit să mă așez. Cerul s-a întunecat din ce în ce mai mult și mi-am concentrat voința asupra sa și, când primul ropot de tunet s-a făcut auzit deasupra Manhattan-ului, am răsuflat ușurată. În câteva clipe, cerul era brăzdat de fulgere și norii s-au revărsat. Ascultând șuierul ploii torențiale care scălda orașul, tremuram de agitație; îmi tremurau și buzele. Când a sunat telefonul, de-abia puteam să vorbesc. Departamentul de PR Candy
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
sunat când primeam mesaje de la ei. Nu mai voiam nimic care să-mi amintească de cât de imbecilă fusesem, să încerc să stau de vorbă cu soțul meu mort. În cele din urmă, n-au mai sunat și am fost ușurată; acea perioadă din viața mea se încheiase. Mă închisesem ca o floare în timpul nopții, un muguraș plin de amărăciune, ferecat strâns. Dar eram departe de a mă comporta neprofesionist - din contră, eram probabil o mai bună profesionistă decât fusesem vreodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
interval de două minute și jumătate, a zis: — Crezusem că durerea era insuportabilă mai devreme, dar acum e mult mai rău. Adu-o pe javra de infirmieră, Anna, te rog. Gata să plâng, am luat-o la fugă pe coridor, ușurată să fac ceva util. Din direcție opusă venea în goană o femeie foarte însărcinată; era dezbrăcată, udă leoarcă și avea o privire sălbatică. Un tip cu barbă lipăia după ea; și el era dezbrăcat. (Și oribil. Cu păr pubian portocaliu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
plesnit peste frunte. — Am uitat să-l întreb. Maică-sa a oftat. —O să fac tot ce pot. Dar toate eforturile doamnei Duffield și cercetările făcute de Alice pe internet n-au condus la nici un rezultat. Per total, Alice se simțea ușurată. Încercase și avea conștiința liniștită. Nu voise decât să-l anunțe, dar faptul că Jake nu avea să fie implicat în nici un fel era probabil o chestie bună. Mai puține complicații, mai puține bătăi de cap. Deci urmau să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
ultima pagină, o femeie cu un abdomen uriaș, așezată în mijlocul unei construcții hexagonale terminate, contempla capul unui copil care ieșea dintre pulpele ei larg depărtate. Păi, dacă tu chiar vrei să te apuci de chestia asta, a spus Jake, evident ușurat, atunci eu mă duc să găsesc furtunul de grădină. —Furtunul de grădină? — Ca să umplu cada. —Ăăăă, Jake, apa... Dar Jake ieșise deja din cameră. Telefonul a sunat. Ținându-se de burtă, Alice s-a îndreptat legănat către el. —Aici Centrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
vedem noi, superbule, i-a murmurat ea gutural lui Hugo, când l-a sărutat, aplecându-se atât de tare către el, încât acesta i-a văzut sfârcurile. În timp ce Laura clicăia pe marmura holului, amândoi s-au uitat după ea: Hugo, ușurat s-o vadă dispărând, iar Amanda roasă de curiozitate. — Se întâlnește cu cineva, a murmurat ea rupându-și gâtul ca să vadă mai bine. Cu un bărbat, a continuat ea incitată. Blonziu și masiv. Foarte arătos. Un grup destul de mare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
în spațiile restrânse. Înainte ca Hugo să poată răspunde, a simțit cum cineva îl trage ușor de mâna întinsă. Alice își luase portofelul. Ba mai mult: îl privea fericită, cu lacrimi în ochi. —O, Doamne, mulțumesc, a răsuflat ea vizibil ușurată, în timp ce-i întindea casierei cardul de credit. Mi-ai salvat viața. — Plăcerea a fost de partea mea, i-a zâmbit Hugo. Arăți de parcă ai suferit un mic șoc. Ești sigură că tot nu vrei să bei o cafea? Pe fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
a foaierului, i-a explicat Laura dându-i un cot cu subînțeles. Și m-am gândit: hei, ce pune la cale nebunaticul de Hugo? Dar trebuie să spun că am fost dezamăgită când te-am văzut cu ea. Sau poate... ușurată? —Nu te înțeleg, i-a replicat Hugo tăios. —Trebuie să-ți desenez? Am crezut că vrei să - ei, știi tu - dar după aceea, când am văzut-o pe ea, mi-am dat seama că era imposibil! Adică, tu ești căsătorit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]