6,175 matches
-
pe existența unui conflict interior (opoziția dintre dorințe și realitate) sau exterior (opoziția față de autoritate). Într-un mod mai simbolic, visul în care apare un adolescent indică faptul că subiectul este în pragul unei situații noi, că se pregătește (sau ezită) să părăsească o lume protectoare (copilăria) pentru a se aventura pe teritorii necunoscute și a-și câștiga libertatea și autonomia. Acest tip de vis poate însoți marile schimbări din viață: divorțul, o nouă orientare profesională etc. Infern Reprezentarea infernului, așa cum
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
de ceilalți regi nelegiuiți. 3.3. Criterii istoriografice Odată stabilită datarea operei, reiese foarte clar că criteriile utilizate în alcătuirea istoriografiei Dtr sunt, după cum am notat deja, criterii teologice. Sunt considerați credincioși misiunii proprii doar acei regi care nu au ezitat să împlinească normele divine formulate de profeți și codificate în Cartea Deuteronomului, fără a accepta compromisuri față de divinitățile din Canaan, determinându-i și pe supuși să le urmeze exemplul. a) Aceste criterii pot duce la paradoxuri. De exemplu, regele David
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
suprafață va defini o funcție ale cărei singularități vor fi exact cele care au fost prevăzute în enunț. Fără îndoială, dl Klein știe bine că el nu ne-a dat decât o prezentare generală: fapt este, însă, că nu a ezitat s-o publice; și probabil crede că a găsit, dacă nu o demonstrație riguroasă, cel puțin o oarecare certitudine morală. Un logician ar fi aruncat îngrozit un asemenea proiect, de fapt, nici nu ar fi fost nevoie să-l arunce
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
să înțelegem mai bine de ce acela care nu o are nu va fi niciodată un adevărat inventator. Totuși, nu au dispărut toate dificultățile; eul conștient este strâns delimitat; cât despre eul subliminal, nu-i cunoaștem limitele, și de aceea nu ezităm să presupunem că a putut forma în așa de puțin timp mai multe combinații diferite decât ar reuși să găsească o ființă conștientă în întreaga sa viață. Și totuși, aceste limite există; e posibil să poată forma toate combinațiile posibile
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
istoricul acestuia. Puțini îndrumători se pot lăuda cu un scor bun la toate aceste trei aspecte. Mai mult, dacă lucrurile nu merg bine în timpul primului an, cu aproximație, sau dacă interesele tale se îndepărtează semnificativ de ale lui, atunci nu ezita să-ți schimbi îndrumătorul sau chiar universitatea. Îndrumătorul tău nu se va simți ofensat, ba se poate chiar să răsufle ușurat. Uneori poți să faci parte dintr-un grup larg și poți interacționa cu alți membri ai facultății, astfel încât să
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
acest text, fără urmă de valoare morală sau filozofică, a ajuns Canonul iudeo-creștinilor. Existau de asemenea mari deosebiri de cunoaștere și de moralitate. Unii socoteau că nu este contradictoriu cu credința iudeo-creștină să meargă la circ sau la amfiteatru; alți ezitau între gnosticism și iudeo-creștinism; unii continuau să fie în-tinați de superstiții păgîne; alții, sinceri dar ignoranți, au interpretat făgăduințele Evangheliilor în sensul cel mai material și mai carnal sau ,,credeau despre Dum-nezeu ceea ce nu s-ar crede despre omul cel
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
București) la 2000 de ani după cucerirea acesteia de către chinezi cînd mai mare peste toți este Mandarinul Ti-Li (Maiorescu) iar guvernator general Sik-Tir; într-o altă Cronică (1876), Bucureștiul devine Buchara, capitala Turkestanului, primar fiind Gogù-manò (Gheorghe Manu). Nu ezită Ion Luca Caragiale să exploateze inclusive cacofonia (în statutele Societății "Românii verzi" stă scris că membrele societății sînt datoare să-și boteze copiii cu nume străbune ca Caracala, ca Cornelia, ca Catone...) iar Paul Zarifopol (al cărui fiu fusese rebotezat
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
poate deranja în artă, așa cum s-a întîmplat cu farsa D-ale carnavalului despre al cărui subiect revista Doina scria că "e de-o imoralitate care nu convine deloc scenei" conținînd inclusiv "cuvinte și fraze, atît de triviale că artiștii ezită de a le pronunța și chiar le înlocuiesc." Ideea e continuată prin autoritatea criticului Eugen Lovinescu care atrăgea atenția că din dorința de a pune de acord forma și fondul, Caragiale plăsmuiește o limbă specială "inestetică și trivială", personajele comediilor
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
de femeie seducătoare, amorala și amantă. În imaginarul francez și internațional, notează M. Sarde [p.28], curtezana este franceză, la fel cum mama este italiană, iar femeia-tractorist sovietică. Francezele întruchipează sexismul occidental în general, fantasme pe care inconștientul colectiv masculin ezita să le proiecteze asupra femeilor din propriile lor țări. Domeniul cel mai important al bărbatului francez sunt femeile; ele constituie, cum menționează R.Barthes în Mythologies [p.26-32], terenul de vânătoare al bărbaților. Femeile fac parte din bunurile franceze, "gestiunea
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
altele, dar toate prezentând, în ciuda sau din cauza diversității lor, singularitatea care le diseminează în lumea întreagă cu o certitudine atât de evidentă, încât arheologul Evans, descoperind pe o frescă din Cretă un profil insolit și un ochi ștrengar, nu a ezitat să-l numească "Pariziana". Preocupat de clasificarea "speciilor sociale", Balzac a făcut tipologia unei societăți, creând serii de personaje, înrudite în primul rând prin apartenența la acelasi mediu social: există în La Comédie humaine seria duceselor și marchizelor Diane de
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
la refondarea publicației după o scurtă criză birocratică, sună a program - cu alte cuvinte, cantonează săptămânalul în stilul cultural care l-a consacrat. Revista Cuvântul a renăscut în ultimii ani sub conducerea lui Mircea Martin, spiritus rector de vocație, după ce ezitase și uneori chiar delirase imediat după 1990; prin conferințele organizate sub egida sa, atât în Capitală, cât și în alte orașe - ultimii ani au marcat și resuscitarea acestui model tradițional al comunicării sociale, conferința publică -, Cuvântul începe să atingă un
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
postistorie), Raymond Aron (ultimul mare liberal francez). Iar exemplele pot continua, conturând o lecție importantă, dincolo de adagiul clasic coincidentia oppositorum: când dialogul încetează, toți partenerii, precum și societățile lor au ceva de pierdut. Doctrinele sunt istorice, se reinventează perpetuu, fără a ezita să se angajeze în revizuiri și cotituri semnificative. Raymond Aron a făcut din Tocqueville un anti-Marx, în condițiile specifice ale anilor ’50-’70; astăzi, Tocqueville nu mai este interpretat în același mod, deși raportarea la Marx rămâne pertinentă. Când judecăm
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
prezent. Nici măcar eroii neprihăniți ai trecutului nu rezistă unei reinterpretări pe baza „cursului scurt” de political correctness. Punând problema într-un mod mai subtil, dar tot foarte lapidar, cu speranța unor ocazii viitoare pentru o tratare nuanțată și amplă: eu ezit să-l condamn fără drept de apel pe Eliade pentru trecutul său legionar, fiindcă adeziunea sa reprobabilă a avut loc înainte ca Garda de Fier să-și dea adevărata măsură. Dar îl condamn totuși, fiindcă organizația își dăduse arama pe
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
Eliade pentru trecutul său legionar, fiindcă adeziunea sa reprobabilă a avut loc înainte ca Garda de Fier să-și dea adevărata măsură. Dar îl condamn totuși, fiindcă organizația își dăduse arama pe față, inclusiv prin asasinate odioase. Când spun că ezit să-l condamn fără drept de apel, nu spun că îl absolv. Am în vedere doar contextul istoric și identitatea lui Eliade din anii ’30-’40: tânărul universitar, publicist și prozator avea o structură - cu totul nefericită în vremuri tulburi
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
de regim, de la fanarioți la dinastia regală. Ca structură și formație intelectuală, apare depășit la momentul 1848, deși, prin vastul său program de reforme cultural-patriotice, pregătise atmosfera favorabilă mișcării revoluționare și formării generației pașoptiste. Aceasta, deși îndatorată înfăptuirilor lui, nu ezită să-l critice. A. însuși, într-un moment de luciditate premonitorie, recunoștea ruptura de timpul său și izolarea ce va urma (Meditația unui îmbătrânit poet, 1839). Pensionat sub Grigore Ghica Vodă, primește, după 1850, doar funcții onorifice: membru în comisia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285464_a_286793]
-
răpit, este separată de soț și obligată să cânte pentru invadatori. Rușii sunt prezentați caricatural, ca niște brute demonice. Întruchiparea răului roșu absolut este o femeie NKVD, Luba, costumată într- o rubașcă de mătase, de culoare probabil roșie, care nu ezită să- l împuște pe comisarul intelectual șovăielnic Serghei. Filmul se încheie apoteotic cu eliberarea Basarabiei de către trupele române aliate cu cele naziste și fasciste. Un bun antrenament „invers” pentru propaganda procomunistă care va sufoca filmele românești peste câțiva ani. 1947-1960
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
minte luminată, tolerant (e gata să boteze copiii ortodoxului Andrei), omenos, el ne este dezvăluit în final ca un viclean apărător al ordinii burgheze, căci, când aceasta este cu adevărat pusă în primejdie, Potra se dezbracă de umanism și nu ezită să afirme : „Împotriva unor asemenea oameni [comuniștii - n.m.], numai armele mai pot vorbi”. Iată jus tificarea, post factum, a represaliilor autorităților comuniste asupra „papistașilor”. În rest, în special în partea a doua a Străinului, algoritmul dramatico- propagandistic din Furtuna și
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
cu instrumentele științei ajunge la concluzia că “lumea vie este creația unei ființe atotputernice, unice și infinit înțelepte de natură imaterială, care este cauza primă și scopul ultim al vieții’’ contribuind astfel la aprofundarea bazelor creaționismului științific. Această convingere nu ezită să o expună tinerimii universitare în minunatele sale lecții de fiziologie pe care le încheia de la înălțimea catedrei cu afirmațiile; “Știința vieții m-a determinat să afirm într-o lecție anterioară: Cred în Dumnezeu. Aceeași știință mă determină astăzi să
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
dezvoltat, ceea ce a condus la elaborarea celui mai amplu tratat de medicină a timpului “Traite du Medecine par Lancereaux et Paulesco”. În egală măsură, autorul subliniază, ca o trăsătură definitorie, dragostea de neam și țară pentru care Paulescu nu a ezitat să-și sacrifice poate un destin mai fericit pe alte meleaguri, în dorința mărturisită de a contribui la propășirea învățământului medical românesc și a climatului socio-cultural al țării sale. Încheie această schiță biografică cu dezamăgirea profundă a lui Paulescu după
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
la demnitatea ministerială cu prețul unei asocieri la Cultură, comunicarea se ivește și în filierele învățămîntului, în rubricile publicațiilor cotidiene, în ascensiunea unei prese specializate, în crearea posturilor și structurilor dedicate gestionării sale în sectoarele privat și public. Unii nu ezită să afirme că revoluția tehnologiilor comunicației din secolul al XX-lea va avea o amploare comparabilă cu cea a revoluției industriale din veacul trecut, societatea post-industrială devenind o societate informațională sau o societate a comunicării. Economiști precum Porat, în momentul
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
care au manifestat săptămâni întregi în ianuarie și apoi în primăvara anului 1990 împotriva regimului Iliescu și a ex-frontului devenit partid politic al acestuia. Aceiași oameni cumsecade însă, care îi insultau pe "huligani" golani, oameni de nimic nu ar fi ezitat, înainte de 1989, să-și îndemne fiicele să aibă o legătură cu un bun "securist" ca să trăiască liniștite! Aceiași oameni cumsecade nu au ezitat să aplaude metodele manipulatoare și brutale utilizate de președintele lor când, în 1990, acesta îi asmute pe
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
acestuia. Aceiași oameni cumsecade însă, care îi insultau pe "huligani" golani, oameni de nimic nu ar fi ezitat, înainte de 1989, să-și îndemne fiicele să aibă o legătură cu un bun "securist" ca să trăiască liniștite! Aceiași oameni cumsecade nu au ezitat să aplaude metodele manipulatoare și brutale utilizate de președintele lor când, în 1990, acesta îi asmute pe mineri, aduși cu trenuri și autobuze din Valea Jiului, împotriva studenților, urmăriți pe holurile facultăților și pe străzi, o vânătoare ce a rămas în
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
conducătorilor politici, discursul profund antisemit nu a dispărut din off, atunci când, în conversațiile private, oamenii se exprimă sincer. Un parlamentar român, invitat la Chișinău în octombrie 2006, în cadrul unei delegații la o sesiune a seminarului Adunării Parlamentare a NATO, nu ezită să declare cu convingere că "evreii sunt peste tot și au făcut în folosul lor privatizări rentabile în România". În sondajele de opinie, în 2006, mareșalul Antonescu este încă una dintre personalitățile istorice cele mai populare, depășind gloria poetului național
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
căutați, cu fotografiile în mână, la sediile partidelor sau în redacții de presă, sunt închiși în două unități ale armatei, la Măgurele și la Băneasa ceea ce contravine flagrant tuturor legilor și regulamentelor militare în vigoare; în ciuda acestui fapt, procurorii nu ezită să organizeze aici interogatorii de masă, a căror imagine e difuzată prin televiziune în toată țara72. La mai puțin de o lună după primele alegeri libere, statul român calcă în picioare statul de drept. Aruncați de-a valma la marginea
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
forța demisia guvernului, prea reformist în opinia grupului de veterani ai nomenclaturii comuniste, în frunte cu Alexadru Bârlădeanu și Dan Marțian. Mai mult, în august 1991, Petre Roman reacționase extrem de energic condamnând puciul de la Moscova contra lui Gorbaciov, în vreme ce Iliescu ezitase îndelung, se izolase departe de presă și apoi dăduse o declarație încă și mai ambiguă decât cea a lui Mitterrand în Franța. Riscurile unui puci conservator care să blocheze procesul de retragere a URSS din sistem erau cu atât mai
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]