644 matches
-
asupra scrisului) care, altminteri, i-ar rămîne străine. O suspiciune justificată Din cele opt interviuri date de Bacovia, două au fost luate de Ion Valerian. Le-am folosit în Dosar, însă cu prudență, numai părțile ce mi s au părut verosimile. Ca jurnalist literar, I. Valerian recurgea des la stereotipuri. De pildă, în interviul din 1927, pune în gura lui Bacovia fraza: ,,Urmăresc cu atenție mișcarea literară contemporană’’,1) iar în cel din 1929 una făcută pe același calopod: ,,Urmăresc regulat
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
ne împăcăm? Ce interes ar fi avut? Când mi-a refuzat primirea oricărui ajutor material și când eu sunt cel care mă tem să n-o pierd? Numai dacă mă iubește e explicabil demersul ei, dar atunci apare mai curând verosimilă întâmplarea însăși. De altfel și suferința ei, în tot timpul acesta, suferință care acum îmi pare absolut certă, confirmă această părere. Mă îmbrac repede și pornesc spre Anișoara. Pe drum, am însă o nouă îndoială. Dacă totuși scrisoarea e întocmită
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
în care se îmbracă pentru a merge la luptă, punîndu-și, pe rînd, diferitele piese ale echipamentului, într-o ordine "firească" a oricărui model de îmbrăcare (centironul, de exemplu, vine pus după platoșă). Astfel, nomenclatura tehnică "se naturalizează" conform unei imagini verosimile, în maniera "medie" de a se îmbrăca, despre care orice cititor mediu deține o competență (1981, pp. 22-23). Se observă aici că SCRIPTUL are drept efect facilitarea lecturii: este un factor de lizibilitate. În cazul îmbrăcării războinicului, chiar dacă vreun termen
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
corupți, versatili, în Magistrații noștri (1908), Viață de artistă (1909), Ciormăreanu... („roman din lumea comerțului”), Părintele Veniamin (1921, „romanul tainelor călugărești”) R.-N. prezintă figuri din ce în ce mai diverse. Realitățile sociale constituie fundalul evoluției unor personaje destul de bine individualizate, chiar dacă nu totdeauna verosimile. Tendința de reconstituire biografică și de configurare a unor personaje devine uneori un fel de „studiu de caz”, ca în Căpitanul Ropotă (1893), Viață de artistă, Fire de artist (1928), Inimi de femei (1928). Felul particular de a fi al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289111_a_290440]
-
-l înțeleagă, spre a-l asimila, ca pe orice fapt ce aparține realului. Conștientizarea cât mai deplină a momentului e o nevoie socială pe care actualii guvernanți o subestimează. Până acum, ei n-au fost în măsură a emite explicații verosimile, coerente, despre asupra deselor crize de care s-au făcut răspunzători. Divizând iarăși societatea, conform unei tactici frecvente și sub vechiul regim, noii potentați au voit să arunce vina pe compatrioții maghiari, pe străini, pe intelectuali, uitând că asemenea tactici
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
se poate sustrage. Dar știind aceasta, istoricul își ia precauții de metodă, sistematice. Ambiguități? Antinomii? Ele țin de natura însăși a istoriei. Speranța celui care urmărește durata umană e să pună ordine în fapte și să le integreze unei construcții verosimile. Nu e abuziv poate să spunem că știința istorică (dacă știință este) a dobândit în timpul din urmă un plus de maturitate tocmai pentru că a fost în măsură a-și recunoaște limitele, subiectivismul inerent, precaritatea instrumentarului disponibil. Conștiința slăbiciunii îi nutrește
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
noi, că studiind sentimentul siguranței în alte vremuri deschide o cale spre cunoașterea de sine. De nos fabula narratur! O goană continuă după mijloacele de protecție a făpturii noastre e toată istoria. Jean Delumeau ne sugerează o lectură esențială și verosimilă a paginilor ei. O înțelegem azi cu atât mai mult cu cât omenirea întreagă e asediată de primejdii alienante și distrugătoare. Istoria mărturisește, în felul ei, pentru continua, irepresibila noastră nevoie de siguranță, nevoie cu atât mai presantă cu cât
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
progresia logică, previzibilă a acțiunii; compoziția închisă, având ca principiu dominant cronologia etc.); viziunea artistică este construită cu intenția de a surprinde particularul și generalumanul, dramele mărunte și mari tragedii colective, binele și răul etc. - Dezvoltarea artei portretului: personaje tipologice, verosimile, din toate clasele sociale, create prin observarea directă a vieții - surprinzând raportul dintre om și mediul său natural, social și istoric. Portretul este frecvent focalizat asupra unei dominante morale (personaje caractere) sau asupra unei carențe ereditare (pe care o vor
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
întrun registru cari catural/ironic/ludic. Alte clasificări vizează gradul de implicare în evenimente (personaj prin cipal/se cundar/episodic/figurant, în opera dramatică) sau gradul de cuprindere (personaj individual/colectiv), categoria morală (personaje pozitive/negative) sau cea estetică (personaj verosimil/neverosimil/fantastic/fabulos/comic/tragic/grotesc etc.). Portretul literar (fr. portrait - descriere a unei persoane) este un procedeu literar și un tip de discurs descriptiv - în proză sau în versuri - care constă în prezentarea unui personaj literar prin reliefarea elementelor
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
generate de slăbiciuni și vanitate, de ambiții fără de măsură. Item 4: susținerea unei opinii despre modul în care se reflectă o idee sau tema în nuvela pentru care ai optat Surprinzând existența lumii contemporane lui, Slavici creează personaje complexe și verosimile ale căror destine ilustrează viziunea realistă asupra existenței umane. Consider că prin aceste destine tema erodării fondului uman prin patima îmbogățirii este dezvoltată pe baza convingerii scriitorului că literatura trebuie să aibă o finalitate educativă. Astfel, mi se pare evident
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
opinii despre modul în care o idee sau tema operei epice studiate se reflectă în evoluția relației dintre cele două personaje Surprinzând viața și moravurile lumii contemporane lui, Slavici își creează personajele sub semnul complexității psihice și al relațiilor sociale verosimile. Consider că prin relația dintre Ghiță și Lică tema erodării fondului uman prin patima îmbogățirii evidențiază convingerea scriitorului că literatura trebuie să aibă o finalitate educativă. Astfel, mi se pare evident faptul că deznodământul nuvelei are o accentuată dimensiune moralizatoare
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
asta numai dacă ai minte în cap să gîndești, altfel își cîntă cucul sub freză de atîta minciună și făcătură. Moartea lui Ili/Iisus Pentru a ne lumina asupra vieții lui Ili pe pămîntul Pa-lestinei trebuie să folosim puținele informații verosimile din Evanghelia și Apoca- lispa lui Ioan care pot fi confruntate cu cele oferite de tăblițele de plumb ale strămoșilor noștri și cu manuscrisele descoperite la Qumran. Ili a plecat către cetatea Sionului la sfîrșitul verii anului 26 împreună cu ceata
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
nu numai să imite realitatea, ci să-i preia și obligațiile cele mai grave; - Literatura are o mare voință de a sugestiona (în numele adevărului), dar mai ales în folosul iluziei; - Ficțiunea (invenția sau imaginația) este trăsătura distinctivă a literaturii; - Detaliul verosimil este un mijloc de a crea iluzia realității; - Realitatea prezentată într-o operă literară este o realitate de circumstanță, de detaliu sau de rutină banală; - O operă literară se poate baza pe un fapt real sau inventat; - Ea nu face
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
de status" se pot contura doar cu privire la perioada actuală, întrucât copiii nu mai pot fi puși în situațiile de viață în care au trăit părinții lor din simplul motiv că regimul comunist nu mai există. În aceste condiții, singura posibilitate verosimilă în privința formării de atitudini despre perioada comunistă rămâne socializarea. A treia posibilitate menționată de Glass, Bengtson și Dunham (1986) este "influența reciprocă" între generații. Și această ipoteză rămâne valabilă doar în privința atitudinilor despre ordinea socio-politică actuală, întrucât este dificil de
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
Povestirea cavalerului, Constanța din Povestirea notarului, Prudenția din Povestirea lui Melibeus, Griselda din X. 10 sau Grizilda din Povestirea diacului, Dorigena din Povestirea răzeșului). Multe din aceste donne angelicate devin simboluri ale virtuților creștine, sunt mai mult alegorii decât personaje verosimile, au însă și defecte, slăbiciuni, inconsecvențe care le umbresc statutul de exemple morale, și asupra unora, pe care le considerăm mai relevante în susținerea ideii noastre, intenționăm să ne oprim în următoarele pagini. Teseida sau Cartea lui Tezeu (1339-1341) este
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
să-l cunoască «de-a fir a pără, lumea Îi privește cu mirare, sau mulțimea superficială Îi socotește drept ignoranți... a ști să trăiești, e, În zilele noastre, o adevărată știință”. * „Privită În adînc, realitatea Încetează de a mai fi verosimilă.” (Lucian Blaga) Pentru că, Încercînd s-o Înțelegem Îi adăugăm, fără să vrem, o altă realitate, și anume o realitate subiectivă, care nu poate evita implicarea convingerilor, a dorințelor și a emoțiilor În percepțiile noastre, În modul de a privi și
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
cu ilustrate transmise la un număr mai mare de persoane, operând astfel factorul de multiplicare. Succesul virușilor falși constă în credulitatea, naivitatea și bunele intenții ale celor ce primesc astfel de mesaje. Naivitatea și credulitatea sunt folosite pentru a face verosimilă o poveste inexistentă, iar bunele intenții sunt mijloacele de multiplicare rapidă a zvonului. Pentru a convinge, virușii falși au două lucruri comune: un limbaj tehnic foarte sigur și alte elemente de credibilitate prin asociere. Aspectul tehnic este garantat de titlurile
[Corola-publishinghouse/Science/2140_a_3465]
-
din mizele principale privește precizarea conceptului de realism la Rebreanu: se demonstrează contaminarea masivă a conceptului așa-zicând tradiționalist de realism prin fantele deschise de presiunea modernismului și a noilor teorii din epocă privind romanul și tehnicile lui. Mai puțin verosimilă este încercarea de a produce o repoziționare axiologică a cărților lui Rebreanu. Astfel, criticul propune pentru raftul întâi Ion, Pădurea spânzuraților și Ciuleandra, pentru raftul al doilea Adam și Eva, Răscoala și Gorila, iar pentru raftul al treilea Crăișorul Horia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289692_a_291021]
-
față de realitate, faptul de a se prosterna în fața prezentului. Se ridică împotriva istoricilor realității, expresie prin care pot fi desemnați astăzi specialiștii în uman, în general. Renouvier recunoaște măsura iluzorie a demersului ucronic: istoria alternativă construită de călugăr nu este verosimilă. Mergînd însă pînă la capătul eșecului său, el întoarce critica. Cu ce drept ne-am arăta mai exigenți față de ucronist decît față de istorici, care întîmpină mari dificultăți în a construi firul coerent și unanim recunoscut a ceea ce s-a întîmplat
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
și islamismului și implicit a relației lor conflictuale, nu se poate realiza fără un filtru exhaustiv al implicațiilor 287 de natură socială, religioasă, culturală și geopolitică, fără de care ne-am cantona în multitudinea de stereotipii mai mult sau mai putin verosimile. Atât în tradiția iudaica, cât și în cea islamică problemă sacralității spațiului Ierusalimului ocupă un rol important, în decursul istoriei inițiindu-se diferite strategii geopolitice de recucerire a Pământurilor Sfinte. Un loc aparte în negocierile palestiniano-israeliene l-a ocupat (și
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
ar trebui să fie conjuncția fericită a celor două interese contrare de a transforma Ierusalimul într-o capitala a ambelor state".1033 Dl. Mitchell Bard consideră că singura opțiune fezabilă este varianta a treia, remarcând totodată că o soluție la fel de verosimila ar fi realizarea unei confederații cu Iordania; ideea unui viitor stat federal a fost rezumata și de Dl. Prof. Giovanni Allegretti, care spijină în egală măsură și soluția două-state. Dl. Leș Campbell motivează preferință pentru varianta c) subliniind faptul că
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
învățat repede să se ferească de aceste situații erau mult mai sigur supraviețuitori și se bucurau de urmași. Astfel, a selectat foarte rapid condiționarea fricii de anumite obiecte și situații. Cu toate acestea, aceste obiecte sau situații nu sunt la fel de verosimile de a cauza probleme în zilele noastre, dar purtăm vestigiile evoluției istorice a umanității și suntem biologic pregătiți să învățăm aceste asocieri foarte repede. Această stare de pregătire este cunoscută drept condiționare clasică predispusă. În opoziție, multe obiecte care nu
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
dă naștere vreunui sistem logic cu mai mult de două valori, adevărul și falsul.” (idem:128). P. Botezatu va încerca să treacă în revistă astfel de nuanțări ale adevărului, vorbind despre enunțuri cert adevărate sau probabil adevărate, enunțuri aproximativ adevărate, verosimile, plauzibile, credibile, enunțuri adevărate în limita unui grad de eroare. (cf. P. Botezatu, 1981:5-11). Dacă luăm în calcul distincția științe ale naturii / științe sociale și modalitățile de referință la realitate a enunțurilor, am putea spune că aceste nuanțări ale
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
uneori ne interesează opiniile celuilalt asupra unor fapte, evenimente, găsindu-le chiar „geniale”, totuși, de cele mai multe ori, noi căutăm adevărul celor spuse, cu alte cuvinte ne interesează mai cu seamă cunoștințele cu un anumit grad de certitudine. Adevărul sau cunoștințele verosimile le căutăm uneori dezinteresat, doar din dorința de cunoaștere, dar de cele mai multe ori dintr-un interes pragmatic: deținând o reprezentare sau cunoaștere adecvată, adevărată asupra lumii, noi putem acționa într-un mod adecvat, eficient în cadrul ei. Problema este: cum ne
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]
-
dar de cele mai multe ori dintr-un interes pragmatic: deținând o reprezentare sau cunoaștere adecvată, adevărată asupra lumii, noi putem acționa într-un mod adecvat, eficient în cadrul ei. Problema este: cum ne dăm seama că intervenția discursivă a celuilalt exprimă cunoștințe verosimile sau doar opinii subiective? Sau mai curând, cum ne dăm seama dacă opiniile vehiculate discursiv sunt cunoștințe verosimile sau nu? Ca răspuns la aceste întrebări vom adopta poziția lui Popper, pentru care există trei categorii de căutători ai cunoașterii adevărate
COMUNICAREA VERBALĂ / De la Cunoaștere la Acţiune by Constantin Romaniuc () [Corola-publishinghouse/Science/658_a_1041]