9,526 matches
-
vocabular formează, împreună cu niște trăsături specifice ale gramaticii, fondul esențial și străvechi al limbii române. Ca urmare, fondul lexical principal românesc păstrează niște serii semantice omogene ale latinismelor de origine rustică, arhaică și locală - latinisme care sunt atestate încă în comediile lui Plautus și Terentius sau numai în inscripții din provincii dunărene. Acest vocabular original oglindește starea socială și spirituală, economică și politico-militară a populației protoromâne din Peninsula Balcanică. Se poate spune chiar mai mult decât atâta: el îi dă limbii
O problemă vitală - ocrotirea limbii române în Republica Moldova by Ilie Rad () [Corola-journal/Journalistic/10686_a_12011]
-
bucureșteană, vine spre Timișoara... și în toată țara, căci producția Teatrului Mic - instituție condusă de timișorenii Florin Călinescu și Mihai Dinvale - e în plin turneu național. Piesa jurnalistului american Michael Elkin a fost montată de Gelu Colceag și este o „comedie dulce-amăruie“ despre doi bătrâni evrei care-și trăiesc amurgul vieții într-un azil. Succesul răsunător al spectacolului se datorează, înainte de orice, distribuției de senzație: Ștefan Iordache și Mitică Popescu. Cei doi coloși ai teatrului românesc se reîntâlnesc pe scenă după
Agenda2004-12-04-cultura () [Corola-journal/Journalistic/282196_a_283525]
-
operă, de o dinamică a spiritului angajat în gestul creator". Se cuvine a reține ascuțita conștientizare a convenției literare în sfera imaginarului însuși, ca și a tehnicilor "automatismului psihic" care, paradoxal, ajung a se monitoriza. Este ceea ce criteriul a numit "comedia onirică", parțial inspirată de pilda, contactată prin intermediul lui Breton, a lui Jacques Vaché, căruia îi datorează formula de "pohet" și "pohezie", ca un soi de scut ironic al cavalerului romantic fără prihană care e, în extravagantă armură, poetul avangardist, mereu
Conștiința avangardei by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14748_a_16073]
-
duci. Așa se face elitismul, prin poante bistratificate... Dar mai intervine și un alt pariu, care ar putea da un subtitlu al filmului - "Mărirea și decăderea postmodernismului". Cum autorul îl aplică la sînge, se văd și niscaiva puncte slabe ale comediei, mai exact fragmentarea obligatorie, inerentă unei trame care merge pe două cărări narative. Legătura dintre episoade e fragilă, și sutura nu o poate susține. Motiv pentru care unii spectatori au reacționat nu ca la un tot corent, ci ca la
TIFF-ul dulce și te duce by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/10501_a_11826]
-
Nu te-am rugat pentru viață,/ Nu te-am rugat pentru moarte, pentru pântec,/ Acum te implor pentru adormirea cântecelor,/ Pentru stingerea șuvoiului cântec." O rugă făcută din condei, dar făcută bine, lipsită și de beția dramei, și de tristețea comediei. O despărțire, a prozatorului, de o poezie întrutotul onorabilă, săvîrșită ușor, ca o dorință împlinită.
Cîntecele inocenței by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7825_a_9150]
-
tot adstratul de exagerație pînă la mitizare intangibilă. De altfel, în 1941, Călinescu (firește în Istoria literaturii...) observa, referindu-se la Miorița, ca "proporțiile mîțului au crescut în vremea din urmă pînă într-atîta, încît s-au făcut comparații cu Divină Comedie și mulți îl socotesc că momentul inițial al oricărei culturi autohtone. Aici e simbolizata existența pastorala a poporului român și chiar unitatea lui în mijlocul real al țării reprezentat de lanțul carpatin". Așadar, Călinescu, încă din 1941, socotea că raiul mioritic
PE MARGINEA UNOR MITURI FONDATOARE by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17679_a_19004]
-
se livrează total și pînă la capăt personajului așa cum obișnuiește să o facă (și nu dau decît două din mai recentele roluri în care a fost formidabil: Titus Andronicus și generalul din Fuga montată de Cătălina Buzoianu la Teatrul de Comedie). Mi se pare că are soluțiile în mînecă și pentru a spori dramatismul sau tragismul, a marca tensiunea, pentru a jongla cu nuanțele alungînd monotonia tonului. Și totuși nu o face. Mai păstrează ceva în mînecă. Explicația mea este superstiția
Povara destinului? by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17357_a_18682]
-
noastră, dar aici așa merge treaba. La noi, în camera deputaților și în senat, stau bine mersi indivizi acuzați de cămătă si de omucidere, bandiți vânduți companiilor străine, indivizi de o ignoranță atât de crasă, încât fac din sistemul parlamentar comedia cea mai grotescă ce a putut să se abată asupra unei țări. Nu exagerez câtuși de puțin dacă zic că disputa dintre partidele politice din țară noastră nu e nimic altceva decât o încăierare între comercianți care vor să vândă
Din pricina angoasei by Luminița Corneanu () [Corola-journal/Journalistic/2640_a_3965]
-
o poveste barocă, de un telenovelism flamboaiant (Manuela !), Almodovar izbutește un film de mare rafinament, în care viața și arta parcă se întrepătrund, se condiționează, se confundă... Specialiștii i-au găsit un nume acestui amestec de melodramă veselă și de comedie tristă : almodramă. Iată, pentru cititorii României literare, primele pagini ale unei almodrame care trebuie neapărat văzută: Totul despre mama mea. (E.V.) 0 - Spital. Interior. Ziuă. A. Sală de reanimare. Nu se aude decît sunetul unui monitor, un fluierat intermitent și
ALMODRAMA by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/16989_a_18314]
-
1951, dar publicat în Grecia în 1955, și Căpitan Mihalis, 1953), dramaturgie, memorialistică (autobiografia Raport către El Greco, apărută după moartea sa, în 1961; cărțile de călătorie ale lui Kazantzakis au reputat, de asemenea, un mare succes), eseuri și traduceri (Divina Comedie, Iliada, Odiseea etc.). S-a bucurat de celebritate în lume ca nici un alt autor grec, deținând recordul de traduceri pe toate meridianele. „O poveste extrem de emoționantă a unei mari victorii spirituale.“ The New York Times Book Review „Descriind învierea lui Lazăr, copilăria și
NIKOS KAZANTZAKIS - Ultima ispită a lui Hristos () [Corola-journal/Journalistic/5626_a_6951]
-
toată atenția, cu excepția unor pasaje în care Sanda Stolojan înregistrează cu candoare - ca Toader Hrib în Cronica de la Arbore - evenimente cunoscute din presă ("Efervescență la Kremlin. Gorbaciov e pe punctul să reușească o mare lovitură..."; "Alegerea lui Bill Clinton: o comedie americană în care vulgaritatea și brutalitatea se iau la întrecere..." etc.) O gândire provocatoare Jurnalul lui Cristian Bădiliță - Tentația mizantropiei - are un mai mare grad de subiectivitate - este vorba de o subiectivitate asumată (autorul, încă tânăr, sfidând riscurile pe care
România, mon amour by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17086_a_18411]
-
a forțelor artistice reunite, la toate nivelele. G.B.: El a avut un loc aparte, o identitate proprie. R.P.: El nu a fost nici teatru de artă, ca teatrul Bulandra condus de Ciulei, nici teatru de bulevard inteligent, ca teatrul de Comedie. L-am vrut ca un teatru al adevărului uman. Apoi, după marea agitație din 1968, l-am părăsit - nu mai credeam în ideea de conducere, de șef, de instituție - și atunci m-am consacrat, ca să spun un pic pretențios, creației
Radu Penciulescu în dialog cu George Banu - Pentru un teatru la înălțimea omului – mărturisiri și convingeri – () [Corola-journal/Journalistic/5321_a_6646]
-
și trudită. Dar niciodată nu m-aș fi gîndit,/ Nici c-aș iubi și nici c-aș fi iubită.// Vezi storul baten geam. În brazi adie/ Un vînt ușor ca printre stîlpi de naos./ Mi s-a părut o mică comedie:/ Perdeaua cade și rămîi în haos” (Adagio). Chiar dacă mai miluiește (dar nu cu multe) cîte-un muritor, Lucie e Diană decisivă. Și chiar de are slăbiciuni, n-o lasă mîndria să le dea curs; și-n nici un caz să le dea
Prințesa poetă și spioană by al. cistelecan () [Corola-journal/Journalistic/2527_a_3852]
-
ar putea ca, la această ediție aniversară (împlinirea frumosei vârste de 70 de ani), țara gazdă să fie cea onorată, dar speranțele mergeau către Gianni Amelio, deținătorul ultimului Leu, cel de acum cincisprezece ani, pentru Cosi ridevano. Fusese selecționat cu comedia L, Intrepido. Au venit, însă, alte filme, cum a fost Philomena de Stephen Frears, urcată în topul tuturor preferințelor. Sala Grande din Palatul festivalului a rămas mută la anunțarea numelui marelui câștigător. Nu pentru că Gianfranco Rosi ar fi dezamăgit, nici
Veneția 2013: Leul de aur a rămas acasă by Magda Mihăilescu () [Corola-journal/Journalistic/72632_a_73957]
-
Rochestra Wives“ (1942). Printre melodiile clasice ale formației figurează „Chattanooga Choo Choo“, „String of Pearls“ și „Moonlight Serenade“. „STEAUA FĂRĂ NUME“ Se împlinesc 60 de ani de la premiera piesei „Steaua fără nume“ scrisă de Mihail Sebastian în 1943. Premiera acestei comedii a moravurilor provinciale și a aspirației către ideal a cunoscut un succes răsunător. Pe afiș a fost tipărit un pseudonim, Victor Mincu, deoarece numele autorului nu putea apărea, din cauza originii sale semite. Marți, 2 martie RORY GALLAGHER În 1949 s-
Agenda2004-9-04-stiri () [Corola-journal/Journalistic/282134_a_283463]
-
zona absurdului. Așadar, se află în faza acelui divorț între rațiune și iraționalitate, aptă a desemna absurdul. Opus absurdului universal, eul fondat pe rațiune ajunge a submina lumea percepută ca fiind fără noima, a o parodia. Tragediei i se substituie comedia. Omului responsabil, care se mărturisește și plînge, îi ia locul omul care înscenează, care nu ia nimic în serios, bufonul. Ne putem întreba dacă aceasta este o poziție curat estetică. În ciuda extremei libertăți acordate poeticii în temeiul intenției subversive, deconstructive
"Îndrăcirea" Ruxandrei Cesereanu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/18115_a_19440]
-
Angelo Mitchievici The Artist (Artistul, 2012) Regia: Michel Hazanavicius. Cu: Jean Dujardin, Bérénice Bejo. Genul filmului: Comedie, Dramă, Romantic, Dragoste. Durata: 100 minute. Premieră în România:24.02.2012. Produs de: La Petite Reine. Distribuit în România de: Forum Film România. Șase premii Oscar - 2012. Artistul lui Hazanavicius este o melodramă. Întreaga rețetă este acolo, chiar și
Nostalgie și retro-popcorn by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/4843_a_6168]
-
și dirijorului francez André Jolivet. A participat, alături de Yves Baudrier, Daniel Lesur și Oliver Messiaen, la înființarea mișcării „Tânăra Franță“; a scris programul primului concert al grupului, la 3 iunie 1936. Din 1945 până în 1959 a fost director muzical la Comedia Franceză. Din 1966 până în 1970 a fost profesor de compoziție la Conservatorul din Paris. A decedat la 20 decembrie 1974. Dintre lucrările sale cele mai importante, merită menționate „Incantații pentru flaut“ (1936), „Cinci dansuri rituale“ (1939), „Suita liturgică“ (1942), „Concert
Agenda2005-32-05-stiri () [Corola-journal/Journalistic/284058_a_285387]
-
Angelo Mitchievici Noua comedie a fraților Coen, Citește și arde, păstrează farmecul absurdist pe care jocul obscur al hazardului îl imprimă fiecărui personaj care asemeni unei bile de billiard lovește o altă bilă și tot așa într-o reacție în lanț. Nu ajută la
Idioții by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7898_a_9223]
-
Cox cînd îl surprinde pe naivul Ted Treffon în casa sa, însă discursul său nu are nimic catartic, dimpotrivă, fostul analist C.I.A. este prins la rîndul său în plasa de sperjur și nebunie. Efectul de film noir este colateral, și comedia este doar o parte a experienței pe care o intenționează frații Coen, după No Country for Old Men (2007), unde întruchiparea iraționalului și a forței implacabile a hazardului era un ucigaș cu sînge rece, Anton Chigurh. Lumea și aici pare
Idioții by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7898_a_9223]
-
și Vlad Zamfirescu. Miercuri, pe 21 mai, actorul Mircea Diaconu și soția sa, Diana Lupescu, vor putea fi ascultați la „Cafeneaua Artiștilor" într-o evocare emoționantă a doamnei teatrului românesc, Irina Petrescu. Ediția din acest an este dedicată, din nou, COMEDIEI și este ultima care se va desfășura la Sala de Ședințe a Consiliului Județean, pentru că reabilitarea clădirii, care adăpostește Teatrul „George Ciprian", se apropie de final. În imaginile de mai sus puteți vedea programul spectacolelor care vor avea loc la
Diaconu și soția sa, la Gala VedeTeatru by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/32189_a_33514]
-
poate despre sine. Dar îmi dau deodată seama că aceasta i-ar fi fost cu neputință. Nu stilistic, literar cu neputință, doar cel ce înscena delectabile scenete în criticile sale ar fi fost perfect în stare să scrie ceva despre comedia sau circul uman din jur sau despre cele trăite de el. Uman, Cornel era incapabil să se pună pe sine în scenă, să se proiecteze într-o scriere al cărei centru să fi fost el. Discreția sa, fuga îngrozită de
La nouăzeci de ani neîmpliniți by Nicolae Balotă () [Corola-journal/Journalistic/6691_a_8016]
-
fi fost curmat brusc de cutremurul din 4 martie 1977. Fiu al unei familii de aromâni, Nico Caragiu și Atena Papastere Caragiu, Toma s-a remarcat cu o activitate bogată în teatru, TV și film, interpretând cu precădere roluri de comedie, dar a excelat și în drame, precum Actorul și Sălbaticii. Născut la 21 august 1925, în Grecia, Toma Caragiu a copilărit și a urmat școala la Ploiești, acolo unde părinții săi s-au stabilit, mărturisind adeseori: ”Sunt deci ploieștean get-beget
Toma Caragiu ar fi sărbătorit astăzi 87 de ani () [Corola-journal/Journalistic/81446_a_82771]
-
Über die französische Bühne (Despre teatrul francez, 1837) se referă într-una din note, și pe care îl aprecia pentru stil și atitudinea ironic-critică față de romantism. Dintre danezi e des pomenit dramaturgul clasic Ludvig Holberg (1684-1754), ale cărui personaje de comedie îi par lui Kierkegaard tipuri ușor de întâlnit printre contemporani. De altfel, tocmai datorită încercărilor de a-i caracteriza pe contemporani, aceste pasaje din textul lui Kierkegaard nu sunt doar un fragment de teorie a ironiei, ci și un exemplu
Soren KIERKEGAARD - Despre conceptul de ironie by Ana-Stanca Tabarasi () [Corola-journal/Journalistic/11103_a_12428]
-
acest lucru a fost conștientă biserica romano-catolică în anumite puncte, și de aceea în Evul Mediu avea ea uneori tendința de a se ridica deasupra realității absolute și de a se autoînfățișa ironic, de exemplu la Sărbătoarea Măgarului, Sărbătoarea Nebunilor, Comedia de Paști etc. Un sentiment similar se afla în motivul care îngăduia soldaților romani să cânte niște cântecele satirice despre generalul triumfător. Concomitent cu conștiența strălucirii vieții și a realității gloriei lua naștere o detașare ironică. În același fel, fără
Soren KIERKEGAARD - Despre conceptul de ironie by Ana-Stanca Tabarasi () [Corola-journal/Journalistic/11103_a_12428]