6,522 matches
-
și adormiră grămadă, unul peste altul, într-un mod drăguț. La fel făcură și majoritatea celor nouă. Corvium, însă, și cu Helur rămaseră treji, unul pentru că nu putea să doarmă, iar celălalt pentru că era obișnuit cu lipsa somnului. Ce era bomba aia, Altanovici? Ieșiseră deja din oraș și acum parcă zburau deasupra câmpiilor ninse din regiune. Dealurile se înălțau și coborau în dreapta și în stânga lor, amintindu-le mereu spre ce se îndreptau și cât de mult se grăbeau! Un dezintegrator. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
că altfel nu era voie, biserici dărâmate, elite distruse, câți și cum au murit, dar despre distrugerea fibrei naționale nu scrie nimeni, despre duplicitate, minciună, prefăcătorie, coloană vertebrală, despre dispriția capacității noastre de a trăi împreună, că suntem speriați de bombe, istoria nu s-a terminat, cum zicea unul, un tâmpit (s-a terminat istoria!!!), românii evoluează... Cât despre vină, vina la români?... Sper că n-a făcut nici un apropo la mine și la Tina, i-am povestit de fată, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
gara de la King’s Cross, din 7 iulie 2005, sergentul Steve Betts se întorsese din infern și, mai târziu, în octombrie, povestise presei ce nenorociri văzuse el sub gară, deasupra era Paradisul, British Library, biblioteca tuturor cărților, și dedesubt - o bombă aflată într-un rucsac explodase în tunel, pe la ora nouă. Muriseră atâția oameni... Că oamenii mai și mor... Seara de 7 octombrie 2005, la Snagov, înainte de spectacolul cu Regele Lear... Loredana e în baie, face duș, se pregătește de spectacol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
aer, picioarele lui sunt răsucite În jurul ei și amândoi sunt roșii ca racul și gâfâie din greu. — Scuzați-mă ! mă bâlbâi. Doamne, vă rog să mă scuzați. — Emma, stai ! o aud pe Lissy că strigă și fug ca speriată de bombe În camera mea, trântesc ușa și mă arunc pe pat. Îmi bate inima să-mi spargă pieptul. Mi-e pur și simplu rău de la stomac. În viața mea n-am fost atât de șocată. Nu trebuia să deschid În viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
conținutul, despre ser nu știu, nu pot, Înfinge acul tot În mușchi, nu mă doare mai rău ca acum! Te rog eu! Victor Începu să transpire, procedă cu mare teamă și execută toate operațiile indicate cu aerul că dezamorsează o bombă atomică. Își șterse fruntea, trase aer În piept și Înfipse seringa așa cum văzuse el la spital, atunci când a avut trei coaste rupte. Cu sfială și strâmbându-se, apăsă pe piston și când termină era „tăt numai o apî!”, vorba Mariei
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
ori adâncite, tremura din tot corpul, o ridică pe birou bucurându-se de o priveliște mirifică, o ajută să-și dezbrace și ultimele opreliști din calea pasiunii năvalnice, o sărută așa cum credea că nu o mai făcuse niciodată, când o bombă explodă În universul său de băiat rămas oarecum În urmă, În fața sa apărură Liza și Aneta cu concluziile nefaste ale relațiilor cu „fetele rele”! Se ridică spășit, Îi privi nedumerirea și spuse: Regret nespus, nu pot! Realizez perfect nivelul la
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
ghicește răspunsurile după felul În care ridic sau cobor sprâncenele. ,, Am douăzeci și trei de ani, sunt absolventul unui Colegiu de Semiotică și am frecventat cursuri intensive de ,,Resurse umane de-a lungul secolelor,,. E drept, nu am inventat nici bomba atomică, nici o cale ferată care să traverseze Pacificul,,. se aude de la un aparat de radio pus la maximum. Am patruzeci și șapte de ani. Astăzi e luni și am ocolit piața Amzei de opt ori. Am Înghițit multe musculițe lipicioase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
păruielile și călcatul În picioare, s-au consumat fără să țină cont de etichete și de rugămințile Înlăcrimate ale celor trei mesageri. Mașina din burta căreia fuseseră scoase Îmbrăcămintea și bunătățile, arăta la sfârșit, ca după un atentat irakian cu bombă, iar mesagerii aveau chipurile livide de efort și de spaimă. Pentru faptul că a Încercat să-i mai potolească pe disperații care se luptau Între ei cu atâta Înverșunare, Antoniu a primit și el, un zaț de la această darnică asociație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
pandaliile. Nu a liniștit-o nici vestea că la alte restaurante costase dublu - iar la Space Centre chiar cinci sute. Și bine că n-am luat acolo, s-a auzit că nu se va mai face. Cineva amenințase cu o bombă... - De ce? Naiba știe. Se pare ca americanilor a început să le fie teamă de un atentat. Au învățat că lumea îi urăște, mai ales arabii. Cred că de ce le este teamă, nu vor scăpa... La putere venise Bush junior. Peste
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
mai Întinde mâna spre soneria smulsă din zid de ani de zile și spărtura astupată și tencuită și ușa, pe care, cândva, intrau ei toți, Încuiată și descuiată de mâini străine, până În clipa când o va smulge din țâțâni suflul bombei? Ce mai căuta ea acolo, după douăzeci de ani? — ...Mi-a fost frig În casa aceea toată copilăria! Era prea costisitor să Încălzești camerele mari, cu plafonul foarte Înalt. Cu excepția serilor de muzică și a sărbătorilor, iarna focul se făcea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
ferestrei mele scăpase. A avut mână bună, casa de pe Hauptstrasse a scăpat la bombardament ca prin minune, spre deosebire de cea din Bergstrasse, unde locuiam cu mama și Klara. Aici s-au spart doar geamurile și ușa a fost smulsă de suflul bombei. A rămas până azi cofetărie, chiar dacă proprietarii s-au tot schimbat... Ce altceva mai poți să faci decât să tragi spre tine bicicleta rezemată de zidul străin și să cobori Încet, ca În somn, pe Hauptstrasse, să nu te uiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
atâtea zeci de ani, se străduiește să uite. Lumina galbenă, roșie, care se Întețește deasupra Rinului plumburiu, până atinge dealurile roșii, până atinge cerul roșu-prăfos, În timp ce ea aleargă pe bicicletă, aleargă, cine a spus că pe Bergstrassse, acolo, a căzut bomba? Gâtul Îi e Înfundat cu praful cenușiu, gustul de ars, de funingine, pe limbă, icnește, bicicleta s-a poticnit de un corp moale și a aruncat-o Între mormanele de moloz care fumegă, imense, pe cerul roșu, se ridică În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
de ce, de ce? Ca să rămână doar ea să rătăcească, cu gâtul sufocat de aerul Înecăcios, de praful cu gust de ars, printre movilele de moloz În care se aud scrâșnind lopeți, sunt prizonierii de război francezi, americani, ruși, polonezi, care caută bombele neexplodate, care Îi scot pe cei morți, asfixiați, striviți de sub ruine. * De fiecare dată când revine la poveștile din trecutul ei, Christa devine irascibilă. A trecut de mult faza plânsului În pat, după ce fac dragoste, e drept și că fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
și reacția promptă. Din acel moment conștiinciosul cronicar Daniel, asupra căruia căzuseră sorții să plece după țigări, iese din scenă, nu Înainte de a da În dreapta și În stânga asigurări că nu va Întârzia mult, că nu va merge decât până la prima bombă, că are bani suficienți, chiar și pentru un Golf. Și ultima frază pe care o mai aude, atunci când Închide ușa, o rostește tot Cătă: — Hai, Mihnea, las-o moartă! Nu vezi că Dani a plecat după țigări? Mergi mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
pe mine ei m-au salvat. Eram cu ei În adăpost când s-a zguduit pământul, Întuneric, țipete, miros oribil, adăpostul era prost aerisit și unii de frică vomau sau se scăpau pe ei... Dar ne-am dat seama că bomba nu căzuse În apropierea noastră, ci mai departe, și cineva, o voce de bărbat, a spus: au lovit În Bergstrasse. Când s-a oprit alarma, am alergat de nebună până acolo, am văzut de departe ruinele caselor Înegrite, În flăcări
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
În beznă, luminat doar de flăcări? Nu mai scurma cu unghiile tale rupte, Însângerate, În cioburile de sticlă, În sârmele Înroșite În foc, nu mai striga: Klara! Mamă! Așteaptă! Au să vină deținuții francezi, prizonierii ruși care dezgroapă cadavrele și bombele neexplodate, le vezi umbrele lângă mormanul de cărămizi unde cândva ai visat că este clădirea vecină cu casa noastră din Bergstrasse? Nu mai săpa cu mâinile În molozul Încins, nu mai urla: Klara, mamă, așteaptă! Au să vină prizonierii, Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
una din băuturile mele preferate) și m-am așezat În fotoliu. Imaginile care se derulau prin fața ochilor păreau desprinse dintr-un film de groază. Crainica (numi amintesc numele) anunța: „Reporterul nostru la Madrid revine cu noi informații privind atacul cu bombă....” Ca dintrun alt capăt de lume, frânturi de cuvinte ajungeau până la mine. Madrid... „atentat cu bombă”... peste o sută de morți și mai mulți răniți...” Totul devenea confuz , Începuse să se Învârtă casa cu mine și fulgerător, gândul mi-a
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
ochilor păreau desprinse dintr-un film de groază. Crainica (numi amintesc numele) anunța: „Reporterul nostru la Madrid revine cu noi informații privind atacul cu bombă....” Ca dintrun alt capăt de lume, frânturi de cuvinte ajungeau până la mine. Madrid... „atentat cu bombă”... peste o sută de morți și mai mulți răniți...” Totul devenea confuz , Începuse să se Învârtă casa cu mine și fulgerător, gândul mi-a fugit la Alex. Albă ca varul, cu mâinile tremurânde, am format numărul... Nu răspundea nimeni! Clipele
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
zis. Pentru mine această stare este singura naturală. Și am afirmat că de fapt cea mai mare parte din nenorocirile timpului nostru au fost provocate de citit și de scris. Formulele chimice. Codul genetic. Programele partidelor. Declarațiile de război. Oficialitățile. Bomba atomică. Boala dumneavoastră se numește alexie, a spus el. Sau poate dislexie acută. înainte se credea că trebuie numită cecitate verbală. Era ignoranță și nimic altceva. Dar știința merge înainte. Da, succesele științei în domeniul medical sunt copleșitoare. Prin urmare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
unui avocat are dreptul să se odihnească în pace. Cuvântul autoruluitc "Cuvântul autorului" I În 1948, pe când lucram la Al treilea om, cred că uitasem cu desăvârșire de povestirea intitulată Al zecelea om, care continua să fie activă, ca o bombă cu ceas, undeva în arhiva companiei Metro-Goldwyn-Mayer din America. În 1983 am primit de la un necunoscut din Statele Unite o scrisoare prin care eram înștiințat că o povestire scrisă de mine, purtând titlul Al zecelea om, era oferită spre vânzare unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
care se leagănă pe muzică. Nu-mi pasă nici că toate aceste femei îl scrutează pe Brad din cap până în picioare: el nici nu se uită la ele, el se uită la mine. Nu-mi pasă nici când una din bombele astea blonde se întoarce la prietena ei, și ea cu căștile puse, și-i spune „homo“ arătând spre Brad, care nu le vede. Nu-mi pasă. De fapt, cred că e amuzant, pentru că o și înțeleg, într-un fel. Brad
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
tratez pentru dependența de droguri și până plec devin și alcoolică și bulimică. E ca atunci când intri în închisoare fiindcă n-ai plătit o amendă, iar atunci când ieși știi deja cum să jefuiești o bancă și cum să construiești o bombă. Nu chiar, mi-a răspuns Billings cu un zâmbet misterios. — Și-atunci ce se presupune că ar trebui să mănânc? — Orice ți se dă. Parcă ați fi mama. Da? a spus el zâmbind neutru. —Și niciodată n-am mâncat nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
globul acesta de tină și noroi, cum ar spune la modul inspirat poetul? Nici tu vreo invazie, bineînțeles americană, fiindcă alții nu au voie de la mister ONU (cel, sau cea care are în gestiune rezoluțiile ce se lasă cu avioane, bombe și rachete de croazieră americane), nici tu un pui de război cât de mic, nici măcar o păruială etnică mai acătării, în care să se arate cât de eficiente sunt kalașnikov-urile față de imperialista M16, nimic de consemnat în toate
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
mei, și ați înțeles imediat că este vorba de mult prea „democratica” țară, SUA. Cazul, pentru ei începe să devină din ce în ce mai grav, ba să se împută de-al binelea, pe măsură ce le cresc și înfloresc în depozite stivele de bombe nefolosite, industria de armament începe să macine în gol iar spectrul șomajului în această ramură se profilează hâd la orizont. Și atunci ca oameni practici, spuneți și dumneavoastră că vă văd persoane istețe, ce-o să facă, săracii de ei? Încep
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
în mare de „croirea” a cât mai multe colegii în care sunt mai mulți primari ai partidului la guvernare. "Salamandrizarea" (engl. gerrymandering) nu am inventat-o eu, care nu am fost în stare nici măcar să inventez locomotiva cu aburi, sau bomba atomică, ci vine de la un fapt real în care partidul aflat la guvernare în Statele Unite a trasat colegiile electorale în așa fel încât să cuprindă cât mai mulți simpatizanți de ai săi, iar la final, forma colegilor trasată pe harta
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]